Θ. Καρυώτης: Το σχέδιο για «μοιρασιά» στο Αιγαίο των ΗΠΑ και το «κλειδί» της ΑΟΖ με την Λιβύη

Βlogger: Ακούστε ένα Καρυώτη που τα λέει ...όλα! 

       Ο ομότιμος  καθηγητής οικονομικών του Πανεπιστημιακού Συστήματος Μέρυλαντ και ο άνθρωπος που θεωρείται με 40 χρόνια ενεργούς προσπάθειας ο «πατέρας» της Ελληνικής  ΑΟΖ , ο Θεόδωρος Καρυώτης, που αυτές τις ημέρες βρίσκεται στην Ελλάδα για την παρουσίαση του νέου του βιβλίου «η ιστορία της Ελληνικής ΑΟΖ» , μιλώντας σήμερα στον 98.4 με αφορμή και τις τελευταίες εξελίξεις  και την εισβολή της Τουρκίας στην Βόρειο  Συρία και τις προκλήσεις σε  Κύπρο, αλλά και το Καστελλόριζο και την ΑΟΖ της Λιβύης, τόνισε πρωτίστως ότι η κρισιμότητα της ΑΟΖ για την Ελλάδα είναι κομβική.
Οι ΗΠΑ που στρατηγικά επιμένουν από το 1973 σε συν-διαχείριση και συν-εκμετάλλευση σε Αιγαίο και Κύπρο, των δικών μας όμως κυριαρχικών δικαιωμάτων, ώστε να μην υπάρχει ελληνοτουρκική σύρραξη, είναι η βασική πηγή που το ελληνικό πολιτικό σύστημα διαχρονικά, φοβάται να προχωρήσει σε ανακήρυξη, οριοθέτηση και υπεράσπιση της ΑΟΖ  της Ελλάδας.
Κατά τον ίδιο σε αυτή την φάση, επείγει η οριοθέτηση με Κύπρο, Αίγυπτο και η επικαιροποίηση  των κινήσεων μας με Λιβύη, όταν η Τουρκία είναι προφανές ότι τρέχει να οριοθετήσει με την κυβέρνηση της Τρίπολης της Λιβύης ΑΟΖ, ώστε να μπλοκάρει Ελλάδα και Κύπρο.
Ο Θεόδωρος Καρυώτης εξήγησε τα «κλειδιά» γύρω από την ΑΟΖ, ενώ αναφέρθηκε και στην παραδοξότητα η Τουρκία που δεν ήθελε να αποδεχτεί την ύπαρξη ΑΟΖ, σήμερα όχι μόνο μιλάει, αλλά παρουσιάζει και δεκάδες χάρτες, ενώ εμείς δεν έχουμε να επιδείξουμε παρά μόνο έναν εδώ και δεκαετίες και αυτός είναι του ίδιου του κ. Καρυώτη, όπως τον αντέγραψε από τις ΗΠΑ , στη λογική του Διεθνούς Δικαίου της Θάλασσας.

ΠΗΓΗ

• Όλα οδηγούν στην συνδιαχείριση με τους Τούρκους στην Μεσόγειο 

  Μυστικό σύμφωνο Τουρκίας - Γερμανίας κατά Ελλάδας 

  ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ
  Από τον Κώστα Αλεξανδρόπουλο
  
  

  Την ελληνικότητα των νησιών του Αν. Αιγαίου αμφισβητούν Τούρκοι και Γερμανοί, θέτοντας θέμα αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης.

  
  Την πρόθεσή του για κατάληψη τριών ελληνικών νησιών (Λέσβου, Χίου και Λήμνου) εξέφρασε ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με την Αθήνα να… κοιμάται τον ύπνο των τηλεοπτικών αδειών! Photo: Reuters / Umit Bektas. Πηγή: Supplied
  v
  

