Η Ελλάδα έχει την μεγαλύτερη ακτογραμμή στη Μεσόγειο, με 13,676 τετ. χιλιόμετρα ή 8,498 τετ. μίλια. Και είναι σχεδόν διπλάσια από την ακτογραμμή της Τουρκίας, που έχει 7,200 τετ. χιλιόμετρα ή 4,474 τετ. μίλια.
Η Ελλάδα έχει μια από τις μεγαλύτερες ακτογραμμές στον κόσμο. Είναι 12η. Η Τουρκία είναι 20η. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Η Ελλάδα έχει μεγαλύτερη ακτογραμμή από το Μεξικό, από την Ιταλία, από την Βραζιλία, από την Κροατία, από την Δανία και βέβαια από την Τουρκία.
- Πρώτος είναι ο Καναδάς με 202,080 χιλιόμετρα. 2η η Νορβηγία. Μετά η Ινδονησία (νησιωτικό κράτος). Μετά η Ρωσία. Ακόλουθουν: Φιλιππίνες, (νησιωτικό κράτος) Ιαπωνία (νησιωτικό κράτος), Αυστραλία (νησιωτικό κράτος) Ηνωμένες Πολιτείες, Νέα Ζηλανδία (νησιωτικό κράτος), η Ανταρτική, η Κίνα.
Countries With The Longest Coastline – WorldAtlas.com
1
|
Canada
|
202,080
|
125,567
|
2
|
Norway
|
58,133
|
36,122
|
3
|
Indonesia
|
54,720
|
33,939
|
4
|
Russia
|
37,653
|
23,396
|
5
|
Philippines
|
36,289
|
22,549
|
6
|
Japan
|
29,751
|
18,486
|
7
|
Australia
|
25,760
|
16,007
|
8
|
United States
|
19,924
|
12,380
|
9
|
Antarctica
|
17,968
|
11,165
|
10
|
New Zealand
|
15,134
|
9,404
|
11
|
China
|
14,500
|
9,009
|
12
|
Greece
|
13,676
|
8,498
|
13
|
United Kingdom
|
12,429
|
7,723
|
14
|
Mexico
|
9,330
|
5,797
|
15
|
Italy
|
7,600
|
4,722
|
16
|
India
|
7,500
|
4,660
|
17
|
Brazil
|
7,491
|
4,655
|
18
|
Croatia
|
7,368
|
4,578
|
19
|
Denmark
|
7,314
|
4,545
|
20
|
Turkey
|
7,200
|
4,474
|
- Το γεγονός αυτό δεν θα το μάθετε από καμια ελληνική κυβέρνηση. Σίγουρα όχι από τις δυο τελευταίες. Αντίθετα αναπαρήγαγαν και αναπαράγουν την Τουρκική προπαγάνδα πως η Τουρκία έχει την μεγαλύτερη “ηπειρωτική ακτογραμμή” στη Μέσογειο. Ναι, την έχει. Όμως αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Δεν έχει τη μεγαλύτερη ακτογραμμή. Αυτή την έχει η Ελλάδα. Και αυτό είναι το μείζον. Η ακτογραμμή ολόκληρη. Όχι ένα μέρος της.
της γειτονικής Ελλάδας και της Κύπρου.
Με το ανατολίτικο αυτό “ευφυολόγημα” οι Τούρκοι προσπαθούν να ακυρώσουν τη μισή Ελλάδα. Προσπαθούν να την ακρωτηριάσουν. Δέν υφίσταται, λένε, ελληνική εδαφική κυριαρχία στα ελληνικά νησιά. Δεν έχουν επήρεια τα νησιά. Δεν έχουν υφαλοκρηπίδα. Δεν έχουν ΑΟΖ. Δεν έχουν τίποτα. Η Ρόδος, η Κάρπαθος, η Κάσος, το Καστελλόριζο/Μεγίστη και πάει λέγοντας. Και τώρα, μαθαίνουμε, δεν έχει επήρεια ούτε η Κρήτη. Τα ελληνικά νησιά είναι για τους Τούρκους ανύπαρκτα. Είναι φαντάσματα. Σε λίγο θα τους ακούσουμε να λεν πως και η Πελοπόνησος είναι νησί, χωρίς και αυτό με επήρεια στη θάλασσα.
