------------
"Οι τελευταίες ειδήσεις από την πρώτη χώρα προτεκτοράτο της Ευρωπαϊκής Ενωσης ήταν αναμενόμενες. Ενώ η Ελλάδα ετοιμάζεται να βγει στην γύρα για νέο δάνειο, ένας από τους οίκους αξιολόγησης, τους νέους αφέντες του πλανήτη, υποβάθμισε προχθές τέσσερις ελληνικές τράπεζες. Μόλις χθες, δύο ακόμη οίκοι "αξιολόγησης" έσπρωξαν την χώρα ακόμη πιο βαθιά μέσα στο τάφο: ο οίκος Standard & Poor's ανακοίνωσε ότι ενδέχεται να υποβαθμίσει την αξιολόγηση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας ενώ ειδικός του οίκου Moody's συμπλήρωσε ότι « μια νέα υποβάθμιση .. είναι πιθανή εντός ενός μήνα».
Οι κινήσεις των τριών οίκων εκτόξευσαν τα επιτόκια με τα οποία θα πρέπει να δανεισθεί η Ελλάδα. Ολα πλέον κρέμονται σε μια κλωστή και εξαρτώνται από ένα νεύμα ή μια δήλωση των απεσταλμένων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου κλπ. που ήταν αυτές τις μέρες στην Αθήνα για να ελέγξουν την ελληνική οικονομία. Αυτό το "μικτό κλιμάκιο" ζήτησε από την κυβέρνηση νέο πακέτο πρόσθετων μέτρων ύψους 3,5 δισ. ευρώ που σημαίνει ακόμη μεγαλύτερες περικοπές στην υγεία, την εκπαίδευση και τους μισθούς. Όμως η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει διαφορετικά: είναι πλέον όμηρος των οικονομικών δολοφόνων.
Στο βιβλίο του Εξομολόγηση ενός οικονομικού δολοφόνου, ο Τζoν Πέρκινς περιγράφει «από τα μέσα» τον μηχανισμό πολιτικής και υποδούλωσης φτωχών χωρών από τις ΗΠΑ. Ο Πέρκινς δούλευε τη δεκαετία του '70 για λογαριασμό μιας εταιρείας μελετών, η οποία συνεργαζόταν με την κυβέρνηση της Ουάσινγκτον, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα, που υποτίθεται ότι είχε σκοπό της να βοηθήσει την ανάπτυξη των χωρών του Τρίτου Κόσμου.
Το μεγάλο όπλο των οικονομικών δολοφόνων ήταν το εξωτερικό χρέος. Ο Πέρκινς και οι συνάδελφοί του πήγαιναν σε μια χώρα-στόχο, συναντούσαν τον Πρόεδρο της και του πρότειναν μεγάλα έργα για τον εκσυγχρονισμό της. Οι ιθαγενείς δεν έπρεπε να ανησυχούν για το γεγονός ότι δεν είχαν χρήματα για την εκτέλεση των έργων: η Παγκόσμια Τράπεζα ήταν έτοιμη να τους χορηγήσει πλουσιοπάροχα δάνεια, αν και γνώριζε πολύ καλά ότι δεν μπορούσαν να αποπληρωθούν. Σε λίγα χρόνια, τα δάνεια αυτά είχαν καταστήσει τη χώρα όμηρο των διεθνών οικονομικών κύκλων και της αμερικανικής κυβέρνησης.
Η τελευταία είχε πλέον στο χέρι την υπερχρεωμένη χώρα, υποχρεώνοντάς την να ακολουθεί πιστά την εξωτερική της πολιτική. Από την πλευρά τους, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Παγκόσμια Τράπεζα επέβαλλαν αυστηρότατα μέτρα λιτότητας, που προκαλούσαν ύφεση και μεγαλύτερη φτώχεια, ενώ συνοδεύονταν από μέτρα περιορισμού του δημόσιου τομέα και εκτεταμένες ιδιωτικοποιήσεις. Λίγο πριν την πλήρη κοινωνική και οικονομική κατάρρευση, οι μεγάλες διεθνείς εταιρείες αγόραζαν μπιτ παρά τις δημόσιες επιχειρήσεις. Κάπως έτσι στη Βολιβία ιδιωτικοποιήθηκε ακόμη και το νερό της βροχής.
