The New York Times
Η JPMorgan Chase & Company διαχειρίζεται αμοιβαία κεφάλαια και συνταξιοδοτικά ταμεία, τα οποία έχουν αναλάβει τη διαχείριση των αποταμιεύσεων πολλών Αμερικανών.
Σήμερα, οι τραπεζικοί κολοσσοί της Γουόλ Στριτ δεν δημιουργούν και πουλούν μόνο επενδυτικά προϊόντα, αλλά στοιχηματίζουν σ’ αυτά. Πολλές φορές στοιχηματίζουν στην κατάρρευσή τους, προκαλώντας σύγκρουση συμφερόντων με τους πελάτες τους, εφόσον από ένα σημείο και έπειτα δεν ενεργούν προς όφελός τους. Οι τράπεζες και εκείνοι που εργάζονται για την προστασία των συμφερόντων τους, γνωστοί και ως λομπίστες, εργάζονται για να διαμορφώσουν, κατά την αρέσκειά τους, το ρυθμιστικό πλαίσιο του κλάδου. Και οι χρηματιστές γνωρίζουν πολύ καλά τα προϊόντα που πουλούν οι πελάτες τους, δίνοντας το συγκριτικό πλεονέκτημα στους εργοδότες τους, δηλαδή... τις ίδιες τις τράπεζες.
Το νέο νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού κλάδου έχει ως έναν από τους βασικούς στόχους την αποθάρρυνση αυτών των πρακτικών που προκάλεσαν την κρίση. Αλλά, μέχρι σήμερα, οι τράπεζες και οι υπόλοιποι παίκτες της Γουόλ Στριτ συνεχίζουν να λειτουργούν όπως πριν. Πουθενά δεν είναι τόσο εμφανείς οι περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων όσο στις αίθουσες των χρηματιστηριακών συναλλαγών. Ως αποτέλεσμα έχουν πολλαπλασιαστεί οι αγωγές εναντίον της JPMorgan και άλλων τραπεζών. Πελάτες αντιδρούν και υπογραμμίζουν πως ουδέποτε ενημερώθηκαν για τους κινδύνους που διέτρεχαν οι επενδύσεις τους. Παρά ταύτα, όμως, η συνολική αξία του «δανεισμού τίτλων» υπολογίζεται σήμερα στα 2,3 τρισ. δολάρια όταν το 2007, λίγο πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, έφθανε τα 2,5 τρισ. δολάρια.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_24/10/2010_419906
Η JPMorgan Chase & Company διαχειρίζεται αμοιβαία κεφάλαια και συνταξιοδοτικά ταμεία, τα οποία έχουν αναλάβει τη διαχείριση των αποταμιεύσεων πολλών Αμερικανών.
- Οι κανόνες ενός τέτοιου παιχνιδιού είναι οι εξής: «Με κορόνα κερδίζουν όλοι. Με γράμματα χάνετε εσείς, μόνον».
Αμοιβαία κεφάλαια και συνταξιοδοτικά ταμεία δανείζουν τις μετοχές και τα ομόλογα, τα οποία κρατούν στα χαρτοφυλάκιά τους ως μακροπρόθεσμες επενδύσεις, σε τράπεζες, όπως είναι η JPMorgan. Οι τράπεζες αναλαμβάνουν την επανεπένδυση του ρευστού που αποκτούν από την «υποθήκευση», ουσιαστικά, αυτών των κεφαλαίων. Εάν οι νέες επενδύσεις «αυγατίσουν», τότε οι τράπεζες παίρνουν ένα ποσοστό από τα κέρδη. Εάν βυθιστούν στο κόκκινο, τότε οι πελάτες επωμίζονται όλες τις απώλειες.
Η στρατηγική αυτή των επενδύσεων ονομάζεται στην αργκό των αγορών «δανεισμός τίτλων» και εξακολουθεί να εφαρμόζεται παρά τις μαζικές απώλειες που σημειώθηκαν κατά την κλιμάκωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης, το 2008, μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers.Σήμερα, οι τραπεζικοί κολοσσοί της Γουόλ Στριτ δεν δημιουργούν και πουλούν μόνο επενδυτικά προϊόντα, αλλά στοιχηματίζουν σ’ αυτά. Πολλές φορές στοιχηματίζουν στην κατάρρευσή τους, προκαλώντας σύγκρουση συμφερόντων με τους πελάτες τους, εφόσον από ένα σημείο και έπειτα δεν ενεργούν προς όφελός τους. Οι τράπεζες και εκείνοι που εργάζονται για την προστασία των συμφερόντων τους, γνωστοί και ως λομπίστες, εργάζονται για να διαμορφώσουν, κατά την αρέσκειά τους, το ρυθμιστικό πλαίσιο του κλάδου. Και οι χρηματιστές γνωρίζουν πολύ καλά τα προϊόντα που πουλούν οι πελάτες τους, δίνοντας το συγκριτικό πλεονέκτημα στους εργοδότες τους, δηλαδή... τις ίδιες τις τράπεζες.
Το νέο νομοσχέδιο για τη μεταρρύθμιση του χρηματοπιστωτικού κλάδου έχει ως έναν από τους βασικούς στόχους την αποθάρρυνση αυτών των πρακτικών που προκάλεσαν την κρίση. Αλλά, μέχρι σήμερα, οι τράπεζες και οι υπόλοιποι παίκτες της Γουόλ Στριτ συνεχίζουν να λειτουργούν όπως πριν. Πουθενά δεν είναι τόσο εμφανείς οι περιπτώσεις σύγκρουσης συμφερόντων όσο στις αίθουσες των χρηματιστηριακών συναλλαγών. Ως αποτέλεσμα έχουν πολλαπλασιαστεί οι αγωγές εναντίον της JPMorgan και άλλων τραπεζών. Πελάτες αντιδρούν και υπογραμμίζουν πως ουδέποτε ενημερώθηκαν για τους κινδύνους που διέτρεχαν οι επενδύσεις τους. Παρά ταύτα, όμως, η συνολική αξία του «δανεισμού τίτλων» υπολογίζεται σήμερα στα 2,3 τρισ. δολάρια όταν το 2007, λίγο πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, έφθανε τα 2,5 τρισ. δολάρια.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_24/10/2010_419906
Σχόλια