Πρόεδρος των φτωχών

Έπειτα από έξι χρόνια στην εξουσία, ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λουίς Ινάσιο Λούλα ντα Σίλβα έχει ποσοστό δημοτικότητας 70%. «Το να βοηθάς τους φτωχούς είναι το λιγότερο δαπανηρό πράγμα που υπάρχει», λέει.

• Παιδί του δρόμου, που έγινε βιομηχανικός εργάτης, συνδικαλιστής ηγέτης, ιδρυτής του Κόμματος των Εργαζομένων και, το 2002, πρόεδρος της Βραζιλίας, ο Λούλα έχει ένα σχέδιο για τη χώρα του που ήδη αποδίδει. «Από τότε που ανέλαβα καθήκοντα, ήταν για μένα σαφές πως, αν αποτύχω, δεν θα είναι προσωπική αποτυχία του Λούλα, αλλά αποτυχία μιας ιδέας. Της ιδέας ότι οι Βραζιλιάνοι εργάτες, δηλαδή η πλειονότητα των κατοίκων αυτής της χώρας, έχουν το δικαίωμα να εκλέξουν έναν δικό τους στην προεδρία. Με άλλα λόγια, δεν είχα δικαίωμα να αποτύχω», λέει στο γαλλικό περιοδικό «Λ΄ Εξπρές». «Ο Ομπάμα βρίσκεται στην ίδια κατάσταση. Αν δεν έχει αποτελέσματα μέσα σ΄ έναν χρόνο, όλος ο κόσμος θα πέσει πάνω του. Γι΄ αυτό είμαι αισιόδοξος. Διότι ουδείς άλλος έχει μεγαλύτερο συμφέρον να πετύχει η προεδρία του απ΄ ό,τι ο ίδιος».

Τον χαρακτήρα του, ο Λούλα λέει πως τον κληρονόμησε από τη μητέρα του.

• «Το 1953, όταν ανακάλυψε ότι ο πατέρας μου είχε μια δεύτερη οικογένεια, πήγε ένα πρωί να τον βρει για να του ανακοινώσει ότι φεύγει. Ήταν αναλφάβητη. Είχε οκτώ παιδιά. Κι όμως το έκανε. Έλεγε πάντα: “Ένας άνθρωπος δεν πρέπει να χάσει ποτέ το δικαίωμα να περπατάει με το κεφάλι ψηλά”. Εμείς τα παιδιά, στρωθήκαμε στη δουλειά. Ο ένας δούλευε σ΄ ένα ανθρακωρυχείο, ένας άλλος πούλαγε σαρδέλες, ένας τρίτος ήταν μπάρμαν. Εγώ ήμουν 7 χρόνων. Με τον αδελφό μου, τον Τσίκο, πουλούσαμε πορτοκάλια και φιστίκια στον δρόμο. Έτσι έμαθα τη σημασία της οικογένειας, που βρίσκεται άλλωστε στο κέντρο της πολιτικής μου».

Τα μέτρα για τη στήριξη της οικογένειας είναι συνυφασμένα με τον αγώνα κατά της φτώχειας. Ο Λούλα έχει θεσπίσει το πρόγραμμα Βolsa Familia («Οικογενειακό Πορτοφόλι»), βάσει του οποίου οι πιο φτωχοί γονείς λαμβάνουν 70 ρεάλ (22 ευρώ) τον μήνα για κάθε παιδί τους που πηγαίνει στο σχολείο. «Είναι ο σημαντικότερος μηχανισμός αναδιανομής εισοδήματος που έχει λειτουργήσει ποτέ», λέει ο Λούλα. «Αυτήν τη στιγμή 11 εκατομμύρια οικογένειες επωφελούνται από το σύστημα αυτό... Αν δώσεις λίγα χρήματα σε οικογένειες που δεν έχουν τίποτε, δεν θα αγοράσουν αυτοκίνητα και επίπεδες οθόνες που κατασκευάζονται στο εξωτερικό, αλλά αυτά που έχουν αληθινά ανάγκη: φασόλια, ρύζι, γάλα, αλεύρι, κάλτσες, παπούτσια. Το Βolsa Familia έκανε πιο δυναμικές τις αγροτικές κοινότητες της Βραζιλίας. Και οι παράπλευρες συνέπειες είναι εντυπωσιακές. Σε μια κοινότητα του άγονου Νορντέστε, η παιδική θνησιμότητα μειώθηκε από 149 σε 18 στα 1.000 μέσα σε έξι χρόνια. Και το πιο ωραίο είναι πως, το να βοηθάς τους φτωχούς είναι το λιγότερο δαπανηρό πράγμα που υπάρχει...».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4493407&ct=2

Σχόλιο Blogger

• Οι δικοί μας οικονομικοί φωστήρες, έπρεπε να κάνουν το αυτονόητο και το πλέον φτηνό τρόπο ενίσχυσης της αγοράς: να δώσουν δηλαδή χρήματα σ' αυτούς που πραγματικά τα έχουν ανάγκη: συνταξιούχους - πολύτεκνους - μονογονεϊκές οικογένειες - άνεργους - τους μειονεκτούντες, οπότε τα λεφτά αυτά θα έπεφταν σίγουρα στη αγορά και μάλιστα άμεσα.
• Αντί αυτού δίνουν χρήματα στις τράπεζες για να σώσουν τους μεγαλομετόχους, αγνοώντας στην πραγματικότητα την αγορά, αφού ελάχιστα από τα χρήματα που θα δοθούν στις τράπεζες με την όποια μορφή τους, θα φθάσουν για να "ζεστάνουν" την αγορά. Με τον τρόπο αυτό δείχνουν δυο πράγματα. α. Τα πραγματικά αφεντικά τους και β. Την απέχθειά τους να ασχοληθούν με την πραγματική οικονομία τους πραγματικούς ανθρώπους και τις πραγματικές ανάγκες τους.