Blogger:
Aντιγράφω κάποιες απόψεις, απάντηση σ όλους εκείνους που πιστεύουν ότι όλο αυτό που ζούμε είναι ένας εφιάλτης και κάποια στιγμή η οικονομία θα βρει τα ... ίσια της και η ανάπτυξη θα έρθει αναπότρεπτα ( ..έτσι λένε οι σωτήρες μας..). Προσχωρώ στην άποψη που υποστηρίζει ότι η καταστροφή που συντελείται είναι περισσότερο βαθιά, απ' όσο θέλουν κάποιοι να λένε (είναι σίγουρο ότι απλά το λένε - δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι). (Σημείωση: το ότι αυτό το βαλκανικό κράτος χρειάζονταν πολλές μεταρρυθμίσεις δεν υπάρχει αμφιβολία. Το σίγουρο ότι οι εκείνοι που σήμερα ηγούνται των αλλαγών είναι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για το χάλι. Πόσο εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κάποιος σ'έναν καθ' έξιν πυρομανή που ενδύεται τη στολή του πυροσβέστη;)
....
Μπορεί πράγματι η τωρινή κυβέρνηση να είναι η χειρότερη, η πιο αδίστακτη και η πιο επικίνδυνη για τη χώρα που έχει υπάρξει από την εποχή του εμφυλίου, αλλά αυτό δεν οφείλεται απλώς στον κ. Παπανδρέου και την παρέα του. Οφείλεται πρώτα και κύρια στο πώς οικοδομείται η οικονομία και η πολιτική της χώρας υπό το καθεστώς χρεοκοπίας που έχει επιβληθεί στον εργαζόμενο λαό. Γι' αυτό δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή την καταστροφική προοπτική μόνο με το να ξεφορτωθούμε την κυβέρνηση Παπανδρέου, έστω κι αν κάτι τέτοιο αποτελεί πρώτη και βασική προϋπόθεση για οτιδήποτε άλλο.
Χρειάζεται ανατροπή των κυρίαρχων επιλογών και πλαισίων άσκησης πολιτικής. Χρειάζεται ανατροπή ολόκληρου του καθεστώτος που οικοδομείται υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Χρειάζεται το τσάκισμα όλων των μονοπωλιακών καταστάσεων, των καρτέλ και των τραστ που κυριαρχούν στην ελληνική οικονομία και αναπαράγονται στη διακυβέρνηση της χώρας μέσα από το υπάρχον πολιτικό σύστημα.πηγή
Aντιγράφω κάποιες απόψεις, απάντηση σ όλους εκείνους που πιστεύουν ότι όλο αυτό που ζούμε είναι ένας εφιάλτης και κάποια στιγμή η οικονομία θα βρει τα ... ίσια της και η ανάπτυξη θα έρθει αναπότρεπτα ( ..έτσι λένε οι σωτήρες μας..). Προσχωρώ στην άποψη που υποστηρίζει ότι η καταστροφή που συντελείται είναι περισσότερο βαθιά, απ' όσο θέλουν κάποιοι να λένε (είναι σίγουρο ότι απλά το λένε - δεν το πιστεύουν ούτε οι ίδιοι). (Σημείωση: το ότι αυτό το βαλκανικό κράτος χρειάζονταν πολλές μεταρρυθμίσεις δεν υπάρχει αμφιβολία. Το σίγουρο ότι οι εκείνοι που σήμερα ηγούνται των αλλαγών είναι εκείνοι που είναι υπεύθυνοι για το χάλι. Πόσο εμπιστοσύνη μπορεί να έχει κάποιος σ'έναν καθ' έξιν πυρομανή που ενδύεται τη στολή του πυροσβέστη;)
....
«Τέλος» η εσωτερική αγορά
Θα πρέπει να έχουμε καθαρό ότι, καθώς η εσωτερική αγορά πεθαίνει, χάνει κάθε δυναμική τζίρου και αγοραστικής δύναμης, το μόνο που μένει για μια πολιτική εξουσία που αρνείται να σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης και της υποτέλειας είναι η εξωστρέφεια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι κυβερνήσεις από εδώ και μπρος θα είναι πιο επιρρεπείς και πρόθυμες να ενισχύσουν τυχοδιωκτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό επ' ωφελεία οικονομικών ομίλων και επιχειρηματικών συμφερόντων που δεν ενδιαφέρονται πια τόσο για την εγχώρια αγορά.
Άλλωστε η προοπτική είναι, με ή χωρίς δημόσιο χρέος, να συρρικνωθεί δραματικά η εγχώρια καταναλωτική ζήτηση τόσο των νοικοκυριών όσο και του κράτους, Αυτό σημαίνει ότι δεν προβλέπεται ανάκαμψη της εσωτερικής αγοράς τουλάχιστον στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Γι' αυτό δίνεται τέτοια έμφαση στη λεγόμενη εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και της οικονομίας.
Οι πολιτικές του μνημονίου δεν συντρίβουν μόνο τις βιοτικές λειτουργίες της εγχώριας αγοράς σε επίπεδο εισοδημάτων, παραγωγής και αγοραστικής δύναμης, αλλά και την προοπτική της. Στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο που σφυρηλατείται με όλη τη βαρβαρότητα που διακρίνει το ΔΝΤ και την Ε.Ε. η εγχώρια αγορά θα επιβιώνει μόνο ως απόηχος των εξωστρεφών δραστηριοτήτων και εξαγωγικών επιδόσεων συγκεκριμένων μονοπωλιακών ομίλων. Κι όχι ως εσωτερική έκφραση της αγοραστικής δύναμης κυρίως των λαϊκών εισοδημάτων, όπως συνέβαινε μέχρι χθες.
