http://www.elegr.gr/
Έκκληση για δημιουργία διεθνούς και ανεξάρτητης Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) με βασικό στόχο να εξετάσει το ελληνικό δημόσιο χρέος, απευθύνουν περισσότεροι από 200 διακεκριμένοι καθηγητές πανεπιστημίου, εκδότες, δημοσιογράφοι, μουσικοσυνθέτες, συγγραφείς, σκηνοθέτες, επιστήμονες, μέλη κοινοβουλίων από την ελληνικό και διεθνή χώρο.
Πιο συγκεκριμένα, σε σχετικό κείμενο, αναφέρεται ότι σκοπός της ΕΛΕ θα είναι τόσο η εξακρίβωση των αιτιών του ελληνικού δημόσιου χρέους και της χρήσης των δανείων και η διαμόρφωση κατάλληλων προτάσεων για την αντιμετώπιση του, συμπεριλαμβανομένου τους χρέους που θα αποδειχθεί παράνομο, μη νομιμοποιημένο ή απεχθές, όσο και η δυνατότητα να δημιουργηθούν οι συνθήκες ώστε η Ελλάδα να διαπραγματευθεί καλύτερα με τους πιστωτές της.
“Η Ελλάδα βρέθηκε στο επίκεντρο των προγραμμάτων διάσωσης της ΕΕ, αλλά ο ελληνικός λαός έχει κρατηθεί στο σκοτάδι όσον αφορά τη σύνθεση και τους όρους του δημόσιου χρέους. Η έλλειψη της ενημέρωσης συνιστά θεμελιώδη αποτυχία των δημοκρατικών διαδικασιών. Οι λαοί που καλούνται να φέρουν το κόστος των προγραμμάτων της ΕΕ έχουν δημοκρατικό δικαίωμα στην πλήρη πληροφόρηση”, αναφέρεται στο κείμενο και επισημαίνεται ότι “η ελληνική ΕΛΕ θα μπορούσε να λειτουργήσει ως πρότυπο και για άλλες χώρες της ευρωζώνης”.
Το σχετικό κείμενο υπογράφουν μεταξύ άλλων ο Νόαμ Τσόμσκι, ο Ρόμπιν Μπλάκμπερν, ο Τόνι Μπεν, ο Ταρίκ Αλί, ο Γκιστάβ Μασιά και από ελληνικής πλευράς ο Μανόλης Γλέζος, Αλέκος Αλαβάνος, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Σοφία Σακοράφα, Περικλής Κοροβέσης κ.α.
http://www.antinews.gr/2011/03/03/88857/
------------------------------------------
Ομιλία του Κ.Λαπαβίτσα (15/9/2010) from ThePressProject on Vimeo.
------------------------------------------
Ομιλία του Κ.Λαπαβίτσα (15/9/2010) from ThePressProject on Vimeo.
Blogger:
Σχετικές εγγραφές:
=========================
Πέμπτη, 3 Φεβρουαρίου 2011
Συνέντευξη Κώστας Λαπαβίτσας:
Συνέντευξη Κώστας Λαπαβίτσας:
H Γερμανία φέρεται αποφασισμένη να συμβάλει σε μια λύση για την ανακοπή της κρίσης στο εσωτερικό της ευρωζώνης. Αυτή η γραμμή δε σηματοδοτεί μια στροφή του Βερολίνου σε μια περισσότερο φιλική προς την ΕΕ πολιτική;
– Κ.Λ.: Δεν ήταν ποτέ εχθρική προς την ΕΕ η πολιτική του Βερολίνου. Τη στιγμή αυτή οι αστικές τάξεις της περιφέρειας έχουν ανάγκη από ευνοϊκή χρηματοδότηση για να αντιμετωπίσουν το χρέος τους και να αποφύγουν την επίσημη χρεοκοπία. Παρουσιάζουν λοιπόν την ανάγκη τους ως το βαθύτερο νόημα του ευρωπαϊσμού. Είναι η φυσική αντίδραση του αδύνατου.