  Η ΑΔΥΝΑΜΗ σήμερα θέση της Ελλάδας των Μνημονίων, οι συνεχείς εθελόδουλες υποχωρήσεις λαού και κυβερνητών στις απαιτήσεις των ξένων, το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, αλλά και μια σειρά άλλων παραγόντων, όπως η αδυναμία του ελληνικού στρατού να υπερασπίσει τα σύνορα γιατί εξαιτίας των περικοπών δεν έχει ούτε σφαίρες, η πειθήνια υπακοή στα αμερικανικά κελεύσματα, αλλά και η πολιτική των «ανοιχτών συνόρων», και οι δηλώσεις-πράξεις του «Αριστερού» πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα ότι «στη θάλασσα [μεταξύ Τουρκίας-Ελλάδας] δεν υπάρχουν σύνορα», άνοιξαν καθώς φαίνεται την όρεξη του Ερντογάν, του “Τόνι Σοπράνο” της διεθνούς πολιτικής σκηνής, ο οποίος, έχοντας σπάσει τα μούτρα του σε Ιράκ και Συρία, επιχειρεί τώρα να σώσει το γόητρό του με το άνοιγμα ενός νέου μετώπου, έχοντας αυτή τη φορά την αμέριστη στήριξη των συμμάχων του Γερμανών.

  Έτσι, ο Ερντογάν αμφισβήτησε ευθέως την ελληνικότητα των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, ασκώντας κριτική στην τουρκική πολιτική ηγεσία που υπέγραψε το 1923 τη Συνθήκη της Λωζάννης, οι όροι της οποίας διαμόρφωσαν τη σύγχρονη Τουρκία.

  Είναι η πρώτη φορά στην σύγχρονη ιστορία της Τουρκίας, που ένας πρόεδρος της Δημοκρατίας εκφράζει δημοσίως τη διαφωνία του με την Συνθήκη Λωζάννης.

  Μιλώντας σε περιφερειακούς διοικητές της Τουρκίας, ο Ερντογάν είπε ξεκάθαρα ότι η χώρα του ζημιώθηκε από την συμφωνία του 1923 που καθόρισε τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας.
  v

  
  Ο Ερντογάν θεωρείται ο “Τόνι Σοπράνο” της διεθνούς πολιτικής σκηνής. Συχνά στους λόγους του αναφέρει τη Γερμανία του Χίτλερ ως υπόδειγμα αποτελεσματικού προεδρικού συστήματος. Photo: Reuters / Αyhan Ozer. Πηγή: Supplied
  v
  

  Συνεχίζοντας είπε πως η διαδικασία που ξεκίνησε μετά την απόπειρα πραξικοπήματος της 15ης Ιουλίου 2016 είναι «ένας νέος πόλεμος απελευθέρωσης» και τόνισε τα εξής:

  «Αυτό που συνέβη στο σύντομο χρονικό διάστημα μεταξύ 1912 και 1923, στα εδάφη μας τα οποία στο μεταξύ είχαν περιοριστεί στο ένα πέμπτο, ήταν η προσπάθεια κατοχής. Το έθνος μας λέει ότι η 15η Ιουλίου είναι ο δεύτερος πόλεμος απελευθέρωσης του τουρκικού έθνους. Το 1920 μας απείλησαν με τη Συνθήκη των Σεβρών και τελικά μας έπεισαν για την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Κάποιοι προσπάθησαν να μας επιβάλουν τη Λωζάννη. Τα νησιά που αν κάνουμε να φωνάξουμε, η φωνή μας θα ακουστεί απέναντι, τα δώσαμε με τη Λωζάννη. Τι θα γίνει με την υφαλοκρηπίδα, τι θα γίνει στον αέρα και στο έδαφος, δίνουμε μάχη ακόμη για όλα αυτά. Οι αίτιοι αυτής της κατάστασης είναι αυτοί που κάθισαν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων της συνθήκης αυτής. Δεν στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και έτσι, το πρόβλημα το αντιμετωπίζουμε τώρα εμείς. Εάν πετύχαινε η απόπειρα πραξικοπήματος, μάλλον θα έρχονταν μπροστά μας με μια συμφωνία χειρότερη από αυτή των Σεβρών».
  v

  Η Συνθήκη των Σεβρών

  Θυμίζουμε ότι με την Συνθήκη των Σεβρών, που υπογράφηκε το 1920, αποσπάστηκαν από την άλλοτε κραταιά οθωμανική αυτοκρατορία τα εδάφη εκτός Τουρκίας.