- Αυτή λοιπόν την τουρκική προπαγάνδα έχει ουσιαστικά ελληνοποιήσει το ελληνικό κράτος, κάνοντας τη δουλειά των Τούρκων: ακυρώνοτας το ίδιο τη μισή του επικράτεια. “Δέστε την ακτογραμμή τους”, μας συμβούλεψε παλαιότερα ο ΥΠΕΞ του ΣΥΡΙΖΑ κ. Κατρούγκαλος. Το ίδιο επανέλαβε πρόσφατα και ο κ. Δένδιας, ΥΠΕΞ της Νέας Δημοκρατίας.
- Δυστυχώς και ο Νίκος Κοτζιάς με την ατυχή του δήλωση να μην είναι “μονοφαγάδες” οι Έλληνες αναφορικά με την ΑΟΖ. Παρέπεμψε και αυτός – που γνωρίζει καλύτερα- στη μεγάλη τουρκική “ακτογραμμή”. (blogger: σχετικά με τους ... “μονοφαγάδες”)
Τουρκία και Κατάρ, υποστηρίζουν με φανατισμό τη φατρία της Τρίπολης και την τροφοδοτούν με όπλα. Χωρίς Τουρκία και Κατάρ η φατρία της Τρίπολης, που είναι ισλαμοφασιστική, θα είχε προ πολλού καταρρεύσει. Τουρκία και Κατάρ, υπενθυμίζω, υποστηρίζουν επίσης με τον ίδιο φανατισμό τους αποκεφαλιστές- τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία. Τα δυο κράτη έχουν επίσης διπλωματική εκπροσώπηση στην Τρίπολη, όπως και παρά πολλές άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων και όλες οι Μεγάλες Δυνάμεις. Η Ελλάδα είναι απούσα, επικαλούμενη τις συνθήκες ανασφάλειας που επικρατούν στη χώρα. Οι ΗΠΑ, των οποίων ο πρέσβης δολοφονήθηκε άγρια- κάηκε σε επίθεση το 2012- είναι παρούσα, διότι έχει συμφέροντα να υπερασπισθεί.
- Και η Ελλάδα έχει συμφέροντα να υπερασπιστεί, μείζοντα μάλιστα. Αλλά είναι απούσα. Προφανώς πιστεύουν στο ελληνικό ΥΠΕΞ πως με τους σαλωνάτους και τη γραβάτα εξυπηρετούνται και τα εθνικά συμφέροντα. Αφήνουν λοιπόν εδώ και χρόνια την Τουρκία να αλωνίζει ελεύθερα στην Τρίπολη, γνωρίζοντας τις συγκεκριμένες προθέσεις της Άγκυρας.
Τι περιέχει το Μνημόνιο δεν γνωρίζουμε. Όμως από τους αλαλαγμούς των Τούρκων φαίνεται να υπάρχει πρόθεση οριοθέτησης ΑΟΖ με Λιβύη, η οποία όμως για να επιτεύχθεί θα πρέπει θα ακρωτηριασθεί η Ελλάδα βάση του Τουρκικού σκεπτικού περί “ηπειρωτικής ακτογραμμής”. Και ο κ. Δένδιας απειλεί τον φουκαρά τον Λίβυο πρέσβη με εκδίωξη από την Ελλάδα, αν δεν του αποκαλύψει “εδώ και τώρα” το περιεχόμενο της συμφωνίας. Δεν απειλεί κάν να διακόψει διπλωματικές σχέσεις με την Τρίπολη. Για τον πραγματικό δράστη, την Τουρκία, ούτε λόγος.
- Ωστόσο τα παραπάνω είναι τα λιγότερα. Στα ελληνοτουρκικά και ειδικά στο ζήτημα θαλασσίων συνόρων και της ΑΟΖ, η Αθήνα κυνηγά την ουρά της εδώ και δεκαετίες, πλανεμένη πως έτσι η τουρκική επιθετικότητα θα εξανεμιστεί ως δια μαγείας.
Περιορίζεται μόνο σε αναφορές στο διεθνές δίκαιο γενικά και στο δίκαιο της θάλασσας, συγκεκριμένα. Πολύ καλά πράττει. Όμως ακόμη και οι περί διεθνούς δικαίου τοποθετήσεις των Αθηνών χαρακτηρίζονται από συνεχείς και επαλαμβανόμενες κενοτυπίες.
- Θα αναφερθώ σε μόνο ένα πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα ως προς τη ζημιά που συντελείται κατά των ελληνικών συμφερόντων, με το να αφήνει η Ελλάδα το πεδίο ελεύθερο στην Τουρκική “χαρτογραφική” προπαγάνδα. Επί προεδρίας Ομπάμα και όταν ακόμη ο έρωτας του νεόκοπου προέδρου με τον Ταγίπ Ερντογάν βρίσκονταν σε φάση κλιμάκωσης- ο αμερικανός αποκαλούσε τον Τούρκο τον “καλύτερο του φίλο” και τον επισκέφθηκε στο πρώτο του ευρωπαϊκό ταξίδι- οι επίσημες αμερικανικές υπηρεσίες “διέρρευσαν” ένα “ενεργειακό” χάρτη της ανατολικής Μεσογείου γραμμένο και ραμμένο στα μέτρα της Άγκυρας.
Η όλη φαιδρότητα της Αθήνας επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά και με την ανακοίνωση του Τουρκο-Λιβυκού Μνημονίου. “Τελείως αδόκιμη» και ” παντελώς αγεωγράφητη” χαρακτήρισε ο Έλληνας ΥΠΕΞ την προσπάθεια καθορισμού ΑΟΖ μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης. “Αντιβαίνει,” εξήγησε, “κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης”. Υπάρχει, λοιπόν, και η νήσος Κρήτη που αποτελεί μέρος της νησιωτικής επικράτειας της Ελλάδας. Κάτι όμως που τόσο ο κ. Δένδιας όσο και ο Συριζαίος προκάτοχός του δεν “διαπίστωναν” όταν συμβούλευαν τον ελληνικό λαό να προσέξει και να λάβει στα υπόψη τη μεγάλη “ακτογραμμή” της Τουρκίας αναφορικά με τις διεκδικήσεις της τελευταίας.
- Αναφορικά με τον έλληνα ΥΠΕΞ υπάρχει και μια ακόμη πιο πρόσφατη δήλωση του, όπου και πάλι ο ίδιος δημιουργεί αμφιβολίες ως προς τη επήρεια της νησιωτικής Ελλάδας και κατ´επέκταση δημιουργεί αμφιβολίες για την κυριαρχία στη ελληνική επικράτεια. Ο κ. Δένδιας εξήγησε πως η Τουρκία επιδιώκει να γίνει δεκτή μια αντίληψη “ότι τα νησιά δεν έχουν υφαλοκρηπίδα κι αυτό το επιδιώκει ιστορικά και όχι μόνο για το Καστελόριζο, αλλά και για τα νησιά του Αιγαίου που πολλά είναι πολύ μεγάλα νησιά”.
- Εδώ ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του ελληνικού κράτους σε ζητήματα εξωτερικής πολιτικής μιλά για για το “μικρό” Καστελλόριζο και για “άλλα” νησιά του Αιγαίου “που είναι πολύ μεγάλα νησιά”. Μίλησε πριν και για τον “όγκο” της Κρήτης. Αντιλαμβάνεται ο έντιμος Υπουργός τι παραδέχεται με τις διαφοροποιήσεις που κάνει; Αντιλαμβάνεται τι υποδηλώνουν οι αποχρώσεις των δηλώσεων του αναφορικά με την ελληνική κυριαρχία;
- Αντιλαμβάνονται στο ΥΠΕΞ πως κατανοεί τα πράγματα ο προϊστάμενος τους και τι μηνύματα στέλνει αναφορικά με την κυριαρχία του κράτους που είναι εξ´ορισμού αδιαίρετη;
Πηγή: Michael Wilner, Trump team is adopting a pipeline plan to wean Europe off Russian fuel, McClatchy DC Bureau, June 5, 2019
================
================
Οι μοναχοφάηδες, οι χουβαρντάδες και οι φαταούλες
Μας οδηγείτε σε πόλεμο, κύριοι "καζάν-καζάν"
Τι κρύβουν οι δηλώσεις για συνεκμετάλλευση - Το δώρο της Αθήνας και η "Γαλάζια Πατρίδα"
Και στο βάθος συνεκμετάλλευση - Από τους "μοναχοφάηδες" του Κοτζιά στις "συνέργειες" του Δένδια
Ο Κοτζιάς σε ρόλο "λαγού" - Αποκρυπτογραφώντας μία θολή δήλωση
===============
Προς εθνοκτόνο δουλικό Άγγελο Συρίγο... του Σημιτιστάν και μάλιστα έγινε (;) καθηγητής!
Του Ανδρέα Τσιφτσιάν ΑΟΖ ή ΥΦΑΛΟΚΡΥΠΙΔΑ; Η ΕΘΝΙΚΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑΞΗ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ
Την παρακάτω ανοικτή επιστολή είχα γράψει στον αναπληρωτή καθηγητή Διεθνούς Δικαίου και Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και νυν βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας κύριο Άγγελο Συρίγο. Την ανασύρω από την συρτάρι σήμερα δεδομένης της αδυσώπητης επικαιρότητας.
Αφορμή για την απάντησή μου τότε ήταν η εκπομπή «Ιστορίες» του κυρίου Αλέξη Παπαχελά στον τηλεοπτικό σταθμό ΣΚΑΙ στις 31/05/2017 (βλ. επισυναπτόμενα video στο τέλος του άρθρου «σπασμένα» σε δύο μέρη). Για να καταλάβει όμως κανείς τα παρακάτω θα πρέπει να...γίνουν πρώτα κάποιες απαραίτητες διευκρινήσεις.
Αυτό που δεν γνωρίζουν οι Έλληνες σήμερα (και που μάλλον με μεγάλη επιτυχία φυλάσσεται από το πολιτικό σύστημα ως κοινό μυστικό), είναι ότι υπάρχει μία ισχυρή εσωτερική διένεξη μεταξύ των επιστημόνων, διπλωματών και πολιτικών μας ως προς την εθνική στρατηγική χάραξης των θαλασσίων συνόρων της Ελλάδας. Από την μία πλευρά υπάρχει μία εξωσυστημική ομάδα που προτάσσει την ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) ως την «σωστή» προσέγγιση του θέματος, ενώ από την άλλη πλευρά βρίσκεται μία συστημική πλειοψηφούσα ομάδα, η οποία προβάλει την γεωλογική υφαλοκρηπίδα ως πάγια εθνική πρακτική.
Αυτός είναι και ο λόγος που η Ελλάδα δεν έχει θεσπίσει ακόμη ΑΟΖ. Ανακήρυξη ΑΟΖ σημαίνει ότι το παράκτιο κράτος αναγνωρίζει πως έχει όρια στην θάλασσα. Είναι μονομερής πράξη και προηγείται της πρόσκλησης για οριοθέτηση στα όμορα κράτη. Πρακτικά δηλαδή η Ελλάδα επιμένει πως τα κυριαρχικά της δικαιώματα στην θάλασσα (πέραν της κυριαρχίας που ορίζει η Αιγιαλίτιδα Ζώνη) είναι μόνο δυνητικά. Δηλαδή μία πιθανότητα!
Το ζήτημα του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας και των ελληνοτουρκικών διαφορών είναι τεράστιο για να μπορέσω να το καλύψω σε λίγες γραμμές. Ίσως επανέλθω με περαιτέρω αρθρογραφία σχετικά. Εκείνο που επιθυμούσα τότε να καταδείξω με την συγκεκριμένη και ταπεινή παρέμβασή μου ήταν να αποκαλύψω αφενός την άγνωστη στους πολλούς διχογνωμία και αντιπαράθεση στον εθνικό στρατηγικό σχεδιασμό εντός των τειχών και την ανεπάρκεια των «σοφών» της εξωτερικής μας πολιτικής αφετέρου.
Η Τουρκία χορεύει διότι ξέρει πως οι Έλληνες που αποφασίζουν δεν είναι ενωμένοι. Και αυτοί που θα μπορούσαν να είναι ενωμένοι δεν είναι επαρκώς ενημερωμένοι. Ας δούμε τα λάθη και στην δική μας πλευρά.