Τα πράγματα φαίνονται πολύ διαφορετικά από το Βερολίνο. Η αδυναμία της περιφέρειας απειλεί τους δανειστές με πραγματική οικονομική ζημία, που μπορεί να φτάνει πολλές εκατοντάδες δισ. ευρώ. Δεδομένου ότι οι δανειστές είναι κυρίως οι τράπεζες του κέντρου, υπάρχει κίνδυνος ευρωπαϊκής τραπεζικής κατάρρευσης που μπορεί να συμπαρασύρει και το ευρώ. Κάποιος, λοιπόν, πρέπει να αναλάβει τη ζημία, απαλλάσσοντας τις τράπεζες, ώστε να σωθεί το ευρώ. Η ευνοϊκή χρηματοδότηση που ζητoύν οι χώρες της περιφέρειας δεν είναι παρά η ανάληψη της ζημίας από το κέντρο. Ο ευρωπαϊσμός, όπως όλα τα μεγάλα καπιταλιστικά οράματα, έχει στην καρδιά του τάλιρα και δεκάρικα.
Η Γερμανία έχει φυσικά από καιρό αντιληφθεί ότι θα κληθεί να σηκώσει το μεγαλύτερο μέρος της ζημίας. Το πλαίσιο δράσης της είναι όμως πολύ στενό. Η γερμανική οικονομία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο συχνά νομίζεται στην Ελλάδα. Ζημία ύψους εκατοντάδων δισ. ευρώ θα ήταν εξαιρετικά δυσβάστακτη και για την ίδια. Αν προσθέσουμε το παγωμένο εργατικό εισόδημα και τη γενική απροθυμία της εργατικής τάξης να σώσει το ευρώ, τα περιθώρια γίνονται ασφυκτικά.
– Καμία εύκολη λύση δεν φαίνεται να έχει μπροστά του το Βερολίνο…
– Κ.Λ.: Το πρόβλημα που έχει να λύσει η Γερμανία είναι εξαιρετικά σύνθετο. Πρέπει να διασώσει το ευρώ, απαλλάσοντας τις τράπεζες από το βάρος του χρέους, αλλά και να αποφύγει να σηκώσει η ίδια τη ζημία στο μέτρο του δυνατού. Δεν της χρειάζονται βεβαίως μαθήματα ευρωπαϊσμού, ιδίως από τους Έλληνες ή τους Πορτογάλους. Ο ευρωπαϊσμός είναι δικιά της εφεύρεση, το καλύτερο περιτύλιγμα για τα εθνικά της συμφέροντα.
Η γερμανική πολιτική έχει δύο σκέλη. Πρώτον, η ΕΚΤ παρέχει ρευστότητα στις τράπεζες και δέχεται τα προβληματικά ομόλογα της περιφέρειας ως εγγύηση. Δηλαδή οι τράπεζες σιωπηλά μεταφέρουν το πρόβλημα στην ΕΚΤ και άρα στο δημόσιο τομέα της Ευρώπης. Δεύτερον, το Ταμείο Σταθερότητας παρέχει έκτακτο δανεισμό, αλλά με αντίτιμο σκληρή λιτότητα. Διασώζει τις τράπεζες, ενώ παράλληλα μεταφέρει τη ζημία στις πλάτες των εργαζομένων της περιφέρειας.
Το πρόβλημα είναι ότι η πολιτική λιτότητας καταστρέφει τις οικονομίες της περιφέρειας και άρα φέρνει τη χρεοκοπία πιό κοντά. Η μεταστροφή που παρατηρείται στη γερμανική πολιτική το τελευταίο διάστημα είναι φυσική απόρροια αυτής της αντίφασης. Όσο θα κινδυνεύουν οι τράπεζες, η γερμανική αστική τάξη θα πρέπει να παρεμβαίνει ώστε να μη χρεοκοπήσουν οι χώρες της περιφέρειας. Εξετάζει λοιπόν την προοπτική να επιτρέψει στο Ταμείο Σταθερότητας να αγοράσει ένα μέρος των προβληματικών ομολόγων της περιφέρειας, αφού πρώτα δανειστεί για το σκοπό αυτό. Μπορεί να συγκατανεύσει στην επιμήκυνση του δανεισμού, ή και σε μείωση επιτοκίων. Δεν πρόκειται να αλλάξει την ουσία του προβλήματος, αλλά θα συμβάλει στο να απαλλαγούν οι τράπεζες από το χρέος. Όταν θα εκλείψει ο κίνδυνος για τις τράπεζες, η Γερμανία θα επιβάλει όρους στην περιφέρεια που θα είναι τρομακτικοί. Αυτό είναι το περιεχόμενο της «φιλικής» στροφής της.
