Aπαγορεύεται η διάσωση των χρεωμένων χωρών

Ασκηση λογικής...
... Μια χώρα που είναι καταχρεωμένη χρειάζεται λιγότερο εξωτερικό χρέος. Και όχι περισσότερο. Τότε γιατί οι πιστωτές της και τα όργανά τους σπεύδουν να της προσφέρουν χείρα βοηθείας; Μόνο και μόνο επειδή θέλουν να σιγουρέψουν πως θα πάρουν πίσω τα λεφτά τους. Ομως αυτό ποτέ δεν είναι βέβαιο.
Οι όροι...
... που θέτουν οι πιστωτές συχνά αποδεικνύονται πολιτικά δυσβάστακτοι, όπως φάνηκε στις χρεωμένες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης που δεν ανήκουν στο ευρώ. Ουδείς λαός μπορεί να αντέξει να ζει επ΄ άπειρον σε συνθήκες δουλείας. Οσο για την ευρωζώνη, γνωρίζοντας πως η βόμβα του ελληνικού χρέους δεν είναι παρά μονάχα μία από τις πολλές που αργά ή γρήγορα θα εκραγούν, η Γερμανία εμμένει στην επιβολή σκληρών όρων προκειμένου να διατηρηθεί αυτό το δουλοκτητικό καθεστώς. Αλλωστε, το γερμανικό συνταγματικό δικαστήριο επικαλείται διαρκώς το άρθρο 125 των ευρωπαϊκών συνθηκών, το οποίο απαγορεύει τη διάσωση των χρεωμένων χωρών. Για να μην επιτρέψει σε καμιά γερμανική κυβέρνηση να παραβλέψει αυτό το άρθρο και να παρασύρει τη Γερμανία σε μια παράνομη διάσωση των χρεωμένων ευρωπαϊκών χωρών με γερμανικά λεφτά. Γιατί, όπως αποφάνθηκε πέρυσι αυτό το δικαστήριο σχετικά με τη Συνθήκη της Λισαβώνας, κάτι τέτοιο θα αποτελούσε παραβίαση της γερμανικής κυριαρχίας. Και όπως ήδη μάς είναι γνωστό, μερικές χώρες είναι περισσότερο κυρίαρχες από άλλες. Οι κυρίαρχες χώρες μπορούν να επικαλούνται τη νομιμότητα των ευρωπαϊκών συνθηκών. Οχι όμως και οι υπόδουλες που, αν φούσκωσαν τα χρέη τους, ήταν επειδή παρανόμησε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα: για να στηρίξει την κερδοφορία των τραπεζών, έφτασε την προσφορά χρήματος στο 12,3%, καθ΄ υπέρβαση του νομίμου ορίου 4,5%, βάζοντας έτσι φωτιά στις οικονομίες τους.

  • Οι μεγάλες...
  • ... διεθνείς τράπεζες φόρτωσαν τα ελλείμματά τους στα έθνη και τους λαούς, προκαλώντας μια παγκόσμια κρίση του δημόσιου χρέους. Τώρα, όπως επισημαίνει ο οικονομολόγος Μάικλ Χάντσον, αυτές οι τράπεζες δυσκολεύονται να αποδεχτούν την ιδέα πως τα χρέη που δεν μπορούν να πληρωθούν, όσα μέτρα κι αν ληφθούν, δεν θα πληρωθούν. Το ερώτημα είναι ποιος θα υποστεί τη ζημιά.
Το παράδοξο...
  • ... είναι πως οι (θεωρητικά) ασθενέστερες χρεωμένες ευρωπαϊκές χώρες που δεν ανήκουν στο ευρώ είναι σε πλεονεκτικότερη θέση από τις (θεωρητικά) ισχυρότερες αλλά επίσης χρεωμένες χώρες του ευρώ. Πολλοί νομικοί, λέει ο Μάικλ Χάντσον, θεωρούν ανεφάρμοστες τις συμβάσεις που τις υποχρεώνουν να αποπληρώσουν τα χρέη τους σε ευρώ και υποστηρίζουν ότι κάθε κυρίαρχο κράτος έχει το δικαίωμα να αποτιμά το χρέος του με τους δικούς του όρους. Αν υποτιμήσουν λοιπόν το εθνικό νόμισμά τους και αποτιμήσουν σε αυτό τα χρέη τους, τότε θα απαλλαγούν ευκολότερα από αυτά. Βέβαια θα εξανεμιστούν έτσι τα κεφάλαια πολλών μεγάλων διεθνών τραπεζών. Ομως, αυτές οι τράπεζες είναι ξένες. Και οι κυβερνήσεις εκλέγονται για να αντιπροσωπεύουν τους λαούς τους. Δεν τις ψηφίζουν οι ξένες τράπεζες. 
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4569715&ct=2

Σχόλια