Νίκος Φωτόπουλος Ήρθε στο γραφείο μου και με βρήκε την ώρα που διόρθωνα πτυχιακές εργασίες. «Να περάσω δάσκαλε;» με ρώτησε δειλά, έχοντας, ωστόσο, τη σιγουριά πως η πόρτα μου ήταν ορθάνοιχτη για αυτόν, αφού ήξερε πως ήταν ένας από τους καλύτερους και αγαπημένους μου φοιτητές. «Θα πιεις καφέ να σου παραγγείλω;» τον ρώτησα. «’Εγώ θα πιω έναν δεύτερο ακόμα» τον διαβεβαίωσα. «Όχι, ευχαριστώ, για άλλο ήρθα» μου απάντησε. «Ήρθα να σε αποχαιρετήσω». Κοντοστάθηκα για να σκεφτώ γιατί ο αποχαιρετισμός. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Να μην πολυλογώ. Ο Βασίλης στο παρελθόν ήταν μεταπτυχιακός φοιτητής μου και ήρθε να με αποχαιρετήσει γιατί βρήκε δουλειά στη Δανία, ως σύμβουλος εκπαίδευσης και απασχόλησης, σε μια δομή δια βίου μάθησης για κοινωνικά ευπαθείς ομάδες. «…Το πάλεψα όσο δεν πήγαινε... αλλά να ζω με τους γονείς μου στα 28... δεν λέει. Άσε που, παντού πόρτες κλειστές και ο βασικός μισθός γύρω στο πεντακοσάρικο. Δεν φτάνει ούτε για ...τσιγάρα».
Κυριολεκτικά με αποστόμωσε. Κι αυτό όχι γιατί δεν έχω ιδέα για αυτό που περνάει ο τόπος και κυρίως οι νέοι άνθρωποι. Ή για το περίφημο brain drain, το brain waste, τους Νeets (Νέοι εκτός εκπαίδευσης, κατάρτισης και απασχόλησης) και τόσους άλλους νεολογισμούς και ποσοτικούς δείκτες που είτε τους καταγράφουμε, είτε επιχειρούμε κοινωνιολογικά ή πολιτικά την ανάλυση και την ερμηνεία τους.Ωστόσο, είναι διαφορετικό να μιλάς θεωρητικά για τη δικτατορία των αριθμών και για σχέδια πολιτικής επί χάρτου, και εντελώς διαφορετικό να βιώνεις άμεσα το αδιέξοδο των διπλανών σου, που είτε ψάχνουν δουλειά, είτε υποαπασχολούνται, είτε κακοπληρώνονται, είτε αναγκάζονται να στερηθούν την πατρίδα και τους δικούς τους ανθρώπους. Είναι σαφές πως απέναντι στο ατομικό πρόβλημα ενδέχεται να βλέπεις έστω και με μια σχετική ανακούφιση την πρόσκαιρη λύση που κάποιος δικός σου βρίσκει.
- Το πρόβλημα, όμως, παραμένει, βυθίζοντάς μας ακόμα πιο βαθιά. Υπολογίζεται πως την περίοδο 2008-16 πάνω από 400.000 Έλληνες, κυρίως υπέρ-εκπαιδευμένοι νέοι, πήραν το δρόμο του εξωτερικού, προσφέροντας την εργατική τους δύναμη (χειρωνακτική και διανοητική) στο ΑΕΠ μιας άλλης χώρας. Και δυστυχώς, η προσφορά αυτή αποτελεί το παράγωγο μιας τεράστιας (ελληνικής) επένδυσης. Αυτή κατά κανόνα προέρχεται από το δημόσιο εκπαιδευτικό μας σύστημα όσο και από το υστέρημα των ιδιωτικών οικογενειακών προϋπολογισμών. Η επένδυση αυτή δεν επιστρέφει ποτέ, ως ανατροφοδότηση, στον τόπο μας που τόσο την έχει ανάγκη.
