Ένα ταμπού σπάει στην Ευρώπη. Οι χώρες που πλήττονται από την κρίση και είναι υποχρεωμένες να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, αποφασίζουν να μειώσουν τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων.
Τον χορό άνοιξαν η Ιρλανδία, η Λετονία και η Ουγγαρία. Το μέτρο όμως θα μπορούσε να απλωθεί σαν λεκές από λάδι, εντός και εκτός ευρωζώνης.
- Τον περασμένο μήνα η κυβέρνηση της Ιρλανδίας έλαβε την απόφαση να μειώσει τους μισθούς πλέον του 7% στον δημόσιο τομέα προκειμένου να εξασφαλίσει πόρους για τη χρηματοδότηση των συντάξεων.
- Την ίδια περίοδο, η Λετονία υποχρεώθηκε να μειώσει κατά 15% τους μισθούς στον κρατικό τομέα, στο πλαίσιο του σχεδίου οικονομικής ανάκαμψης που προωθούν για τη χώρα το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και η Ευρωπαϊκή Ένωση.
- Η διεθνής πίεση υποχρέωσε και την Ουγγαρία να καταργήσει τον 13ο μισθό στον δημόσιο τομέα. Πιθανότατα το ίδιο θα αναγκαστεί να κάνει και η Ρουμανία αν το ΔΝΤ και οι «27» της Ε.Ε. κληθούν να παρέχουν τη βοήθειά τους τις επόμενες βδομάδες.
Αν η οικονομική κρίση επιδεινωθεί, το φαινόμενο θα μπορούσε να εξαπλωθεί σαν λεκές από λάδι τόσο μέσα όσο και έξω από τη ζώνη του ευρώ. Σε πρόσφατη επίσκεψή του στο Δουβλίνο ο Ζαν Κλοντ Τρισέ, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κάλεσε τις κυβερνήσεις να προβούν σε «θαρραλέες περικοπές των δημόσιων δαπανών και ιδιαίτερα στους μισθούς του κρατικού τομέα». Ο Τρισέ πιστεύει ότι η Ιρλανδία, όπως και όλες οι χώρες της ευρωζώνης που είχαν ταχεία ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια, πρέπει να μειώσουν τους μισθούς για να τονωθεί η ανταγωνιστικότητά τους. Η ίδια λογική ισχύει και για τις χώρες εκτός ευρωζώνης, οι οποίες σημείωσαν εντυπωσιακά οικονομικά αποτελέσματα τα τελευταία χρόνια χωρίς όμως να ενδιαφερθούν για τον πληθωρισμό, το έλλειμμα ή τη δημιουργία φούσκας στην αγορά ακινήτων.
Σε πλήρη συμφωνία με τις ευρωπαϊκές αρχές, η μείωση των δημόσιων δαπανών βρίσκεται ανάμεσα στις πρώτες απαιτήσεις του ΔΝΤ όταν καλείται να δανείσει χρήματα. Αυτή η θεραπεία λιτότητας εξηγεί εν μέρει τις επιφυλάξεις ορισμένων ευρωπαϊκών κυβερνήσεων να χτυπήσουν την πόρτα του Ταμείου. «Η Πολωνία κατέφυγε στις υπηρεσίες του κατά τη διάρκεια της μετάβασης πριν από 20 χρόνια. Σήμερα θα ήταν αδιανόητο κάτι τέτοιο καθώς οι απαιτήσεις του είναι αντιλαϊκές», εξηγεί Πολωνός αξιωματούχος.
Έντονες οι αντιδράσεις
ΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ για τη μείωση των μισθών στον δημόσιο τομέα είναι αναπόφευκτες και προκαλείται έντονη κοινωνική δυσαρέσκεια.
- Στο Δουβλίνο, στις 21 Φεβρουαρίου περίπου 120.000 άνθρωποι διαδήλωσαν εναντίον της απόφασης της κυβέρνησης, στη μεγαλύτερη διαδήλωση που έχει γίνει στη χώρα.
- Στη Λετονία τα μέτρα λιτότητας προκάλεσαν την πτώση της κυβέρνησης έπειτα από βίαιες διαδηλώσεις στη Ρίγα.
- Σε πολλές χώρες όπου η κατάσταση είναι εμφανώς καλύτερη, όπως η Γαλλία και η Γερμανία, τέτοιου είδους μέτρα είναι αδιανόητα ενώ οι αρχές εκταμιεύουν δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ για να διασφαλίσουν την επιβίωση του τραπεζικού τομέα.
Αντίθετα, τα συνδικάτα των δημοσίων υπαλλήλων ζητούν να αυξηθεί η αγοραστική δύναμη για να ενισχυθεί η κατανάλωση και βρίσκονται σε επιφυλακή. «Οι κυβερνήσεις θεωρούν αποδιοπομπαίο τράγο τον δημόσιο τομέα, παρά το γεγονός ότι δεν είναι υπεύθυνος για την κρίση» δηλώνει Γιαν Βίλεν Γκουντριαάν, αναπληρωτής γενικός γραμματέας της Ευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Δημοσίων Υπαλλήλων.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4505911&ct=2
Σχόλια