Κι εδώ ακριβώς εντοπίζεται το πρόβλημα: Έκ των πραγμάτων, κάθε σύστημα αντιπροσωπευτικής διαχείρισης δημόσιων αγαθών πάσχει από την αβυσσαλέα διάσταση μεταξύ της ατομικής ευημερίας, ευζωίας και ευκρασίας του διαχειριστή και της μάλλον ασαφούς και αόριστης επιδίωξης της κοινωνικής ωφέλειας.
Από τη μια μεριά υπάρχει ένα Εγώ (ενδεχομένως το ικανότερο όλων ή, ίσως, το πονηρότερο ή το τυχερότερο...) με το απόλυτο πλεονέκτημα μέσων και στόχων, το οποίο, ως Εγώ, άγεται και φέρεται από το ένστικτο της επιβίωσης και τις ποικίλες διαστροφές του που παράγει ή ίδια η εξασφάλισή του. Από την άλλη υπάρχει όχι το Εμείς (όπως ιδανικά το περιγράφουν οι κοινωνικοί φιλόσοφοι), αλλά το οι Άλλοι. Αυτοί οι άλλοι που διά της αντιπροσώπευσης αιμοδοτούν και ανέχονται ως ξενιστή πάνω τους το Εγώ, υπό την προϋπόθεση ότι ζει και αναπτύσσεται και προς το δικό τους όφελος...
Άρα το πολιτικό και οικονομικό πρόβλημα καταλήγει, ως πρόβλημα αντιπροσώπευσης, στη σφαίρα της ηθικής. Είναι πλέον πρόβλημα νομιμοποίησης, ορίων, ευθύνης, λογοδοσίας, αποτελέσματος. Ως τέτοιο πρέπει να εξετάζεται κι όχι ως κάτι που αφορά αυτούς τους ίδιους που το δημιουργουν, το διαχειρίζονται ή επιχειρούν να το λύσουν. Τελικά τα πάντα ανάγονται στο ανθρώπινο πρόσωπο...
Ας αφήσουμε τώρα τον υπέροχο κόσμο του φιλοσοφικού στοχασμού και ας προσγειωθούμε στα ...τετριμμένα και τα απεχθή που μας κατατρίβουν! Πληροφορήθηκα χθες την "απαθή" δήλωση του υπουργού Οικονομικών στο Λονδίνο ότι η απόκλιση από τον στόχο μείωσης του ελλείμματος για το 2010 (το Μνημόνιο πρόβλεπε μείωση στο 7,8%, ο ίδιος προ μηνών "απειλούσε" να μας εκπλήξει ευχάριστα με ποσοστό ίσως και 7%, τελικά φαίνεται ότι η μείωση θα περιοριστεί στο 9,5%) είναι μεν σημαντική, μπορεί δε να καλυφθεί ...το επόμενο έτος! Αλήθεια, τι θα πει ο κύριος αυτός, ο οποίος δεν διαχειρίζεται το μαγαζί του μπαμπά του, αλλά τις τύχες της χώρας, αν και του χρόνου υπάρξει απόκλιση; Ότι ο στόχος θα επιτευχθεί του παραχρόνου;
Ούτε ίχνος αυτοκριτικής για τα πεπραγμένα! Πολύ περισσότερο για τα μη πεπραγμένα! Μονάχα στομφώδεις και ανέξοδες δηλώσεις περί "ανάκτησης της χαμένης αξιοπιστίας"! Θα πρόσθετα επίσης, εφόσον ευκαιρίας δοθείσης ανάλογα φληναφήματα και πομφόλυγες εκπέμπονται συχνά-πυκνά με το γνωστό χαμόγελο και το εκνευριστικό, μπλαζέ υφάκι, και ξετσίπωτες... Συνεπικουρούμενες από τις δηλώσεις του λίγου, του ανεκδιήγητου αρχηγού της μείζονος αντιπολίτευσης, ότι παθογένειες ετών, άλατα που έχουν κυριολεκτικά απολιθώσει τη σπονδυλική στήλη της οικονομίας και κάθε δημόσιας και ιδιωτικής λειτουργίας στον τόπο, θα αντιμετωπιστούν με το θαυματουργό φίλτρο που θεραπεύει πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν!
