Η πιο χαρακτηριστική αντίδραση εκ μέρους της πολιτικής «τάξης» στην εναντίον της λαϊκή κατακραυγή είναι η πρόσφατη κυνική δήλωση προβεβλημένου στελέχους της κυβέρνησης ότι «μαζί τα φάγαμε» (!). Από ηθική άποψη μια τέτοια στάση είναι συγκρίσιμη προς εκείνη ενός εμπόρου ναρκωτικών, ο οποίος αντί να απολογηθεί για τις πράξεις του κατηγορεί τους χρήστες ότι αυτοί τον ώθησαν στην παρανομία ζητώντας του να τους πουλήσει ναρκωτικά.
Από πραγματική άποψη, ωστόσο, το «μαζί τα φάγαμε» ανταποκρίνεται σε μεγάλο βαθμό στην αλήθεια. Γεγονός είναι ότι οι δημόσιες δαπάνες ήταν επί δεκαετίες διογκωμένες, προκειμένου να μισθοδοτείται σημαντικός αριθμός αργόμισθων στον δημόσιο τομέα, να καταβάλλονται «πρόωρες» συντάξεις μη καλυπτόμενες από ασφαλιστικές εισφορές κ.λπ. και τα φορολογικά έσοδα του κράτους ήταν χαμηλότερα από την πραγματική φοροδοτική ικανότητα των πολιτών του, επειδή η «τάξη» των επαγγελματιών πολιτικών ανεχόταν τη φοροδιαφυγή, προκειμένου να αποκομίζει η ίδια πολιτικά οφέλη. Γεγονός, όμως, είναι και ότι πολλά από τα μέλη της όχι μόνο πλούτισαν με ποικίλους τρόπους σε βάρος του δημόσιου χρήματος, αλλά και επιδεικνύουν τον πλούτο τους κατά προκλητικό για το κοινωνικό σύνολο τρόπο. Ανεξάρτητα άλλωστε από τον αδικαιολόγητο πλουτισμό, η επικράτηση της τάξης αυτής στον ελληνικό «δημόσιο» βίο (που έχει καταστεί ουσιαστικά ιδιωτική της υπόθεση) στηρίχθηκε στο πελατειακό σύστημα και εκείνο με τη σειρά του στον υπερδανεισμό.- Αν όμως «μαζί τα φάγαμε», λαός και πολιτικοί, τότε μαζί πρέπει και να τα πληρώσουμε τώρα που έφτασε η ώρα της οικονομικής κρίσης, δηλαδή του λογαριασμού.
- Ωστόσο, η πολιτική «τάξη» επιχειρεί να εξέλθει η ίδια αλώβητη από τη στενωπό του Μνημονίου και να επιρρίψει το σύνολο των συνεπειών στον λαό, με τις μειώσεις μισθών και συντάξεων, την αύξηση της φορολογίας κ.ο.κ.. Κατά τα άλλα, σχεδόν κανείς από τους πολιτικούς, οι οποίοι εμφανώς πλούτισαν από την άσκηση των καθηκόντων τους, δεν έχει κληθεί να λογοδοτήσει στη δικαιοσύνη, το σκάνδαλο Siemens με τις παράνομες χρηματοδοτήσεις σε πολιτικά κόμματα βαίνει προς την πλήρη συγκάλυψη και τα ίδια κόμματα εξακολουθούν να νέμονται εναλλάξ την εξουσία.
- Η πολιτική τάξη πρέπει να πληρώσει με την ίδια της την ύπαρξη τη διαγραφόμενη στον ορίζοντα εθνική πτώχευση. Οι επαγγελματίες πολιτικοί πρέπει να εξαφανιστούν, όχι βέβαια ως φυσικά πρόσωπα αλλά ως κοινωνική ομάδα, με τη θέσπιση π.χ. ανώτατου ορίου βουλευτικής θητείας, την κατάργηση της ποινικής τους ασυδοσίας και με άλλες θεσμικές τομές προς την κατεύθυνση του πραγματικού εκδημοκρατισμού της χώρας. Οι πελατειακές πυραμίδες πρέπει να εξαφανιστούν, μαζί με τις πολιτικές δυναστείες, και να συγκροτηθούν δημοκρατικά οργανωμένα κόμματα αρχών. Ο πολιτικός μας πολιτισμός πρέπει να αλλάξει εκ βάθρων. Αν δεν γίνουν όλα αυτά, κάθε προσπάθεια δημοσιονομικής εξυγίανσης είναι καταδικασμένη μακροπρόθεσμα να αποτύχει. Ή ο Ελληνισμός θα αφανίσει την κλεπτοκρατία ή η κλεπτοκρατία θα αφανίσει τον Ελληνισμό.
Από τον Κώστα Χ. Χρυσόγονο, Καθηγητή Νομικής ΑΠΘ
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11374&subid=2&pubid=38090949
Σχόλια