Ανακεφαλαιώνοντας (ή βάζοντας τα πράγματα σε σειρά.)


-----------------
Αφού ακούσετε τον κ. Κοντογιώργη δείτε το: Η ψυχή των Ελλήνων δεν έχει ηττηθεί κ. Παπαβασιλείου

Καλή η προσπάθεια του Μάκη να σταθεί δίπλα στον λαό. Ενισχυτικά των παραπάνω θα προσθέσω ότι ο Ελληνικός έζησε και ζει πολλές και απανωτές προδοσίες.

1. Προδόθηκε από τους προέδρους της Δημοκρατίας (Παπούλια - Παυλόπουλο) οι οποίοι παρ' ότι θεματοφύλακες του Συντάγματος, δεν έκαναν τίποτε για να μην παραβιασθεί, έστω μια κίνηση να περιορίσουν τις παραβιάσεις του.  
2. Προδόθηκε από την πολιτική ελίτ που με σπουδή και ανταμοιβή να παραμείνει κοτζάμπασης απαρνήθηκε όλες τις ασυλίες που έχει μια κρατική οντότητα και οι πολίτες της. 
3. Προδόθηκε από την οικονομική ελίτ που αφού λαφυραγώγησε τη χώρα,  φόρτωσε τα θησαυροφυλάκια στην Ελβετία και σε offshore 
εταιρείες ανά τον κόσμο και στη συνέχεια επέβαλε τα πολιτικά τηςανδρείκελα με εντολή να κρύψουν και το όποιο ίχνος του εγκλήματος (βλ. λίστες Λαγκάρντ, κ.ά.)
4. Προδόθηκε από τις πνευματικές ελίτ και όχι μόνο από τους δημοσιογράφους που έτρεξαν σαν έτοιμοι από καιρό να αναλάβουν την πνευματική του ποδηγέτηση και διάλυση κάθε αντίστασης.
5. Εκτός από λίγες εξαιρέσεις: Διανοούμενοι, Πανεπιστημιακοί, Ακαδημία κ. ά. αποδείχθηκε ότι δεν έχουν τα κότσια να σηκώσουν το βάρος της υπεράσπισης ενός λαού και έμειναν στη γωνιά τους, στη βολή τους σιωπηλοί μπροστά στο έγκλημα που συντελείτο μπρος τα μάτια τους. 
6. Προδόθηκε από μια αριστερά  που  δεν είχε κανένα πρόβλημα να παραδώσει το σύνολο της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, αρκεί η ίδια να είναι αρεστή στους δανειστές -δυνάστες. Και ακόμα χειρότερα, ανέλαβε να οργανώσει την μετάλλαξη της ελληνικής κοινωνίας (προς τα που είναι ορατό...)
7. Προδόθηκε από την ηγεσία της Εκκλησίας που αντί να απαντήσει στον εξανδραποδισμό ενός λαού, παζαρεύει την δικιά της μακροημέρευση, συνομιλεί, δέχεται δώρα - βλ. ευρωπαϊκά προγράμματα -....κ.ά . 

Όταν λοιπόν οι θεσμοί εμφανίζονται τόσο λίγοι για την υπεράσπιση της πολιτείας, για να μην πει κανείς ότι συνεργάζονται με τους δανειστές, τότε ο πολίτης τι μένει να κάνει; 
=================
Να και ο κ. Κασιμάτης που ενισχύει τα παραπάνω:

======================
...αν ακόμα δεν έχετε σχηματίσει άποψη για την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού αυτής της χώρας:

Το 1947, ο Πωλ Πόρτερ, επικεφαλής της Επιτροπής για την Αμερικανική βοήθεια στην Ελλάδα, επισκέφθηκε τη χώρα προκειμένου να υποβάλει τα συμπεράσματά του.

Συνέταξε τη γνωστή έκθεση ή Μνημόνιο Πόρτερ. Σε αυτή την έκθεση, περιγράφεται η Ελλάδα πριν από 70 χρόνια.Οι πολιτικοί, οι επιχειρηματίες, οι εφοπλιστές και βέβαια ο απλός κόσμος.


Διαβάστε τα συμπεράσματα του Πόρτερ και βρείτε τις διαφορές με σήμερα. Η Ελλάδα είναι 70 χρόνια πίσω.

