...δικτατορία των μεγάλων επιχειρήσεων...

[ Δρόμοι ]

Του Ρούσσου Βρανά , rvranas@otenet.gr

ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ: Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2008
Το διαβάσαμε...
... το αμερικανικό σχέδιο σωτηρίας των τραπεζιτών - και το αντίστοιχο ευρωπαϊκό που βρίσκεται στα σκαριά- και μας θύμισε φακελάκι. Ένα φακελάκι που έχει μέσα τουλάχιστον ένα τρισεκατομμύριο δολάρια, από εκείνα που δεν θα πιάσουν ποτέ στα χέρια τους οι κοινοί θνητοί (αυτοί άλλωστε δεν είναι συνηθισμένοι να παίρνουν αλλά να δίνουν φακελάκια).

Τέτοιο σχέδιο...
... σωτηρίας δεν υπάρχει και ούτε θα υπάρξει ποτέ για εκείνους που ψοφάνε στην πείνα στα πεζοδρόμια της Νέας Υόρκης, του Παρισιού ή της Αθήνας. Ούτε χίλια δισεκατομμύρια ούτε καν χίλια δολάρια. Γιατί αν κείτονται εκεί χρεοκοπημένοι, δεν τους φταίει παρά το ξερό τους το κεφάλι. Ας πρόσεχαν, ας φρόντιζαν να είχαν πηδήξει κι αυτοί στο χαρούμενο τρένο της παγκοσμιοποίησης όταν ήταν ακόμη καιρός. Τώρα τα πράγματα έχουν αλλάξει. Όσοι είχαν προφτάσει να ανεβούν σε αυτό, σκοτώνονται για να κατεβούν στην επόμενη στάση. Όχι, κανείς δεν πρόκειται να δώσει στους φτωχούς χίλια δισεκατομμύρια δολάρια για να βγουν από τη μιζέρια τους, ούτε καν χίλια δολάρια, όπως λέει ο Γάλλος δημοσιογράφος Σεμπαστιάν Φοντανέλ, γιατί αυτό θα ήταν σοσιαλισμός. Και εμείς ζούμε ακόμη στον καπιταλισμό, που ξαφνικά βρίσκει γεμάτα τα δήθεν άδεια ταμεία του, μόνο όταν είναι να διασώσει τα καλοθρεμμένα γουρούνια του χρηματοπιστωτικού συστήματος.

Το πολίτευμα...
... στο οποίο ζούμε στον δυτικό κόσμο δεν μοιάζει πια με δημοκρατία, αλλά με δικτατορία των μεγάλων επιχειρήσεων. Εδώ και δεκαετίες, παρατηρεί ο δημοσιογράφος Μπάρι Γκρέι, ολόκληροι βιομηχανικοί κλάδοι διαλύονταν και διαλύονται ακόμη στην Αμερική και την Ευρώπη (οι περίφημες μεταρρυθμίσεις) για να κερδίζουν οι τραπεζίτες και οι χρηματιστές με κερδοσκοπία και απάτη. Τώρα που ήρθε ο λογαριασμός, τον πασάρουν στον λαό. Χωρίς συζήτηση. Δεν θα βρεθεί κανείς υπεύθυνος για τη μεγαλύτερη απάτη στην παγκόσμια ιστορία. Δεν θα υπάρξουν πρόστιμα. Κανείς από εκείνους που πλούτισαν παράνομα δεν θα εξαναγκαστεί να επιστρέψει δεκάρα. Την ευθύνη για να καλυφθούν οι ζημιές θα την πετάξουν πάλι στον λαό. Όλα τα κέρδη στις τσέπες των τραπεζιτών, όλα τα χρέη στις πλάτες του λαού.

Αν είσαι...
... άστεγος, άνεργος, φτωχός, μπατίρης, τελειωμένος, ξεπλένης, το καλύτερο που έχεις να κάνεις λοιπόν είναι να το βάλεις καλά στο μυαλό σου πως θα ξεπαγιάσεις τούτο τον χειμώνα. Ενώ αν είσαι ένας Λίμαν μπράδερ, μπορείς να εξακολουθήσεις να παίζεις χαρτοπόλεμο με το χρήμα. Πάντα θα βρεθεί κάποιος πολιτικός- ξέρεις εσύ, από εκείνους που τους χρηματοδοτείς τακτικά- για να σου καλύψει τη ζημιά. Κάποιος από εκείνους τους πολιτικούς που όποτε φωνάζει ο λαός για τις ανάγκες του τού απαντά «Δεν υπάρχουν λεφτά!», αλλά όποτε απειλείται η περιουσία των πλούσιων, τους απλώνει στα πόδια τον κρατικό κορβανά. Κι ύστερα ζητά από τους εργαζόμενους νέες «θυσίες» για να τον γεμίσει και πάλι για τους επόμενους Λίμαν Μπράδερς.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=1400475&ct=2

Σχόλια