Εθνική αιμορραγία
Είναι ευνόητο πως το ζήτημα δεν έγκειται στην ατομική περίπτωση του καθενός που ενδεχομένως αναζητά την επαγγελματική του προοπτική στο εξωτερικό. Το πρόβλημα μετατρέπεται σε κοινωνικό, λαμβάνοντας ουσιαστικά διαστάσεις "εθνικής αιμορραγίας", από τη στιγμή που για τους νέους μας η επιλογή του εξωτερικού εδραιώνεται ολοένα και περισσότερο σε μονοδιάστατη, καταναγκαστική και επιβεβλημένη διαδρομή.Και αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, ή δεν επαναπροσδιορισθούν με ριζοσπαστικές τομές οι επαγγελματικές προοπτικές των νέων, σε συνδυασμό με το τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα που η χώρα με βεβαιότητα θα αντιμετωπίσει, είναι ξεκάθαρο πως θα βρεθούμε στο άμεσο μέλλον σε απίστευτα δύσκολες παθογενείς καταστάσεις.
Ο Βασίλης, είναι ο κάθε Βασίλης που υπάρχει δίπλα μας, μένει στην πολυκατοικία μας.
Πίνει τον καφέ του στο διπλανό τραπέζι, σπουδάζει και εργάζεται τα βράδια, είναι το delivery boy, ο πωλητής σε ένα κατάστημα κινητής τηλεφωνίας, o υπάλληλος του courier που μας χτυπάει την πόρτα, το παιδί που μοιράζει διαφημιστικά φυλλάδια, χτυπώντας επίμονα το κουδούνι της πολυκατοικίας, ο νεαρός που σερβίρει τον καφέ μας, ο απόφοιτος που ντρέπεται να ζητάει χαρτζιλίκι από τους γονείς του…
- Ο Βασίλης είμαστε εμείς, είναι ο νέος που έχουμε μέσα μας ως ενοχή και τόσα άλλα που δεν μπορώ να ιστορήσω... Το μόνο που κατάφερα, οριακά να του ευχηθώ, έστω και αμήχανα, ήταν: «Καλή τύχη παιδί μου». Και παραφράζοντας τον ποιητή πρόσθεσα: «Και μην ξεχνάς να θυμίζεις και στα άλλα, τα δικά μας παιδιά που θα συναντήσεις εκεί: “Μη παρακαλώ σας μη/ λησμονάτε τη χώρα σας!”».
blogger:
Από παλιότερη εγγραφή:
- "..η χώρα ..αδειάζει από τους άξιους και τους εξειδικευμένους, εν τέλει τους νέους που είναι σε θέση να δημιουργήσουν πλούτο. Στη συνέχεια περιμένετε τον κόφτη... Όλη η χώρα θα είναι σε μια κατάσταση νεκροφάνειας εξυπηρετώντας σκοπούς (που δεν ομολογούνται, αλλά και που αποκρύπτονται..)
1. Να δώσει το χρόνο ώστε να ολοκληρωθεί το πλιάτσικο και τη μεταφορά όλων των περιουσιακών στοιχείων στους ξένους(;) (που θα "αγοράσουν" αντί πινακίου φακής).
2. Με τον τρόπο αυτό το σύνολο της οικονομικής δραστηριότητας θα περάσει σε φορείς και οντότητες έξω από τη χώρα.
3. Θα έχουμε ανάπτυξη τύπου Γουατεμάλας, με κέρδη για τις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στην ...εκμετάλλευση της χώρας, αλλά πενία στους εργαζόμενους ιθαγενείς και μετανάστες.
