«Ελληνικά Μίντια: Ελεγκτής και συνεργός», είναι ο τίτλος εκτενέστατης ανάλυσης της Süddeutsche Zeitung το Σαββατοκύριακο για το ρόλο των ελληνικών ΜΜΕ στην διαφθορά και τη διαπλοκή.
«Με μια πρώτη ματιά το ελληνικό μιντιακό τοπίο είναι ζωντανό και πλουραλιστικό: 22 ημερήσιες και κυριακάτικες εφημερίδες με έδρα την Αθήνα, 280 τοπικές εφημερίδες. 10 τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλήνιας εμβέλειας και 135 τοπικοί. Και όλα αυτά σε μία χώρα 11 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε ΜΜΕ ανά κάτοικο στην Ευρώπη.
Εάν παρατηρήσει κανείς όμως τα πράγματα από κοντά, τότε θα διαπιστώσει ότι.....
σχεδόν κανένα ΜΜΕ δεν έχει κέρδη. Όλοι σχεδόν εργάζονται με ελλείμματα, λέει η Ρόη Παναγιωτοπούλου, κοινωνιολόγος και επικοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Και πως γίνεται αυτό; Γίνεται όταν οι ιδιοκτήτες εξαργυρώνουν τα κέρδη σε άλλη μορφή. Δηλαδή εάν με την εφημερίδα ή με τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό αποκτά ο ιδιοκτήτης πολιτική επιρροή και πρόσβαση σε ρουσφέτια.
Πόσες ανεξάρτητες εφημερίδες και γενικά ΜΜΕ εκτός του ίντερνετ υπάρχουν; Η κ. Ρόη Παναγιωτοπούλου δηλώνει ‘εργάζομαι εδώ δεκαετίες και δεν είδα ακόμη κανένα τέτοιο ΜΜΕ’.»
«Τα ελληνικά μίντια έχασαν δυο φορές την αθωότητά τους. Μια φορά όταν άφησαν να τα διαφθείρουν τα κόμματα και το κράτος. Μετά ήρθε το 1989 και ο περίφημος νόμος που επέτρεψε στους ιδιωτικούς σταθμούς να έχουν και εφημερίδες. Επρόκειτο για μια μοιραία απόφαση, διότι έτσι δημιουργήθηκαν ανεξέλεγκτα μονοπώλια και κυρίως μονοπώλια, των οποίων τα συμφέροντα δεν είχαν ούτε έχουν κάποια σχέση με τον τύπο ή τα μίντια. Οι περισσότεροι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί στην Ελλάδα ανήκουν σε εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα στη ναυτιλία, στον τραπεζικό τομέα, στις τηλεπικοινωνίες, στη φαρμακοβιομηχανία ή στη βιομηχανία πετρελαίου. Υπάρχουν δηλαδή για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εταιρειών τους. Το ότι αυτή η διαπλοκή είναι τόσο στενή και δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κριτικές φωνές έχει πολλές αιτίες. Πρώτον η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Πολλοί δημοσιογράφοι δεν θέλουν να βγάλουν τα άπλυτα κάποιου φίλου ή γνωστού. Πρόκειται όμως και για ένα συστημικό λάθος, ένα ηθελημένο λάθος. Διότι το κράτος μπορεί να αποκτήσει επιρροή σε πολλές κατευθύνσεις. Γι’ αυτό και αναλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος από τους λογαριασμούς των σταθμών. Π.χ. πληρώνει τις ασφάλειες και τις εισφορές των εφημερίδων από τα φορολογικά έσοδα. Και επιπλέον: 20 χρόνια μετά την ίδρυση των πρώτων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών στην Ελλάδα όλοι τους εργάζονται χωρίς καμία εξαίρεση με προσωρινές άδειες. Και αυτό είναι ηθελημένο, υποστηρίζει ο επικοινωνιολόγος Δημήτρης Χαραμάμπης.»
«Οι έρευνες και η κριτική στη διαφθορά είναι ανεπιθύμητα και από τις δύο πλευρές, λέει ο δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου ‘γι’ αυτό τα ελληνικά μίντια δεν απεκάλυψαν κανένα σκάνδαλο. Όλες οι αποκαλύψεις είναι συνήθως εισαγόμενες. Το καλύτερο παράδειγμα είναι το σκάνδαλο της Siemens.’»