  Η Οθωμανική Αυτοκρατορία παρέδιδε την κυριαρχία της Μεσοποταμίας (Ιράκ), της Παλαιστίνης και της Υπεριορδανίας στην Βρετανία ως προτεκτοράτα της Κοινωνίας των Εθνών, την Συρία και τον Λίβανο στην Γαλλία επίσης ως προτεκτοράτα, ενώ η Ανατολία υπαγόταν στη σφαίρα επιρροής της Ιταλίας. Η Χετζάζ (μέρος της σημερινής Σαουδικής Αραβίας) το Κουρδιστάν και η Αρμενία θα γίνονταν ανεξάρτητα κράτη.

  Στην Ελλάδα παραχωρούνταν τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος και η ανατολική Θράκη μέχρι τη γραμμή της Τσατάλτζας κοντά στην Κωνσταντινούπολη.

  Η περιοχή της Σμύρνης έμενε υπό την ονομαστική επικυριαρχία του Σουλτάνου αλλά θα διοικούνταν από Έλληνα Αρμοστή ως εντολοδόχο των Συμμάχων, και θα μπορούσε να προσαρτηθεί στην Ελλάδα μετά από πέντε χρόνια με δημοψήφισμα. Το άρθρο 26 της Συνθήκης όριζε ακόμα ότι αν οι οθωμανικές αρχές δεν συναινούσαν στην εφαρμογή της, θα εξέπιπταν από την κυριαρχία τους στην Κωνσταντινούπολη, την οποία θα μπορούσε να καταλάβει η Ελλάδα – κάτι το οποίο έντεχνα είχε προωθήσει ο Βενιζέλος.

  Παράλληλα, η Βόρεια Ήπειρος ενσωματωνόταν στην Ελλάδα με το μυστικό Σύμφωνο Βενιζέλου-Τιττόνι.

  Η Ιταλία συμφώνησε ακόμα να παραχωρήσει τα Δωδεκάνησα (εκτός από τη Ρόδο και το Καστελλόριζο) στην Ελλάδα, και όταν η Βρετανία έδινε στο μέλλον την Κύπρο στην Ελλάδα, τότε (μετά από δημοψήφισμα) θα παραχωρούνταν και αυτά τα νησιά. (Η συμφωνία ακυρώθηκε αργότερα από την Ιταλία το 1922).
  v

  
  Ο χάρτης της Ελλάδας των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών σύμφωνα με τη Συνθήκη των Σεβρών. Πηγή: Wikimedia Commons
  v
  

  Ωστόσο, η Συνθήκη παρέμεινε γράμμα κενό και δεν επικυρώθηκε από κανένα κοινοβούλιο (ούτε το ελληνικό), καθώς μετά την επαναφορά του Κωνσταντίνου στον ελληνικό θρόνο, διαταράχθηκαν οι σχέσεις με τις συμμαχικές δυνάμεις, οι οποίες ποτέ δεν τον αναγνώρισαν ως αρχηγό του ελληνικού κράτους

  Η τότε Σοβιετική Ένωση έκανε ξεχωριστή συνθήκη με τους Οθωμανούς. Μετά την επικράτηση των Νεότουρκων, που μετέφεραν την πρωτεύουσα στην Άγκυρα, καθώς και την Μικρασιατική Καταστροφή, οι σύμμαχοι υπέγραψαν νέα συνθήκη ειρήνης (Συνθήκη της Λωζάννης) το 1923, με ευνοϊκότερους αυτή τη φορά όρους για την Τουρκία.
  v

  Η Συνθήκη της Λωζάννης

  Έτσι, τρία χρόνια μετά, η κυβέρνηση του Μουσταφά Κεμάλ υπέγραφε με τις δυτικές δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία κ.ά.) την Συνθήκη της Λωζάννης, η οποία καθόριζε τα σύνορα της σημερινής Τουρκίας και το καθεστώς γειτονίας και συνόρων μεταξύ της Τουρκίας και των πρώην κτήσεων της αυτοκρατορίας.