(Ακολουθεί η επιστολή)
5/6/2017
«Αξιότιμε κύριε Άγγελε Συρίγε,
σας παρακολούθησα στην προχθεσινή εκπομπή "Ιστορίες" του ΣΚΑΪ και πραγματικά τα λεγόμενά σας αποτελούν μία δυσάρεστη διαπίστωση λόγω ανακριβειών, σε βαθμό που μου προκαλούν έκπληξη για έναν καθηγητή πανεπιστημίου. Απ' ό,τι φαίνεται αγνοείτε (ή μάλλον θέλετε να αγνοείτε) τόσο πολύ τα βασικά δεδομένα ώστε να καθίσταται η επιχειρηματολογία σας επιεικώς ελλιπής. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στις κάτωθι περιπτώσεις.
Μετά το σημείο 22:00 (στο πρώτο video) λέτε: «Μόνο του το Καστελόριζο δεν αρκεί για να αγγίξει η μέση γραμμή της οριοθετήσεως την κυπριακή ΑΟΖ». Εδώ κάνετε σημαντικό πραγματολογικό λάθος. Η απόσταση της Μεγίστης από την αιγιαλίτιδα ζώνη της Κύπρου είναι περίπου 168 ναυτικά μίλια. Η μέση γραμμή λοιπόν είναι περίπου 84 ναυτικά μίλια και συνεπώς το διάστημα υπερκεράζεται από την ΑΟΖ. Μια χαρά φτάνει και περισσεύει λοιπόν η ΑΟΖ για να διασφαλίσει κοινά θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο.
Συνεχίζετε την φράση σας λέγοντας: «Η Στρογγυλή μας δίνει την δυνατότητα να χαράξουμε με βάση την μέση γραμμή κοινό όριο υφαλοκρηπίδας με Κύπρο». Εδώ το λάθος σας είναι σημαντικότερο. Διότι καθώς στο σημείο αυτό μιλάτε με όρους υφαλοκρηπίδας, τότε θα έπρεπε να γνωρίζετε ότι η Κύπρος οριοθέτησε και «οικοπεδοποίησε» τα χωρικά της ύδατα με βάση την ΑΟΖ και όχι με βάση την υφαλοκρηπίδα, έννοια την οποία τελικά αγνόησε πλήρως.
Ωστόσο, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο της θάλασσας, μπορεί να γίνει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας με υφαλοκρηπίδα ή ΑΟΖ με ΑΟΖ. Η προσπάθεια συσχέτισης ανόμοιων πραγμάτων, δηλαδή οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας (Καστελόριζου) με ΑΟΖ (Κύπρου) προσιδιάζει μάλλον στο παράδειγμα να προσπαθεί κανείς να ανοίξει μία πόρτα με λάθος κλειδί. Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμη κι αν αυτό ήταν εφικτό (με ενδεχόμενα νομικίστικα επιχειρήματα από μέρους σας) θα ήταν εφικτό μόνο μέσω απόφασης διαιτητικού δικαστηρίου. Δηλαδή ουσιαστικά μας περιγράφετε το ενδεχόμενο να συρθεί Ελλάδα με την Κύπρο στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Φρίκη!
Αυτή είναι μία ιδιαιτέρως προβληματική προσέγγιση που αν μη τι άλλο, εκτός από τα παραπάνω, αναδεικνύει την μη ύπαρξη κοινής εθνικής στρατηγικής με την Κύπρο. Δηλαδή η Κύπρος και η Ελλάδα (η δεύτερη προφανώς ανειλικρινώς) «προσπαθούν» να έχουν κοινά θαλάσσια σύνορα προσεγγίζοντας το θέμα από διαφορετική σκοπιά και στρατηγική και με διαφορετική νομική επιχειρηματολογία, θέτοντας δηλαδή η μία την ΑΟΖ και η άλλη την υφαλοκρηπίδα ως κριτήριο οριοθέτησης μεταξύ τους. Σε απλά ελληνικά, όποιος δεν θέλει να ζυμώσει δέκα μέρες κοσκινίζει. Αυτός ο τρόπος που εσείς προτείνετε, είναι και ο καλύτερος δρόμος για να μην γίνει τελικά οριοθέτηση και ταύτιση συνόρων μεταξύ των δύο κρατών.