4. Θα μειωθεί το κόστος διατήρησης της όποιας "κρατικής" δομής - και θα μειώνεται διαρκώς με τους προβλεπόμενους κόφτες - ώστε να αποτελεί μικρό βάρος χρηματοδότησης για το ευρωπαϊκό ιερατείο. (Εν τω μεταξύ θα μειώνεται και η δαπάνη για συντάξεις, αφού διαρκώς θα μειώνονται οι πόροι χρηματοδότησης, αλλά και επειδή οι συνταξιούχοι ...πεθαίνουν)
Κλέβοντας
τον κ. Βιλιάρδο θα συμφωνήσω μαζί του στο ότι το μέλλον της Ελλάδας
είναι εξασφαλισμένο. Το τι σημαίνει εξασφάλιση είναι μια άλλη υπόθεση:
"Δεν έχω
καμία αμφιβολία σχετικά με το ότι, το μέλλον της Ελλάδας θα είναι
ρόδινο - αφού δεν πρόκειται να διακινδυνεύσουν οι Γερμανοί τις
επενδύσεις και τις επιχειρήσεις τους στη χώρα. Για παράδειγμα, δεν
πρόκειται να χάσουν τα χρήματα που έδωσαν για την εξαγορά των 14
αεροδρομίων που χρηματοδότησαν με δάνειο από την Alpha Bank που εμείς
διασώσαμε, με δικά μας χρήματα κοκ. – ούτε να θέσουν σε κίνδυνο
εταιρείες τους σαν τη Lidl, την Praktiker κλπ. Αντίθετα θα εξαγοράσουν
πολλές άλλες, ειδικά τις κοινωφελείς όπως τη ΔΕΗ – ενώ θα επεκταθούν
στις τουριστικές επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν τη βαριά βιομηχανία
της χώρας.
Οι Γερμανοί δεν θα διακινδυνεύσουν ούτε τις επενδύσεις που διενεργήθηκαν με επιδοτήσεις της ΕΕ, όπως τις εθνικές οδούς που συνεχίζουν να κατασκευάζονται ή τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου - αφού γνωρίζουν πολύ καλά πόσο ωφέλιμες θα είναι για τη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας (ΤΟΥΣ). Σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι, με τα περίπου 60-80 δις € που εγγυώνται οι ίδιοι για τα πακέτα χρηματοδότησης ύψους 250 δις € που δόθηκαν στην Ελλάδα, ελέγχουν ένα από τα καλύτερα οικόπεδα του πλανήτη, εξαγοράζοντας σε εξευτελιστικές τιμές τα δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία των κατοίκων του, τεκμηριώνει πως το εγχείρημα τους ήταν φθηνό, έξυπνο και εξαιρετικά κερδοφόρο – κάτι που δεν συμβαίνει με τα υπόλοιπα κράτη-δανειστές μας, τα οποία ουσιαστικά δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα.
Για να γίνει περισσότερο κατανοητό το έξυπνο εγχείρημα των Γερμανών φίλων μας, το εξής παράδειγμα: Για να εξαγοράσει κανείς μια χώρα αξίας πολλών τρις €, συγκεντρώνει μία ομάδα δανειστών, οι οποίοι τη χρηματοδοτούν με 250 δις € που δεν δίνουν από την τσέπη τους, αλλά μόνο εγγυώνται. Ο ίδιος εγγυάται για τα 80 δις €, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις εξόφλησης τους κάποια στιγμή στο μέλλον – με την επιβολή μέτρων, καθώς επίσης με το ξεπούλημα των περιουσιακών της στοιχείων κυρίως στον ίδιο, σε εξευτελιστικές τιμές. Στο τέλος τα δάνεια των 80 δις € (των 250 δις € επίσης) εξοφλούνται - οπότε δεν χάνει την εγγύηση του, ενώ έχει ταυτόχρονα την ιδιοκτησία της χώρας, καθώς επίσης των κατοίκων της. Εάν κάτι δεν πάει καλά, τότε χάνει μόνο ένα μέρος των 80 δις € – έχοντας μοιραστεί το ρίσκο των 250 δις € με τους άλλους.
Όσον αφορά τη μελλοντική χρηματοδότηση της Ελλάδας με ένα 4ο, 5ο κοκ. μνημόνιο, δεν χρειάζονται καθόλου νέα χρήματα - αφού ανακυκλώνονται τα παλαιά, εφόσον η χώρα υποχρεώνεται σε πρωτογενή πλεονάσματα, οπότε στην κάλυψη των δαπανών της από την ίδια, συν τους τόκους των δανείων της. Με απλά λόγια, τα νέα δάνεια οδηγούνται πίσω σε αυτούς που έδωσαν τα παλαιότερα – ενώ οι δανειστές αυτοί εισπράττουν τόκους. Το μέλλον της Ελλάδας λοιπόν, υπό τη γερμανική κατοχή, θα είναι ρόδινο – όχι όμως το μέλλον των ιθαγενών, οι οποίοι απλά θα μετατραπούν σε σκλάβους χρέους, καθώς επίσης σε χαμηλόμισθούς εργαζόμενους στην υπηρεσία των νέων ιδιοκτητών της χώρας τους".