  Η Τουρκία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, κάποια νησιά του Αιγαίου, συγκεκριμένα την Ίμβρο και την Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία και την περιοχή της Σμύρνης.

  Παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η Συνθήκη των Σεβρών, αλλά χωρίς πρόβλεψη για δυνατότητα αυτοδιάθεσης. Ανέκτησε πλήρη κυριαρχικά δικαιώματα σε όλη της την επικράτεια και απέκτησε δικαιώματα στρατιωτικών εγκαταστάσεων σε όλη την επικράτειά της εκτός της ζώνης των Στενών των Δαρδανελίων.

  Επίσης, με βάση την Συνθήκη της Λωζάννης, η Τουρκία παραιτούνταν από κάθε είδους δικαίωμα ή διεκδίκηση από το νησί της Κύπρου.
  v

  Οι χαμένες πατρίδες

  Αυτό που παραλείπεται, τεχνηέντως, από τα βιβλία της ιστορίας είναι ότι ενώ η Ελλάδα ήταν με το πλευρό των νικητών κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, εξήλθε… ηττημένη! Και παραλείπεται επειδή τάχα οι χαμένες πατρίδες –εδάφη που δικαιωματικά ανήκαν στον Ελληνισμό και για τα οποία οι μεταγενέστεροι έχυσαν ποταμούς αίματος– είναι ένας από τους τόπους του νεοελληνικού εθνικισμού! Λες και η Ιωνία (Σμύρνη, Πέργαμος, Τρωάδα, Βηθυνία, Βυζάντιο) δεν ήταν ελληνική εδώ και 3.000 χιλιάδες χρόνια!

  Ουσιαστικά η Ελλάδα έχασε εδάφη που αθροιζόμενα έχουν σχεδόν ίση έκταση με τη σημερινή Ελλάδα! Αυτά είναι: Μικρά Ασία (Ιωνία), Ελλήσποντος και Προποντίδα, Βυζάντιο (Κων/πολη), Ανατολική Θράκη, Ανατολική Ρωμυλία (σημ. Νότια Βουλγαρία), Βόρεια Μακεδονία (σημ. Σκόπια), Βόρεια Ήπειρος (σημ. Νότια Αλβανία). Για να μην αναφέρουμε τα εδάφη του Πόντου.
  v

  
  Η προκυμαία της Σμύρνης πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή. Καρτ-ποστάλ εποχής. Image: Supplied
  v
  

  Το γερμανικό αίσχος

  Αμέσως μετά τις δηλώσεις Ερντογάν, και σαν να ήταν εκ των προτέρων συνεννοημένοι, οι Γερμανοί τάχθηκαν εμμέσως υπέρ μιας πιθανής αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης. Όπως δήλωσε ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών, Μάρτιν Σέφερ:

  «Δεν γνωρίζω τις δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου. Δεν θέλω να αμφισβητήσω ότι το είπε. Για τη γερμανική κυβέρνηση μπορώ μόνο να πω γι’ αυτό ότι μας είναι γνωστό πως υπάρχουν διαφορές εδώ και καιρό, εδώ και δεκαετίες, διαφορές απόψεων μεταξύ της Τουρκίας και της Ελλάδας για την οριοθέτηση των συνόρων μεταξύ των δύο χωρών. Η γερμανική κυβέρνηση είναι της άποψης ότι αυτές οι διαφορές μεταξύ των δύο χωρών πρέπει να επιλυθούν ειρηνικά και κατά τα άλλα απέχει μίας έκφρασης άποψης και σίγουρα δεν θα πάρει το μέρος κανενός».

  Σε επισήμανση ότι ο κ. Ερντογάν αναφέρθηκε σε νησιά και όχι σε σύνορα, ανέφερε: «Δεν γνωρίζω τη δήλωση του κ. Ερντογάν και δυστυχώς δεν μου είναι δυνατό να αντιδράσω σε αυτό».

  Ερωτηθείς, δε, εάν η Λέσβος, η Χίος και η Λήμνος είναι ελληνικά νησιά, απάντησε: «Επαναλαμβάνω αυτό που είπα».

