Πώς γίνεται να διαδηλώνεις κατά «αντεργατικών μέτρων που έρχονται» όταν έχει ψηφίσει πολλά «αντεργατικά μέτρα».
Οι
πολίτες που κατέβηκαν την Τρίτη για να διαδηλώσουν ήταν
πανθομολογουμένως λίγοι. Ίσως έφταιγε η βροχή, ίσως ο μικρός χρόνος ζωής
της νέας κυβέρνησης, ίσως η αίσθηση πως μετά από 10 χρόνια κρίσης,
3μιση μνημόνια και αναρίθμητες πορείες η κοινωνία δεν αντέχει να
ξαναπαίξει το ίδιο έργο. Ωστόσο, υπήρξαν στιγμιότυπα της πορείας που
έγιναν viral. Αυτά με τον πρώην υπουργό Οικονομικών, τον πρώην υφυπουργό
Εργασίας και άλλα στελέχη και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που κατέβηκαν να
διαδηλώσουν ενάντια στα «αντεργατικά μέτρα που φέρνει η κυβέρνηση».
Επιστροφή στα χρόνια 2010-2014 θα έλεγε κανείς. Πλην όμως έχει προηγηθεί
η τετραετία 2015- 2019 και το 1μιση μνημόνιο που έφερε η κυβέρνηση
ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Αξίζει να θυμηθεί κανείς ποια είναι τα μέτρα που
διαπραγματεύτηκε, ψήφισε και εφάρμοσε η κυβέρνηση τα στελέχη της οποίας
διαδήλωσαν σήμερα «ενάντια σε αντεργατικές πολιτικές».Το τρίτο μνημόνιο, λοιπόν, και οι εφαρμοστικοί νόμοι που ακολούθησαν με την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ έφεραν για πρώτη φορά στην χώρα μας την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων. Με τη διάταξη, καταργήθηκε το δικαίωμα του εκάστοτε υπουργού Εργασίας να αποτρέπει τις ομαδικές απολύσεις ασκώντας βέτο. Μάλιστα, η προέγκριση της διαδικασίας αντικαταστάθηκε από τη γνωμοδότηση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, η οποία μάλιστα «απλώς μπορεί να ληφθεί υπόψη από το δικαστήριο».
Επίσης η τρίτη αξιολόγηση του 2017 έφερε ριζοσπαστικές αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982. Μέχρι εκείνη τη στιγμή για να θεωρείται νόμιμη η λήψη απόφασης για απεργία απαιτείτο η παρουσία του 1/3 των οικονομικά τακτοποιημένων μελών. Με τη διάταξη Αχτσιόγλου προκειμένου να υπάρχει απαρτία για να αποφασιστεί απεργία θα πρέπει να συμμετέχει το 50+1% των εργαζομένων που εκπροσωπούνται στα πρωτοβάθμια σωματεία. Έτσι η λήψη απόφασης για απεργία πλέον έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη υπόθεση. Ταυτόχρονα θεσπίστηκε ότι τα δικαστήρια θα αποφαίνονται με διαδικασίες fast track για το αν μια απεργία είναι νόμιμη ή όχι, ενώ επανήλθε μερικώς από το παράθυρο το lock out, το δικαίωμα δηλαδή ανταπεργίας του εργοδότη. Επίσης υπήρξαν αλλαγές επί τα χείρω για τους συνδικαλιστές στις άδειες που μπορούν να λαμβάνουν, ενώ έγινε πιο εύκολη η απόλυση ενός εκπροσώπου εργαζομένων. Χαρακτηριστική είναι η χθεσινή ανακοίνωση του αντιπροέδρου της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΑΔΕΔΥ όπου αναφέρει ότι ο Βρούτσης «συνεχίζει το έργο της προηγούμενης κυβέρνησης και της κ. Αχτσιόγλου, η οποία καθιέρωσε για πρώτη φορά το 50% +1 για τη λήψη αποφάσεων από τις Γενικές Συνελεύσεις των συνδικάτων». Στο ίδιο μήκος κύματος ήταν και η ανακοίνωση του ΚΚΕ που ασκεί σφοδρότατη κριτική και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ: «Η νέα επίθεση στο δικαίωμα της απεργίας αποτελεί συνέχεια του νόμου Αχτσιόγλου, αφού στη διάταξη που προβλέπει το 50% συν ένα για τις συνελεύσεις των σωματείων, το σχέδιο Βρούτση, με πρόσχημα την ενίσχυση της δημοκρατίας, προσθέτει την ηλεκτρονική ψηφοφορία για τις αποφάσεις των συνδικάτων».