Γράφει ο Πόρτερ:

«Απ” ό, τι μπόρεσα να διαπιστώσω, η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει καμιάν άλλη πολιτική πρακτική από το να εκλιπαρεί για ξένη βοήθεια ώστε να διατηρηθεί στην εξουσία απαριθμώντας θορυβωδώς τις θυσίες της Ελλάδος. […] στόχος της είναι να χρησιμοποιήσει την ξένη βοήθεια ως μέσο για τη διαιώνιση των προνομίων μίας μικρής κλίκας εμπόρων και τραπεζιτών, οι οποίοι αποτελούν την αόρατη εξουσία στην Ελλάδα.


Η κλίκα αυτή είναι αποφασισμένη να υπερασπίσει με κάθε μέσο τα οικονομικά της συμφέροντα και δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το τι μπορεί να στοιχίσει αυτό στην οικονομία της χώρας. Τα μέλη αυτής της κλίκας επιθυμούν να διατηρήσουν άθικτο ένα φορολογικό σύστημα που τους ευνοεί, με αληθινά σκανδαλώδη τρόπο.


Αντιτίθενται στον έλεγχο συναλλάγματος, γιατί αυτό θα τους εμποδίσει να εξάγουν τα κέρδη τους στις τράπεζες του Καΐρου και της Αργεντινής. Δεν διανοήθηκαν ποτέ να επενδύσουν τα κέρδη τους στη δική τους χώρα για να βοηθήσουν στην αναστήλωση της εθνικής οικονομίας.


Τα συμφέροντα των εφοπλιστών προστατεύονται επίσης με σκανδαλώδη τρόπο. Η ελληνική εμπορική ναυτιλία ανθεί στην εποχή μας και οι εφοπλιστές κερδίζουν τεράστια ποσά, αλλά το χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος δεν απο-κομίζει κανένα όφελος απ” αυτό. Οι μισθοί των ναυτικών γυρίζουν στην Ελλάδα, αλλά οι εφοπλιστές ασφαλίζουν το μεγαλύτερο μέρος των κερδών τους στις ξένες χώρες.


Κάθε επιχείρηση θα έπρεπε να πληρώνει μια σημαντική εισφορά στο κράτος, κάτω από την προστασία του οποίου λειτουργεί. Αυτό ισχύει κατά κύριο λόγο για την περίπτωση των εφοπλιστών, που τα μεγαλύτερα κέρδη τους προέρχονται από τα «Λίμπερτι», τα οποία τους παραχώρησε η αμερικανική Ναυτική Αποστολή με την εγγύηση του ελληνικού κράτους.


Η ομάδα πίεσης της καλής κοινωνίας – οι κομψοί κοσμοπολίτες που έχουν την έδρα τους στις Κάννες, στο Σαιν Μόριτς και στην αθηναϊκή πλατεία Κολωνακίου – θα ενεργοποιηθεί.

Οι περισσότεροι απ” αυτούς είναι άνθρωποι πολύ γοητευτικοί, που μιλάνε πολύ καλά τα αγγλικά(*). Είναι πάντοτε πρόθυμοι, όταν πρόκειται να εξυπηρετήσουν την αμερικανική αποστολή για τα δικά τους συμφέροντα.

Θυμάμαι ακόμα ένα από τα πιο επίσημα γεύματα ενός από τους σημαντι¬κότερους τραπεζίτες, που με είχε καλέσει στη βίλα του των Αθηνών.


Είχε τρεις σερβιτόρους με λιβρέα, μια ποικιλία απ΄ τα πιο φίνα κρασιά και φα¬γητά διάφορα, περίφημα γαρνιρισμένα. Κατά τη διάρκεια του γεύματος, ένας από τους αντιπροσώπους της κλίκας που ανέφερα άρχισε να εξυμνεί τις ομορφιές της ζωής κοντά στη θάλασσα, καθώς και τις χαρές των αρι¬στοκρατικών σπορ.

Η αντίθεση ανάμεσα στο γεύμα αυτό και στα παιδιά που πεθαίνουν από την πείνα στους δρόμους της Αθήνας είναι πραγματικά τρομερή.

Εδώ δεν υφίσταται κράτος σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα. Αντ΄ αυτού υπάρχει μια χαλαρή ιεραρχία ατομιστών πολιτικών, μερικοί από τους οποίους είναι χειρότεροι από άλλους, που είναι τόσο απασχολημένοι με τον προσωπικό τους αγώνα για εξουσία, ώστε δεν έχουν τον χρόνο να αναπτύξουν οικονομική πολιτική, ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είχαν την ικανότητα.


Υπάρχει μεγάλη ανομοιομορφία εις το βιοτικόν επίπεδον και τα εισοδήματα ανά την Ελλάδα. Οι κερδίζοντες, δηλαδή οι βιομήχανοι, οι έμποροι, οι κερδο-σκόποι και οι μαυραγορίται, διάγουν εν πλούτω και χλιδή, το πρόβλημα δε αυτό ουδεμία κυβέρνησις το αντιμετώπισεν αποτελεσματικώς. Εν τω μεταξύ αι λαϊκαί μάζαι περνούν μιαν αθλίαν ζωή.
==============================

Και για να το εμπεδώσετε (αντιγράφω)
Μετακλητές κυβερνήσεις
23 Ιανουαρίου 2016

Είπεν ο Κούλης του Μητσοτάκη κάτι σοβαρό σχετικά με το μέλλον της χώρας, αλλά χάθηκε μέσα στα τόσα μικρομεγαλίστικα χαζά που λέει: «Δεν είμαι ευχαριστημένος με μια ενωμένη ΝΔ του 28%. Εγώ θέλω τη δημιουργικά ανανεωμένη ΝΔ του 40%. Τη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη που θα δώσει στη χώρα μια αξιόπιστη και υπεύθυνη κυβερνητική πρόταση». Στις 19 Δεκεμβρίου το είπε σε συνέντευξή του στην «Ημερησία».

Ο Κούλης του Μητσοτάκη, ο νέος, ο άφθαρτος, ο μεταρρυθμιστής, ο οικουμενικός, ο φρέσκος, ο των συνθέσεων και των συνεννοήσεων, θέλει μία Νέα Δημοκρατία του 40%. Τουτέστιν μία κυβέρνηση της ΝΔ αυτοδύναμη. Καλώς τον νέο δικομματισμό. Να’τος πετιέται, να’τος, να’τος!

Οι ακροδεξιονεοφιλελεύθεροδιαπλεκόμενοι θα μαζευτούν στη μία πλευρά και θα επιδιώξουν ένα 40% στις επόμενες εκλογές. Ποταμίσιοι, λεβεντομαλάκες, κρατικοδίαιτα λαμόγια παροχής υπηρεσιών θα δώσουν τη μάχη της συσπείρωσης απέναντι στην «πιο επικίνδυνη κυβέρνηση της χώρας».

  • Ο καθένας από αυτούς μόνος του είναι τρομακτικός. Φανταστείτε τους τώρα όλους μαζί. Ναι, γεννάνε φόβο. Και σε αυτό το φόβο ποντάρει ο ΣΥΡΙΖΑ. Παλαιοπασόκοι, αντιδεξιοί γενικώς και αορίστως, εκσυγχρονιστές που αφού έσκασαν επί Σημίτη τώρα τρώνε από τον Τσίπρα, μαζί με τους όψιμους θιασώτες των αριστερών μνημονίων, αριστεροί «ευρωπαϊστές» και νεοβολεμένοι με τα σόγια τους και κάτι ρομαντικοί μονίμως ελπίζοντες στη «νέα αλλαγή» θα συσπειρωθούν στο πλευρό του Αλέξη για να φωνάξουν «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει Δεξιά» κτλ. Καλώς τον νέο δικομματισμό. Να’τος πετιέται, να’τος, να’τος!
  • Αυτή η επανάληψη της μεταπολίτευσης θα έχει τεράστιο ενδιαφέρον, αλλά μόνο για όσους ζουν εκτός Ελλάδας. Οι εντός, την έχουμε βάψει. Πάλι οπαδιλίκι, πάλι πασοκίλα, πάλι δεξιίλα. Αυτοί που κινούν τα νήματα και χειραγωγούν τον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο προς το ποια μετακλητή κυβέρνηση συμφερόντων να κινηθεί, δεν έχουν άλλη λύση πλέον από την επαναφορά του δικομματισμού στην πιο αισχρή του μορφή.

Την αναγκαιότητα αυτή τη δημιούργησε η μεγάλη αποχή στις τελευταίες εκλογές. Κυβέρνηση με κόμματα που μαζεύουν 30τόσο% του 50% του εκλογικού σώματος μπορεί συνταγματικά να στέκονται, όμως δε στέκονται στη συνείδηση των πολιτών. Ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν με πτώση. Μπροστά στο φόβο, λοιπόν, σε επόμενες εκλογές να παρουσιαστεί στις κάλπες μόνο ένα 40% εκείνων που έχουν δικαίωμα ψήφου και να έχουμε κυβερνήσεις κλασμάτων και υποκλασμάτων με τη βοήθεια μπόνους και σούπερ ατού που ούτε παρέλαση δε θα βγάζουν, η στροφή στον δικομματισμό και στα υψηλά ποσοστά που έστω θα παίζουν ψυχολογικό ρόλο, είναι μονόδρομος.


