Το κλίμα ήταν χαρακτηριστικό στο σεμινάριο για τα 20 χρόνια από την πτώση του Τείχους: οι αντιπρόσωποι της Ευρώπης ήταν απαισιόδοξοι, ενώ οι Κινέζοι πετούσαν.
Είκοσι τέσσερα σύγχρονα τείχη, από το Ισραήλ ώς το Μεξικό, μέτρησε ο Γάλλος συγγραφέας Μαρέκ Αλτέρ, επιζήσας του Γκέτο της Βαρσοβίας. Αρκετά ακόμη αόρατα τείχη, όπως ο χώρος Σένγκεν και το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, εντόπισε η Αμινάτα Τραορέ, πρώην υπουργός Πολιτισμού του Μάλι. «Η Ευρώπη είναι θύμα των φόβων της και της υπεράσπισης των προνομίων της», δήλωσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας Μάσιμο Ντ΄ Αλέμα. Οι μετακομμουνιστικές κοινωνίες της Ανατολικής Ευρώπης υπέταξαν τη δικαιοσύνη και την κοινωνική ευημερία στη δικτατορία του ΑΕΠ και θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες για να ενταχθούν στο νέο παγκόσμιο πλαίσιο, επεσήμανε ο Βρετανός ιστορικός Έρικ Χόμπσμπομ.
Η μία ομιλία ήταν πιο μαύρη από την προηγούμενη στο σεμινάριο που οργανώθηκε στις 9 και 10 Οκτωβρίου στο Μπόσκο Μαρένγκο της Ιταλίας από το Παγκόσμιο Πολιτικό Φόρουμ (WΡF), ένα ίδρυμα που χρηματοδοτείται από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ο τελευταίος δεν ήταν παρών για λόγους υγείας, αλλά στο κείμενό του, που διάβασε ο πρώην εκπρόσωπός του Αντρέι Γκρατσόφ, τόνισε ότι η έλλειψη προετοιμασίας της παγκόσμιας πολιτικής ελίτ είχε ως αποτέλεσμα να διαλυθούν ψευδαισθήσεις και να χαθούν ευκαιρίες σε έναν κόσμο που για εκατομμύρια ανθρώπους είναι λιγότερο ασφαλής απ΄ ό,τι στο παρελθόν.
Το κλίμα- γράφει η Πιλάρ Μπονέτ στην Ελ Παΐς - άλλαξε εντελώς όταν έλαβε τον λόγο ο Ου Τζιανμίν, αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικής και Διαχείρισης της Κίνας. «Πιστεύουμε ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο», δήλωσε.
Είκοσι τέσσερα σύγχρονα τείχη, από το Ισραήλ ώς το Μεξικό, μέτρησε ο Γάλλος συγγραφέας Μαρέκ Αλτέρ, επιζήσας του Γκέτο της Βαρσοβίας. Αρκετά ακόμη αόρατα τείχη, όπως ο χώρος Σένγκεν και το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν, εντόπισε η Αμινάτα Τραορέ, πρώην υπουργός Πολιτισμού του Μάλι. «Η Ευρώπη είναι θύμα των φόβων της και της υπεράσπισης των προνομίων της», δήλωσε ο πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας Μάσιμο Ντ΄ Αλέμα. Οι μετακομμουνιστικές κοινωνίες της Ανατολικής Ευρώπης υπέταξαν τη δικαιοσύνη και την κοινωνική ευημερία στη δικτατορία του ΑΕΠ και θα χρειαστούν πολλές δεκαετίες για να ενταχθούν στο νέο παγκόσμιο πλαίσιο, επεσήμανε ο Βρετανός ιστορικός Έρικ Χόμπσμπομ.
Η μία ομιλία ήταν πιο μαύρη από την προηγούμενη στο σεμινάριο που οργανώθηκε στις 9 και 10 Οκτωβρίου στο Μπόσκο Μαρένγκο της Ιταλίας από το Παγκόσμιο Πολιτικό Φόρουμ (WΡF), ένα ίδρυμα που χρηματοδοτείται από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Ο τελευταίος δεν ήταν παρών για λόγους υγείας, αλλά στο κείμενό του, που διάβασε ο πρώην εκπρόσωπός του Αντρέι Γκρατσόφ, τόνισε ότι η έλλειψη προετοιμασίας της παγκόσμιας πολιτικής ελίτ είχε ως αποτέλεσμα να διαλυθούν ψευδαισθήσεις και να χαθούν ευκαιρίες σε έναν κόσμο που για εκατομμύρια ανθρώπους είναι λιγότερο ασφαλής απ΄ ό,τι στο παρελθόν.
- «Στην Ευρώπη καυχιόμαστε για τα καλά που κάναμε τα τελευταία 50 χρόνια και δεν ασχολούμαστε με το τι θα κάνουμε τα επόμενα 30 χρόνια», δήλωσε ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας Φελίπε Γκονθάλεθ.
Το κλίμα- γράφει η Πιλάρ Μπονέτ στην Ελ Παΐς - άλλαξε εντελώς όταν έλαβε τον λόγο ο Ου Τζιανμίν, αντιπρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικής και Διαχείρισης της Κίνας. «Πιστεύουμε ότι το μέλλον θα είναι καλύτερο», δήλωσε.
- «Αν ο 19ος αιώνας ήταν ο αιώνας της Ευρώπης και ο 20ός ήταν ο αιώνας της Αμερικής, ο 21ος θα έχει νέους πρωταγωνιστές. Και οι Ευρωπαίοι, αν δεν θέλουν να έχουν δυσκολίες, πρέπει να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα και να διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Ας το καταλάβουν: δεν μπορούν να ανταγωνιστούν την Κίνα!». Την ίδια ώρα, όσοι παρευρίσκονταν στο Παγκόσμιο Συνέδριο για τον Τύπο που γινόταν στο Πεκίνο πληροφορούνταν ότι η Κίνα θα διαθέσει 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ για να χρηματοδοτήσει την παγκόσμια επέκταση του πρακτορείου Νέα Κίνα, του τηλεοπτικού καναλιού CCΤV και του ραδιοφωνικού σταθμού CRΙ. Κι αυτό, σε μια στιγμή που τα μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο διέρχονται κρίση που απειλεί ακόμη και την επιβίωσή τους, Στο συνέδριο, που εγκαινίασε ο πρόεδρος Χου Τζιντάο έχοντας δίπλα του τον Ρούπερτ Μέρντοκ, κανείς από τους ομιλητές δεν τόλμησε να μιλήσει για την ελευθερία της έκφρασης. Το θέμα ήταν εκτός ημερήσιας διάταξης, εκτός νέας πραγματικότητας.
Σχόλια