«Υπάρχουν επίσης εκατοντάδες δημοσιογράφοι που εργάζονται στις μεγάλες εφημερίδες και τους σταθμούς, αλλά ταυτόχρονα έχουν και μια δεύτερη δουλειά σε τράπεζες, εταιρείες ή σε υπουργεία. Και ουδείς γνωρίζει ποιοί είναι, υπάρχουν λίστες, αλλά είναι απόρρητες. Σύμφωνα με την οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια οι Έλληνες θεωρούν τα ΜΜΕ το ίδιο διεφθαρμένα, όπως και τα πολιτικά κόμματα.»
Δια την αντιγραφή...Γιάννης Αγιάννης ....D.W.
Το είδαμε στο: http://citypress-gr.blogspot.com
http://taxalia.blogspot.com/2010/07/blog-post_1666.html
--------------------
Blogger: Μεταγεννέστερη εγγραφή (3/8/2010), απόδειξη για ...πολλά!!
Πως είναι δυνατόν να έχει ένα τέτοιο θέμα στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ Η NEW YORK TIMES η μεγαλύτερη εφημερίδα του κόσμου –και μάλιστα εν μέσω μιας τέτοιας περιόδου με μέτωπα σε όλο τον κόσμο 100αδες- ΚΑΙ στην μικρή Ελλάδα των 11.000.000 και των 100 και πλέον εφημερίδων και των 10αδων τοπικών και εθνικών τηλεοπτικών σταθμών – το θέμα αυτό να μην έχει περάσει σε κανένα ελληνικό δελτίο ειδήσεων; Να έχει ταφεί κυριολεκτικά σε κάποιες (πίσω) σελίδες οικονομικών εφημερίδων ή στα ψηλά κάποιων «γνωστών» πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδων; Πως είναι δυνατόν να μη το έχει αναφέρει καμία –μα καμία εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που πέρασε στα ψηλά μόνον- μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα; Πως; Πως είναι δυνατόν κανένα ελληνικό ραδιόφωνο να μην έχει κάνει ούτε μια μικρή έστω ενός λεπτού νύξη για το ζήτημα; Αναρωτηθείτε απλά. Κάντε τους δικούς σας συνειρμούς και βγάλετε τα συμπεράσματα σας…
Η όλη υπόθεση, όπως γλαφυρά παρουσιάζεται από την παγκόσμιου κύρους εφημερίδα, χωρίς να το λέει καθαρά-αλλά μοιάζει σα το ρητορικό ερώτημα τι κάνει νιάου στα κεραμίδια- ο συνάδελφος αμερικανός δημοσιογράφος που πήγε και έκανε επιτόπια έρευνα, μοιάζει να μυρίζει οικονομικό πολιτικό σκάνδαλο! Σκάνδαλο με απρόβλεπτες πολιτικές διαστάσεις αν αποκαλυφθεί σε όλες του τις διαστάσεις! Σκάνδαλο με πολιτικούς όλων των κυβερνήσεων τις τελευταίας 10ετιας που φαίνεται να έχουν βάλει το δάκτυλο στο μέλι… πάντα με την μορφή χορηγίας… Το όλο κλίμα και η παριραίουσα ατμόσφαιρα δείχνουν ΧΟΝΔΡΕΣ ΜΙΖΕΣ!! ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΟΣΩΝΟΥΠΩ τι θα βγάλει η δημοσιογραφική έρευνα. Και ύστερα λένε γιατί δεν έρχονται επενδύσεις στην Ελλάδα!