– Τελικά η Γερμανία θέλει και τις 17 χώρες στην ευρωζώνη ή όχι; Έχει επιλέξει δηλαδή να πετάξει έξω τους δημοσιονομικά «απείθαρχους»;
– Κ.Λ.: Κατά τη γνώμη μου η γερμανική άρχουσα τάξη έχει μετανιώσει πικρά που επέτρεψε στις χώρες της περιφέρειας να συμμετάσχουν στην ευρωζώνη. Η αποβολή των προβληματικών χωρών είναι όμως εξαιρετικά επικίνδυνη διαδικασία, οικονομικά και πολιτικά. Με κανένα τρόπο δεν μπορεί να γίνει όσο θα κινδυνεύουν οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Όταν θα περάσει ο κίνδυνος, η Γερμανία θα θέσει την περιφέρεια μπροστά σε ακόμη δυσκολότερες επιλογές. Ήδη έχει θεσμοθετήσει μόνιμο μηχανισμό χρεοκοπίας από το 2013. Για να επιτραπεί στην Ελλάδα να παραμείνει στην ευρωζώνη, θα πρέπει να αποδεχτεί σκληρή λιτότητα για πολλά χρόνια. Παράλληλα θα δανείζεται με υψηλά επιτόκια, δεδομένου ότι τον κίνδυνο χρεοκοπίας θα τον φέρουν πλέον και ιδιώτες. Με λίγα λόγια, οι δημοσιονομικά «απείθαρχοι» θα παραμείνουν στην ευρωζώνη μόνον αν είναι διατεθειμένοι να υποστούν κοινωνική και εθνική καθίζηση.
– Από την κυβέρνηση Παπανδρέου και την φιλική προς την ΕΕ Αριστερά (ΣΥΝ) προτάθηκε ως λύση η έκδοση ευρωομολόγου. Η «κοινοτικοποίηση» του δανεισμού κάθε κράτους - μέλους αναμφίβολα θα μειώσει το κόστος δανεισμού. Δεν αποτελεί επομένως έστω μία πρόσκαιρη λύση στην υπάρχουσα κρίση;
– Κ.Λ.: Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για το τι ακριβώς εννοούν οι διάφοροι υπέρμαχοι του ευρωομόλογου. Αυτό που φαίνεται να θέλει ο ΣΥΝ, δηλαδή ουσιαστικά η χρηματοδότηση επεκτατικής οικονομικής πολιτικής στην Ευρώπη, κάτι σαν ένα νέο Σχέδιο Μάρσαλ, θα μείνει στο χώρο της φαντασίας. Αυτό που προτείνουν οι Τρεμόντι - Γιουνκέρ, από την άλλη, είναι ένα μεγαλεπήβολο σχέδιο επέκτασης του δανεισμού του Ταμείου Σταθερότητας. Θα απορροφήσει τον κύριο όγκο των προβληματικών ομολόγων της περιφέρειας, αλλά και θα χρηματοδοτήσει το νέο δανεισμό της περιφέρειας. Το σχέδιο πάσχει από δύο μεγάλες αδυναμίες από την πλευρά της Γερμανίας. Πρώτον, δεν ξεκαθαρίζει το ποιός θα σηκώσει την πιθανή ζημία από τα προβληματικά ομόλογα και, δεύτερον, κάνει ακριβότερο το νέο δανεισμό των χωρών του κέντρου. Δεν πρόκειται να το δεχτεί η Ά. Μέρκελ με τις παρούσες συνθήκες.
Ο ευρωδανεισμός που είναι πιθανόν να δούμε θα συμβεί μέσα στο υπάρχον πλαίσιο του Ταμείου Σταθερότητας. Δηλαδή θα δανείζεται το Ταμείο για να δανείζει με τη σειρά του στις χώρες με προβλήματα. Με το νέο δανεισμό θα μπορούν, για παράδειγμα, είτε να αντιμετωπίσουν άμεσες πιέσεις κρίσης, είτε ακόμη και να αγοράσουν μέρος των παλιών τους ομολόγων, όπως λέγεται τώρα για την Ελλάδα. Αποκλείεται να υπάρξει ουσιαστική μείωση του συνολικού όγκου χρέους με τον τρόπο αυτό. Ο δε νέος δανεισμός από το Ταμείο θα γίνεται με σκληρούς όρους λιτότητας. Δεν υπάρχει τίποτε αισιόδοξο για την περιφέρεια στην προοπτική αυτή.
