Ρούσσου Βρανά

του Ρούσσου Βρανά


Ένα ζευγάρι...
... αγροτών από το Κολοράντο άνοιξε τις προάλλες τους φράχτες στα χωράφια του κι άφησε να μπουν μέσα οι πεινασμένοι για να μαζέψουν τα απομεινάρια από τη σοδειά τους- όπως συνηθίζεται σε εκείνα τα μέρη. Τους περίμενε όμως μια μεγάλη έκπληξη. Ούτε πέντε, ούτε δέκα, ούτε εκατό, αλλά σαράντα χιλιάδες άνθρωποι πλημμύρισαν τα κτήματά τους. Ίσως είναι ένα σημείο των καιρών. Ίσως να επιστρέφουμε στην προϊστορική εποχή των ανθρώπων- συλλεκτών.

Το πιο ζοφερό...
... τοπίο μιας πόλης, το πιο υποβαθμισμένο, κάποιοι μπορεί να το βλέπουν σαν παράδεισο. Είναι ζήτημα επιβίωσης. Υπάρχουν άνθρωποι στην Ινδία που ζουν όλη τους τη ζωή στις χωματερές, αναζητώντας κάτι χρήσιμο ανάμεσα σε βουνά από σκουπίδια. Σε πολλά μέρη του κόσμου, αυτοί άνθρωποι είναι στιγματισμένοι, ακόμη και παράνομοι, κάτι που τους καταδικάζει σε ακόμη βαθύτερη φτώχεια.

  • Στην Αμερική, αμέτρητοι είναι εκείνοι που λεηλατούν ολόκληρες πολιτείες, μαζεύοντας καλώδια, σύρματα, βίδες, καρφιά, τα οποία πωλούν στον παλιατζή για μερικά δολάρια. Μάλιστα στο Λος Άντζελες υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός ανάμεσα σε αυτούς τους παράδοξους συλλέκτες. Συχνά κλέβουν τα σκουπίδια του γείτονα.

  • Υπάρχει και νόμος που τιμωρεί αυτή την πράξη ως πλημμέλημα, αλλά σπάνια εφαρμόζεται. «Αυτή η δουλειά ποτέ δεν υπήρξε υψηλή τέχνη» γράφει στην εφημερίδα «Λος Άντζελες Τάιμς» ο συγγραφέας Κρεγκ Τσάιλντς. «Με την άδειά σας, όμως, προτείνω να ανασύρουμε αυτούς τους ανθρώπους από τα σκοτάδια και να τους επαινέσουμε που απαλλάσσουν τον κόσμο από τα σκουπίδια του. Με τις συντάξεις των ανθρώπων πεταμένες στα σκουπίδια και με τις τράπεζες να πέφτουν σε μαύρες τρύπες, ίσως είναι πια καιρός να ανακαλύψουμε κι εμείς τον άνθρωπο - συλλέκτη που κρύβουμε μέσα μας».

Οι ανθρωπολόγοι...
  • ... που μελετούν τα πρωτόγονα ανθρωποειδή θεωρούν τους συλλέκτες έναν σημαντικό κρίκο στην αλυσίδα της εξέλιξης που κατέληξε στον σύγχρονο νοήμονα άνθρωπο. Άλλοι, πάλι, δεν τους έχουν σε μεγάλη υπόληψη. Θεωρούν πιο εξελιγμένους τους ανθρώπους- κυνηγούς. Οι αγέρωχοι κυνηγοί σκότωναν τα πάντα στο πέρασμά τους και οι τιποτένιοι συλλέκτες διεκδικούσαν τα κουφάρια από τις ύαινες και τα όρνεα. Σίγουρα όμως τα περισσότερα από εκείνα τα πρώτα ανθρωποειδή θα έκαναν και τα δύο - μια ευελιξία που την έχουμε κληρονομήσει μέχρι τις μέρες μας (και που ίσως να δείχνει εξυπνάδα). Στις μέρες μας...
  • ... μπορεί κανείς να έχει μια δουλειά και ταυτόχρονα να είναι και σκουπιδοσυλλέκτης. Μπορεί να είναι ο σεβαστός και σοβαρός γείτονας της διπλανής πόρτας, ώσπου να τον τσακώσουν να σκύβει μέσα στον σκουπιδοτενεκέ. «Σε μια περίοδο της ζωής μου», λέει ο συγγραφέας Κρεγκ Τσάιλντς, «έβρισκα σχεδόν όλο το φαΐ μου μέσα στους σκουπιδοτενεκέδες. Ζούσα κυριολεκτικά στις μύτες των ποδιών μου, ψάχνοντας με αετίσιο βλέμμα για κάποιο χρήσιμο σκουπίδι. Σήμερα, προσπαθώ να μην ξεχάσω την τέχνη. Είμαι σε επιφυλακή. Δεν προσπερνάω σκουπιδοτενεκέ χωρίς πρώτα να του ρίξω μια ματιά. Αυτή η παλιά συνήθεια ίσως σύντομα να γίνει ένας αναγκαίος τρόπος ζωής».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4490606&ct=2

Σχόλια