Η διάσωση της Γουόλ Στριτ έχει κοστίσει μέχρι τώρα στις ΗΠΑ πολύ περισσότερο από όσο έχουν κοστίσει συνολικά όλοι οι πόλεμοι που έχει διεξαγάγει η χώρα. Ακόμη κι αν προσθέσουμε όσα ξοδεύτηκαν για το Σχέδιο Μάρσαλ, το Νιου Ντιλ και το διαστημικό πρόγραμμα της ΝΑSΑ, το συνολικό ποσό πάλι δεν φτάνει όσα τσέπωσαν οι τραπεζίτες.Η εταιρεία αναλύσεων Κέισι, που εδρεύει στο Βερμόντ, υπολόγισε πόσο έχουν κοστίσει συνολικά μέχρι τώρα στο αμερικανικό κράτος οι εξαγορές των τραπεζών που βούλιαξαν στη στεγαστική και χρηματοπιστωτική κρίση.
- Και κατέληξε στο ποσό των 8,5 τρισ. δολαρίων, που υπερβαίνει κατά πολύ το κόστος από όλους τους αμερικανικούς πολέμους, από την αγορά της Λουιζιάνας, από το Νιου Ντιλ (500 δισ. δολάρια), από το Σχέδιο Μάρσαλ (125 δισ. δολάρια) και από όλα τα προγράμματα της ΝΑSΑ. Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ερευνών του Κογκρέσου, όλα αυτά κόστισαν στο αμερικανικό κράτος συνολικά 7,5 τρισ. δολάρια σε σημερινές τιμές: Εμφύλιος πόλεμος 81 δισ. δολάρια, Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 364 δισ. δολάρια, Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος 3,2 τρισ. δολάρια, Πόλεμος στην Κορέα 295 δισ. δολάρια, Πόλεμος στο Βιετνάμ 670 δισ. δολάρια, Πόλεμος στον Περσικό 94 δισ. δολάρια, Πόλεμος στο Αφγανιστάν 171 δισ. δολάρια, Πόλεμος στο Ιράκ 648 δισ. δολάρια. Ακόμη κι αν προσθέσουμε σε αυτά τα ποσά το κόστος από την αμερικανική επανάσταση, τον Πόλεμο του 1812, τον Ισπανοαμερικανικό πόλεμο, την εισβολή στον Παναμά, τον Πόλεμο στη Σερβία και πολυάριθμες άλλες μικρότερες πολεμικές συγκρούσεις, δεν φτάνουν για να ξεπεράσουν όσα έβαλαν στην τσέπη οι τραπεζίτες.
Σε συνέντευξή του στην ιρανική τηλεόραση, ο Αμερικανός καθηγητής λέει: «Υποτίθεται πως θα άρχιζαν να δανείζουν ελεύθερα, αλλά προτίμησαν να πλουτίσουν οι ίδιοι, να αποκαταστήσουν τα κεφάλαιά τους και να αρχίσουν να εξαγοράζουν άλλες τράπεζες». Μα εκείνο που προκαλεί μεγαλύτερη κατάπληξη στον Αμερικανό καθηγητή, είναι ο τρόπος με τον οποίο οι δυτικές χώρες προσεγγίζουν την κρίση. «Είναι εντελώς αντίθετος από το μοντέλο που επέβαλλαν στις χώρες του Τρίτου Κόσμου, σε παρόμοιες συνθήκες. Υποχρέωναν την Αργεντινή και άλλες χώρες να δανείζονται με υψηλά επιτόκια (για να κερδίζουν οι δυτικοί τραπεζίτες) και να ιδιωτικοποιούν την οικονομία (για να την εξαγοράζουν οι δυτικές επιχειρήσεις). Τώρα στη Δύση κάνουν ακριβώς το αντίθετο: κατεβάζουν στο μηδέν τα επιτόκια, κάνουν εθνικοποιήσεις, ρίχνουν χρήμα στην οικονομία και ξανοίγονται σε τεράστια χρέη».
- Για πολύ λιγότερα χρέη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είχε «στραγγαλίσει» στο παρελθόν πολλές τριτοκοσμικές χώρες. Όμως, αναπτυσσόμενες χώρες όπως η Κίνα και η Ινδία κρατούν σήμερα στα χέρια τους ένα μεγάλο μέρος του αμερικανικού χρέους. Η Ιστορία παίρνει την εκδίκησή της: ποτέ άλλοτε οι ΗΠΑ δεν ήταν τόσο εξαρτημένες από τον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο.
Σχόλια