Πέρα όμως από τον περιορισμό των εργατικών δικαιωμάτων, στην τετραετία που προηγήθηκε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ μείωσε το ύψος του επιδόματος που δίνεται σε τρίτεκνους και πολύτεκνους εργαζόμενους γονείς, ενώ πλήγμα δέχθηκαν την τελευταία 4ετία και οι συντάξεις με 15 περικοπές σε επικουρικές, μερίσματα, χηρείας, κύριες- μέσω της αύξησης της εισφοράς υγείας, επιβολή ανώτατου πλαφόν, κατάργηση πρόωρων συντάξεων και φυσικά με την σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, του βοηθήματος, δηλαδή, των χαμηλοσυνταξιούχων.
ΠΗΓΗ
Ο έσχατος ευτελισμός των απεργιακών κινητοποιήσεων...
Ο αξιότιμος “κύριος” Δημήτρης Παπαδημούλης είναι ένα ακραίο πολιτικό φρούτο εποχής. Γιαλαντζί αριστερός, φανατικός υποστηρικτής του 4ου Ράϊχ, της κατοχής και φτωχοποίησης της χώρας μας από την Ευρώπη της Γερμανίας. “Σύντροφος”, “συναγωνιστής” και εκπρόσωπος του Τζώρτζ Σόρος που προωθεί τη Νέα Τάξη πραγμάτων, την παγκοσμιοποίηση του κιμά, την ισοπέδωση των πατρίδων και σε τελευταία ανάλυση, την Ισλαμοποίησή μας.Υπέρμαχος της συμφωνίας των Πρεσπών για τη Μακεδονία, μέχρι του σημείου να δηλώνει πως τα Σκόπια έχουν δικαιώματα στα λιμάνια Θεσσαλονίκης και Καβάλας. Ακραία προκλητικός με εξυπνακίστικα σχολιάκια από το Twitter, όπου αναδεικνύεται η εμπάθεια σε κάθε τι ελληνικό, όπως και η αμορφωσιά του. Αυτό έκανε και με Πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, όπου μας πληροφόρησε ότι, ο Ιησούς Χριστός ήταν…πρόσφυγας !Αρρωστημένος υποστηρικτής του ευρώ και πολέμιος της δραχμής, ζάμπλουτος, γυαλιστερός, ΣΥΡΙΖΑίος, διατηρεί σε τραπεζικούς του λογαριασμούς στο εξωτερικό εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ, ακολουθώντας το γνωστό δόγμα του “αριστερού λόγου-μπαρούφας με δεξιά την τσέπη”.Όπως αποδεικνύεται από τη δήλωσή του για το το πόθεν έσχες για το 2018 που ανακοινώθηκε αυτές τις μέρες, Ελληνοφάγος και Χριστοανοφάγος, χωρίς αιδώ και ντροπή “κύριος” Παπαδημούλης, είναι ένας υπερλεφτάς με χαρτοφυλάκιο επενδυτικών τίτλων της τάξης των 2 εκατ. ευρώ, Σύμφωνα με τη δήλωση τα προσωπικά εισοδήματα του αξιότιμου “κυρίου” Παπαδημούλη ανήλθαν σε 252.700,95 ευρώ και της συζύγου του σε 25.265,65 ευρώ. ! ‘Αξιος ο μισθός του πρωτοκλασάτου ευρώδουλου αριστεροδεξιού αυτού “κυρίου”.
Σε 18 τραπεζικούς λογαριασμούς το ζεύγος Παπαδημούλη έχει καταθέσεις συνολικού ύψους 1.094.550,12 ευρώ ενώ η σύζυγος του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ είναι συνδικαιούχος με τον αδερφό της σε επιπλέον δύο λογαριασμούς με καταθέσεις 436.040,59 ευρώ.Στο μεταξύ, το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο του “κυρίου” Παπαδημούλη κατά το συγκεκριμένο οικονομικό έτος περιελάμβανε 19 τίτλους μετοχών και αμοιβαίων κεφαλαίων με αποτίμηση αξίας ύψους 973.593,94 ευρώ έως την εκποίηση 667 μεριδίων αμοιβαίου κεφαλαίου(KBC PRIVILEGED) έναντι 211.952,59 ευρώ.
Στη συνέχεια αφήνουμε το πεδίο σχολιασμού για το φαινόμενο Παπαδημούλη, τον οποίο κάποιοι παράξενοι οπαδοί της “ροζέ αριστεράς” τον επιβράβευσαν με την επανεκλογή τους στη χρυσοφόρο θέση του ευρωβουλευτή με αμοιβές της τάξης των 20.000 ευρώ μηνιαίως, στον Μάνο Βουλαρινό του Athens Voice.