Θα πρέπει να έχουμε καθαρό ότι, καθώς η εσωτερική αγορά πεθαίνει, χάνει κάθε δυναμική τζίρου και αγοραστικής δύναμης, το μόνο που μένει για μια πολιτική εξουσία που αρνείται να σπάσει τα δεσμά της εξάρτησης και της υποτέλειας είναι η εξωστρέφεια. Τι σημαίνει αυτό; Ότι οι κυβερνήσεις από εδώ και μπρος θα είναι πιο επιρρεπείς και πρόθυμες να ενισχύσουν τυχοδιωκτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό επ' ωφελεία οικονομικών ομίλων και επιχειρηματικών συμφερόντων που δεν ενδιαφέρονται πια τόσο για την εγχώρια αγορά.
Άλλωστε η προοπτική είναι, με ή χωρίς δημόσιο χρέος, να συρρικνωθεί δραματικά η εγχώρια καταναλωτική ζήτηση τόσο των νοικοκυριών όσο και του κράτους, Αυτό σημαίνει ότι δεν προβλέπεται ανάκαμψη της εσωτερικής αγοράς τουλάχιστον στο μεσοπρόθεσμο μέλλον. Γι' αυτό δίνεται τέτοια έμφαση στη λεγόμενη εξωστρέφεια των επιχειρήσεων και της οικονομίας.
Οι πολιτικές του μνημονίου δεν συντρίβουν μόνο τις βιοτικές λειτουργίες της εγχώριας αγοράς σε επίπεδο εισοδημάτων, παραγωγής και αγοραστικής δύναμης, αλλά και την προοπτική της. Στο νέο αναπτυξιακό πρότυπο που σφυρηλατείται με όλη τη βαρβαρότητα που διακρίνει το ΔΝΤ και την Ε.Ε. η εγχώρια αγορά θα επιβιώνει μόνο ως απόηχος των εξωστρεφών δραστηριοτήτων και εξαγωγικών επιδόσεων συγκεκριμένων μονοπωλιακών ομίλων. Κι όχι ως εσωτερική έκφραση της αγοραστικής δύναμης κυρίως των λαϊκών εισοδημάτων, όπως συνέβαινε μέχρι χθες.
- Αυτό σημαίνει, αφενός, ότι οι επιχειρήσεις, ιδίως οι μικρές και μεσαίες, που εξαρτώνται από την εσωτερική αγορά, δεν έχουν ούτε παρόν ούτε, πολύ περισσότερο, μέλλον, θα επιβιώσουν μόνο εκείνες που θα λειτουργούν ως υπεργολάβοι των μεγάλων καρτέλ εξαγωγικού ή εξωστρεφούς χαρακτήρα.
- Σημαίνει αφετέρου ότι η χώρα μετατρέπεται ανοιχτά σε εφαλτήριο τυχοδιωκτικών επιχειρήσεων από και προς το εξωτερικό, τόσο στο επίπεδο της οικονομίας όσο και στο επίπεδο της πολιτικής. Με άλλα λόγια η ίδια η επιβίωση της θα εξαρτάται σχεδόν αποκλειστικά από το πόσο ανοιχτή θα είναι στις πιο αδίστακτες δυνάμεις της διεθνούς αγοράς και της διεθνούς πολιτικής. Κι αυτό είναι που θα τη σπρώχνει συνεχώς σε μια όλο και πιο ενεργό συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς τυχοδιωκτισμούς, σε πολεμικές εμπλοκές, σε βίαιες αλλαγές συνόρων και σε κάθε είδους στρατιωτικοπολιτικές επιχειρήσεις αναδιάταξης σφαιρών επιρροής.
Μπορεί πράγματι η τωρινή κυβέρνηση να είναι η χειρότερη, η πιο αδίστακτη και η πιο επικίνδυνη για τη χώρα που έχει υπάρξει από την εποχή του εμφυλίου, αλλά αυτό δεν οφείλεται απλώς στον κ. Παπανδρέου και την παρέα του. Οφείλεται πρώτα και κύρια στο πώς οικοδομείται η οικονομία και η πολιτική της χώρας υπό το καθεστώς χρεοκοπίας που έχει επιβληθεί στον εργαζόμενο λαό. Γι' αυτό δεν μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτή την καταστροφική προοπτική μόνο με το να ξεφορτωθούμε την κυβέρνηση Παπανδρέου, έστω κι αν κάτι τέτοιο αποτελεί πρώτη και βασική προϋπόθεση για οτιδήποτε άλλο.
Χρειάζεται ανατροπή των κυρίαρχων επιλογών και πλαισίων άσκησης πολιτικής. Χρειάζεται ανατροπή ολόκληρου του καθεστώτος που οικοδομείται υπό την κηδεμονία του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Χρειάζεται το τσάκισμα όλων των μονοπωλιακών καταστάσεων, των καρτέλ και των τραστ που κυριαρχούν στην ελληνική οικονομία και αναπαράγονται στη διακυβέρνηση της χώρας μέσα από το υπάρχον πολιτικό σύστημα.
Σχόλια