– Υποστηρίζεται συχνά πως η έξοδος από το ευρώ θα οδηγήσει την Ελλάδα στην πολιτική απομόνωση και την οικονομική περιθωριοποίηση. Πόση βάση έχει αυτό το επιχείρημα;
– Κ.Λ.: Η ΟΝΕ είναι μία νομισματική ένωση που έχει σκοπό να δημιουργήσει μιά νέα μορφή παγκοσμίου χρήματος. Δεν είναι ούτε η πραγμάτωση της αφηρημένης έννοιας της Ευρώπης, ούτε η εκπλήρωση της μοίρας της Ελλάδας στο σύγχρονο κόσμο. Για πολιτικούς λόγους έχει επενδυθεί στη χώρα μας με ένα ιδεολογικό περιεχόμενο που δεν το έχει από τη φύση της. Η συμμετοχή της Ελλάδας αποδείχτηκε αποτυχημένη και αν η χώρα επιμένει να συμμετέχει θα αντιμετωπίσει μαρασμό.
Η έξοδος είναι επιβεβλημένη από τα πράγματα. Το αν θα καταλήξει σε απομόνωση και περιθωριοποίηση εξαρτάται από το πως θα γίνει. Στο μέτρο που θα γίνει με όρους που θα επιβάλει η εργατική τάξη, δεν υπάρχει λόγος να εμφανιστούν τέτοια φαινόμενα. Θα χρειαστεί δημόσιος έλεγχος και ιδιοκτησία στις τράπεζες και γενικότερα στα μέσα παραγωγής, όπως επίσης και στο διεθνές εμπόριο και την κίνηση κεφαλαίων. Αλλά η Ελλάδα μπορεί να μείνει ανοιχτή στις παγκόσμιες τεχνολογίες, στις γνώσεις και δεξιότητες της παγκόσμιας εργατικής τάξης και στην παγκόσμια κουλτούρα. Μπορεί ακόμη να θέσει τις διεθνείς της πολιτικές σχέσεις σε άλλη βάση, χωρίς αναγκαστικά να περάσει στην απομόνωση. Να θυμίσω ότι η Αργεντινή είναι μέλος του G20 παρότι έκανε στάση πληρωμών το 2001. Στην πράξη, αν η Ελλάδα βγει από την ΟΝΕ με εργατική και λαϊκή πρωτοβουλία, θα δώσει μεγάλο χτύπημα στον παγκόσμιο καπιταλισμό και θα βάλει στο προσκήνιο τον εργατικό διεθνισμό για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες. Πρόκειται για το αντίθετο της απομόνωσης και περιθωριοποίησης. Θα δώσει νέα πνοή στο όραμα του σοσιαλισμού στην Ευρώπη, αλλά και στον κόσμο.
http://www.prin.gr/2011/02/lapavitsas.html
================ Πρωτοβουλία για τη συγκρότηση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το χρέος.
Συνέντευξη τύπου 3/3/2011
Τοποθέτηση Σοφίας Σακοράφα
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ πολίτες, εργαζόμενοι, συνδικαλιστές, επιστήμονες, άνθρωποι των γραμμάτων και της τέχνης, πολιτικοί (από διαφορετικά πολιτικά μετερίζια), μ΄ ένα κοινό στόχο.
Στόχος της πρωτοβουλίας μας είναι η δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το χρέος.
Όλοι μας προερχόμενοι από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, με διαφορετικές ιδιεολογικοπολιτικές καταβολές έχουμε μια σαφή και εκφρασμένη θέση.
Οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, η προσφυγή στο Δ.Ν.Τ., αποδεικνύονται καθημερινά καταστροφικές για τον Ελληνικό λαό και η συνέχεια προοιωνίζεται εξοντωτική αλλά και άκρως επικίνδυνη.
Παράλληλα πιστεύουμε (και είναι κι αυτό πάγια θέση μας), ότι οι όποιες αλλαγές και οι ανατροπές δεν έρχονται
ούτε από τα πάνω,
ούτε από κάποια κλαμπ σοφών,
ούτε με συμφωνίες κεκλεισμένων των θυρών,
αλλά μόνο, με την πρωταγωνιστική συμβολή, ενός ζωντανού κινήματος, που ξέρει και τι θέλει, και πως να το κατακτήσει.