  Και να σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν κάποιοι στη χώρα μας που εθελοτυφλούν πιστεύοντας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση (που είναι υπό διάλυση) εγγυάται το απαραβίαστο των συνόρων μας!
  v

  Μυστική συμφωνία Γερμανίας-Τουρκίας;

  Όπως αποκάλυψε ανώτατη διπλωματική πηγή που θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία της, κατά τη συνάντηση Μέρκελ-Ερτνογάν στο περιθώριο των G20 στις 4 Σεπτεμβρίου 2016, ο Τούρκος πρόεδρος ρώτησε τη Γερμανίδα καγκελάριο, αναφορικά με το ζήτημα του «προσφυγικού», ποια θα ήταν η αντίδραση του Βερολίνου σε μια πιθανή κατάληψη τριών ελληνικών νησιών (Λέσβου, Χίου και Λήμνου) από τον τουρκικό στρατό.

  «Εάν δεχτείτε μετά να τα πουλήσετε σε εμάς, θα μείνουμε ουδέτεροι», ήταν η –μεταξύ σοβαρού και αστείου– απάντηση της Γερμανίδας καγκελάριου.
  v

  
  «Εποικοδομητική» ήταν η συνάντηση Μέρκελ-Ερντογάν στο περιθώριο των G20 στην Κίνα.
  Image: Supplied
  v
  

  «[Η Μέρκελ και ο Ερντογάν] συζήτησαν τις γερμανο-τουρκικές σχέσεις, την περαιτέρω εφαρμογή της συμφωνίας ΕΕ-Τουρκίας (για τη μετανάστευση) και τις αμοιβαίες ανησυχίες τους σχετικά με τον συνεχιζόμενο συριακό εμφύλιο πόλεμο», δήλωσε ο εκπρόσωπος της γερμανικής κυβέρνησης. «Η συζήτηση ήταν εποικοδομητική», πρόσθεσε.

  Ο εκπρόσωπος δεν είπε αν οι δύο ηγέτες μίλησαν επίσης για την άρνηση της Τουρκίας να επιτρέψει σε Γερμανούς βουλευτές να επισκεφθούν γερμανικά στρατεύματα στην αεροπορική βάση του Ίντσιρλικ.

  Να θυμίσουμε ότι από την εποχή του Κεμάλ, η Γερμανία ήταν ο καλύτερος σύμμαχος και υποστηρικτής της Τουρκίας, τροφοδοτώντας το νέο τουρκικό κράτος με χρήματα, όπλα αλλά και εκπαιδευτές αξιωματικούς για τον τουρκικό στρατό.
  v

  Θέμα Τσάμηδων εγείρουν οι… Βρυξέλλες!

  Εξ εταίρων τα βέλη! Σαν να μην έφτανε το θέμα του «προσφυγικού», στο οποίο οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν δώσει στη χώρα μας τον ρόλο της αποθήκης ψυχών και του φορτοεκφορτωτή του βάρους της διαχείρισης του όλου ζητήματος, έρχεται τώρα ένα ακόμη χτύπημα εναντίον της Ελλάδας.

  Ο αυστριακός επίτροπος Διερεύνησης της ΕΕ, Γιοχάνες Χαν, ανέφερε ότι η Κομισιόν επικρότησε το γεγονός πως Ελλάδα και Αλβανία εξετάζουν τη θέσπιση κοινού μηχανισμού, που θα συνέρχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για την επίλυση των εκκρεμών διμερών ζητημάτων. Σε αυτά, πρόσθεσε, περιλαμβάνονται η οριοθέτηση της ελληνοαλβανικής υφαλοκρηπίδας και των θαλάσσιων ζωνών, τα δικαιώματα των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες και το «τσαμικό ζήτημα».
  v

  
  Οι αλβανικές προκλήσεις εναντίον της Ελλάδας είναι συχνό φαινόμενο, με τον ΥΠΕΞ Νίκο Κοτζιά να βλέπει πίσω από αυτές «τουρκικό δάκτυλο». Image: Supplied
  v
  

  To θέμα της υφαλοκρηπίδας στο Ιόνιο, και κατ’ επέκταση θέμα διευθέτησης των ελληνοαλβανικών συνόρων, το έχει θέσει ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα ήδη από το 2015, λέγοντας ότι «το εθνικό συμφέρον υπερτερεί της καλής γειτονίας».

