Με όλες τους τις δυνάμεις έχουν αποδυθεί σε έναν επίμονο αγώνα: να διασώσουν την αυταπάτη του συστήματος. Και χωρίς καμιά συστολή, μοιράζουν υποσχέσεις για έναν πιο ηθικό καπιταλισμό, αναζητώντας ένα φύλλο συκής για να του φορέσουν. Αυτό κάνει...
... ο Πασκάλ Λαμί, πρόεδρος του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου και πρωτοπαλίκαρο εκείνων που θέλουν να διατηρήσουν την ίδια τάξη πραγμάτων, όταν ζητάει «να μπουν κανόνες σε παγκόσμιο επίπεδο», επειδή ο καπιταλισμός είναι «ένα πολύ πολύ άδικο σύστημα». Αυτό κάνει και το αμερικανικό περιοδικό «Φόρτσουν», επαίσχυντο ευαγγέλιο του κόσμου του πλούτου, όταν τιτλοφορεί κύριο άρθρο του έτσι:
- «Ήρθε η ώρα να στείλουμε τη Γουόλ Στριτ στη φυλακή».Απέλπιδες προσπάθειες να σώσουν τα πάντα χωρίς να αλλάξει τίποτα.
Οι προτάσεις όμως του Ερβέ Κεμπφ, συγγραφέα του βιβλίου «Πώς ο καπιταλισμός καταστρέφει τον πλανήτη», είναι διαφορετικές. Και χτυπούν τους πλούσιους εκεί ακριβώς που πονούν περισσότερο: στο πορτοφόλι τους. «Η συζήτηση ξεκίνησε στην Ολλανδία από τον υπουργό Οικονομικών Βάουτερ Μπος, που θέλει να θέσει ένα ανώτατο όριο στις αποδοχές των στελεχών επιχειρήσεων», λέει ο Κεμπφ. «Γιατί οι αποδοχές τους είναι παράλογα υψηλές και συνήθως δεν έχουν καμιά σχέση με την απόδοση αυτών των στελεχών».
Κάτι παρόμοιο είχε επιχειρήσει ο Ρούζβελτ το 1942. Όπως μας θυμίζει ο καθηγητής Τζιν Γκάντρεϊ, ο Αμερικανός πρόεδρος είχε δηλώσει τότε πως «κανείς πολίτης δεν πρέπει να έχει εισόδημα που να ξεπερνάει τα 25.000 δολάρια τον χρόνο». Ο Ρούζβλετ δεν είπε βέβαια «ό,τι περισσεύει πάνω από τα 25.000 δολάρια, τα παίρνω όλα», αλλά επέβαλε πάντως βαριά φορολογία που το 1944 έφτασε μέχρι και το 94% στα μεγάλα εισοδήματα. Μέχρι το 1964 στις ΗΠΑ, στο εισόδημα άνω των 400.000 δολαρίων επιβαλλόταν φόρος 77%. Μέχρι το 1980, ο φόρος των πολύ υψηλών εισοδημάτων ποτέ δεν έπεσε κάτω από το 70%. Ώσπου ήρθαν ο Ρίγκαν και ο Μπους, που τον κατέβασαν στο σκανδαλώδες 30-35% κι ακόμη παρακάτω, όπως άλλωστε συνέβη και στις άλλες δυτικές χώρες.
Το φύλλο συκής έχει πέσει. Ένας που δεν σκύβει να το σηκώσει είναι ο οικονομολόγος Τόμας Πίκερτι. «Πιστεύω σήμερα πως η μοναδική λύση είναι να επιστρέψουμε στην εξοντωτική φορολόγηση των πολύ υψηλών εισοδημάτων», λέει. «Πρέπει να επιβάλουμε φόρους 80-90% στα πολύ υψηλά εισοδήματα. Νομίζω πως αυτό αργά ή γρήγορα θα γίνει αναπόφευκτο». Το κατώτατο όριο εισοδήματος δεν μπορεί να προστατέψει πραγματικά τους φτωχούς χωρίς ένα ανώτατο όριο εισοδήματος για τους πλούσιους.