Ο.Δ.
Μάνος Βουλαρίνος
O σύντροφος Παπαδημούλης είναι πρώην βουλευτής και νυν ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σημαίνει ότι: α) χρησιμοποιεί τα πάντα ως εργαλεία προπαγάνδας αδιαφορώντας για την πραγματικότητα β) είναι άνθρωπος που έχει περιορισμένες γνώσεις και μεγάλη εμπιστοσύνη σε αυτές. Μια από τις συνέπειες των ωραίων γνωρισμάτων του είναι κάποια μοναδικά τουίτ, σαν αυτό της 23ης του Δεκεμβρίου, ημερομηνία κατά την οποία το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς* αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια γιορτή για την οποία ελάχιστα γνωρίζει: τα Χριστούγεννα.
Aμέσως, δεκάδες καλοί Σαμαρείτες έσπευσαν να υποδείξουν στον σύντροφο Παπαδημούλη όλα τα λάθη που κατάφερε να κάνει χρησιμοποιώντας τους λίγους χαρακτήρες που επιτρέπει το τουίτερ. Του έγραψαν ότι ο Ιωσήφ και η Μαρία μπορεί να ήταν πολλά πράγματα αλλά δεν ήταν πρόσφυγες και όχι μόνο δεν κρύβονταν απο τους Ρωμαίους, αλλά ο λόγος που βρίσκονταν στην Βηθλεέμ ήταν η υπακοή τους στην διαταγή του Οκταβιανού Αύγουστου σύμφωνα με την οποία όλοι όσοι ήταν υπο Ρωμαϊκή κυριαρχία έπρεπε να πάνε στον τόπο καταγωγής τους προκειμένου να απογραφούν. Τ
ου έγραψαν ότι ο στάβλος δεν ήταν κρυψώνα, αλλά το αποτέλεσμα της κοσμοσυρροής για την απογραφή εξ αιτίας της οποίας η πληρότητα στη Βηθλέεμ ήταν χειρότερη από Σαντορίνης τον Δεκαπενταύγουστο. Τέλος τον ενημέρωσαν ότι οι «Άραβες» τους οποίους αναφέρει, πρέπει να είναι κάποια φυλή δικής του επινόησης, καθώς οι πραγματικοί Άραβες εμφανίστηκαν πολύ αργότερα στην περιοχή (κάποιοι μάλιστα αναρωτήθηκαν πώς είναι δυνατόν ο σύντροφος Παπαδημούλης να βασίζει την αντιρατσιστική του ρητορική πάνω σε έναν θρησκευτικό μύθο, αλλά αυτή η απορία επιτρέψτε μου να πω πως είναι μάλλον αγενής, καθώς όλη η ιδεολογία από την οποία ζει και αμοίβεται ο άοκνος υπηρέτης των ελληνικών συμφερόντων στην αλλοδαπή, βασίζεται σε μύθους).
Το αποτέλεσμα του κραξ… των πληροφοριών με τις οποίες έλουσαν τον σύντροφο Παπαδημούλη οι συμπολίτες που – σε αντίθεση με εκείνον – έτυχε να είναι και πνευματικώς παρόντες στις τάξεις του δημοτικού, ήταν μια τρύπα στο νερό. Ο ατρόμητος αριστερός δεν φοβήθηκε τη χλεύη, δεν φοβήθηκε τον εξευτελισμό, δεν φοβήθηκε την αποκάλυψη της βαθιάς του άγνοιας και δεν κατέβασε το επίμαχο τουίτ.
Αντιθέτως, εκανε ό,τι κάνει κάθε αριστερός που σέβεται τον εαυτό του μπροστά στην αλήθεια: Την αγνόησε. Και συνέχισε να την αγνοεί ακόμα κι όταν κάποιος συμπολίτης του θύμισε πως αν θέλει να βρει παραδείγματα ρατσισμού και κακομεταχείρησης προσφύγων και μεταναστών δεν χρειάζεται να ταξιδέψει στην Ιουδαία της φαντασίας του. Μπορεί απλώς να κοιτάξει τον καθρέφτη του. Και μπράβο του.
* «ιστορικό» είναι οποιοδήποτε στέλεχος της αριστεράς έχει ξεπεράσει το 52ο έτος της ηλικίας του ή έχουν αρχίσει να ασπρίζουν οι τρίχες της κεφαλής του.
Σχόλια