Τα πρόσωπα αυτά κοσμούν με την εν γένει παρουσία τους μηχανισμούς νομής της εξουσίας ήδη χρεοκοπημένους σε τράπεζες και ...επόμενους κρατικούς προϋπολογισμούς! Η μόνη εμπειρία διαχείρισης του ίδιου του σπιτιού τους είναι η χρεοκοπία του! Η οποία συγκρατείται στο προ της αναγκαστικής εκτελέσεως στάδιο εξαιτίας του γεγονότος ότι οι αρμόδιοι για την κήρυξή της δικαστές πτωχεύσεως και δικαστικοί κλητήρες είναι, σε τελική ανάλυση, υπάλληλοί τους και θα πτωχεύσουν μαζί τους!
Από πτωχευμένους οικονομικά και ηθικά κομματικούς σχηματισμούς περιμένουμε να αποτραπεί η πτώχευση του κράτους! Κουνια που μας κούναγε! Όταν το ίδιο τους το σπίτι το διαχειρίζονται ως οι άσωτοι της παραβολής, πώς περιμένετε ότι θα διαχειριστούν το σπίτι του γείτονα; Θα κοιτάξουν να κάνουν απλώς ό,τι κάνουν σε ανάλογες περιπτώσεις οι κατ' επάγγελμα μπαταξήδες: να παρατείνουν την προσωπική ευημερία, ευζωία και ευκρασία όσο αυτό θα είναι δυνατό και στη συνέχεια να εξαφανιστούν με ό,τι είναι αποτιμήσιμο σε χρήμα σε κάποιον μακρινό παράδεισο!
Όσο για την άχαρη συζήτηση σχετικά με την περικοπή δαπανών, πέρα από τα αυτονόητα που όλοι συνομολογούμε (πώληση ή κλείσιμο ΔΕΚΟ, κλείσιμο όλων των άνευ αντικειμένου οργανισμών του Δημοσίου, άγρια περιστολή δαπανών των χοιροστασίων που κατ'ευφημισμόν καλούνται ΟΤΑ, κ.ο.κ.), θα πρόσθετα την πιο αμαρτωλή ίσως κατηγορία δαπανών: τους περίφημους διά τους επαϊοντες ειδικούς λογαριασμούς των Υπουργείων. Δισεκατομμύρια ευρώ διατίθενται κάθε χρόνο από το σύνολο σχεδόν των Υπουργείων χωρίς κανένα έλεγχο από το Ελεγκτικό Συνέδριο σε φορείς-φαντάσματα (κυρίως πολιτιστικούς, αθλητικούς, κλαδικούς-επαγγελματικούς, πατριωτικούς, λαογραφικούς και πάει λέγοντας - στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για απλά "σωματεία-σφραγίδες" που εξυπηρετούν πλαγίως εκλογικές σκοπιμότητες ή παράνομο πλουτισμό δι' απευθείας αναθέσεων και άλλων θεάρεστων πρακτικών) καθ' άπασαν την επικράτεια!
Όντως οι υπάλληλοι του στενού δημόσιου τομέα περιορισμένη συμμετοχή έχουν στο χάλι των δημόσιων οικονομικών - και πάντως όχι μεγαλύτερη απο τους συνήθεις μεγαλοφοροφυγάδες, των οποίων η ύπαρξη από όλες τις κυβερνήσεις διαπιστώνεται, η δε δίωξη αναβάλλεται... Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον ευρύτερο - και πλέον προβληματικό - δημόσιο τομέα! Εκεί υπάρχουν αποδοχές που ζαλίζουν! Και εν πάση περιπτώσει, πλήρης αναντιστοιχία με συναδέλφους τους δημοσίων υπηρεσιών με τα ίδια ακριβώς προσόντα και ίσως με σημαντικά μεγαλύτερης ευθύνης έργο που αμείβονται υποπολλαπλασίως! Θα γίνει ποτέ κάτι γι' αυτό;
Κι ας καθαριστεί επιτέλους ο κοπρών που ονομάζεται "αναθέσεις δημοσίων έργων" και "κρατικές προμήθειες"! Όχι να περιγραφεί ούτε να χαρτογραφηθεί (έναντι προμήθειας...)! Να καθαριστεί!
Αν αυτά τα στοιχειώδη δεν πραγματοποιηθούν, θα μας μείνουν μόνο το μπλαζέ υφάκι και τα χαμόγελα! Δηλονότι: η ανάποδη προοπτική των μοιραίων εκπροσώπων μοιραίων επιλογών! Και στο βάθος η χρεοκοπία!
http://kostasxan.blogspot.com/2010/11/blog-post_1396.html?utm_source=BP_recent
Σχόλια