blogger:
Mέσα σ' αυτό το ζοφερό περιβάλλον, το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα, δεν είναι παρά μια κραυγή αγωνίας και απόγνωσης του λαού, που προδομένος από τις πολιτικές του ηγεσίες προσπαθεί αδέξια να πάρει τις τύχες στα χέρια του. Οι συστημικές εξωνημένες χωρίς αξιοπιστία πολιτικές δυνάμεις κάνουν τον ανήξερο, μη θέλοντας να αναγνώσουν το μήνυμα και κάνουν τα πάντα να απαξιώσουν το συλλαλητήριο, αφού τις βάζει στην άκρη.
Οι όποιοι οργανωτές εμφανίζονται μικροί στο να διαχειρισθούν την έκρηξη - δεν θα μπορούσε να γίνει κι' αλλιώς - και καλώς κάθονται στην άκρη.
Χωρίς όμως πολιτικό σχέδιο και δεσμεύσεις το συλλαλητήριο θα έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Αλλά δυο πράγματα έχουν ήδη συμβεί.
1. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απονομιμοποιούνται, αλλά και οι λοιπές - απολειφάδια δυνάμεις (ΝεοΠΑΣΟΚ, ΝΔ) καθίστανται πολιτικά νεκρές...
2. Αποκαλύπτονται συγκλίσεις που όλοι τους θα ήθελαν ν' αποφύγουν...
..με τούτα με τ' άλλα είμαστε στην επόμενη μέρα προς αναζήτηση πολιτικού φορέα που θα μπορέσει να εκφράσει τη νέα κατάσταση...
------------------
Οι Γερμανοί δεν θα διακινδυνεύσουν ούτε τις επενδύσεις που διενεργήθηκαν με επιδοτήσεις της ΕΕ, όπως τις εθνικές οδούς που συνεχίζουν να κατασκευάζονται ή τη γέφυρα Ρίου Αντιρρίου - αφού γνωρίζουν πολύ καλά πόσο ωφέλιμες θα είναι για τη μελλοντική ανάπτυξη της χώρας (ΤΟΥΣ). Σε κάθε περίπτωση το γεγονός ότι, με τα περίπου 60-80 δις € που εγγυώνται οι ίδιοι για τα πακέτα χρηματοδότησης ύψους 250 δις € που δόθηκαν στην Ελλάδα, ελέγχουν ένα από τα καλύτερα οικόπεδα του πλανήτη, εξαγοράζοντας σε εξευτελιστικές τιμές τα δημόσια και ιδιωτικά περιουσιακά στοιχεία των κατοίκων του, τεκμηριώνει πως το εγχείρημα τους ήταν φθηνό, έξυπνο και εξαιρετικά κερδοφόρο – κάτι που δεν συμβαίνει με τα υπόλοιπα κράτη-δανειστές μας, τα οποία ουσιαστικά δεν πρόκειται να κερδίσουν τίποτα.
Για να γίνει περισσότερο κατανοητό το έξυπνο εγχείρημα των Γερμανών φίλων μας, το εξής παράδειγμα: Για να εξαγοράσει κανείς μια χώρα αξίας πολλών τρις €, συγκεντρώνει μία ομάδα δανειστών, οι οποίοι τη χρηματοδοτούν με 250 δις € που δεν δίνουν από την τσέπη τους, αλλά μόνο εγγυώνται. Ο ίδιος εγγυάται για τα 80 δις €, δημιουργώντας τις προϋποθέσεις εξόφλησης τους κάποια στιγμή στο μέλλον – με την επιβολή μέτρων, καθώς επίσης με το ξεπούλημα των περιουσιακών της στοιχείων κυρίως στον ίδιο, σε εξευτελιστικές τιμές. Στο τέλος τα δάνεια των 80 δις € (των 250 δις € επίσης) εξοφλούνται - οπότε δεν χάνει την εγγύηση του, ενώ έχει ταυτόχρονα την ιδιοκτησία της χώρας, καθώς επίσης των κατοίκων της. Εάν κάτι δεν πάει καλά, τότε χάνει μόνο ένα μέρος των 80 δις € – έχοντας μοιραστεί το ρίσκο των 250 δις € με τους άλλους.
