- Οι άνθρωποι που βούλιαξαν τη χώρα και οδηγούν στην απόγνωση τους σκληρότερα εργαζόμενους -και λιγότερο αμειβόμενους- της Ενωσης· οι ανίκανοι που δεν μπόρεσαν να συμμαζέψουν στοιχειωδώς ένα διαλυμένο, σπάταλο και διεφθαρμένο κράτος· οι ασύστολοι λαϊκιστές που κορόιδευαν τον κόσμο τάζοντας αλλαγές, εκσυγχρονισμούς και μεταρρυθμίσεις, και κάθε φορά παρέδιδαν μια Ελλάδα χειρότερη από εκείνη που παραλάμβαναν·
- οι πολιτικοί που δεν ασχολήθηκαν ποτέ σοβαρά με το παραγωγικό μέλλον της χώρας, την ώρα μάλιστα που οι ραγδαίες αλλαγές στον κόσμο όξυναν τον ανταγωνισμό και υπονόμευαν τις παλιές βεβαιότητες· οι άνθρωποι που έβλεπαν τα εργοστάσια να κλείνουν, τους μικρομεσαίους να χαροπαλεύουν και την ύπαιθρο να ερημώνει από την αγροτική πολιτική της Ενωσης και στραγγαλισμένη από την παντελή απουσία Σχεδίου για τη γεωργία, οι άνθρωποι λοιπόν αυτοί αντιμετωπίζουν τους αγρότες σαν αναγκαίο κακό. Σαν ιλαρά. Σαν το παιδί που δεν θα ήθελαν να έχουν.
- Αλλά η αθλιότητα δεν έχει όριο: κανακεύουν τους αγρότες όταν βλέπουν τις κινητοποιήσεις να ευνοούν τη δική τους αντιπολιτευτική δυναμική, και τους βρίζουν όταν βρίσκονται στην εξουσία, παρέα με τα καθεστωτικά τσιράκια των ΜΜΕ, που εχθρεύονται κάθε κινητοποίηση των εργαζομένων και σπεύδουν σαν αμολημένα σκυλιά να επιτεθούν... Πολλά μπορεί να πει κανείς για την αβελτερία των ίδιων των αγροτών. Για το μίζερο, περιστασιακό βόλεμα της επιδότησης, για τα αδρανή αντανακλαστικά και για πολλά άλλα. Ομως ξεπερνούν το όριο του θράσους, όταν ζητούν τα ρέστα από τους αγρότες οι βασικοί υπεύθυνοι για τον μαρασμό της γεωργίας και την απαξίωση της χώρας... Είναι γελοίο να εγκαλούν τους σημερινούς οι ανίκανοι της Ν.Δ. Και άλλο τόσο γελοίο είναι να μη θυμούνται οι σοβαροφανείς που κυβερνούν, ότι πέρυσι -από τον «στεφανωμένο ναό» του προεκλογικού λαϊκισμού τους- εύρισκαν ψίχουλα τα 500 εκατ. που έδινε ο Καραμανλής και έταζαν 1 δισ. στους αγρότες *** Ναι. Με «το θάρρος της θλίψης τους» συνεχίζουν οι αγρότες. Αποροι, απροστάτευτοι, εν απογνώσει...
====================
- ... Αυτό όμως που με εκνευρίζει χίλιες φορές περισσότερο (σ.σ. από τα μπλόκα) είναι η διάθεση κάποιων να παρουσιάζονται οι αγρότες σαν κάτι χαβαλέδες, που αντί να τη βγάλουν σήμερα μεθώντας και τζογάροντας στο καφενείο, είπαν να ρίξουν κι ένα μπλόκο να σπάσει η μονοτονία στο αραλίκι τους. Κάτι σαν «χειμερινό σπορ», δηλαδή.
Η ειρωνεία στο πρόσωπο των αγροτών είναι επίσης και επικίνδυνη: αύριο, οι ίδιοι "κύκλοι" θα ειρωνεύονται τους δασκάλους, που "κάθονται τέσσερις μήνες τον χρόνο και τολμάνε να μιλάνε". Ή τους δημόσιους υπαλλήλους "που καλοπερνάνε με δεμένο τον γάιδαρό τους". (Πράγματι, η μόνη οικογένεια που μπορεί να ζήσει αξιοπρεπώς με οχτακόσια ευρώ τον μήνα είναι μια οικογένεια γαϊδάρων). Ή οποιαδήποτε κατηγορία εργαζομένων, όταν θα διεκδικεί δυναμικά κάτι καλύτερο, θα εξευτελίζεται με τέτοιες μισές αλήθειες, μισά κλισέ, και μισή προπαγάνδα.
Για όλους κάποτε έρχεται η ώρα που θα χρειαστεί να κατεβάσουμε στον δρόμο το δικό μας "τρακτέρ", όσο μικρό, αδύναμο και παιδικό μοιάζει μπροστά στα μεγάλα. Και τότε, το τελευταίο πράγμα που θα χρειαζόμαστε θα είναι η επιπόλαιη κοροϊδία των άσχετων...».
(Από το «Εθνος» - ΡΙΚΑ ΒΑΓΙΑΝΗ)
==================
Τον κίνδυνο να «μετατραπεί η Ελλάδα σε θέρετρο της Ευρώπης», επισείει ο Μανώλης Γλέζος, με δήλωσή του που αφορά τις κινητοποιήσεις των αγροτών και καλεί την κυβέρνηση να βρει λύση.
Σύμφωνα με το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, «οι αγρότες δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να καλλιεργήσουν τη γη. Αν δεν βρεθεί λύση, ο βασικός πρωτογενής παράγοντας της οικονομίας της χώρας θα καταστραφεί με ολέθριες συνέπειες».
Ο ίδιος δήλωσε επίσης ότι «λύση μπορεί να βρεθεί, όπως βρέθηκαν τα δισεκατομμύρια για να σωθεί το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο. Αρκεί να υπάρξει θέληση. Εκτός και αν, και η σημερινή κυβέρνηση έχει συμφωνήσει στο σχέδιο του Διευθυντηρίου (της Commission) της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να σταματήσει η παραγωγή αγροτικών προϊόντων και να μετατραπεί η Ελλάδα σε θέρετρο της Ευρώπης».
http://www.enet.gr/?i=issue.el.home&date=27/01/2010&id=125577
===========
Αγρότες και αστοί
Αυτές τις μέρες, του σταθερού κατ' έτος αποκλεισμού των δρόμων με τα παραταγμένα τρακτέρ των αγροτών, η ουσία του προβλήματος ακροθιγώς διαφάνηκε στην παρατήρηση κάποιου από τους καταληψίες ότι συνεχίζει να καλλιεργεί τη γη, αποκλειστικά και μόνο για να εξασφαλίσει τις σπουδές του γιου του, με τελικό στόχο να τον βοηθήσει να ξεφύγει από τη μιζέρια του χωριού.
- Εδώ εντοπίζεται η τεράστια διαφορά του Ελληνα αγρότη από τον Γερμανό, και, πολύ περισσότερο, από τον Ολλανδό: Εκείνοι ως οργανωμένοι επιχειρηματίες κτηνοτρόφοι ή καλλιεργητές της γης χαίρονται ένα επίπεδο καθημερινότητας αντίστοιχο, αν όχι και ανώτερο, των δημοσίων ή ιδιωτικών υπαλλήλων και μαστόρων των πόλεων. Ο Ελληνας καλλιεργητής της γης, και πολύ περισσότερο ο κτηνοτρόφος, ζει στη μιζέρια, όσο κι αν τα σύγχρονα χωριά μας είναι σημαντικά αναβαθμισμένα, σε σχέση μ' εκείνα που εγώ γνώρισα στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια.