Και τα οικτρά δεν σταματούν εδώ: Μετά το 25:00 (στο δεύτερο video) ο άλλος κύριος (Παύλος Αποστολίδης, πρώην ΕΥΠ, υπεύθυνος για τις διερευνητικές επαφές με την Τουρκία, τρομάρα μας), λέει ότι «δεν μπορούμε να υιοθετήσουμε ΑΟΖ αφού δεν μπορούμε να το κάνουμε και με την υφαλοκρηπίδα». Με αυτή την άποψη συμφωνείτε. Εννοεί, ότι η ΑΟΖ δεν θα έλυνε κάποιο πρόβλημα οριοθέτησης, διότι οι Τούρκοι θα διαφωνήσουν με την ΑΟΖ όπως και με την υφαλοκρηπίδα, οπότε μηδέν το όφελος.
Αυτό είναι μεν σωστό αλλά εν μέρει, διότι παραλείπει να αποσαφηνίσει, ότι το πρόβλημα θα υπάρχει μόνο με την Τουρκία και όχι με τις άλλες όμορες χώρες. Και αυτό το επιχείρημα λοιπόν είναι επίσης ασθενές. Πράγματι, όπως προείπα, η οριοθέτηση ΑΟΖ έπεται της θέσπισης κι ενώ η δεύτερη μπορεί να γίνει μονομερώς, η πρώτη απαιτεί τις υπογραφές και των δύο συμβαλλόμενων μερών, άρα σωστά, η οριοθέτηση της ΑΟΖ θα απαιτούσε την υπογραφή και της Τουρκίας, η οποία, βεβαίως, δεν πρόκειται να την δώσει.
Η Ελλάδα όμως χρειάζεται να κάνει συνολικά έξι οριοθετήσεις (ακούγεται και στο video από τον κύριο Καρυώτη) με Αλβανία, Ιταλία, Λιβύη, Αίγυπτο, Κύπρο και Τουρκία. Συνεπώς, όχι μόνο η Κύπρος αλλά και όλες οι υπόλοιπες χώρες (εκτός της Τουρκίας) αγνοούν την υφαλοκρηπίδα και θέτουν ως βάση για οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών τους την ΑΟΖ. Και ορθώς το κάνουν εξαιτίας μια σειράς λόγων, όπως επί παραδείγματι ότι η έννοια της υφαλοκρηπίδας υπερκαλύπτεται και υπερκεράζεται τόσο γεωγραφικά όσο και λειτουργικά από την ΑΟΖ.
Η υφαλοκρηπίδα ως γεωλογική έννοια (αντίθετα με την ΑΟΖ η οποία είναι γεωγραφική έννοια) είναι ασαφής και νεφελώδης και η έκτασή της ποικίλει ανάλογα με την γεωμορφία του βυθού της θάλασσας με περισσότερες εξαιρέσεις παρά κανόνες. Ακριβώς εξαιτίας αυτής της ασάφειας η διευθέτηση της οριοθέτησης επιβάλλεται από διαιτητικό δικαστήριο, διότι οι διαφωνίες που προκύπτουν είναι πάμπολλες. Στρατηγική υφαλοκρηπίδας σημαίνει Χάγη και, όπως ορθώς το διατύπωσε ο κ. Βιλανάκης στο video, Χάγη (σημ. με όρους υφαλοκρηπίδας) σημαίνει πως «παίζεις τα νησιά του Αιγαίου στα ζάρια». ΑΟΖ σημαίνει 200 ναυτικά μίλια από την αιγιαλίτιδα ζώνη ως σημείο βάσης. Αν οι ακτές γειτονικών κρατών είναι πιο κοντά από αυτή την απόσταση, τότε ορίζεται η μέση γραμμή. Η ΑΟΖ μετριέται υπό το φως του ηλίου στην επιφάνεια της θάλασσας και όχι στα σκοτεινά της βάθη.
Η γεωλογική υφαλοκρηπίδα ως νομική βάση χάραξης θαλασσίων συνόρων έχει εγκαταλειφθεί από όλους.
Ουσιαστικά λοιπόν ο κος Αποστολίδης, με τον οποίο συμφωνήσατε στο βίντεο, μας λέει ότι η Ελλάδα (οφείλει να) έχει διαφορετική στρατηγική χάραξης συνόρων στην θάλασσα από αυτή που έχουν όλες οι ενδιαφερόμενες και όμορες με αυτήν χώρες. Ωστόσο, όπως προείπα παραπάνω, αυτό συνιστά στρατηγική τέτοια που θα αποτρέψει τελικά την χάραξη κοινών συνόρων στην θάλασσα. Εκτός κι αν προτείνετε να ακολουθήσει η Ελλάδα στρατηγική υφαλοκρηπίδας μόνο με την Τουρκία και στρατηγική ΑΟΖ με τις υπόλοιπες χώρες, οπότε θα πρέπει να μας εξηγήσετε για ποιον λόγο οφείλει να υπάρχει μία τέτοια διαφοροποίηση που περιπλέκει μάλλον τα πράγματα παρά τα απλοποιεί.
Ο κύριος Αποστολίδης λοιπόν, δεν μπορεί να έχει δίκιο, διότι η απάντηση στο ανύπαρκτο επιχείρημά του είναι ότι η ΑΟΖ «επιβάλλεται» ουσιαστικά ως στρατηγική από το περιβάλλον της Ελλάδας με τις όμορες χώρες της, δηλαδή από την ίδια την πραγματικότητα ή την πάγια πρακτική των γειτόνων της. Αυτήν την πραγματικότητα φαίνεται να την αγνοείτε. Τα «μαργαριτάρια» σας όμως δεν σταματούν εδώ.
Συνεχίζετε παρακάτω στο video και μιλάτε για «περιβαλλοντική σημασία της ΑΟΖ». Πάλι καλά. Έχετε εφεύρει ευτυχώς τουλάχιστον μία «λειτουργία» της ΑΟΖ, σε παγκόσμια πρώτη ομολογουμένως, διότι κανένα παράκτιο κράτος στον κόσμο, το οποίο και την ανακήρυξε, δεν το έκανε (μόνο) για να διασφαλίσει το περιβάλλον αλλά για να κατοχυρώσει οικονομική δικαιοδοσία επί επιχειρηματικών εκμεταλλεύσεων. Δεν χάσατε για άλλη μια φορά την ευκαιρία να απαξιώσετε ουσιαστικά ή να υποβαθμίσετε με αυτόν τον τρόπο την σημασία της ΑΟΖ.
Θα αναρωτηθεί βέβαια κανείς ποιος είναι άραγε ο λόγος που ακολουθείτε μία τέτοια ανορθολογική θέση. Ο λόγος είναι απλός αν και δεν θέλετε να ακουστεί: Διότι έτσι το θέλουν οι ΗΠΑ πριν αποφασίσουν τι μέλλει γενέσθαι με την δική τους ΑΟΖ. Αυτό που δεν γνωρίζουν οι Έλληνες είναι ότι οι Αμερικανοί ακολουθούν στρατηγική υφαλοκρηπίδας για τους δικούς τους πολύ ιδιαίτερους λόγους, κομμένους και ραμμένους στα δικά τους μέτρα και που αφορούν ειδικά στις διεκδικήσεις τους στην Αρκτική. Η ΑΟΖ της Αλάσκας «υστερεί» μπροστά στο τεράστιο στρατηγικό βάθος της Ρωσίας και η υφαλοκρηπίδα είναι για αυτούς μία καλή δικαιολογία να διεκδικήσουν περισσότερα. Έτσι, προσπαθούν να επιβάλλουν την δική τους προσέγγιση και στις υποτελείς χώρες δορυφόρους τους.
Ως γενικότερο σχόλιο τέλος θα πω ότι όσο οι ΗΠΑ ακολουθούν ακόμη στρατηγική υφαλοκρηπίδας τόσο οι «βραχίονές» τους δεν θα ακολουθούν εθνική αλλά αμερικανική στρατηγική ως υπάκουοι φίλοι.
Κρίμα!»
(Τέλος επιστολής).
Στα παραπάνω ο κύριος Συρίγος επέλεξε την διαρκή ήττα της ένοχης σιωπής. Προσφάτως τον άκουσα και πάλι σε μία τηλεοπτική ομιλία να υποστηρίζει ότι «η συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης παραβιάζει την υφαλοκρηπίδα της Κρήτης». Μόνο που οι δύο χώρες οριοθέτησαν μεταξύ τους ΑΟΖ και όχι υφαλοκρηπίδα.
Επιμύθιο: «Τι κάνεις μπάρμπα; Κουκιά σπέρνω».
Ανδρέας Τσιφτσιάν
Οικονομολόγος
Επισυναπτόμενα:
https://www.youtube.com/watch?v=sTzuCXE_i0w
https://www.youtube.com/watch?v=zY-XJOLhNss Μέσω: Andreas Reos
Σχόλια