...ριζικές λύσεις στο ασφαλιστικό...

Στις χώρες
που ζούμε, η υγεία του ανθρώπου δεν συμβαδίζει με την υγεία του προϋπολογισμού. Γιατί στο σύστημα τους, η υγεία του ενός είναι η αρρώστια του άλλου.

Σαν μια «συμβολή»
στη συζήτηση που γίνεται στην Αμερική για τη μεταρρύθμιση της υγείας, το περιοδικό «Νιούσγουικ» πρότεινε τις προάλλες το ξεκλήρισμα των ηλικιωμένων προκειμένου να μειωθούν οι δαπάνες. Δεν θα παραλείψουμε να αναφέρουμε εδώ πως ένας από τους κυριότερους μετόχους του εκδοτικού ομίλου στον οποίο ανήκει το αμερικανικό περιοδικό είναι ο μεγαλοχρηματιστής Ουόρεν Μπάφετ. Ως μέλος της λέσχης των δισεκατομμυριούχων έχει δηλώσει πως ο υπερπληθυσμός είναι το πιο επιτακτικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα. Και το περιοδικό του ανέλαβε να προωθήσει τη ριζική λύση.

• «Όσο οι Αμερικανοί δεν εννοούν να καταλάβουν ότι ο θάνατος είναι κάτι διαφορετικό από μια απλή επιστημονική πρόκληση που πρέπει να ξεπεραστεί, το σύστημα της υγείας μας θα παραμένει καταδικασμένο»,

γράφει ο Ίβαν Τόμας στο «Νιούσγουικ». «Η ιδέα να περιοριστούν οι παροχές προς τους ηλικιωμένους ή άλλους ασθενείς παραμένει ένα πολιτικό ανάθεμα». Οι πολιτικοί δεν τολμούν καν να προφέρουν τη λέξη «περικοπές» από φόβο μήπως κατηγορηθούν ότι θέλουν να ξεφορτωθούν τη γιαγιά, «εξηγεί» ο Αμερικανός αρθρογράφος. «Όμως, η ανάγκη να μειώσουμε τις δαπάνες για τους ηλικιωμένους που βρίσκονται προς το τέλος της ζωής τους είναι στο επίκεντρο του διαλόγου για την υγεία. Όλοι το βλέπουν, αλλά κανείς δεν τολμάει να μιλήσει γι΄ αυτό». Κανείς, εκτός από τον Ίβαν Τόμας, που βρήκε το «θάρρος» γι΄ αυτό. Έτσι εκφράζει την πικρία του που «το σύστημα υγείας κάνει ό,τι μπορεί για να δώσει ελπίδες στους ηλικιωμένους», μολονότι στην Αμερική «μπόρεσε μεν να αναπτύξει θεραπείες που παρατείνουν τη ζωή, αλλά για πολύ σύντομο διάστημα».
Στην άλλη όχθη
του Ατλαντικού, η κυβέρνηση Σαρκοζί ήδη κάνει πράξη την ιδέα που πρότεινε το «Νιούσγουικ». Με απόφαση του υπουργείου Υγείας αυξάνονται κατά 25% τα έξοδα νοσηλείας στα δημόσια νοσοκομεία. Από αυτή την αύξηση, εκείνοι που θα επηρεαστούν περισσότερο είναι οι ηλικιωμένοι, σχολιάζει ο Γάλλος δημοσιογράφος Ματιέ Ζαβό. Επειδή η αύξηση θα μεταφερθεί στο ασφάλιστρο που καταβάλλουν στους ασφαλιστικούς οργανισμούς τους. Και επειδή οι ηλικιωμένοι είναι εκείνοι που νοσηλεύονται πιο συχνά και για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα. Αντί ο Σαρκοζί να επιδιώξει να κλείσει τις «μαύρες τρύπες» του κυνηγώντας τους φοροφυγάδες, ρίχνει μέσα σε αυτές τους ηλικιωμένους.

Το περιοδικό
«Νιούσγουικ» προτείνει τη σύσταση ανεξάρτητων συμβουλίων υγείας που θα αποφασίζουν τις περικοπές κατά περίπτωση. Ο Ίβαν Τόμας αρνείται πως αυτό θυμίζει τις ναζιστικές «επιτροπές θανάτου», αλλά ο Χίτλερ δεν έκανε τίποτα περισσότερο από αυτό, όταν την 1η Σεπτεμβρίου 1939 υπέγραφε το «Διάταγμα περί ευθανασίας» για να εξοικονομήσει χρήματα: «Ο ραϊχσλάιτερ Μπούλερ και ο δόκτωρ Μπραντ επιφορτίζονται να αναθέσουν σε συγκεκριμένους γιατρούς να κάνουν ευθανασία σε ασθενείς που η κατάσταση της υγείας τους κρίνεται αθεράπευτη».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4537017&ct=2