- Βαρύνεται όμως και ο αγρότης με καθόλου λίγες δικές του αμαρτίες: αναφορικά με το αντικείμενο των καλλιεργειών, την εκμετάλλευση των ανασφάλιστων εργατικών χεριών των δύστυχων λαθρομεταναστών, ίσως δε και με τη φημολογούμενη διασπάθιση των χρηματικών επιδοτήσεων προηγούμενων ετών στα κατ' ευφημισμόν νάιτ κλαμπ με τις δύστυχες Βουλγάρες και άλλες «καλλιτέχνιδες». Ασφαλώς, δεν είναι αυτή η κυρίαρχη εικόνα, καθώς η αγροτική οικογένεια δεν έπαψε να είναι μια βασανισμένη μορφή του τόπου μας. Οπωσδήποτε, από μιαν άλλη οπτική γωνία, είναι αξιοπρόσεκτη η στροφή που άρχισε πριν από λίγα χρόνια, δηλαδή κάποιας ιδιότυπης επανόδου μεγαλοαστών στην ύπαιθρο, όπου, παράλληλα με τη μόνιμη εγκατάστασή των σε κάποιο πολυπληθές αστικό κέντρο, επιδίδονται στη βιομηχανικών προδιαγραφών καλλιέργεια της γης, κατά τα δυτικά επιχειρηματικά πρότυπα, κυρίως δε με αξιοπρόσεκτη οινοπαραγωγή από δικούς τους αμπελώνες, που απέκτησαν ως καχεκτικά σκιάχτρα, ήδη δε δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τα προσοδοφόρα κτήματα των οινοπαραγωγών της κεντρικής Ευρώπης.
- Οπωσδήποτε, όμως, ο συντάκτης αυτών εδώ των γραμμών οφείλει με ευθύτητα να σημειώσει ότι, αν και προ τετραμήνου δεν ψήφισε τη νέα εκδοχή του ΠΑΣΟΚ, μήτε βεβαίως την αμέσως προκάτοχο συμφορά της ανελέητης λεηλασίας, όμως ήδη νιώθει ευγνωμοσύνη απέναντι στο αισθητήριο της μεγάλης πλειοψηφίας των ψηφοφόρων, που έφεραν στην εξουσία αυτήν τη νέα και προδήλως σεμνή κυβερνητική ομάδα, με τη σαφή εντολή για υπεύθυνη διαχείριση των εξοντωτικών οικονομικών πιέσεων, ιδίως δε με σταθερή αντίσταση, όπως αυτή έχει εκφραστεί ώς τώρα μόνον από τον πρωθυπουργό, καθώς και λίγους, αξιοπρόσεκτα σοβαρούς νέους υπουργούς, όπως εκείνους των Οικονομικών, της Εργασίας και της Γεωργικής Ανάπτυξης.
Πρωτίστως, ότι όλα τα κόμματα (κι όχι μόνον αυτά που διαχειρίζονται την κρατική εξουσία) έχουν προεισπράξει τις κρατικές επιδοτήσεις τους έως και το έτος 2017. Φυσικά, αντλώντας από το προϊόν των διαβόητων 320 δισεκατομμυρίων τού ώς τώρα φανερού ελληνικού δημοσίου χρέους! Κι ακόμη, ας αναλογιστεί ο σκεπτόμενος αναγνώστης αν βλάπτουν ή δεν βλάπτουν τη δημοκρατία οι προπετείς χρηματικές ή / και σε είδος παροχές προς το υπερβολικό για τις ελληνικές συνθήκες πλήθος βουλευτών, συνεργατών, παρατρεχάμενων και άλλων βολεμένων στη Βουλή συγγενών τους, ως υπεράριθμων υπαλλήλων εκείνης, με τους δεκαέξι ετήσιους μισθούς. Θυμάμαι, πριν από πολλά χρόνια, όταν ο τότε συνετός και δύσκολος στις δαπάνες πρόεδρος της Βουλής Γιάννης Αλευράς, ενώπιόν μου, είχε καλέσει ορισμένους βουλευτές από όλες τις κομματικές παρατάξεις, γιατί, κατά πολύ, είχαν υπερβεί το έτσι κι αλλιώς πλούσιο σε έκταση περιθώριο δωρεάν τηλεφωνικών συνδιαλέξεων κάθε βουλευτή. Ανάμεσά τους ήταν κι ένας της Αριστεράς, του οποίου τη μνήμη διατηρώ με σεβασμό. «Κι εσύ, βρε Κώστα; Πού διάολο κάνεις τόσα τηλεφωνήματα;» Η απάντηση ήταν αφοπλιστική, όσο και εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αναφορικά με το ερώτημα τι βλάπτει και τι δεν βλάπτει τη Δημοκρατία: «Πρόεδρε, απ' αυτόν τον αριθμό τηλεφώνου δεν έχω κάνει ούτε ένα τηλεφώνημα. Πίστεψέ με! Ομως το κόμμα μάς έχει υποχρεώσει να του δώσουμε τους βουλευτικούς αριθμούς τηλεφώνου μας για τις δικές του δωρεάν τηλεφωνικές ανάγκες!»