  «Δεν έχουμε κανένα απολύτως πρόβλημα με την κυβέρνηση της Αθήνας. Όμως δεν σκοπεύουμε να θυσιάσουμε το εθνικό συμφέρον, για τις σχέσεις καλής γειτονίας. Έχω συγχαρεί τον πρωθυπουργό Τσίπρα για την εκλογή του και τον έχω καλέσει να επισκεφθεί τα Τίρανα και θα ήμουν ευτυχής να επισκεφθώ την Αθήνα», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Αλβανίας.

  Σχολιάζοντας δε, την εκλογή του Σπετίμ Ιντρίζι, από το ακραίο εθνικιστικό κόμμα των Τσάμηδων PDIU, ως αντιπροέδρου του αλβανικού κοινοβουλίου, σημείωσε: «Ως προς το θέμα αυτό, όπως εμείς δεν φανταζόμαστε να υποδείξουμε στην Αθήνα ποιον να επιλέξει στην ηγεσία του κοινοβουλίου ή της κυβέρνησής της, έτσι δεν φανταζόμαστε την Αθήνα να κάνει το ίδιο σε εμάς».
  v

  Σκοπιανό και Κυπριακό

  Κοντά σε αυτά, υπάρχουν δύο άλλα προβλήματα, το πρώτο με τα Σκόπια. Στο κρατίδιο αυτό όχι μόνον παγιώνεται η έξαρση του εθνικισμού, αλλά κλιμακώνεται και διευρύνεται σε ζητήματα πέραν του υπό διαπραγμάτευση θέματος της ονομασίας.

  Έτσι, συχνά-πυκνά, οι Σκοπιανοί θέτουν θέμα «Μακεδονικής μειονότητας»! Τέτοιες απαράδεκτες δηλώσεις ευθυγραμμίζονται με τη συνολικότερη τακτική των ΗΠΑ και της ΕΕ στα Βαλκάνια, όπου όχι μόνον δεν θέλουν να κλείσουν ζητήματα, αλλά αντίθετα, με την τακτική του «διαίρει και βασίλευε», στήνουν προτεκτοράτα τύπου ΠΓΔΜ και Kοσόβου, υποδαυλίζοντας εθνικισμούς και αντιθέσεις ώστε το κλίμα να είναι συνεχώς φορτισμένο.

  Δεύτερο –και σπουδαιότερο– ακανθώδες ζήτημα είναι αυτό του Κυπριακού. Με αφορμή την 56η επέτειο της Κυπριακής Ανεξαρτησίας, ο Αμερικανός πρόεδρος έστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο Αναστασιάδη, με την οποία επιδοκιμάζει τη σημαντική πρόοδο που γίνεται προς την επίτευξη μιας δίκαιης και διαρκούς λύσης για επανένωση της νήσου σε διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία.

  «Μια λύση που θα δημιουργήσει μεγάλες προοπτικές για περιφερειακή συνεργασία και θα προσφέρει σε όλους τους Κύπριους ένα λαμπρότερο μέλλον. Παραμένουμε βαθιά δεσμευμένοι για τη στήριξη των προσπαθειών σας και πιστεύουμε ότι μια λύση είναι εφικτή», ανέφερε στην επιστολή του ο Ομπάμα.

  Αυτό που δεν ανέφερε ο Αμερικανός πρόεδρος είναι ότι στην επιχειρούμενη «λύση» του Κυπριακού, κομβικό ρόλο παίζει η παραμονή των τουρκικών στρατευμάτων κατοχής που δεν προβλέπεται να φύγουν από τη Μεγαλόνησο. Θα αποδεχτούν άραγε κάτι τέτοιο η Λευκωσία και η Αθήνα;
  v

  
  Συνάντηση Παυλόπουλου-Αναστασιάδη στο Προεδρικό Μέγαρο με σαφή μηνύματα προς Τουρκία και ΕΕ. Image: Supplied
  v
  

  Η μόνη σαφής έως τώρα τοποθέτηση είναι αυτή του προέδρου της Δημοκρατίας, Προκόπη Παυλόπουλου, ο οποίος, κατά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο της Κύπρου Νίκο Αναστασιάδη στις 9 Σεπτεμβρίου στο Προεδρικό Μέγαρο, επανέλαβε την σταθερή θέση της Αθήνας για εξεύρεση λύσης στο Κυπριακό σύμφωνης με το διεθνές δίκαιο και το ευρωπαϊκό κεκτημένο και επισήμανε ότι «η λύση δεν μπορεί να περιλαμβάνει εγγυήσεις και στρατεύματα κατοχής».

