Του Δημήτρη Μυ
Ας ρίξουμε μια ματιά σε ό,τι μας συμβαίνει (χρεοκοπία, μνημόνια κ.λπ.) και ό,τι συμβαίνει τριγύρω μας (Συρία, Λιβύη κ.λπ.) μέσα από ένα «ιδιαίτερο» πρίσμα, έστω κι αν – προς το παρόν τουλάχιστον – μοιάζει περισσότερο με... σενάριο συνωμοσίας.
Στις 6.10.2009 (δυο μέρες μετά τις ελληνικές εκλογές που κέρδισε ο Γ. Παπανδρέου με το σύνθημα «λεφτά υπάρχουν»), η εφημερίδα Ιndependent σε άρθρο του σπουδαίου δημοσιογράφου R. Fisk διαπιστώνει: The demise of the dollar (Η κατάρρευση του δολαρίου). Στο άρθρο περιγράφεται ο αδυσώπητος παγκόσμιος (νομισματικός προς το παρόν) πόλεμος για την ηγεμονία στον πλανήτη.
- Σε αυτόν τον πόλεμο η κυβέρνηση Παπανδρέου βιάστηκε, όχι μόνο να βρεθεί στο επίκεντρο, αλλά και να διαλέξει (το αμερικανικό) στρατόπεδο μετατρέποντας τη χώρα σε όργανο της Ουάσιγκτον (ΔΝΤ) για το ξήλωμα / έλεγχο της γερμανικής - γαλλικής (ευρωζώνη) ισχύος. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να δει κανείς πως οι τρέχουσες συνέπειες αυτής της επιλογής αποδεικνύονται καταστροφικές για την ελληνική οικονομία και κοινωνία...
Ας επιστρέψουμε όμως στον (νομισματικό) πόλεμο. Σύμφωνα με τον Ιndependent (υπενθυμίζουμε: στις 6.10.2009) η νέα παγκόσμια τάξη πραγμάτων διαμορφώνεται από τις προσπάθειες και τις μυστικές συνομιλίες μιας σειράς χωρών – ανάμεσα στις οποίες η Κίνα, η Ρωσία η Γαλλία, κάποιες αραβικές χώρες, η Βραζιλία, η Ιαπωνία κ.λπ. – με στόχο να σταματήσει η χρήση του αμερικανικού νομίσματος (δολάριο) για τις συναλλαγές στην αγοραπωλησία του πετρελαίου.
Στο σημείο αυτό, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η σημασία της προσπάθειας αντικατάστασης του νομίσματος (δολαρίου) με το οποίο γίνονται οι συναλλαγές του πολυτιμότερου αγαθού (ενέργεια - πετρέλαιο), αξίζουν δυο παρατηρήσεις:
- ● Ο Σαντάμ στο Ιράκ το 2000 ανακοίνωσε την πρόθεσή του να ΜΗΝ πουλά το πετρέλαιο της χώρας του σε δολάρια. Όλοι γνωρίζουμε την κατάληξη...
- ● Το Ιράν έχει ανακοινώσει από τον Σεπτέμβριο του 2009 ότι το πετρέλαιό του το πουλά σε ευρώ.
Για την ώρα η Τεχεράνη έχει γλιτώσει την αμερικανική «οργή», αντιμετωπίζει ωστόσο την κλιμάκωση της ασφυκτικής αμερικανικής πίεσης. Κάποιοι άλλοι δεν ήταν τόσο τυχεροί ή ισχυροί για να αντιμετωπίσουν την αμερικανική αντίδραση...
Η αντικατάσταση του δολαρίου από παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα προφανώς θα σημάνει την παράδοση της σκυτάλης της αμερικανικής ηγεμονίας. Όπως είναι γνωστό τέτοιου είδους μεταβάσεις δεν γίνονται ανώδυνα και αναίμακτα. Η Ουάσιγκτον θα πολεμήσει σκληρά για τη διαιώνιση της κυριαρχίας της. Ενδεχομένως παρακολουθούμε ήδη κάποια επεισόδια της αμερικανικής προσπάθειας να αναχαιτίσει τους ανταγωνιστές - διεκδικητές (Γερμανία, Κίνα, Ρωσία) της παγκόσμιας ηγεμονίας...
