Η τουρκική επιθετικότητα δεν αντιμετωπίζεται με "ασπιρίνες"

την
Η τουρκική επιθετικότητα δεν αντιμετωπίζεται με
Βενιζέλος Κώστας Μπορεί και κανένα από τα μέτρα και κινήσεις που υιοθετούνται από τη Λευκωσία να μην αποδώσουν. Ούτε η Χάγη, ούτε οι πολυσυζητημένες κυρώσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης κατά της Τουρκίας. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να γίνουν ενέργειες και να μην υιοθετούνται πολιτικές δράσεις επειδή δεν είναι προδιαγεγραμμένη η επιτυχία τους. Στην πολιτική ούτε η ακινησία είναι διέξοδος, ούτε και οι απερίσκεπτες κινήσεις, τακτικισμοί που αποκρύπτουν υψηλό ρίσκο. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Είναι δε σαφές πως πολλά θα έπρεπε να γίνουν πριν φθάσουμε στο σημείο η κατοχική Τουρκία να αλωνίζει ανενόχλητα στην κυπριακή ΑΟΖ και να επιβάλλει τετελεσμένα δια της ισχύος. Όπως πολλά θα έπρεπε να γίνουν για να αποτρέψουν τη συμφωνία Τουρκίας και Λιβύης, η οποία έγινε για να επεκταθούν οι παράνομες δραστηριότητες της κατοχικής δύναμης και στην περιοχή της Κρήτης.
Είτε γιατί υποβαθμίστηκαν οι εξαγγελίες της Άγκυρας, είτε επειδή κάποιοι εκ των διαχειριστών χαρακτηρίζονται από φοβικά σύνδρομα και συμπεριφέρονται φοβικά έναντι της Άγκυρας, δεν έγιναν όσα θα έπρεπε. Έστω και αργά γίνονται κάποιες κινήσεις. Αυτές οι κινήσεις κρίνονται από κάποιους ανεπαρκείς. Μπορεί και να είναι, όντως σε πολλές περιπτώσεις αυτό ισχύει. Αλλά υπάρχει μια τάση στο πολιτικό σύστημα και στην… περιφέρεια αυτού, που επιχειρεί να υποβαθμίσει τις όποιες κινήσεις γίνονται με ένα στόχο και μόνο.

Κίνδυνος φιλανδοποίησης

Να διαμορφωθούν οι συνθήκες για να προσαρμοστεί η Κυπριακή Δημοκρατία πλήρως στις τουρκικές επιδιώξεις. Αυτό εκφράζει την πολιτική του κατευνασμού. Είναι η λογική που αναπτύσσεται και θεωρεί πως θα ξεπεραστεί ο τουρκικός "πονοκέφαλος" με δώρα. Για να καλμάρει ο Ερντογάν! Στην προκειμένη περίπτωση τα δώρα θα περιλαμβάνουν αέριο, φυσικό πλούτο και πολλά άλλα στο Κυπριακό που θα διασφαλίζουν τον πλήρη έλεγχο του νησιού.
Και όταν δοθούν τα δώρα τι θα γίνει; Θα είναι ασπιρίνη στον πονοκέφαλο; Μάλλον όχι. Θα είναι αποφασιστικό βήμα για φιλανδοποίηση Ελλάδος και Κύπρου. Και μέσα σε αυτό το κλίμα, της έντασης και των απειλών της επεκτατικής Τουρκίας, κάνουν την εμφάνισή τους και οι επαναλαμβανόμενες φωνές, τη αδιέξοδης πεπατημένης, που επιμένουν ότι πρέπει, λένε, να βρεθούν τρόποι για επανάληψη των συνομιλιών στο Κυπριακό.
Πώς θα γίνει τούτο δεν το λέγει κανένας. Είναι οι ίδιοι, πάντως, που υποστηρίζουν πως σε τέτοιες συνθήκες και κλίμα δεν μπορεί να αποδώσει οποιαδήποτε κίνηση στη Χάγη. Αλλά αυτό δεν θεωρούν πως ισχύει για τις συνομιλίες στο Κυπριακό. Και υποστηρίζουν αυτό μετά το δείπνο του Βερολίνου και τα όσα έγιναν ή δεν έγιναν. Είναι σαφές πως επιμένουν, αντί να βλέπουν το φεγγάρι που δείχνει το δάκτυλο, κοιτάζουν το δάκτυλο. Η πολιτική του κατευνασμού έχει αποτύχει.

Αποτυχημένη η πολιτική κατευνασμού

Όχι μόνο δεν αποδίδει αλλά έχει αποθρασύνει την κατοχική δύναμη σε τέτοιο βαθμό, που εφαρμόζει, στη βάση ενός οδικού χάρτη, τους επεκτατικούς της σχεδιασμούς. Είναι σαφές πως η συγκεκριμένη πολιτική έχει αποτύχει. Η τακτική του καλοπιάσματος δεν αποδίδει και όπως αποδεικνύεται ανοίγει την "όρεξη" της Τουρκίας. Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οι οπαδοί της πολιτικής του κατευνασμού είναι πως η κατοχική δύναμη τα θέλει όλα.
Η μόνη επιλογή που υπάρχει είναι η αντιμετώπιση των τουρκικών προκλήσεων. Για να γίνει αυτό πρέπει να αλλάξει η ακολουθούμενη πολιτική. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση πρώτα στη Λευκωσία (σε επίπεδο πολιτικής ηγεσίας και κοινωνίας) και στη συνέχεια με την Αθήνα. Η λύση δεν είναι η προσαρμογή-υποταγή στις τουρκικές επιδιώξεις, αλλά η διαμόρφωση πολιτικών ανατροπής των σχεδιασμών της κατοχικής δύναμης.
=====================

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου