Oι Γιαπωνέζοι φοιτητές και ο προπονητής του μπέιζμπολ που τους συνόδευε ήταν πολύ ευχαριστημένοι. Όχι μόνο είχαν θαυμάσει και είχαν φωτογραφίσει τον καθεδρικό ναό Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε της Φλωρεντίας, με τον υπέροχο τρούλο του, αλλά είχαν χαράξει σ΄ έναν τοίχο και τα ονόματά τους, δίπλα σε εκατοντάδες άλλα. Ο προπονητής, που περνούσε στην Ευρώπη τον μήνα του μέλιτος, ήταν σίγουρος ότι αυτό θα τους έφερνε τύχη, του το είχε πει κάποιος στην πατρίδα. Υπήρξε όμως ένας αστάθμητος παράγων: ένας Γιαπωνέζος τουρίστας που σκανδαλίστηκε από την πράξη των συμπατριωτών του, τους φωτογράφισε επ΄ αυτοφώρω κι έστειλε τα τεκμήρια στα αρμόδια εκπαιδευτικά ιδρύματα.
Το να γράφεις το όνομά σου στους τοίχους του Ντουόμο είναι ένα είδος παράδοσης στη Φλωρεντία. Αλλά οι ιαπωνικές αρχές δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Ο προπονητής έχασε τη δουλειά του. Και οι τρεις φοιτητές τιμωρήθηκαν με δεκαπενθήμερη αποβολή και την υποχρέωση να γράψουν μια απολογητική επιστολή. Η μία από τους τρεις μάλιστα, που το ταξίδι της στην Ιταλία ήταν το πρώτο στο εξωτερικό, προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. Συγκέντρωσε 600 ευρώ και επέστρεψε στη Φλωρεντία για να παραδώσει κλαίγοντας το ποσό σ΄ έναν έκπληκτο δήμαρχο. Ο επόπτης του καθεδρικού ναού συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη σκηνή, ώστε αγκάλιασε το κορίτσι και του είπε να σκουπίσει τα δάκρυά του και να χαμογελάσει. Ένας σχολιαστής της ιαπωνικής τηλεόρασης, αντίθετα, υποστήριξε πως το κλάμα σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι αρκετό- χρειάζεται και μια κανονική συγγνώμη.
Είναι ιδιαίτερος λαός οι Ιάπωνες. Πρώτα απ΄ όλα διακρίνονται για την καθαριότητά τους και τον σεβασμό προς την ιδιοκτησία: στο Τόκιο κυκλοφορούν κάθε μέρα 15 εκατομμύρια άνθρωποι και παρά ταύτα δύσκολα βλέπεις σκουπίδια στον δρόμο. Το γκράφιτι σε δημόσια κτίρια είναι πολύ σπάνιο, κι άλλωστε καθαρίζεται αμέσως. Η λέξη «ντροπή» (haji) έχει ιδιαίτερο βάρος στην ιαπωνική γλώσσα. Όπως γράφει όμως η ανταποκρίτρια των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς στο Τόκιο, υπάρχει ένας ακόμη παράγων που εξηγεί τη σκληρή δημόσια αντίδραση για το επεισόδιο με τους φοιτητές. Ανήσυχη για τη μείωση του κύρους της ως οικονομικής δύναμης, η Ιαπωνία προσπαθεί να βελτιώσει την εικόνα της στο εξωτερικό μέσω της «ήπιας ισχύος».
Όποιος επισκέπτεται ένα από τα μνημεία του αρχιπελάγους και θέλει να καταγράψει μια ευχή ή μια επιθυμία, έχει τη δυνατότητα να αγοράσει σε χαμηλή τιμή μια ειδική ξύλινη πλάκα που λέγεται έμα: χαράζει το μήνυμά του στην πλάκα και την κρεμά στο ενδεδειγμένο σημείο. Ε, όταν οι αρχές καλούν τους τουρίστες να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, πώς να ανεχθούν από έναν δικό τους υπήκοο να «βεβηλώνει» τόσο απερίσκεπτα ένα ξένο μνημείο;
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=1400061&ct=2
Το να γράφεις το όνομά σου στους τοίχους του Ντουόμο είναι ένα είδος παράδοσης στη Φλωρεντία. Αλλά οι ιαπωνικές αρχές δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Ο προπονητής έχασε τη δουλειά του. Και οι τρεις φοιτητές τιμωρήθηκαν με δεκαπενθήμερη αποβολή και την υποχρέωση να γράψουν μια απολογητική επιστολή. Η μία από τους τρεις μάλιστα, που το ταξίδι της στην Ιταλία ήταν το πρώτο στο εξωτερικό, προχώρησε ένα βήμα παραπάνω. Συγκέντρωσε 600 ευρώ και επέστρεψε στη Φλωρεντία για να παραδώσει κλαίγοντας το ποσό σ΄ έναν έκπληκτο δήμαρχο. Ο επόπτης του καθεδρικού ναού συγκινήθηκε τόσο πολύ από τη σκηνή, ώστε αγκάλιασε το κορίτσι και του είπε να σκουπίσει τα δάκρυά του και να χαμογελάσει. Ένας σχολιαστής της ιαπωνικής τηλεόρασης, αντίθετα, υποστήριξε πως το κλάμα σε μια τέτοια περίπτωση δεν είναι αρκετό- χρειάζεται και μια κανονική συγγνώμη.
Είναι ιδιαίτερος λαός οι Ιάπωνες. Πρώτα απ΄ όλα διακρίνονται για την καθαριότητά τους και τον σεβασμό προς την ιδιοκτησία: στο Τόκιο κυκλοφορούν κάθε μέρα 15 εκατομμύρια άνθρωποι και παρά ταύτα δύσκολα βλέπεις σκουπίδια στον δρόμο. Το γκράφιτι σε δημόσια κτίρια είναι πολύ σπάνιο, κι άλλωστε καθαρίζεται αμέσως. Η λέξη «ντροπή» (haji) έχει ιδιαίτερο βάρος στην ιαπωνική γλώσσα. Όπως γράφει όμως η ανταποκρίτρια των Φαϊνάνσιαλ Τάιμς στο Τόκιο, υπάρχει ένας ακόμη παράγων που εξηγεί τη σκληρή δημόσια αντίδραση για το επεισόδιο με τους φοιτητές. Ανήσυχη για τη μείωση του κύρους της ως οικονομικής δύναμης, η Ιαπωνία προσπαθεί να βελτιώσει την εικόνα της στο εξωτερικό μέσω της «ήπιας ισχύος».
Όποιος επισκέπτεται ένα από τα μνημεία του αρχιπελάγους και θέλει να καταγράψει μια ευχή ή μια επιθυμία, έχει τη δυνατότητα να αγοράσει σε χαμηλή τιμή μια ειδική ξύλινη πλάκα που λέγεται έμα: χαράζει το μήνυμά του στην πλάκα και την κρεμά στο ενδεδειγμένο σημείο. Ε, όταν οι αρχές καλούν τους τουρίστες να συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, πώς να ανεχθούν από έναν δικό τους υπήκοο να «βεβηλώνει» τόσο απερίσκεπτα ένα ξένο μνημείο;
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=1400061&ct=2
Σχόλια