  • Προσωπικά, στ’ αρχίδια μου αν αυτός που ακολουθεί πιστά πολιτικές ύφεσης, λιτότητας, ξεδοντιάσματος και ξεπουλήματος το κάνει χαμογελαστά όπως ο Κούλης του Μητσοτάκη ή με μεγάλη του στεναχώρια όπως ο Αλέξης. Στ’ αρχίδια μου, επίσης, αν μια μνημονιακή κυβέρνηση κόβει κεφάλια εργαζομένων και συνταξιούχων με μεγάλη της χαρά ή με ψελίσματα περί αναγκαιότητας και «ναι μεν αλλά».
  • Μας ξεπουλάνε, μας κλέβουν, μας εξοντώνουν. Από τον Κούλη στον Αλέξη θα πηγαίνουμε. Μπαλάκι, όπως πάντα. Γι’ αυτό και θα βλέπουμε να συγκρούονται, αλλά δε θα καταλαβαίνουμε πού σκατά συγκρούονται εφόσον η πολιτική τους είναι ίδια και τα αποτελέσματά της φτυστά σαν δίδυμα αδέλφια.
  • Μετακλητές κυβερνήσεις των δανειστών, των Βρυξελών, του ΔΝΤ, των τραπεζών και γενικώς των μεγαλοσυμφερόντων. Όταν ολόκληρες κυβερνήσεις είναι μετακλητές, δε μπορώ να σπαταλήσω λέξεις για τις μετακλητές μανάδες, αδελφούς, γκόμενους, συμπεθέρια.

Οι τόσες πολλές λέξεις που έγραψε ο Γραμματέας της νεολαίας ΣΥΡΙΖΑ για να απαντήσει επί του θέματός του, τον εξέθεσαν τόσο ώστε να μην υπάρχουν περιθώρια περεταίρω έκθεσής του από σχολιασμούς. Το αποτέλεσμα είναι ότι η λογική των απαντήσεών του κινείται μεταξύ φαιδρότητας και επικινδυνότητας. Και είναι μεγάλη παγίδα να γελάς με επικίνδυνους της Εξουσίας.

Στο ερώτημα, πάντως, γιατί τα κόμματα χρειάζονται μετακλητούς όταν αναλαμβάνουν την εξουσία, δεν έχει απαντηθεί. Δεν είναι αθώωση ή μικρότερο κακό το γεγονός ότι οι μετακλητοί δεν μονιμοποιούνται, αλλά πληρώνονται για όσο καιρό είναι το αφεντικό τους στα πράγματα. Το θέμα είναι ότι πληρώνονται έστω και για μία ημέρα.

Κατανοητό, μέσα στην όλη καφρίλα, το επιχείρημα «Είναι σαφές πως τον στενό κυβερνητικό σχεδιασμό καλούνται να υλοποιήσουν και να στηρίξουν άνθρωποι που χαίρουν της πολιτικής και προσωπικής εμπιστοσύνης του εκάστοτε υπουργού και του πρωθυπουργού. Εκτός εάν όσοι σήμερα καταγγέλλουν έχουν την απαίτηση να παραμείνουν οι δικοί τους ΕΚΛΕΚΤΟΙ στα κυβερνητικά επιτελεία την στιγμή που βάζουν τρικλοποδιές σε κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης».

Αυτό που δεν είναι καθόλου κατανοητό συμβαίνει να είναι το εξής: Τόσοι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι, με πτυχία, μεταπτυχιακά και τσιριντζάτζουλες υπάρχουν στο Δημόσιο και μάλιστα σε υπηρεσίες που δεν θα λείψουν από κανέναν. Άνθρωποι με τρία μεταπτυχιακά κάθονται ολημερίς σε κάτι καμένες υπηρεσίες και βάζουν σφραγίδες σε έγγραφα που ποτέ δε διαβάζουν επειδή τα έχει ελέγξει και εγκρίνει ήδη ο υφιστάμενός τους που έχει δύο μεταπτυχιακά.