Τα χρόνια έχουν περάσει, αλλά μόνο οι τεχνικές έχουν αλλάξει. Το εξωτερικό χρέος παραμένει το βασικό όπλο εκβιασμού. Η πρόοδος των επικοινωνιών και η πλήρης επικράτηση σε παγκόσμιο επίπεδο της ασυδοσίας των αγορών έχουν φέρει στο προσκήνιο και άλλους παίκτες, όπως π.χ. η Goldman Sachs.
Η συγκεκριμένη τράπεζα και οι όμοιές της, μαζί με τους διάφορους οίκους που με ύφος αυθεντίας αξιολογούν εθνικές οικονομίες, έχουν μεγάλες ευθύνες για το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί να διαμορφώνει τις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις και, όπως παλιότερα η Παγκόσμια Τράπεζα και οι οικονομικοί δολοφόνοι, να επισκέπτεται τους ηγέτες των ευάλωτων χωρών.Σύμφωνα με τους «New York Times», μια αποστολή της Goldman Sachs, με επικεφαλής το νούμερο δύο της τράπεζας Gary Cohn, έφθασε στην Αθήνα τον Νοέμβριο του 2009. Η Goldman Sachs, έγραψε η γαλλική «Liberation», «αισθανόταν περίπου σαν στο σπίτι της», ενώ ο Gary Cohn είχε συναντήσει τουλάχιστον δύο φορές τον Έλληνα πρωθυπουργό. H τράπεζα προσφέρθηκε να βοηθήσει για την ελάφρυνση του ελληνικού ελλείμματος, που μόλις είχε ανακοινωθεί ότι πλησίαζε το 13%.
Αυτό δεν εμπόδισε την ίδια τράπεζα να αφήσει να διαρρεύσει τον Ιανουάριο, μέσω των «Financial Times», ότι η Κίνα αρνήθηκε να αγοράσει 25 δισ. ευρώ του ελληνικού δανείου, όπως είχε προτείνει στο Πεκίνο η Goldman Sachs. Η είδηση ήταν αστεία, καθώς κανένα κράτος δεν αγοράζει 25 δισ. ευρώ χρέους μεμιάς, αλλά προκάλεσε διεθνώς την εντύπωση ότι η ελληνική οικονομία καταρρέει. Συγχρόνως, και παρότι δεν είχε σταματήσει να συμβουλεύει την ελληνική κυβέρνηση, η τράπεζα συνιστούσε στους πελάτες της να αγοράσουν ομόλογα που προεξοφλούσαν ότι υπάρχει κίνδυνος με την Ελλάδα.
Έτσι κάπως η Ελλάδα βρέθηκε στα γόνατα από το μεγάλο κερδοσκοπικό παιχνίδι, αναγκασμένη να δανείζεται με δυσθεώρητα επιτόκια. Ύστερα, τη σκυτάλη πήρε η κυρία Μέρκελ και οι σύμμαχοί της στις Βρυξέλλες, που με ποταπό ύφος απαίτησαν από την ελληνική κυβέρνηση να πάρει σκληρά μέτρα, υπό τις τεχνικές οδηγίες του πάντα επίκαιρου Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός γύρισε σαν βρεγμένη γάτα στην Αθήνα, παραδεχόμενος ότι ένα μέρος της εθνικής κυριαρχίας είχε εκχωρηθεί.
Στους αντίποδες των προεκλογικών του υποσχέσεων, το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε μια σειρά σκληρά μέτρα που θα μαραζώσουν ό,τι έχει μείνει από την ελληνική οικονομία. Θα ακολουθήσουν και άλλα. Ύστερα, η Ευρώπη θα κοιτάξει να βοηθήσει τη δεινοπαθούσα χώρα με κάποιο έκτακτο πρόγραμμα, στο πλαίσιο του οποίου γερμανικά και ευρωπαϊκά κεφάλαια θα αγοράσουν φθηνά μεγάλες ελληνικές επιχειρήσεις, που το πρόγραμμα έκτακτης βοήθειας θα έχει επιβάλλει να ιδιωτικοποιηθούν.
πηγή
----------
Βlogger:
- 1η Αναφορά:
"...και περνάω στους εξωτερικούς παράγοντες, πρέπει να αναφερθώ ιδιαίτερα στην αμερικανική πολιτική και την επιδίωξη των ΗΠΑ για πλήρη έλεγχο των Βαλκανίων. Ήταν η απαρχή της νέας τάξης πραγμάτων και της παγκόσμιας κυριαρχίας τους. Όπως αρκετά καθαρά το διατυπώνει ο Ζμπίγκνιεφ Μπρεζίνσκι στο βιβλίο του “Η μεγάλη σκακιέρα”, αναφερόμενος στα μακροπρόθεσμα εθνικά συμφέροντα των ΗΠΑ και στην επιδίωξη της παγκόσμιας κυριαρχίας, απαραίτητος είναι ο πλήρης έλεγχος των Βαλκανίων. Γιατί; Για να είναι καλυμμένες στο σύνορο, τη γραμμή αντιπαράθεσης του 21ου αιώνα, που θα είναι επικεντρωμένη στον άξονα Μέση Ανατολή - Κεντρική Ασία - Σιβηρία, δηλαδή τις πλούσιες περιοχές των ενεργειακών πηγών και των δρόμων του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Σε αυτό το πλαίσιο, οι ΗΠΑ δεν ήταν διατεθειμένες να ανεχθούν κανέναν απείθαρχο υπερασπιστή της εθνικής ανεξαρτησίας και κυριαρχίας των χωρών τους. Γι’ αυτό η Σερβία τέθηκε στο στόχαστρο, γιατί έχει μια εθνική ιστορία αγώνων για την ανεξαρτησία διά μέσου των αιώνων. Με τέτοια αίσθηση υπερηφάνειας και ακεραιότητας, δεν υπήρχε περίπτωση κανένας σέρβος ηγέτης και καμία κυβέρνηση να αποδεχθεί τις εντολές των ΗΠΑ...". Μιχαήλο Μάρκοβιτς: όλο το κείμενο εδώ
- 2η Αναφορά:"Πώς στην περίπτωση της Ελλάδας τετραγωνίστηκε ο κύκλος"
- 3η Αναφορά: Μοντέλο ... εκπόρνευσης
- 4η Αναφορά:
Η πρόσφατη οικονομική κρίση δεν οφείλεται σε εσωτερικά αίτια αλλά είναι αποτέλεσμα μιας διεθνούς συνωμοσίας (ΗΠΑ, Ευρώπη) με στόχο την οικονομική εξαθλίωση των Ελλήνων εργαζομένων και την διάλυση του κοινωνικού ιστού της ελληνικής κοινωνίας. Είχαν προηγηθεί προσπάθειες -κατευθυνόμενες προφανώς από τα ίδια διεθνή κέντρα- για την εξάλειψη της ιστορικής μας μνήμης και της εθνικής πολιτιστικής μας παράδοσης, κυρίως της σύγχρονης. Όπως έγραφε στον «Ελ. Τύπο» της 4.8.2010 ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Αγαμέμνων Φαράκος «το γιατί γίνονται όλα αυτά αποτελεί μια γιγαντιαία απορία. Σκοτεινές σκέψεις, απίθανα σενάρια καταστροφής, παράδοση ενός λαού δεμένου χειροπόδαρα στις επιδιώξεις και τα σχέδια κάποιων…». Για το ποιος κρύβεται από πίσω, για ποιους λόγους και με ποιες τελικά επιδιώξεις, μόνο υποθέσεις μπορούμε να κάνουμε. Ήδη κάποιοι (Στάνφορντ, ΗΠΑ) υποτίθεται έγκυροι κύκλοι προαναγγέλλουν την απώλεια του Αιγαίου σε 3 χρόνια υπογραμμίζοντας ότι η Ελλάδα χωρίς το Αιγαίο θα πάψει να υφίσταται!