Ήρθαν, οι άνθρωποι και έφτιαξαν στην Ελλάδα με αμερικανικά κεφάλαια στην πλέον ευαίσθητη περιοχή της Ελλάδας μια εταιρία που δίνει (ακόμα) δουλειά σε περισσότερους των 100 ανθρώπων δουλειά εν μέσω τέτοιας κρίσης! Και θα μπορούσαν αν την είχαν αφήσει να δώσει δουλειά και σε περισσότερους ανθρώπους. Και ποιο το αποτέλεσμα; Προβλήματα. Δικαστήρια. Προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Για το αυτονόητο! Την ελεύθερη και χωρίς προσχώματα επιχειρηματική δραστηριότητα της μοναδικής ελληνικής εταιρίας παραγωγής και διακίνησης Μπύρας; Και πίσω από όλα όπως θα δείξει η δημοσιογραφική έρευνα τα γνωστά πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια! Παιχνίδια συμφερόντων… Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Δεν υπάρχει φιλικό περιβάλλον στην Ελλάδα για επενδύσεις. Δεν υπάρχει όμως και θεσμικό ασφαλές πλαίσιο. Δεν τα λέμε εμείς μόνο-σημειωτέον το θέμα το ψάχνουμε από το 2005 και όταν θα βγει θα γελάσει πικρά δυστυχώς πολύς κόσμος- τα λέει και μάλιστα στην πρώτη σελίδα η μεγαλύτερη εφημερίδα του κόσμου! Η New York Times!
Το θέμα το βγάλαμε ήδη πριν το δημοσιεύσει η μεγάλη εφημερίδα –μια ημέρα πριν – όταν προδημοσίευση είχε κάνει η άλλη επίσης μεγάλη εφημερίδα Herald Tribune! Παρακάτω παραθέτουμε τα σχετικά Links για του λόγου το αληθές και την επιβεβαίωση όσων αναφέρουμε.
Εν τω μεταξύ –και ενώ ήδη έχει δημοσιευθεί το άρθρο στους New York Times- το γύρο του διεθνούς, και όχι μόνο διαδικτύου έχει κάνει η απάντηση του EλληνοΑμερικανού επιχειρηματία Μιχάλη και αδελφού του Δημήτρη Πολιτόπουλου, προέδρου της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης που παράγει την πρώτη ελληνική μπύρα με το συμβολικό όνομα «Βεργίνα», στα όσα καταγράφονται στα σχόλια του άρθρου του περιοδικού Economist στην ηλεκτρονική του έκδοση υπό τον τίτλο «What’s wrong with Greece»
Σύμφωνα με τον συντάκτη του περιοδικού, το περιβάλλον της ελληνικής επιχειρηματικότητας αποτελεί ένα από τα πιο εχθρικά στο κόσμο, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει την προσέγγισή της στο ζήτημα, (σ.σ. να διορθώσει τις παθογένειες του συστήματος με έμφαση στην γραφειοκρατία) αν θέλει να υπάρξει μακροπρόθεσμα ανάκαμψη. Προς επίρρωση της άποψή του, ο συντάκτης του σχολίου επικαλείται τo εκτενές και αποκαλυπτικό άρθρο-ρεπορτάζ την προηγούμενη εβδομάδα στους New York Times, όπου και περιγράφει μέσα από την δεκαετή περιπέτεια της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας με τις υπάρχουσες παθογένειες του συστήματος, για να καταλήξει ότι το εν λόγω άρθρο αξίζει ανάγνωσης για να καταλάβουμε όχι μόνο το χάλι της Ελλάδας, αλλά και το πόσα λίγα έχουν γίνει εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να προωθήσει δομικές αλλαγές στα κράτη μέλη της.
Παραθέτουμε μερικές μόνο αναδημοσιεύσεις με τα ανάλογα σχόλια στα μεγαλύτερα έντυπα και ηλεκτρονικά δίκτυα ενημέρωσης. Δείτε τα εδώ.
«Με μια πρώτη ματιά το ελληνικό μιντιακό τοπίο είναι ζωντανό και πλουραλιστικό: 22 ημερήσιες και κυριακάτικες εφημερίδες με έδρα την Αθήνα, 280 τοπικές εφημερίδες. 10 τηλεοπτικοί σταθμοί πανελλήνιας εμβέλειας και 135 τοπικοί. Και όλα αυτά σε μία χώρα 11 εκατομμυρίων ανθρώπων. Η Ελλάδα διαθέτει τη μεγαλύτερη πυκνότητα σε ΜΜΕ ανά κάτοικο στην Ευρώπη.
Εάν παρατηρήσει κανείς όμως τα πράγματα από κοντά, τότε θα διαπιστώσει ότι.....
