- Ωμός ο εκβιασμός του ΔΝΤ και της ΕΕ επί της Ουγγαρίας. Τόλμησε η νεοεκλεγείσα δεξιά κυβέρνηση του Βίκτορ Ορμπαν να φέρει αντιρρήσεις στις υποδείξεις τους για νέα μέτρα λιτότητας και αμέσως διέκοψαν τις συνομιλίες για τη χορήγηση δανείου προς τη Βουδαπέστη, στερώντας της μάλιστα την πρόσβαση στα 5,5 δισεκατομμύρια ευρώ που απομένουν από το δάνειο των 20 δισ. που της έχουν χορηγήσει από το 2008. Και αυτό, παρόλο που η Ουγγαρία είχε το 2009 έλλειμμα μόλις 4% του ΑΕΠ (πολύ κάτω του μέσου όρου της ΕΕ που ήταν 6,8% του ΑΕΠ) και δημόσιο χρέος 78,3% του ΑΕΠ της - ίδιο δηλαδή με τον μέσο όρο του χρέους των χωρών της ευρωζώνης το οποίο ανήλθε το 2009 στο 78,7% του ΑΕΠ.
Η ουγγρική κυβέρνηση όμως δεν κάμφθηκε, τουλάχιστον αρχικά, από τον εκβιασμό του ΔΝΤ. "Καταστήσαμε σαφές στους εταίρους μας ότι δεν υπάρχει θέμα συζήτησης πρόσθετων μέτρων λιτότητας" δήλωσε στην ουγγρική τηλεόραση μετά τη διακοπή των συνομιλιών με το ΔΝΤ ο υπουργός Οικονομικών Γκιέργκι Μάτολσι.
Το εξοργιστικό σε αυτή την ιστορία είναι ότι η εκβιαστική στάση του ΔΝΤ και της ΕΕ δεν βασίζονται, έστω και τυπικά, σε κάποια "αποτυχία" της Ουγγαρίας να πιάσει τους στόχους που της είχαν επιβάλει πριν καν αναλάβει τη διακυβέρνηση η κυβέρνηση Ορμπαν. Εκβιάζουν τους Ούγγρους γιατί τους ενοχλεί η "απείθαρχη" στάση της νέας ουγγρικής κυβέρνησης και κυρίως επειδή φοβούνται μήπως οι Ούγγροι δημιουργήσουν... "σχολή" απείθαρχων κρατών!
Τους ενόχλησε εξαιρετικά από πολιτική σκοπιά το "φτύσιμο" του Ούγγρου πρωθυπουργού προς την αντιπροσωπεία του ΔΝΤ προ δεκαημέρου, όταν τα μέλη της που ταξίδευαν από την Ουάσινγκτον στη Βουδαπέστη δεν μπόρεσαν να συναντηθούν μαζί του, γιατί αυτός είχε φύγει για να πάει... στη Νότιο Αφρική για να παρακολουθήσει ποδόσφαιρο!
- Ο πραγματικός λόγος όμως που προκλήθηκε ξαφνικά όλος αυτός ο συναγερμός του ΔΝΤ και της ΕΕ εναντίον της Ουγγαρίας είναι άλλος: η κυβέρνηση Ορμπαν αποφάσισε να επιβάλει έκτακτη εισφορά για τρία τουλάχιστον χρόνια στις τράπεζες και τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα εν γένει! Εθιξε έτσι τα άγια των αγίων της ΕΕ!
- Υπάρχει ένα ακόμη μυστικό που έκανε έξαλλους τους γραφειοκράτες της ΕΕ και κάποιους Ευρωπαίους ηγέτες: καθώς το 80% του ουγγρικού τραπεζικού συστήματος ελέγχεται από ξένους σε πρώτη γραμμή τους Αυστριακούς και στη συνέχεια τους Γερμανούς, την έκτακτη εισφορά θα την πληρώσουμε ουσιαστικά οι... Ευρωπαίοι τραπεζίτες! Εκτακτη κίνηση των Ούγγρων.