«Να τουφεκίσουμε τους πλούσιους στα καλά καθούμενα θα ήταν τρέλα», έλεγε πριν από δύο αιώνες ο Πολ Λαφάργκ. «Πρέπει πρώτα να τους ρίξουμε στη φυλακή και να τους αφήσουμε εκεί να πεινάσουν, ώσπου να φέρουν πίσω τα λεφτά που έχουν κρύψει στο εξωτερικό. Κι όταν δεν θα έχουν τίποτα πια, τότε να τους τουφεκίσουμε». Όχι πως χρειάζεται. Έτσι κι αλλιώς είναι πεθαμένοι χωρίς το πορτοφόλι τους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4498575&ct=2
Μεταγεννέστερη προσθήκη: 25/2/2009:
- «Το καπιταλιστικό σύστημα πρέπει να σχεδιασθεί απ' το μηδέν, από την αρχή», δήλωσε ο κ. Ζαρκοζί. Παράδοξον! Ο καπιταλισμός είναι ως εκ της φύσεώς του ένα σύστημα που απεχθάνεται τον σχεδιασμό. Είναι ποιος θα αρπάξει πρώτος τα μέσα παραγωγής, ποιος θα πρωτοκαθιερωθεί, ποιος θα πρωτοσυσσωρεύσει, ποιος θα πρωτοεξαπλωθεί, ποιος θα ανταγωνισθεί καλύτερα τους άλλους, ώσπου να μονοπωλήσει τον τομέα του, ώσπου να μπει και σε άλλους τομείς. Ο καπιταλισμός ανέχεται τους όποιους σχεδιασμούς μόνον για να τους υπερβεί, στο σύστημα αυτό επικρατεί ο ισχυρότερος, ο εξυπνότερος, ο πιο ανήθικος (μάλιστα εν σχέσει και με την ίδια την αστική ηθική).----->
- Μεταγεννέστερη προθήκη: 9/3/2009:
«Δεν θα επιτρέψουμε να καταρρεύσει κανένα από τα μεγάλα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα στις εύθραυστες χρηματοοικονομικές αγορές υπό τις τρέχουσες συνθήκες ύφεσης».
Αυτό τόνισε σήμερα ο διοικητής της Federal Reserve στη διάρκεια ομιλίας του στο Συμβούλιο Διεθνών Σχέσεων στην Ουάσιγκτον. Ο Μπεν Μπερνάνκι υπογράμμισε ακόμη μία φορά ότι δεν υπάρχει καμία ελπίδα για βιώσιμη ανάκαμψη της οικονομίας χωρίς ανάκαμψη του τραπεζικού συστήματος.
«Η διασφάλιση της βιωσιμότητας των συστημικά σημαντικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων είναι καθοριστικής σημασίας σε αυτή την προσπάθεια», δήλωσε ο διοικητής της Fed, ο οποίος παρουσίασε μια νέα προσέγγιση για την εποπτεία των χρηματοοικονομικών αγορών.
Όπως επεσήμανε, οι αδυναμίες του υφιστάμενου ρυθμιστικού καθεστώτος έχουν αναδειχθεί σε όλο τους το μεγαλείο στη διάρκεια της τρέχουσας χρηματοοικονομικής κρίσης.
Ο Μπεν Μπερνάνκι επισήμανε, επίσης, την ανάγκη για ριζική αναδιάρθρωση των κανονισμών εποπτείας προκειμένου να εξομαλυνθούν οι κύκλοι έκρηξης-κατάρρευσης του χρηματοοικονομικού συστήματος των ΗΠΑ.
«Πρέπει να αναθεωρήσουμε τις ρυθμιστικές πολιτικές και τους λογιστικούς κανόνες προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι δεν οδηγούν σε υπερβολικές» διακυμάνσεις στο χρηματοοικονομικό σύστημα και την οικονομία, τόνισε ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας των ΗΠΑ στη διάρκεια της ομιλίας του.
Ο κ. Μπερνάνκι δήλωσε ότι οποιαδήποτε ομοσπονδιακή υπηρεσία που αναλαμβάνει την ευθύνη να καθορίσει τα αποδεκτά επίπεδα κινδύνου πρέπει να έχει την απαραίτητη αρμοδιότητα, καθώς και την εξουσία να επιτηρεί στενά συγκεκριμένα ιδρύματα. Στο ερώτημα εάν η Fed θα αναλάβει αυτόν τον ρόλο, ο διοικητής απάντησε ότι έγκειται στο πώς το Κογκρέσο θα ορίσει την ευθύνη. Δήλωσε, ωστόσο, ότι η εν λόγω ανάλυση «συστημικού κινδύνου» «προϋποθέτει» τη συμμετοχή της Fed.
(το πλήρες άρθρο εδώ----->)
Σχόλια