«...Ποιες είναι αυτές οι ορδές που συνωστίζονται κουκουλωμένες
Σ' απέραντες πεδιάδες, σκοντάφτοντας στη ραγισμένη γη
Ζωσμένες απ' τον χαμηλό ορίζοντα μονάχα
Ποια είναι η πόλη πέρα απ' τα βουνά
Διασπάται, μετασχηματίζεται, εκρήγνυται μες στον μενεξεδένιο
αέρα
Πύργοι που πέφτουν
Ιερουσαλήμ, Αθήνα, Αλεξάνδρεια
Βιέννη, Λονδίνο
Εξωπραγματικές...». Τ. Σ. Ελιοτ
Αυτές τις ορδές τις κουκουλωμένες φοβάται ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, αυτούς τους «νεκρούς» που περπατάνε, τις στρατιές των ανέργων σε ανύπαρκτες πολιτείες, τις σκιές που σκιάζουν τις κυβερνήσεις, που δύσκολα θα βάλουν πια τις χώρες τους σε τάξη, αν δεν αναλάβουν περαιτέρω δράση.
Κι αν κάποιος θεωρήσει υπερβολικές τις ανησυχίες του κ. Στρος Καν, ορμώμενου από χώρα με παράδοση στις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις, όπου ακόμη και σε καλές εποχές οι διαμαρτυρόμενοι βγαίνουν εύκολα στους δρόμους, αρκεί να ρίξει μια ματιά στον «Economist» ή στους λονδρέζικους Τimes ή να ανατρέξει στις προ μηνός εκτιμήσεις του επικεφαλής της εθνικής μυστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ, Ντένις Μπλερ, ότι η διεθνής κρίση είναι μεγαλύτερη απειλή από την τρομοκρατία ή τις δηλώσεις Αλμούνια στη «La Stampa» για την ανάγκη «μιας άνοιξης διαλόγου για να αποφευχθεί ένα θερμό φθινόπωρο». Ανοιξη διαλόγου με όρκους στο Σύμφωνο Σταθερότητας και ελεημοσύνες;
Μακάρι να αποδειχθούν όλα αυτά σκιάχτρα. Αλλά, αν δεν είναι;
Σ' απέραντες πεδιάδες, σκοντάφτοντας στη ραγισμένη γη
Ζωσμένες απ' τον χαμηλό ορίζοντα μονάχα
Ποια είναι η πόλη πέρα απ' τα βουνά
Διασπάται, μετασχηματίζεται, εκρήγνυται μες στον μενεξεδένιο
αέρα
Πύργοι που πέφτουν
Ιερουσαλήμ, Αθήνα, Αλεξάνδρεια
Βιέννη, Λονδίνο
Εξωπραγματικές...». Τ. Σ. Ελιοτ
Αυτές τις ορδές τις κουκουλωμένες φοβάται ο γενικός διευθυντής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν, αυτούς τους «νεκρούς» που περπατάνε, τις στρατιές των ανέργων σε ανύπαρκτες πολιτείες, τις σκιές που σκιάζουν τις κυβερνήσεις, που δύσκολα θα βάλουν πια τις χώρες τους σε τάξη, αν δεν αναλάβουν περαιτέρω δράση.
- «Εξαιρετικά ανησυχητική και δύσκολη» χαρακτήρισε την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας ο κ. Στρος Καν, προειδοποιώντας «για το πρώτο πισωγύρισμα σε διάστημα μεγαλύτερο των τελευταίων πενήντα χρόνων», για τον κίνδυνο να πέσουν στη φτώχεια εκατομμύρια πολίτες, για κοινωνικές αναταραχές, ακόμη και πολέμους.
Κι αν κάποιος θεωρήσει υπερβολικές τις ανησυχίες του κ. Στρος Καν, ορμώμενου από χώρα με παράδοση στις εξεγέρσεις και τις επαναστάσεις, όπου ακόμη και σε καλές εποχές οι διαμαρτυρόμενοι βγαίνουν εύκολα στους δρόμους, αρκεί να ρίξει μια ματιά στον «Economist» ή στους λονδρέζικους Τimes ή να ανατρέξει στις προ μηνός εκτιμήσεις του επικεφαλής της εθνικής μυστικής υπηρεσίας των ΗΠΑ, Ντένις Μπλερ, ότι η διεθνής κρίση είναι μεγαλύτερη απειλή από την τρομοκρατία ή τις δηλώσεις Αλμούνια στη «La Stampa» για την ανάγκη «μιας άνοιξης διαλόγου για να αποφευχθεί ένα θερμό φθινόπωρο». Ανοιξη διαλόγου με όρκους στο Σύμφωνο Σταθερότητας και ελεημοσύνες;
Μακάρι να αποδειχθούν όλα αυτά σκιάχτρα. Αλλά, αν δεν είναι;
Σχόλια