Μελαγχολικούς και περίσκεπτους μας βρίσκει η εθνική εορτή. Κι όχι μόνο επειδή κατρακυλούν οι δείκτες της οικονομίας αλλά και επειδή για πολλοστή φορά αποκαλύπτεται το ψεύδος των κυβερνώντων («δεν θα υπάρξουν νέοι φόροι», και ιδού ο «κεφαλικός») και η ασχεδίαστη πολιτική τους: από το «δεν κινδυνεύουμε όσο άλλοι γιατί έχουμε λάβει τα μέτρα μας» στο «SOS καταποντιζόμαστε» δεν πέρασαν ούτε δύο μήνες.
Το τρίτο που αποκαλύπτεται, το γνωρίζαμε ήδη κι αυτό: ότι και πάλι θα κληθούν να καλύψουν το κόστος, και μάλιστα χωρίς αποτέλεσμα, όχι οι έχοντες, κατέχοντες και θησαυρίζοντες, αλλά οι ήδη δυσκολεμένοι μικροί και μικρομεσαίοι, οι «ανώνυμοι».
Ακυρώνεται έτσι, επίσης για πολλοστή φορά, η διαβεβαίωση εκείνου του Ανωνύμου του Ελληνος, που δύο αιώνες πριν, το 1806, με τη φλογερή «Ελληνική Νομαρχία» του ευαγγελιζόταν τα εξής επαναστατικά: «Ας μάθουν λοιπόν όλοι οι πτωχοί πατέρες, ότι υπό της Νομαρχίας, καθείς ημπορεί να ζήση καλά, και χωρίς να είναι πλούσιος. Οι νόμοι προσβλέπουν εις τους μη έχοντας. Τα τέκνα όλων είναι της πατρίδος τέκνα, και αυτή τα ανατρέφει, τα γυμνάζει και τα προκόπτει, διά τούτο και αυτά την αγαπώσι διά την ευγνωμοσύνην, και διά τούτο, τέλος πάντων, προτιμάται αυτή η διοίκησις, η οποία όχι μόνον δεν έχει τα κακά, οπού φυλάττουσιν αι άλλαι, αλλά και πλημμερεί από καλά, καλά επιθυμητά, ωφέλιμα και αναγκαία».
Ποιος ο Ανώνυμος Ελλην, ο Χριστόφορος Περραιβός, ο Γεώργιος Καλαράς, ο Αθανάσιος Ψαλίδας, ο Αδαμάντιος Κοραής ή ομάδα πιστών του Ρήγα, δεν το ξέρουμε· αλλά, όπως έγραφε ο Νίκος Μπελογιάννης το 1952 στη φυλακή, περιμένοντας την εκτέλεσή του, «ίσως είναι καλύτερα που είναι ανώνυμος, γιατί έτσι συμβολίζει πιο καλά τον “ανώνυμο Ελληνα” που πονούσε για την κατάντια του τόπου του, ονειρευόταν και πάλευε για την απελευθέρωσή του».
Κι ακόμα πονάει και ονειρεύεται ο ανώνυμος. Και ονειρεύεται το υπεσχημένο· πως κάποια στιγμή δεν θα είναι λόγος κενός, δημαγωγικός, ο λόγος που έχουν εκστομίσει χείλη και χείλη κυβερνώντων, ότι δηλαδή «οι νόμοι προσβλέπουν εις τους μη έχοντας».
- Μα, ναι. Μη έχοντες θα πρέπει να ’ναι κι όσοι χρωστούν στην πολιτεία εκατομμύρια ευρώ, βεβαιωμένα, κι όμως δεν ενοχλούνται από την κυβέρνηση και τους (υπό διάλυση) φοροσυλλεκτικούς μηχανισμούς της.
- Μη έχοντες θα πρέπει να ’ναι και οι τραπεζίτες, που για τη ληστρική τους στάση απέναντι στους δανειζόμενους ανταμείβονται με μερικά δισεκατομμύρια.
- Μη έχων θα πρέπει να ’ναι κι εκείνος ο πρώην υπουργός που αφού αποσχηματίστηκε επειδή προτιμούσε τις οφ σορ εταιρείες, γιατί έχει παιδιά να μεγαλώσει, τώρα εμφανίζεται σαν διαπρύσιος κήρυκας της φορολόγησης της μεγάλης ακίνητης περιουσίας. (Για όσους δεν κατάλαβαν: εδώ και εδώ)
- Ελεος. Μέρες που ’ναι.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_87_24/03/2009_308749Υ.Γ. Βlogger:
Mεθαύριο πρέπει να καταθέσω χρήματα για την περαίωση. Ως υποζύγιο θα καταθέσω τον οβολό μου, ενώ κάποιοι μεγαλόσχημοι φοροφυ(α)γάδες με νουθετούν από τηλεοράσεως, όπως αυτοί που αναφέρθηκαν στο κείμενο από τον κ. Μπουκάλα θα περιφέρονται στα κανάλια. Έλεος! Πώς θα γλυτώσουμε από τόση υποκρισία και ξετσιπωσιά;
Σχόλια