Και πιστεύουμε, ότι η απαραίτητη προϋπόθεση για την δημιουργία αυτού του κινήματος είναι το απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού, να πληροφορηθεί, να μάθει, και να κατανοήσει, το πώς, το γιατί και με ευθύνη τίνος, φτάσαμε μέχρι εδώ.
Γνωρίζω, συμμετέχω, ελέγχω, αποφασίζω, είναι θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας.
Είναι η εφαρμογή της Δημοκρατίας στην απόλυτη και κυριολεκτική της διάσταση.
Κι έχουμε την στέρεα άποψη, ότι αυτές οι αρχές οδηγούν την κοινωνία, στην πολιτική συνειδητοποίηση και στην πολιτική δράση.
Γι αυτό και πιστεύουμε, ότι η δημιουργία της Ε.Λ.Ε. είναι μια βαθιά πολιτική διαδικασία, μια διαδικασία πολιτικής γνώσης και πολιτικής παιδείας.
Και το καίριο σημείο αυτής της διαδικασίας είναι η ίδια η μορφή της Ε.Λ.Ε. και ο τρόπος δράσης της.
Η συμμετοχή του απλού πολίτη, των φορέων, των σωματείων, των συνδικάτων, των πολιτικών, των Βουλευτών, είναι αυτό που εξασφαλίζει και μπορεί να εγγυηθεί, ότι δεν ελέγχουν κάποιοι εκ μέρους του Ελληνικού λαού, αλλά ο ίδιος ο λαός γίνεται ο φορέας του ελέγχου και ο απόλυτος γνώστης των αποτελεσμάτων του.
Κι επειδή γνωρίζει, αποφασίζει για το μέλλον του.
Κι ο έλεγχος αυτός είναι δυναμικός γιατί δεν συγκαλύπτει.
Κι ο έλεγχος αυτός είναι δυναμικός γιατί η συμμετοχή όλων σημαίνει ότι μπορούμε, και έχουμε την πολιτική βούληση, να τον ξεκινήσουμε και να τον οργανώσουμε.
Κι αυτή η διαδικασία είναι προοδευτική.
Γιατί δίνει εργαλεία να απογυμνώσουμε:
Πολιτικά ιερατεία και οικονομικά διευθυντήρια που αφαίμαξαν και καταχράστηκαν τον Ελληνικό λαό.
Παρέχει την γνώση για να αποκαθηλώσουμε προπαγανδιστικές θεωρίες περί συλλογικής ευθύνης του Ελληνικού λαού.
Απελευθερώνει από πολιτικές φοβίες και αγκυλώσεις που δημιουργεί και πάνω στις οποίες στηρίζεται το δόγμα του μονόδρομου.
Γι αυτό πιστεύουμε ότι η Ε.Λ.Ε. μπορεί να γίνει εκείνο το πολιτικό εργαλείο, που ανοίγοντας το δρόμο προς τη γνώση οδηγεί και στην χειραφέτηση απ΄ όλα τα παραπάνω.
Μπορεί να γίνει εκείνο το πολιτικό εργαλείο, που θα δημιουργήσει τα πολιτικά υποκείμενα που θα αντισταθούν σε πρακτικές μονόδρομου, σε αντιλαϊκές πολιτικές και σε στάσεις μοιρολατρικές και παθητικές.
Κι όλα τα παραπάνω αποτελούν την ταυτότητα της πρωτοβουλίας μας.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η κυβέρνηση μπορεί να αποδεχθεί την δημιουργία της Ε.Λ.Ε., με την μορφή και τις αρμοδιότητες που περιγράφουμε στην έκκληση.
Γι αυτό και το πολιτικό αίτημα που διατυπώνουμε και φιλοδοξούμε να γίνει κοινωνικό αίτημα ευρείας απήχησης και σθεναρής διεκδίκησης δεν έχει ημερομηνία λήξης, αλλά είναι συνεχές και αδιαπραγμάτευτο.
Εμείς όμως από αύριο κιόλας δίνουμε στην Ε.Λ.Ε. σάρκα και οστά.
Έχουμε μια τεράστια υποστήριξη, από πολιτικές προσωπικότητες, από οικονομολόγους, από νομικούς, από πανεπιστημιακούς, (στην Ελλάδα και σ΄ όλο τον κόσμο), με τεράστια εμπειρία και δηλωμένη διάθεση.
