Από τον Αλέξανδρο Πιστοφίδη
«Στο επιστημονικής φαντασίας διήγημα «Fahrenheit 451» του Bradbury (1953), το οποίο ο Φ. Τριφό γύρισε σε φιλμ, η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν μελλοντικό κόσμο, όπου η κατοχή και η ανάγνωση βιβλίων αποτελεί έγκλημα. Οι πολίτες κρατούνται σε μια κατάσταση τεχνητής ψυχικής ευφορίας (αποβλάκωσης), με ναρκωτικά και τεράστιες οθόνες τηλεόρασης ολόγυρά τους, ώστε να αποσπάται η προσοχή τους από σημαντικά θέματα που αφορούν άμεσα στη ζωή τους.
Τεράστια «πάρκα αναψυχής» ενισχύουν ακόμη περισσότερο την αδιαφορία για αυτά που τους αφορούν άμεσα. Ανθρωποι που σκέπτονται ελεύθερα και ανεξάρτητα θεωρούνται επικίνδυνοι για τη διατήρηση του συστήματος και τα βιβλία θεωρούνται η κύρια αιτία αυτής της «αντικοινωνικής δράσης».
Η πυροσβεστική υπηρεσία είναι υπεύθυνη για την ανακάλυψη και καταστροφή των βιβλίων. Ένα μηχανικό σκυλί την βοηθάει να ανιχνεύσει τα κρυμμένα βιβλία και να τα κάψει, συλλαμβάνοντας τους κατόχους των.
Ο αριθμός 451 που φέρουν τα κράνη των πυροσβεστών είναι ο βαθμός της κλίμακας Φαρενάϊτ στον οποίο καίγεται το χαρτί. Το πιο τρομαχτικό όμως είναι, πως αυτή η κοινωνική οργάνωση δεν έχει επιβληθεί από έναν δικτάτορα αλλά δημιουργήθηκε σιγά-σιγά και ανεπαίσθητα μέσα από δημοκρατικές διαδικασίες. Οι άνθρωποι πείσθηκαν δημοκρατικά να επιλέξουν αυτόν τον τρόπο αυτοοργάνωσης, αφού είχαν ήδη προετοιμαστεί ψυχολογικά μέσα από τη διαφήμιση της τηλεόρασης και την καταναλωτική υστερία του shopping therapy.
Αν αυτή η ιστορία σας φαίνεται πολύ φανταστική για να γίνει κάποτε πραγματικότητα, σας υπενθυμίζω πως το ίδιο λέγανε και για το «1984» του Οργουελ. Σήμερα, ζούμε ήδη μέρος του φανταστικού κόσμου του, μόνο που οι περισσότεροι το αγνοούν. Αν η ιστορία σας φαίνεται πολύ φανταστική, ρίξτε μια ματιά γύρω σας και θα δείτε πόσοι ζουν ήδη στον φανταστικό κόσμο του Bradbury και πόσοι άλλοι θα προτιμούσαν μια ξέγνοιαστη ζωή με χαπάκια «ευτυχίας» (μαστουρωμένοι) καθηλωμένοι μονίμως μπροστά στην τηλεόραση. Δεν είναι τυχαίο, πως σύμφωνα με έρευνα του ΟΟΣΑ, που έγινε σε 33 χώρες, οι 15χρονοι μαθητές μας βγήκαν τελευταίοι στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων και οι 15χρονες μαθήτριές μας προ-τελευταίες.
Δεν είναι τυχαίο, που οι μοναδικοί μαθητές στον κόσμο, που στο τέλος της χρονιάς καίνε τα βιβλία τους επιδεικτικά, είναι οι έλληνες και αυτό γιατί αντί να μαθαίνουν πράγματα διασκεδάζοντας, υποχρεούνται να παπαγαλίζουν και να αποστηθίζουν βασανιστικά, ανοησίες, 15 ώρες το 24ωρο, τρέχοντας από το σχολείο στο φροντιστήριο. Δεν είναι τυχαία η άνεση, με την οποία ακόμη και διευθυντές ελληνικών εφημερίδων μιλούν σήμερα δημοσίως και υποτιμητικά για τους λεγόμενους «κουλτουριάρηδες», υπονοώντας ότι είναι κάποιοι επικίνδυνοι αντικομφορμιστές βιβλιοφάγοι που στοχάζονται αντί να διαβάζουν μόνο τις αθλητικές και κοσμικές στήλες των φυλλάδων τους». (τα παραπάνω είναι από άρθρο μου που δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Metro πριν 2 χρόνια)Αν κρίνει κανείς από τους ελάχιστους έλληνες επισκέπτες των δανειστικών βιβλιοθηκών μας και των μουσείων μας και από τα πλήθη των νέων που συρρέουν στο Athens Mall και στο Golden Hall, τότε, αν είναι ειλικρινής, θα πρέπει να παραδεχτεί ότι, η δήθεν αγανάκτηση για την πυρκαγιά στην Εθνική Βιβλιοθήκη είναι υποκριτική.
Όπως υποκριτική είναι και η πανελλήνια απαίτηση για επιστροφή των μαρμάρων από τους μισούς αθηναίους, που δεν πάτησαν ποτέ το πόδι τους στην Ακρόπολη και από τους άλλους μισούς, δυνάμει, αρχαιοκάπηλους. Ακόμη και τη Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας έλληνες την πρωτοέκαψαν και μάλιστα χριστιανοί και όχι άραβες, όπως ψευδώς μαθαίνουμε στα άχρηστα σχολεία μας. Ας κάψουμε επιτέλους και τα μουσεία μας και ας επιστρέψουμε στις πραγματικές-αρχέγονες ρίζες μας, κάπου εκεί στις σαβάνες της Αιθιοπίας.
- Λέμε ότι είμαστε κληρονόμοι των αρχαίων ελλήνων, δίχως διαθήκη όμως. Διότι αν οι Πλάτων, Αριστοτέλης κ.α. είχαν αυτήν τη δυνατότητα, θα μας είχαν αποκληρώσει, ως ανάξιους απογόνους. Ετσι όπως καταντήσαμε σαν λαός, δεν χρειαζόμαστε ούτε βιβλιοθήκες ούτε μουσεία. Ένα ισχυρό σοκ χρειαζόμαστε για να ξυπνήσουμε.
Σχόλια