Μέσα από αυτό το πρίσμα:
- ● Οι πιέσεις και το μπάχαλο στην ευρωζώνη περιγράφουν το πρόβλημα στο «μαγαζί» της Γερμανίας.
- ● Ο πόλεμος στη Λιβύη περιγράφει την ανάσχεση της κινεζικής επιρροής σ' αυτή τη χώρα (πάνω από 30.000 Κινέζοι έφυγαν άρον - άρον από τη Λιβύη) και τη «διάλυση» του γαλλογερμανικού άξονα (η Γαλλία πρωτοστατεί στην εισβολή στη Λιβύη, η Γερμανία απέσυρε τις δυνάμεις της, οι οποίες στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ θα συμμετείχαν στις επιχειρήσεις).
- ● Η εξέγερση στη Συρία αποτελεί – εκτός των άλλων – σαφές μήνυμα προς το Ιράν, καθώς η χώρα αυτή είναι ο σημαντικότερος σύμμαχος της Τεχεράνης στην περιοχή. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι στενές είναι οι σχέσεις της Συρίας και με τη Ρωσία σε στρατιωτικό επίπεδο (ρωσικός ναύσταθμος στη Μεσόγειο).
Αν όλα τα παραπάνω που συνοπτικά παρουσιάσαμε δεν περιγράφουν τίποτε περισσότερο από ένα σενάριο συνωμοσίας, ελπίζουμε να διασκεδάσατε αυτά τα 2-3 λεπτά που ξοδέψατε για να διαβάσετε αυτές τις γραμμές.
Από την άλλη πλευρά, ωστόσο, δεν είναι ασυνήθιστο τα σενάρια συνωμοσίας να ωχριούν μπροστά στην πραγματικότητα...
Blogger: Μετά τα παραπάνω δείτε κι' αυτά:
Αγωγή αμερικανικού Δημοσίου κατά Deutsche Bank
Αγωγή αποζημίωσης στην Deutsche Bank AG υπέβαλε το αμερικανικό δημόσιο, κατηγορώντας τη γερμανική τράπεζα, όπως και τη μονάδα της MortgageIT Inc ότι «επανειλημμένως εψεύσθη, με σκοπό να συμπεριλαμβάνεται σε ένα ομοσπονδιακό πρόγραμμα επιλογής υποθηκών, που ασφαλίζει το αμερικανικό δημόσιο».Στην αγωγή, που υποβλήθηκε σήμερα ενώπιον δικαστηρίου της περιφέρειας του Μανχάταν, το αμερικανικό δημόσιο υποστηρίζει ότι οι εναγόμενοι -αδιαφορώντας παντελώς για τις συνέπειες- επέλεγαν υποθήκες, με τις οποίες τα υφιστάμενα νομικά προγράμματα καταστρατηγούνταν, καθώς «παραβιάζονταν κατάφωρα από τους εναγόμενους, εάν οι δανειολήπτες μπορούσαν, πράγματι, να κάνουν τις καταβολές ποσών, για την άρση των υποθηκών εν καιρώ».Σύμφωνα με την ίδια αγωγή, οι δύο εναγόμενοι κατηγορούνται ότι, με τη σειρά τους «πουλούσαν αυτές τις υποθήκες φυσικά με όφελός τους», ακόμα κι αν χιλιάδες «δανειολήπτες δεν μπορούσαν να καταβάλουν δόσεις για την άρση των υποθηκών, υποκείμενοι σε κατασχέσεις των ακινήτων τους από τον τελικό δικαιούχο της υποθήκης».Κατόπιν αυτού, υπογραμμίζεται στην αγωγή, δεδομένου ότι τις υποθήκες είχε ασφαλίσει το αμερικανικό δημόσιο, αυτό βρισκόταν να ζημιώνεται με εκατομμύρια δολαρίων, την ώρα μάλιστα που αναμένεται να κληθεί να καταβάλει πολλές εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια επιπλέον σε αποζημιώσεις.- http://www.antinews.gr/2011/05/04/99215/
Η νέα Οικουμενική, το ΔΝΤ και... ο Λαζόπουλος