Έχουμε στήριξη από Έλληνες Βουλευτές, Ευρωβουλευτές, αλλά και Βουλευτές χωρών εκτός Ευρώπης κι αυτοί με δηλωμένη διάθεση και εμπειρία.
Έχουμε ήδη πριν από την σημερινή συνέντευξη τύπου, πριν καν δημοσιοποιήσουμε την πρωτοβουλία μας υποστήριξη από σωματεία, συνδικάτα, ενώσεις επαγγελματιών, αλλά και απλούς πολίτες, που θέλουν να συνδράμουν με ενεργή συμμετοχή στο έργο της Ε.Λ.Ε.
Και πριν καν αρχίσουμε να ψάχνουμε βιβλία (με όσα εμπόδια θα αντιμετωπίζουμε), έχουμε δημόσιες παραδοχές, επίσημες εκθέσεις, επίσημες μελέτες ώστε να ξεκινήσουμε, να “ξεσκονίσουμε” στοιχεία, να ελέγξουμε στοιχεία και να διαμορφώσουμε εμπεριστατωμένη άποψη και θέση, ώστε ευθείς εξ αρχής να αποδείξουμε ότι το απεχθές, το παράνομο, ή μη νομιμοποιημένο χρέος, δεν είναι θεωρητικά εφευρήματα, αλλά μετρήσιμα μεγέθη και συγκεκριμένες πολιτικές.
Κι αυτό που ζητάμε σήμερα είναι:
Η διαδικασία να αγκαλιαστεί από την κοινωνία.
Ζητάμε να γίνει διεκδίκηση.
Ζητάμε να γίνεται κτήμα της μέρα με τη μέρα.
Ζητάμε να γίνει κατάκτηση του Ελληνικού λαού.
Ζητάμε αυτή η κατάκτηση να γίνει ένας ισχυρός μοχλός διαρκούς πίεσης, τόσο απέναντι στην κυβέρνηση όσο κι απέναντι σε δυνάμεις που ουσιαστικά στηρίζουν την πολιτική της τρόικας και του Δ.Ν.Τ.
Αυτό ζητάμε! Αυτό θα προσπαθήσουμε όλοι εμείς, που δεν διεκδικούμε τίποτε παραπάνω από το να είμαστε οι φορείς αυτού του αιτήματος.
Σήμερα που η λογική του μονόδρομου προπαγανδίζεται από συγκεκριμένες πλευρές του πολιτικού συστήματος καλυμμένα ή απροκάλυπτα.
Σήμερα που αποφασίζεται το ύστατο σημείο οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης του λαού μας.
Σήμερα που ξεπουλιούνται δημόσια αγαθά και η περιουσία του λαού μας.
Σήμερα που οι εργασιακές σχέσεις γυρίζουν 50 χρόνια πίσω.
Σήμερα που εκτεταμένα τμήματα της κοινωνίας οδηγούνται στον αποκλεισμό.
Σήμερα που ο κοινοβουλευτισμός εκτρέπεται και παραδίδει την θέση του στην απόφαση του ενός.
Εμείς λέμε ότι μπορούμε να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο.
Ένα δρόμο συμμετοχής, δράσης, ελέγχου, διεκδίκησης, ανατροπής.
Καλούμε σε ενεργή συμμετοχή όλους.
Οι όποιες διαφορές μας είναι πλούτος μας.
Ο παραμερισμός των διαφορών μας μπροστά στην συγκρότηση μιας τόσο σοβαρής πρωτοβουλίας είναι η δύναμή μας.
Το αγκάλιασμα αυτής της πρωτοβουλίας από την κοινωνία είναι η ισχυρή πολιτική μας δυναμική!
Στόχος της πρωτοβουλίας μας είναι η δημιουργία Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου για το χρέος.
Όλοι μας προερχόμενοι από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους, με διαφορετικές ιδιεολογικοπολιτικές καταβολές έχουμε μια σαφή και εκφρασμένη θέση.
Οι πολιτικές επιλογές της κυβέρνησης, η προσφυγή στο Δ.Ν.Τ., αποδεικνύονται καθημερινά καταστροφικές για τον Ελληνικό λαό και η συνέχεια προοιωνίζεται εξοντωτική αλλά και άκρως επικίνδυνη.