σχεδόν κανένα ΜΜΕ δεν έχει κέρδη. Όλοι σχεδόν εργάζονται με ελλείμματα, λέει η Ρόη Παναγιωτοπούλου, κοινωνιολόγος και επικοινωνιολόγος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Και πως γίνεται αυτό; Γίνεται όταν οι ιδιοκτήτες εξαργυρώνουν τα κέρδη σε άλλη μορφή. Δηλαδή εάν με την εφημερίδα ή με τον ραδιοτηλεοπτικό σταθμό αποκτά ο ιδιοκτήτης πολιτική επιρροή και πρόσβαση σε ρουσφέτια.
Πόσες ανεξάρτητες εφημερίδες και γενικά ΜΜΕ εκτός του ίντερνετ υπάρχουν; Η κ. Ρόη Παναγιωτοπούλου δηλώνει ‘εργάζομαι εδώ δεκαετίες και δεν είδα ακόμη κανένα τέτοιο ΜΜΕ’.»
«Τα ελληνικά μίντια έχασαν δυο φορές την αθωότητά τους. Μια φορά όταν άφησαν να τα διαφθείρουν τα κόμματα και το κράτος. Μετά ήρθε το 1989 και ο περίφημος νόμος που επέτρεψε στους ιδιωτικούς σταθμούς να έχουν και εφημερίδες. Επρόκειτο για μια μοιραία απόφαση, διότι έτσι δημιουργήθηκαν ανεξέλεγκτα μονοπώλια και κυρίως μονοπώλια, των οποίων τα συμφέροντα δεν είχαν ούτε έχουν κάποια σχέση με τον τύπο ή τα μίντια. Οι περισσότεροι ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί στην Ελλάδα ανήκουν σε εταιρείες, οι οποίες δραστηριοποιούνται ταυτόχρονα στη ναυτιλία, στον τραπεζικό τομέα, στις τηλεπικοινωνίες, στη φαρμακοβιομηχανία ή στη βιομηχανία πετρελαίου. Υπάρχουν δηλαδή για να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εταιρειών τους. Το ότι αυτή η διαπλοκή είναι τόσο στενή και δεν αφήνει κανένα περιθώριο σε κριτικές φωνές έχει πολλές αιτίες. Πρώτον η Ελλάδα είναι μια μικρή χώρα, όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους. Πολλοί δημοσιογράφοι δεν θέλουν να βγάλουν τα άπλυτα κάποιου φίλου ή γνωστού. Πρόκειται όμως και για ένα συστημικό λάθος, ένα ηθελημένο λάθος. Διότι το κράτος μπορεί να αποκτήσει επιρροή σε πολλές κατευθύνσεις. Γι’ αυτό και αναλαμβάνει ένα μεγάλο μέρος από τους λογαριασμούς των σταθμών. Π.χ. πληρώνει τις ασφάλειες και τις εισφορές των εφημερίδων από τα φορολογικά έσοδα. Και επιπλέον: 20 χρόνια μετά την ίδρυση των πρώτων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών στην Ελλάδα όλοι τους εργάζονται χωρίς καμία εξαίρεση με προσωρινές άδειες. Και αυτό είναι ηθελημένο, υποστηρίζει ο επικοινωνιολόγος Δημήτρης Χαραμάμπης.»
«Οι έρευνες και η κριτική στη διαφθορά είναι ανεπιθύμητα και από τις δύο πλευρές, λέει ο δημοσιογράφος Στέλιος Κούλογλου ‘γι’ αυτό τα ελληνικά μίντια δεν απεκάλυψαν κανένα σκάνδαλο. Όλες οι αποκαλύψεις είναι συνήθως εισαγόμενες. Το καλύτερο παράδειγμα είναι το σκάνδαλο της Siemens.’»
«Υπάρχουν επίσης εκατοντάδες δημοσιογράφοι που εργάζονται στις μεγάλες εφημερίδες και τους σταθμούς, αλλά ταυτόχρονα έχουν και μια δεύτερη δουλειά σε τράπεζες, εταιρείες ή σε υπουργεία. Και ουδείς γνωρίζει ποιοί είναι, υπάρχουν λίστες, αλλά είναι απόρρητες. Σύμφωνα με την οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια οι Έλληνες θεωρούν τα ΜΜΕ το ίδιο διεφθαρμένα, όπως και τα πολιτικά κόμματα.»