Έντονες φήμες για μυστικές επαφές του Κάρολου Παπούλια με πρόσωπα υψηλού ακαδημαϊκού κύρους, τους οποίους ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας φέρεται να έχει βολιδοσκοπήσει για πιθανή συμμετοχή σε μια νέα οικουμενική κυβέρνηση τεχνοκρατών, κυκλοφορούν στο παρασκήνιο των πολιτικών κύκλων της Αθήνας, ενώ η κυβέρνηση από χθες το βράδυ βρίσκεται αντιμέτωπη με τους έντονους κλυδωνισμούς που προκαλεί η περίεργη διαρροή ενός «καυτού», «απαγορευμένου» βίντεο με τον Ντομινίκ Στρος Καν στην εκπομπή υψηλής θεαματικότητας του Λάκη Λαζόπουλου!Το μόνο βέβαιο προς το παρόν είναι ότι το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε αναβρασμό ενόψει των πολύ σκληρών μέτρων που καλείται να προωθήσει στη Βουλή ως τα μέσα του μήνα η κυβέρνηση, καθώς σε πολιτικούς και επιχειρηματικούς κύκλους, αλλά και στα ευρωπαϊκά «σαλόνια» γίνεται ολοένα εντονότερη η πεποίθηση ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος των μέτρων που θα πρέπει να «ευλογήσει» πολιτικά μέσα στον Μάιο, προκειμένου να συνεχισθεί απρόσκοπτα η διεθνής χρηματοδότηση της χώρας από τους επίσημους πιστωτές και να μην επιβεβαιωθούν τα σενάρια άμεσης αναδιάρθρωσης του χρέους.Εξίσου βέβαιο είναι ότι η κινητικότητα που αναπτύσσεται δεν έχει οδηγήσει προς το παρόν σε μια βιώσιμη εναλλακτική για τη διακυβέρνηση της εποχής του μνημονίου, καθώς εκτός των άλλων ακόμη και η προσφυγή στις κάλπες με τους σημερινούς πολιτικούς συσχετισμούς δεν εγγυάται ομαλή μετάβαση σε ένα σοβαρό πολιτικό σχήμα, ενώ προκαλεί... ανατριχίλες στους κύκλους των πιστωτών της χώρας, που φοβούνται πλήρη αποσταθεροποίηση.Σε αυτό το πεδίο αναπτύσσονται εναλλακτικά σενάρια διακυβέρνησης από ένα νέο σχήμα τεχνοκρατών που θα υποστηριχθεί από ευρύτερη πλειοψηφία κομμάτων της σημερινής Βουλής. Ο Κ. Μητσοτάκης, που ως γνωστόν δεν παρεμβαίνει τυχαία στη δημόσια συζήτηση, βλέπει ως αξιόπιστη εναλλακτική λύση μια κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ με ευρύτερη κοινοβουλευτική στήριξη και τον Αλέκο Παπαδόπουλο ή τον Γ. Φλωρίδη στην «καυτή» καρέκλα του υπουργού Οικονομικών. Την ίδια ώρα, στο παρασκήνιο των ισχυρών επιχειρηματικών και τραπεζικών κύκλων συζητούνται καθημερινά πολλά εναλλακτικά σενάρια για ένα νέο κυβερνητικό σχήμα, χωρίς όμως να έχει προκύψει η αναγκαία συναίνεση σε λύση που θα συγκεντρώνει ευρύτερη στήριξη των οικονομικών παραγόντων τη χώρας.Σε αυτό το περιβάλλον, πληροφορίες που συζητούνται ευρύτερα πλέον στο πολιτικό παρασκήνιο αναφέρουν ότι ο κορυφαίος πολιτειακός παράγοντας της χώρας βολιδοσκόπησε πρόσφατα σημαντικά ονόματα του ακαδημαϊκού χώρου, διερευνώντας το ενδιαφέρον τους για συμμετοχή σε μια οικουμενική κυβέρνηση τεχνοκρατών, που θα αναλάβει τα δύσκολα της εφαρμογής του νέου μνημονίου.Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση περνά από χθες το βράδυ μια νέα, όσο και περίεργη κρίση αξιοπιστίας, μετά τη «διαρροή» του βίντεο της συνέντευξης του Ντ. Στρος Καν στο γαλλικό Canal Plus, που «κόπηκε» από το ντοκιμαντέρ για την ελληνική κρίση του γαλλικού δικτύου, αλλά το περιεχόμενό του είχε διαρρεύσει στον ελληνικό τύπο.Στο «απαγορευμένο» βίντεο ο επικεφαλής του ΔΝΤ εμφανίζεται να δηλώνει ότι ο Έλληνας πρωθυπουργός του είχε ζητήσει από πολύ νωρίς βοήθεια, δηλώνοντας ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση. Η απάντηση του Στρος Καν ήταν ότι το ΔΝΤ μπορεί να στηρίξει την Ελλάδα, αλλά δεν θα το επιτρέψουν οι Ευρωπαίοι εταίροι της χώρας στη νομισματική ένωση. Σε αυτή την παρατήρηση του Στρος Καν, ο Γ. Παπανδρέου φέρεται να απάντησε ότι θα αναλάμβανε ο ίδιος να πείσει τους Ευρωπαίους για την ανάγκη εμπλοκής του ΔΝΤ.Είναι αυτονόητο ότι η προβολή του συγκεκριμένου βίντεο με τις δηλώσεις του Γάλλου επικεφαλής του ΔΝΤ μπορεί να μην προσθέτει πολλά σε όσα είναι ήδη γνωστά, δημιουργεί όμως σοβαρές και αρνητικές πολιτικές εντυπώσεις για την κυβέρνηση. Είναι ενδιαφέρον δε ότι η «διαρροή» του βίντεο έγινε σε μια χιουμοριστική εκπομπή υψηλής θεαματικότητας και όχι σε ειδησεογραφικά προγράμματα των ελληνικών καναλιών.Οικονομικοί παράγοντες σχολίαζαν χθες βράδυ ότι αναμφίβολα δεν πρόκειται για μια τυχαία «διαρροή». Το γαλλικό δίκτυο Canal Plus, του αχανούς ομίλου Vivendi, είναι κράτος εν κράτει στην Γαλλία, διατηρεί στενές σχέσεις με την κυβέρνηση του Παρισιού και είναι βέβαιο ότι ένα βίντεο που κόπηκε προφανώς με διακρατική συνεννόηση δεν κάνει τυχαία σήμερα την εμφάνισή του στην ελληνική τηλεόραση, χωρίς κάποιου είδους άνωθεν εντολή ή συνεννόηση. Ούτε και έφθασε σε ελληνικό κανάλι από τυχαία πρωτοβουλία κάποιου χαμηλόβαθμου συνεργάτη του καναλιού και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή, όπου η κυβέρνηση χρειάζεται και το τελευταίο δράμι πολιτικής αξιοπιστίας για να αντιμετωπίσει τις πολύπλευρες προκλήσεις που αντιμετωπίζει.Οι θεωρητικοί των σεναρίων συνωμοσίας θα συμπέραιναν εύκολα ότι κάποιου είδους «εισαγόμενη» ανατρεπτική πρωτοβουλία βρίσκεται σε εξέλιξη κατά της σημερινής κυβέρνησης και θα συνδύαζαν με εξίσου μεγάλη ευκολία τη χθεσινή «διαρροή» με τη δυσφορία της τρόικας και των ισχυρών ευρωπαϊκών πρωτευουσών για τη χαμηλή αξιοπιστία της κυβέρνησης στην εφαρμογή του μνημονίου. Ίσως είναι πρόωρο να δεχθεί κανείς τέτοια συμπεράσματα, αναμφίβολα όμως το πολιτικό παιχνίδι αποκτά από χθες νέο ενδιαφέρον, καθώς αναμοχλεύεται μια καλά «συμπιεσμένη» δυσαρέσκεια της κοινής γνώμης για τους κυβερνητικούς χειρισμούς που οδήγησαν στο μνημόνιο και ανατροφοδοτείται η δυσπιστία έναντι της κυβέρνησης, ακριβώς την ώρα που καλείται να λάβει τις δυσκολότερες αποφάσεις της θητείας της.
Σχόλια