Παράλληλα πιστεύουμε (και είναι κι αυτό πάγια θέση μας), ότι οι όποιες αλλαγές και οι ανατροπές δεν έρχονται
ούτε από τα πάνω,
ούτε από κάποια κλαμπ σοφών,
ούτε με συμφωνίες κεκλεισμένων των θυρών,
αλλά μόνο, με την πρωταγωνιστική συμβολή, ενός ζωντανού κινήματος, που ξέρει και τι θέλει, και πως να το κατακτήσει.
Και πιστεύουμε, ότι η απαραίτητη προϋπόθεση για την δημιουργία αυτού του κινήματος είναι το απόλυτα δημοκρατικό δικαίωμα του Ελληνικού λαού, να πληροφορηθεί, να μάθει, και να κατανοήσει, το πώς, το γιατί και με ευθύνη τίνος, φτάσαμε μέχρι εδώ.
Γνωρίζω, συμμετέχω, ελέγχω, αποφασίζω, είναι θεμελιώδεις αρχές της Δημοκρατίας.
Είναι η εφαρμογή της Δημοκρατίας στην απόλυτη και κυριολεκτική της διάσταση.
Κι έχουμε την στέρεα άποψη, ότι αυτές οι αρχές οδηγούν την κοινωνία, στην πολιτική συνειδητοποίηση και στην πολιτική δράση.
Γι αυτό και πιστεύουμε, ότι η δημιουργία της Ε.Λ.Ε. είναι μια βαθιά πολιτική διαδικασία, μια διαδικασία πολιτικής γνώσης και πολιτικής παιδείας.
Και το καίριο σημείο αυτής της διαδικασίας είναι η ίδια η μορφή της Ε.Λ.Ε. και ο τρόπος δράσης της.
Η συμμετοχή του απλού πολίτη, των φορέων, των σωματείων, των συνδικάτων, των πολιτικών, των Βουλευτών, είναι αυτό που εξασφαλίζει και μπορεί να εγγυηθεί, ότι δεν ελέγχουν κάποιοι εκ μέρους του Ελληνικού λαού, αλλά ο ίδιος ο λαός γίνεται ο φορέας του ελέγχου και ο απόλυτος γνώστης των αποτελεσμάτων του.
Κι επειδή γνωρίζει, αποφασίζει για το μέλλον του.
Κι ο έλεγχος αυτός είναι δυναμικός γιατί δεν συγκαλύπτει.
Κι ο έλεγχος αυτός είναι δυναμικός γιατί η συμμετοχή όλων σημαίνει ότι μπορούμε, και έχουμε την πολιτική βούληση, να τον ξεκινήσουμε και να τον οργανώσουμε.
Κι αυτή η διαδικασία είναι προοδευτική.
Γιατί δίνει εργαλεία να απογυμνώσουμε:
Πολιτικά ιερατεία και οικονομικά διευθυντήρια που αφαίμαξαν και καταχράστηκαν τον Ελληνικό λαό.
Παρέχει την γνώση για να αποκαθηλώσουμε προπαγανδιστικές θεωρίες περί συλλογικής ευθύνης του Ελληνικού λαού.
Απελευθερώνει από πολιτικές φοβίες και αγκυλώσεις που δημιουργεί και πάνω στις οποίες στηρίζεται το δόγμα του μονόδρομου.
Γι αυτό πιστεύουμε ότι η Ε.Λ.Ε. μπορεί να γίνει εκείνο το πολιτικό εργαλείο, που ανοίγοντας το δρόμο προς τη γνώση οδηγεί και στην χειραφέτηση απ΄ όλα τα παραπάνω.
Μπορεί να γίνει εκείνο το πολιτικό εργαλείο, που θα δημιουργήσει τα πολιτικά υποκείμενα που θα αντισταθούν σε πρακτικές μονόδρομου, σε αντιλαϊκές πολιτικές και σε στάσεις μοιρολατρικές και παθητικές.
Κι όλα τα παραπάνω αποτελούν την ταυτότητα της πρωτοβουλίας μας.
Δεν έχουμε αυταπάτες ότι η κυβέρνηση μπορεί να αποδεχθεί την δημιουργία της Ε.Λ.Ε., με την μορφή και τις αρμοδιότητες που περιγράφουμε στην έκκληση.
Γι αυτό και το πολιτικό αίτημα που διατυπώνουμε και φιλοδοξούμε να γίνει κοινωνικό αίτημα ευρείας απήχησης και σθεναρής διεκδίκησης δεν έχει ημερομηνία λήξης, αλλά είναι συνεχές και αδιαπραγμάτευτο.