  «Για να είναι η λύση αποδεκτή και ρεαλιστική, δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να έχει Συνομοσπονδιακή οντότητα, γιατί αυτό είναι αντίθετο και με το διεθνές δίκαιο, αλλά και με το ευρωπαϊκό δίκαιο. Πρέπει να διασφαλισθεί επίσης η ενιαία ιθαγένεια και, το κυριότερο, η κυριαρχία. Δεν χωρούν εκπτώσεις στην κυριαρχία της Κυπριακής Δημοκρατίας μετά την επίλυση του Κυπριακού, όπως δεν χωρούν βεβαίως πλέον εγγυήσεις και πολύ περισσότερο στρατεύματα κατοχής», τόνισε ο Προκόπης Παυλόπουλος.
  v

  Προς διαμελισμό της χώρας;

  Όπως είπε κάποτε ο Τουργκούτ Οζάλ (πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας): «Δεν χρειάζεται να κάνουμε πόλεμο με τους Έλληνες. Αρκεί να τους στείλουμε μερικά εκατομμύρια μουσουλμάνους από την εδώ μεριά και να τελειώνουμε πια με αυτούς».

  Το 2010 στην Ελλάδα υπήρχαν 500.000 μουσουλμάνοι, σύμφωνα με στοιχεία του PEW Research Center. Έκτοτε ο αριθμός τους έχει αυξηθεί, ενώ σε αυτούς θα πρέπει να προστεθούν και οι 65.000 (αν δεν είναι περισσότεροι) «πρόσφυγες» που στοιβάζονται στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου αλλά και στην ενδοχώρα.
  v

  
  Σύμφωνα με τον αναπληρωτή υπουργό Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννη Μουζάλα, οι 7 στους 10 στα νησιά είναι πλέον μετανάστες. Image: Supplied
  v
  

  Εάν συνεχιστούν αυτές οι «μειωμένες» ροές (όπως ομολόγησε στη Βουλή ο αναπληρωτής υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής, Γιάννης Μουζάλας, οι 7 στους 10 στα νησιά είναι πλέον μετανάστες), το 2018 θα έχουμε περί τα 2.500.000 μουσουλμάνους λαθρομετανάστες. Θα μπορέσει άραγε να σωθεί η χώρα από διαμελισμό;

  Καλός ο ανθρωπισμός, τι να τον κάνεις, όμως, όταν δεν θα έχεις πια πατρίδα για να τον επιδείξεις;

  Στο μεταξύ τα ποσοστά των μουσουλμάνων στις γύρω βαλκανικές χώρες είναι ακόμη υψηλότερα. Στο Κοσσυφοπέδιο υπάρχουν 7,4 εκατομμύρια μουσουλμάνοι πολίτες, αριθμός που αντιστοιχεί στο 91,7% του πληθυσμού∙ στην Αλβανία το ποσοστό φθάνει το 82,1%, στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη το 41,6%, στην ΠΓΔΜ το 34,6%, στο Μαυροβούνιο το 18,5% και μόνο στη Σερβία είναι 3,7%.

  Και έχεις και τους Οικολόγους-Πράσινους που μετέχουν στον ΣΥΡΙΖΑ να μιλούν για… τουρκική μειονότητα στη Θράκη!

  Από ποιον να φυλαχτείς; Από τον εξωτερικό εχθρό ή από την εσωτερική αφασία και διανοητική ανεπάρκεια;

  Και τα όρια ιστορικής επιβίωσης του έθνους καθημερινά στενεύουν…

  
  

  ---