Όμως εάν αυτοί που κρατούν τα νήματα και οι τελικές προθέσεις τους μας είναι ακόμα άγνωστα, το όργανο με το οποίο επιχειρείται η διάλυση της χώρας έχει ήδη εγκατασταθεί στην Αθήνα. Είναι η Τρόϊκα (τρεις Τράπεζες, μία των ΗΠΑ και δύο της Ευρώπης), στην οποία όπως δήλωσε ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, η Κυβέρνηση παραχώρησε ένα μέρος της Εθνικής μας Ακεραιότητας και μάλιστα το πιο ευαίσθητο, την εθνική μας οικονομία από την οποία εξαρτάται η ζωή, το παρόν και το μέλλον ενός Λαού.
Κατά έναν ανεξήγητο τρόπο ο Γιώργος Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ και η Κυβέρνησή του ανέλαβαν τον ρόλο του Δούρειου Ίππου, (blogger: click εδώ και εδώ) γεγονός τραγικό και μοιραίο για τον ελληνικό λαό, που δεν μπορεί να φανταστεί -και δικαίως- ότι ένα τόσο μεγάλο κόμμα στηριγμένο στις πατριωτικές και προοδευτικές δυνάμεις της Κεντροαριστεράς θα ήταν δυνατόν να παίξει έναν τέτοιο αρνητικό και εν τέλει καταστροφικό ρόλο για την ίδια την ύπαρξη της Ελλάδας, της Πατρίδας, του Ελληνικού Έθνους και του Ελληνικού Λαού. Μίκης Θεοδωράκης (Συνθέτης) - blogger: δεν θα είναι η πρώτη φορά που η χώρα θα είναι ένα πιόνι σ' ένα ευρύτερο γεωστρατηγικό παιχνίδι, ας θυμηθούμε το το 1922: "...«Οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μαχητές πρώτης κατηγορίας. Οι αξιωματικοί τους ήταν άριστοι.... Θα μπορούσαν να έχουν καταλάβει την Άγκυρα και να τελειώσουν τον πόλεμο αν δεν είχαν προδοθεί». Κατά τον Χεμινγουέι η προδοσία αυτή πήγασε και από τους συμμάχους, αλλά και από τον βασιλιά Κωνσταντίνο που αντικατέστησε τους έμπειρους –αλλά βενιζελικούς- αξιωματικούς, με δικούς του «που ποτέ δεν είχαν ακούσει τον κρότο της μάχης». Και τελειώνει με μια πρόταση που δεν θα την έγραφε ποτέ ένας απλός δημοσιογράφος αν δεν είχε μέσα του το ταλέντο του μεγάλου νομπελίστα συγγραφέα: «Όλη μέρα περνούν δίπλα μου, λεροί, εξαντλημένοι, αξύριστοι, ανεμοδαρμένοι στρατιώτες που βαδίζουν στη γκρίζα γυμνή ύπαιθρο της Θράκης. Χωρίς μπάντες, χωρίς [ανθρωπιστικές] οργανώσεις να τους ανακουφίσουν, χωρίς τόπο να ξαποστάσουν, παρά γεμάτοι ψείρες, με βρώμικες κουβέρτες και κουνούπια όλη τη νύχτα. Είναι οι τελευταίοι από αυτό που ήταν κάποτε η δόξα της Ελλάδας. Κι αυτό είναι το τέλος της δεύτερης πολιορκίας της Τροίας» (Toronto Star, 3) Πηγή Νοεμβρίου 1922).
Σχόλια