Εμείς όμως από αύριο κιόλας δίνουμε στην Ε.Λ.Ε. σάρκα και οστά.
Έχουμε μια τεράστια υποστήριξη, από πολιτικές προσωπικότητες, από οικονομολόγους, από νομικούς, από πανεπιστημιακούς, (στην Ελλάδα και σ΄ όλο τον κόσμο), με τεράστια εμπειρία και δηλωμένη διάθεση.
Έχουμε στήριξη από Έλληνες Βουλευτές, Ευρωβουλευτές, αλλά και Βουλευτές χωρών εκτός Ευρώπης κι αυτοί με δηλωμένη διάθεση και εμπειρία.
Έχουμε ήδη πριν από την σημερινή συνέντευξη τύπου, πριν καν δημοσιοποιήσουμε την πρωτοβουλία μας υποστήριξη από σωματεία, συνδικάτα, ενώσεις επαγγελματιών, αλλά και απλούς πολίτες, που θέλουν να συνδράμουν με ενεργή συμμετοχή στο έργο της Ε.Λ.Ε.
Και πριν καν αρχίσουμε να ψάχνουμε βιβλία (με όσα εμπόδια θα αντιμετωπίζουμε), έχουμε δημόσιες παραδοχές, επίσημες εκθέσεις, επίσημες μελέτες ώστε να ξεκινήσουμε, να “ξεσκονίσουμε” στοιχεία, να ελέγξουμε στοιχεία και να διαμορφώσουμε εμπεριστατωμένη άποψη και θέση, ώστε ευθείς εξ αρχής να αποδείξουμε ότι το απεχθές, το παράνομο, ή μη νομιμοποιημένο χρέος, δεν είναι θεωρητικά εφευρήματα, αλλά μετρήσιμα μεγέθη και συγκεκριμένες πολιτικές.
Κι αυτό που ζητάμε σήμερα είναι:
Η διαδικασία να αγκαλιαστεί από την κοινωνία.
Ζητάμε να γίνει διεκδίκηση.
Ζητάμε να γίνεται κτήμα της μέρα με τη μέρα.
Ζητάμε να γίνει κατάκτηση του Ελληνικού λαού.
Ζητάμε αυτή η κατάκτηση να γίνει ένας ισχυρός μοχλός διαρκούς πίεσης, τόσο απέναντι στην κυβέρνηση όσο κι απέναντι σε δυνάμεις που ουσιαστικά στηρίζουν την πολιτική της τρόικας και του Δ.Ν.Τ.
Αυτό ζητάμε! Αυτό θα προσπαθήσουμε όλοι εμείς, που δεν διεκδικούμε τίποτε παραπάνω από το να είμαστε οι φορείς αυτού του αιτήματος.
Σήμερα που η λογική του μονόδρομου προπαγανδίζεται από συγκεκριμένες πλευρές του πολιτικού συστήματος καλυμμένα ή απροκάλυπτα.
Σήμερα που αποφασίζεται το ύστατο σημείο οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης του λαού μας.
Σήμερα που ξεπουλιούνται δημόσια αγαθά και η περιουσία του λαού μας.
Σήμερα που οι εργασιακές σχέσεις γυρίζουν 50 χρόνια πίσω.
Σήμερα που εκτεταμένα τμήματα της κοινωνίας οδηγούνται στον αποκλεισμό.
Σήμερα που ο κοινοβουλευτισμός εκτρέπεται και παραδίδει την θέση του στην απόφαση του ενός.
Εμείς λέμε ότι μπορούμε να ανοίξουμε έναν άλλο δρόμο.
Ένα δρόμο συμμετοχής, δράσης, ελέγχου, διεκδίκησης, ανατροπής.
Καλούμε σε ενεργή συμμετοχή όλους.
Οι όποιες διαφορές μας είναι πλούτος μας.
Ο παραμερισμός των διαφορών μας μπροστά στην συγκρότηση μιας τόσο σοβαρής πρωτοβουλίας είναι η δύναμή μας.
Το αγκάλιασμα αυτής της πρωτοβουλίας από την κοινωνία είναι η ισχυρή πολιτική μας δυναμική!
ΠΑΡΤΕ ΤΗΝ Ε.Λ.Ε. ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΑΣ!!!
Είναι το σύνθημα που απευθύνουμε στη Ελληνική κοινωνία!!!
Σχόλια