Οι εταιρείες πιστοληπτικής αξιολόγησης

1995 Καναδάς...
... Στο κυβερνητικό κτίριο της Οτάβας, ο υπουργός Οικονομικών της χώρας Πολ Μάρτιν κοιτάζει με απόγνωση ένα φύλλο χαρτί πάνω στο γραφείο του. Είναι μια ανακοίνωση για την πρόθεση της Μoody΄s να υποβαθμίσει την πιστοληπτική ικανότητα του Καναδά. «Ποιοι είναι αυτοί που θα μας κρίνουν;», ξεσπάει οργισμένα στους συμβούλους του. Οι επενδυτές έχουν ήδη αρχίσει να εγκαταλείπουν μαζικά τα καναδικά ομόλογα και τα επιτόκια δανεισμού ανεβαίνουν στα ύψη. Πού θα βρει ο υπουργός τα 300 εκατ. δολάρια που χρειάζεται για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις; Όμως, η Μoody΄s είναι αμετάπειστη. Με μια απόφαση που η ορθότητά της αμφισβητείται μέχρι σήμερα, υποβαθμίζει τελικά τον Καναδά στη δεύτερη κατηγορία.

  • Πενήντα χιλιάδες συνταξιούχοι θα μείνουν απλήρωτοι και 45.000 εργαζόμενοι θα βρεθούν στον δρόμο. Και ο Καναδάς θα κάνει επτά χρόνια για να επιστρέψει στην πρώτη κατηγορία.


2001 Γερμανία...
... Οι εταιρείες πιστοληπτικής αξιολόγησης είναι αμείλικτες με όσους δεν αποδέχονται «ευχαρίστως» τις υπηρεσίες τους. Το τίμημα της άρνησης είναι πανάκριβο. Ο γερμανικός ασφαλιστικός γίγαντας Ηannover το διαπίστωσε με τον χειρότερο τρόπο, όταν αρνήθηκε προσφορά της Μoody΄s να αξιολογήσει την πιστοληπτική του ικανότητα, σε μια περίοδο που αυτή η εταιρεία αξιολόγησης των επενδυτικών κινδύνων επιθυμούσε διακαώς να επεκτείνει την επιρροή της στην ευρωπαϊκή αγορά. Όπως ακριβώς οι μαφιόζοι, που πρώτα σπάνε μια βιτρίνα σε ένα μαγαζί κι ύστερα πηγαίνουν για να του προσφέρουν προστασία, η Μoody΄s μείωσε την πιστοληπτική ικανότητα της Ηannover κι ύστερα της ξαναχτύπησε την πόρτα με νέα προσφορά. Όμως, το αφεντικό της Ηannover είχε στηλώσει τα πόδια. Δεν έλεγε να υποκύψει στον εκβιασμό. Έτσι, από το 2001 έως το 2003, η Μoody΄s μείωνε συνέχεια την πιστοληπτική ικανότητα της Ηannover, ώσπου οι μετοχές της κατάντησαν σκουπίδια.


2008 ΗΠΑ...
... Η οικονομική κρίση ίσως να είχε αποφευχθεί, αν οι «προστάτες» δεν προστάτευαν με τόσο ζήλο τους πελάτες τους. Και οι τρεις μεγαλύτερες εταιρείες πιστοληπτικής αξιολόγησης, η Fitch, η Μoody΄s και η S&Ρ, μολονότι ήταν πια πασιφανές ότι η Γουόλ Στριτ βάδιζε προς το χάος, εξακολουθούσαν να αξιολογούν με άριστα τις επενδυτικές τράπεζες ΑΙG και Lehman Βrothers, μέχρι ακόμη και τη μέρα της κατάρρευσής τους, στις 15 Σεπτεμβρίου.


  • Οι τρεις αδελφές  είναι όργανα των διεθνών τοκογλύφων. Από τις κρίσεις τους κρέμονται οι τύχες χωρών και επιχειρήσεων. Επανειλημμένα έχει τεθεί το ζήτημα της αδιαφανούς λειτουργίας τους: από το 2002, με έκθεση του Δημοκρατικού γερουσιαστή Πολ Σαρμπάνη, μέχρι σήμερα που ο πρόεδρος της ρυθμιστικής αρχής του γερμανικού χρηματοπιστωτικού συστήματος Γιόχεν Σάνιο τις χαρακτηρίζει ανεξέλεγκτες παγκόσμιες δυνάμεις «που κυριαρχούν στο 95% της αγοράς». Γιατί δεν γίνεται τίποτα; Επειδή όλοι έχουν αποδεχτεί πως οι εταιρείες που αξιολογούν την πιστοληπτική αξιοπιστία λειτουργούν μέσα στο σύστημα της αγοράς. Και στο αγοραίο σύστημα, η αξιοπιστία είναι κι αυτή ένα προϊόν που πουλιέται κι αγοράζεται.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4550444&ct=2 
=========
Mεταγεννέστερη προσθήκη: 9/3/2010
....
Εν ολίγοις, οι επενδυτικές τράπεζες της Wall Street συνεισέφεραν στη συσσώρευση του ελληνικού χρέους και στη συνέχεια συμμετείχαν στην πρόκληση υστερίας για το ενδεχόμενο πτώχευσης που οδήγησε στην άνοδο των τιμών των CDS και στη ραγδαία υποβάθμιση της Ελλάδας από τις εταιρείες πιστοληπτικής αξιολόγησης. Οι υποβαθμίσεις έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση των επιτοκίων που πρέπει να πληρώνει για τα ομόλογά της η Ελλάδα, με αποτέλεσμα να διογκώνεται περαιτέρω το χρέος, καθώς δεν μπορεί να μειώσει επαρκώς τις δαπάνες και να αυξήσει τους φόρους τόσο όσο χρειάζεται για να περιορίσει το έλλειμμά της. Το αποτέλεσμα ήταν να φθάσει η χώρα στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης.
Παρά τις πρόσφατες προτάσεις της Federal Reserve και της αρμόδιας επιτροπής του Κογκρέσου να διεξαχθούν έρευνες στις συναλλαγές παραγώγων της Goldman Sachs στην Ελλάδα, η Ουάσιγκτον μάλλον δεν θα εμποδίσει ούτε την Goldman Sachs ούτε καμία άλλη επενδυτική τράπεζα να συναλλάσσεται σε δημόσιο χρέος. Το πρόβλημα είναι πως στις αγορές των CDS ουσιαστικά δεν υφίστανται ρυθμίσεις και οι εταιρείες αυτές δεν είναι υποχρεωμένες να έχουν αγοράσει χρέος κάποιας χώρας προκειμένου να στοιχηματίζουν στην μη αποπληρωμή του μέσω των CDS. Πρόκειται για το ίδιο είδος παραγώγων που χρησιμοποιήθηκαν τη δεκαετία του 1990 και σχεδόν προκάλεσαν κατάρρευση της Ασίας.
 συνέχεια εδώ------------->>>>>

Σχόλια