Δια την αντιγραφή...Γιάννης Αγιάννης ....D.W.
Το είδαμε στο: http://citypress-gr.blogspot.com
http://taxalia.blogspot.com/2010/07/blog-post_1666.html
--------------------
Blogger: Μεταγεννέστερη εγγραφή (3/8/2010), απόδειξη για ...πολλά!!
- Μη ξεχάσετε να δείτε μια παλιότερη εγγραφή ....click εδώ
- αλλά κι' αυτό εδώ------->>>>>
- Μεταγεννέστερη εγγραφή (16-2-2011)
INTERNATIONAL HERALD TRIBUNE και New York Times: Το πρόβλημα της Ελλάδας και η παθογένειας της οικονομίας μέσα από το παράδειγμα της Οδύσσειας της πρώτης Ελληνικής μπύρας.
Η είδηση που πρώτο το GreekAmericanNewsAgency ανέδειξε από της 28 Ιανουαρίου 2011, την προηγούμενη της δημοσίευσης του στους New York Times ενώ έχει κάνει το γύρω του παγκόσμιου διαδικτύου -και παρακάτω σας δίνουμε μια μικρή ένδειξη από τις περισσότερες από 247.000 αναδημοσιεύσεις του άρθρου των New York Times- σε όλο τον κόσμο. Και αν ρωτάτε τι απήχηση είχε μια τέτοια είδηση στην Ελλάδα; Απάντηση: σιγή ιχθύος…
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι ένα βασικό! Και εύλογο!Πως είναι δυνατόν να έχει ένα τέτοιο θέμα στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ Η NEW YORK TIMES η μεγαλύτερη εφημερίδα του κόσμου –και μάλιστα εν μέσω μιας τέτοιας περιόδου με μέτωπα σε όλο τον κόσμο 100αδες- ΚΑΙ στην μικρή Ελλάδα των 11.000.000 και των 100 και πλέον εφημερίδων και των 10αδων τοπικών και εθνικών τηλεοπτικών σταθμών – το θέμα αυτό να μην έχει περάσει σε κανένα ελληνικό δελτίο ειδήσεων; Να έχει ταφεί κυριολεκτικά σε κάποιες (πίσω) σελίδες οικονομικών εφημερίδων ή στα ψηλά κάποιων «γνωστών» πανελλαδικής κυκλοφορίας εφημερίδων; Πως είναι δυνατόν να μη το έχει αναφέρει καμία –μα καμία εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που πέρασε στα ψηλά μόνον- μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδα; Πως; Πως είναι δυνατόν κανένα ελληνικό ραδιόφωνο να μην έχει κάνει ούτε μια μικρή έστω ενός λεπτού νύξη για το ζήτημα; Αναρωτηθείτε απλά. Κάντε τους δικούς σας συνειρμούς και βγάλετε τα συμπεράσματα σας…
Η όλη υπόθεση, όπως γλαφυρά παρουσιάζεται από την παγκόσμιου κύρους εφημερίδα, χωρίς να το λέει καθαρά-αλλά μοιάζει σα το ρητορικό ερώτημα τι κάνει νιάου στα κεραμίδια- ο συνάδελφος αμερικανός δημοσιογράφος που πήγε και έκανε επιτόπια έρευνα, μοιάζει να μυρίζει οικονομικό πολιτικό σκάνδαλο! Σκάνδαλο με απρόβλεπτες πολιτικές διαστάσεις αν αποκαλυφθεί σε όλες του τις διαστάσεις! Σκάνδαλο με πολιτικούς όλων των κυβερνήσεων τις τελευταίας 10ετιας που φαίνεται να έχουν βάλει το δάκτυλο στο μέλι… πάντα με την μορφή χορηγίας… Το όλο κλίμα και η παριραίουσα ατμόσφαιρα δείχνουν ΧΟΝΔΡΕΣ ΜΙΖΕΣ!! ΚΑΙ ΘΑ ΔΕΙΤΕ ΟΣΩΝΟΥΠΩ τι θα βγάλει η δημοσιογραφική έρευνα. Και ύστερα λένε γιατί δεν έρχονται επενδύσεις στην Ελλάδα!