Οπολιτικός κόσμος της χώρας, στην έκταση που δεν διαχειρίζεται την πολιτική ως ένα από τα κατ' εξοχήν επικερδή επαγγέλματα και μάλιστα με πλήθος αδιαφανών εσόδων και ευκαιριών - επαγγέλματα, που κατάντησε να είναι δεκτικά ακόμη και κληρονομικής διαδοχής, τότε μόνο θα νομιμοποιείται να καλέσει όλους μας σε οικονομικές θυσίες, όταν πρώτος αυτός ο -κατά πολύ περισσότερο ή απλώς ευκατάστατος- πολιτικός κόσμος δώσει το καλό παράδειγμα θυσιών. Εδώ και τώρα! Ιδίως αναφορικά με το ύψος των δικών του φανερών αποδοχών από το δημόσιο ταμείο, τις προϋποθέσεις και την έκταση της δικής του συνταξιοδότησης, καθώς και αναφορικά με τη δική του γενναία έκτακτη συνεισφορά στα άδεια ταμεία του κράτους. Αν δεν δοθεί το καλό παράδειγμα από ψηλά, τότε ούτε οι ευρύτερες μάζες -καθόλους αμέτοχες σε κομπίνες και μίζες, σε τελωνεία, εφορίες, πολεοδομίες, νοσοκομεία, δυστυχώς δε και σε άλλες δημόσιες υπηρεσίες, που εξ ορισμού προβάλλουν ως οι θεματοφύλακες της νομιμότητας- δεν θα συνετιστούν. Κι αυτά, ενώ η χρεοκοπία συνεχίζει να μας βυθίζει σε βάθη, απ' όπου κάποια μέρα δεν θα υπάρχει επιστροφή.
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=125513
==========
Ο ΖΗΤΗΜΑ ένα και μοναδικό. Η τερατωδία που συμβαίνει στην αγροτική διαδικασία. Πενταροδεκάρες για τον παραγωγό. Πανάκριβα τα μπρόκολα για το καταναλωτικό κοινό. Χρυσάφι για τον μεσάζοντα τον εμπορικό. Αυτή η ασύλληπτη κερδοσκοπία. Αυτή η διαρκής ασυλία. Αυτή η μόνιμη και τυπικά νόμιμη τοκογλυφία. Ο ιδρώτας του παραγωγού. Η πηγή μιας αναντικατάστατης παραγωγικής δημιουργίας. Το ευλογημένο κλίμα. Τα μεσογειακά μας πολύτιμα, φυσικά προϊόντα. Το ξυρισμένο πορτοφόλι του μεροκαματιάρη καταναλωτή. Όλα μα όλα να μεταλλάσσονται σε σίγουρα μπλου τσιπς για να φουσκώνουν οι τσέπες μιας ανελέητης, βάρβαρης ληστείας. Έλληνες πειρατές κάνουν πλιάτσικο στους ελληνικούς θησαυρούς. Από εδώ οι εργάτες της Γης. Από εκεί ο υπόλοιπος λαός. Και στη μέση ελεύθερος, ασύδοτος ο πειρατής. Κυρία υπουργός. Ούτε επιδοτήσεις. Ούτε δάνεια. Ούτε ελαφρύνσεις. Μόνο μερικά γραμμάρια Δικαιοσύνης. Όποιος κυβερνήτης πριονίσει τα δόντια του καρχαρία θα γίνει εικόνισμα στην αγροτική εκκλησία!
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=15&ct=9&artID=4557458
Σχόλια