Αυτοί πληρώνονται σε μόνιμη βάση. Ούτε η ΝΔ, ούτε το ΠΑΣΟΚ, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουν μέλη και στελέχη τους ανάμεσα σε αυτούς τους σφραγιδοβάλτες που βαλτώνουν σε γραφεία, ώστε να τους εμπιστευθούν; Όλοι τόσο άχρηστοι είναι; Ας ρωτήσουν τους μεγαλοσυνδικαλιστές τους, όλο και κάποιον «δικό μας» θα ξέρουν. Αν θέλουν να τους κάνουν να νιώσουν και ξεχωριστοί, ας τους δώσουν και 50 ευρώ επίδομα υπουργικής σφραγίδας. Για ποιο λόγο πρέπει να πληρώνουν έστω και έναν μετακλητό, έστω και για μία ημέρα, έστω και 1 ευρώ;

Το θέμα είναι το βόλεμα προσωπικών γνωριμιών που έχει τη μορφή ικανοποίησης για τη νίκη και της εκδικητικότητας. Εκείνο το τεχνητό μίσος μεταξύ ΠΑΣΟΚων και Νεοδημοκρατών που ξήλωναν τους πάντες και τα πάντα όποτε κέρδιζαν εκλογές. Η απόλαυση ότι διορίζω δικούς μου γιατί μπορώ και το κάνω.

Οι μετακλητοί γνωστοί των μετακλητών κυβερνήσεων. Η χωριατιά του «είμαστε στα πράγματα». Ας ετοιμαζόμαστε για τον νέο δικομματισμό των τεχνητών εντάσεων και των μαζικών χειραγωγήσεων. Αυτό μας αξίζει. Λαός που δεν απαιτεί, αλλά εκλιπαρεί, τον γαμάνε. Νόμος!

Καρτέσιος
============

===========================
....«Κάτι σάπιο υπάρχει στην Δανιμαρκία», μονολογεί ο Άμλετ και η σαιξπήριος ρήσις επαληθεύεται σήμερα με το παραπάνω. Η «πλύσις χρημάτων» υπό της δανικής τραπέζης ΝΤΑΝΣΚΕ από τις Βαλτικές χώρες ανήλθε σε πολλά δισ. ευρώ.  
  • Τα χαϊδεμένα κράτη της Βαλτικής, μόλις μπήκαν στην Ευρωζώνη άρχισαν το ξέπλυμα των ευρώ, με την ανοχή του Ευρωσυστήματος Τραπεζών, όπως ο αλήστου μνήμης «ημέτερος» Κώστας Σημίτης με το «εξισορροπητικό δάνειο» των 3 δισ. ευρώ, για το οποίον η Goldman Sachs πήρε προμήθεια 600 εκατ. ευρώ. ...ΠΗΓΗ (Είναι να μην έχει τόσους φίλους ο Σημίτης. Έβρεχε μίζες -και ευρά - επί της "βασιλείας" του. Πού είναι  ο Σημίτης να καταγγείλει τον κ. Κόλμερ;)
  1. «Η Ελλάδα χωρίς ελίτ»!_2

  2. Η σάπια ελίτ της Ελλάδας.

  3. Η ανύπαρκτη στρατηγική των ελληνικών πολιτικών ελίτ

  4. Οι άρχουσες ελίτ είναι ο Κρόνος του σήμερα…

  5. Βάλτε τέλος στην ασυδοσία των ελίτ της Δύσης

  6. Επιχείρηση μετάλλαξης της κοινωνίας

  7. Οι προδοσίες των διανοουμένων ή η «ομάδα που έγλειψε το μελάνι»: Συμβάδισαν, επωφελήθηκαν…

  8. Το δημοσιογραφικό ιερατείο

  9. «Η αποστασία των διανοουμένων»

  10. Οι διανοούμενοι και ο κουβάς

  11. Το «πρόβλημα» της πνευματικής ελίτ στην Ελλάδα: Εξαφανίστηκε την ώρα της κρίσης

  12. Χ.Ζιρού: Οι συστημικοί διανοούμενοι αγοράζονται και πουλιούνται από τη χρηματοπιστωτική ελίτ

  13. Πολιτική ορθότητα, διανοούμενοι και καθεστώτα. Μια ιστορική προσέγγιση

  14. Η ελλαδική πνευματική ελίτ ενδιαφέρεται μόνο για το βόλεμά της: Μία μαρτυρία-κόλαφος…

  15. Ολιγαρχική κομματοκρατία και δυναστικό κράτος

Σχόλια