Η διαδικασία αυτή, η οποία φυσικά διεξάγεται με κάθε άλλο παρά δημοκρατικό τρόπο και στόχους, εκνευρίζει την ΕΕ γιατί αποδιαρθρώνει μηχανισμούς που χρειάστηκαν χρόνια να χτιστούν και παράλληλα εξακοντίζει στα ύψη το κόστος άμεσης ή έμμεσης εξαγοράς των νέων μηχανισμών της ουγγρικής Δεξιάς από τους Ευρωπαίους.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=11826
===========
Μεταγεννέστερη προσθήκη 24/7/2010
Αναπόφευκτη σύγκριση
Το 'πε και το 'κανε ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας: επέβαλε διά νόμου φόρο στις τράπεζες «ώστε να ανακάμψει η χώρα από την παγίδα του χρέους»...
Φρέσκος στο αξίωμα ο κ. Βίκτορ Ορμπάν (διαδέχθηκε τους σοσιαλιστές, που μέσω ΔΝΤ είχαν βυθίσει τη χώρα στην ύφεση και την απόγνωση), υπεραμύνεται ενός σταθερού χρηματοπιστωτικού συστήματος, αλλά δεν μασάει τα λόγια του: «Ο φόρος στις τράπεζες είναι αναγκαίος, δίκαιος και αποτελεσματικός, καθώς υπηρετεί τα συμφέροντα της χώρας και των πολιτών σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση»... Ο Ορμπάν είναι δεξιός. Αλλά με τις απόψεις του ταυτίζεται πλήρως ένας επιφανής κεντροαριστερός οικονομολόγος, ο Τζέιμς Κ. Γκάλμπρεϊθ, ο οποίος είχε σημειώσει τα εξής σ' ένα μνημειώδες άρθρο στη «Μοντ» (Ιούνιος 2010), μιλώντας για τις τράπεζες: «Γίνεται επιτακτική ανάγκη να αφοπλίσουμε τον χρηματοοικονομικό τομέα, έτσι ώστε να πάψει να αποτελεί απειλή για την Ευρωπαϊκή Ενωση. Οσο και αν φαίνεται δύσκολο, δεν πρόκειται για κάτι αδύνατο. Προϋποθέτει προσπάθειες ρύθμισης, φορολόγησης και αναδιάρθρωσης του χρέους των μεσογειακών χωρών»... Και προχωρώντας περαιτέρω, ο Γκάλμπρεϊθ υπενθυμίζει ένα αγνοημένο αυτονόητο:
- «Ας μη βιαστούμε να λυπηθούμε και να κλάψουμε για τους κινδύνους με τους οποίους θα βρεθούν αντιμέτωπες οι τράπεζες. Η δραστηριότητά τους συνίσταται στο να κερδίζουν χρήματα, αλλά και οι ζημιές είναι και αυτές μέρος του παιχνιδιού»... Τις απλές αυτές αλήθειες που υπενθυμίζει ο Γκάλμπρεϊθ, υλοποιεί ο δεξιός πρωθυπουργός της Ουγγαρίας, αγνοώντας το πολιτικό κόστος. Κάνει δηλαδή αυτό που αποφεύγει επιμελώς να πράξει ο κ. Γ. Παπανδρέου, ο οποίος θυμάται τη σοσιαλιστική του καταγωγή και ταυτότητα μονάχα στα συνέδρια και στις εκδηλώσεις της «Σοσιαλιστικής Διεθνούς», της οποίας τυγχάνει πρόεδρος! Εννοείται ότι ο κ. Παπανδρέου συμμερίζεται απολύτως τις απόψεις Γκάλμπρεϊθ για τις τράπεζες. Απλώς δεν τις υλοποιεί... Οι απόψεις του φίλου και άτυπου συμβούλου του, ο οποίος παρέστη και στο εν Πόρω «Συνέδριο της Σύμης», θα παραμένουν στο ράφι μέχρι την επόμενη εκδήλωση των Σοσιαλιστών. Και εκεί θα παρελάσουν εκ νέου -ξεσκονισμένες, αστραφτερές και... άχρηστες. Μια φλύαρη γαρνιτούρα σε άσαρκα, υποκριτικά λογύδρια *** Ο δεξιός Ορμπάν τόλμησε επισύροντας την μήνιν του ΔΝΤ και των αγορών... Είναι βέβαιο ότι θα πληρώσει πολιτικά την αποκοτιά του. Εν αντιθέσει προς τον... σοσιαλιστή Παπανδρέου, ο οποίος υμνείται από το «βαθύ» κατεστημένο...
Σχόλια