Ήρθαν, οι άνθρωποι και έφτιαξαν στην Ελλάδα με αμερικανικά κεφάλαια στην πλέον ευαίσθητη περιοχή της Ελλάδας μια εταιρία που δίνει (ακόμα) δουλειά σε περισσότερους των 100 ανθρώπων δουλειά εν μέσω τέτοιας κρίσης! Και θα μπορούσαν αν την είχαν αφήσει να δώσει δουλειά και σε περισσότερους ανθρώπους. Και ποιο το αποτέλεσμα; Προβλήματα. Δικαστήρια. Προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση! Για το αυτονόητο! Την ελεύθερη και χωρίς προσχώματα επιχειρηματική δραστηριότητα της μοναδικής ελληνικής εταιρίας παραγωγής και διακίνησης Μπύρας; Και πίσω από όλα όπως θα δείξει η δημοσιογραφική έρευνα τα γνωστά πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια! Παιχνίδια συμφερόντων… Το πρόβλημα είναι βαθύτερο. Δεν υπάρχει φιλικό περιβάλλον στην Ελλάδα για επενδύσεις. Δεν υπάρχει όμως και θεσμικό ασφαλές πλαίσιο. Δεν τα λέμε εμείς μόνο-σημειωτέον το θέμα το ψάχνουμε από το 2005 και όταν θα βγει θα γελάσει πικρά δυστυχώς πολύς κόσμος- τα λέει και μάλιστα στην πρώτη σελίδα η μεγαλύτερη εφημερίδα του κόσμου! Η New York Times!
Το θέμα το βγάλαμε ήδη πριν το δημοσιεύσει η μεγάλη εφημερίδα –μια ημέρα πριν – όταν προδημοσίευση είχε κάνει η άλλη επίσης μεγάλη εφημερίδα Herald Tribune! Παρακάτω παραθέτουμε τα σχετικά Links για του λόγου το αληθές και την επιβεβαίωση όσων αναφέρουμε.
Εν τω μεταξύ –και ενώ ήδη έχει δημοσιευθεί το άρθρο στους New York Times- το γύρο του διεθνούς, και όχι μόνο διαδικτύου έχει κάνει η απάντηση του EλληνοΑμερικανού επιχειρηματία Μιχάλη και αδελφού του Δημήτρη Πολιτόπουλου, προέδρου της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης που παράγει την πρώτη ελληνική μπύρα με το συμβολικό όνομα «Βεργίνα», στα όσα καταγράφονται στα σχόλια του άρθρου του περιοδικού Economist στην ηλεκτρονική του έκδοση υπό τον τίτλο «What’s wrong with Greece»
Σύμφωνα με τον συντάκτη του περιοδικού, το περιβάλλον της ελληνικής επιχειρηματικότητας αποτελεί ένα από τα πιο εχθρικά στο κόσμο, εκτιμώντας ότι η Ελλάδα πρέπει να αλλάξει την προσέγγισή της στο ζήτημα, (σ.σ. να διορθώσει τις παθογένειες του συστήματος με έμφαση στην γραφειοκρατία) αν θέλει να υπάρξει μακροπρόθεσμα ανάκαμψη. Προς επίρρωση της άποψή του, ο συντάκτης του σχολίου επικαλείται τo εκτενές και αποκαλυπτικό άρθρο-ρεπορτάζ την προηγούμενη εβδομάδα στους New York Times, όπου και περιγράφει μέσα από την δεκαετή περιπέτεια της Ζυθοποιίας Μακεδονίας Θράκης το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας με τις υπάρχουσες παθογένειες του συστήματος, για να καταλήξει ότι το εν λόγω άρθρο αξίζει ανάγνωσης για να καταλάβουμε όχι μόνο το χάλι της Ελλάδας, αλλά και το πόσα λίγα έχουν γίνει εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να προωθήσει δομικές αλλαγές στα κράτη μέλη της.
Παραθέτουμε μερικές μόνο αναδημοσιεύσεις με τα ανάλογα σχόλια στα μεγαλύτερα έντυπα και ηλεκτρονικά δίκτυα ενημέρωσης. Δείτε τα εδώ.
Σχόλια