Όσον αφορά τη μελλοντική χρηματοδότηση της Ελλάδας με ένα 4ο, 5ο κοκ. μνημόνιο, δεν χρειάζονται καθόλου νέα χρήματα - αφού ανακυκλώνονται τα παλαιά, εφόσον η χώρα υποχρεώνεται σε πρωτογενή πλεονάσματα, οπότε στην κάλυψη των δαπανών της από την ίδια, συν τους τόκους των δανείων της. Με απλά λόγια, τα νέα δάνεια οδηγούνται πίσω σε αυτούς που έδωσαν τα παλαιότερα – ενώ οι δανειστές αυτοί εισπράττουν τόκους. Το μέλλον της Ελλάδας λοιπόν, υπό τη γερμανική κατοχή, θα είναι ρόδινο – όχι όμως το μέλλον των ιθαγενών, οι οποίοι απλά θα μετατραπούν σε σκλάβους χρέους, καθώς επίσης σε χαμηλόμισθούς εργαζόμενους στην υπηρεσία των νέων ιδιοκτητών της χώρας τους".
blogger:
Mέσα σ' αυτό το ζοφερό περιβάλλον, το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου στην Αθήνα, δεν είναι παρά μια κραυγή αγωνίας και απόγνωσης του λαού, που προδομένος από τις πολιτικές του ηγεσίες προσπαθεί αδέξια να πάρει τις τύχες στα χέρια του. Οι συστημικές εξωνημένες χωρίς αξιοπιστία πολιτικές δυνάμεις κάνουν τον ανήξερο, μη θέλοντας να αναγνώσουν το μήνυμα και κάνουν τα πάντα να απαξιώσουν το συλλαλητήριο, αφού τις βάζει στην άκρη.
Οι όποιοι οργανωτές εμφανίζονται μικροί στο να διαχειρισθούν την έκρηξη - δεν θα μπορούσε να γίνει κι' αλλιώς - και καλώς κάθονται στην άκρη.
Χωρίς όμως πολιτικό σχέδιο και δεσμεύσεις το συλλαλητήριο θα έχει περιορισμένα αποτελέσματα. Αλλά δυο πράγματα έχουν ήδη συμβεί.
1. Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ απονομιμοποιούνται, αλλά και οι λοιπές - απολειφάδια δυνάμεις (ΝεοΠΑΣΟΚ, ΝΔ) καθίστανται πολιτικά νεκρές...
2. Αποκαλύπτονται συγκλίσεις που όλοι τους θα ήθελαν ν' αποφύγουν...
..με τούτα με τ' άλλα είμαστε στην επόμενη μέρα προς αναζήτηση πολιτικού φορέα που θα μπορέσει να εκφράσει τη νέα κατάσταση...
------------------
Το brain drain εμπόδιο στην ανάκαμψη της Ελλάδας
Στα 170 δισεκατ. ευρώ το κόστος της "φυγής εγκεφάλων"
Η δεύτερη φάση της αποικιοποίησης: Υποδείξεις κομμένες και ραμμένες στα γούστα των Γερμανών
Brain drain: Η Ελλάδα επένδυσε δισεκατομμύρια σε επιστήμονες και τους έκανε δώρο στον κόσμο
Iδού η αλήθεια: Η Ελλάδα έγινε εργαστηριακό πείραμα για να εξακριβωθεί μια θεωρία…
Paul Craig Roberts : Οι πιστωτές έκλεψαν το οικονομικό μέλλον των Ελλήνων.
Νέο κύμα brain drain προ των πυλών
MarketWatch: Η μεγαλύτερη «διαρροή εγκεφάλων» στην Ελλάδα, από την εποχή του Σωκράτη…
Κύριοι, δυστυχώς επαληθευτήκαμε για τα Μνημόνια
Σχόλια