ΛΕΥΙΤΙΚΟΝ: ΚΕΦΑΛΑΙΟ 25- ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΙΚΟ ΚΑΙ ΤΟ ΙΩΒΗΛΑΙΟ ΕΤΟΣ

Το σαββατικό έτος

Λευ. 25,1           Καὶ ἐλάλησε Κύριος πρὸς Μωυσῆν ἐν τῷ ὄρει Σινὰ λέγων·

Λευ. 25,1                   Επάνω στο όρος Σινά μίλησε ο Κυριος προς τον Μωϋσήν λέγων·

Λευ. 25,2           λάλησον τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς· ὅταν εἰσέλθητε εἰς τὴν γῆν, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, καὶ ἀναπαύσεται ἡ γῆ, ἣν ἐγὼ δίδωμι ὑμῖν, σάββατα τῷ Κυρίῳ.

Λευ. 25,2                  “ομίλησε προς τους Ισραηλίτας και ειπέ προς αυτούς· Οταν εισέλθετε εις την γην της Χαναάν, την οποίαν εγώ θα σας δώσω, θα αναπαύεται η γη αυτή που σας δίδω, θα έχη και αυτή σάββατα Κυρίου, δηλαδή ανάπαυσιν.

Λευ. 25,3           ἓξ ἔτη σπερεῖς τὸν ἀγρόν σου καὶ ἓξ ἔτη τεμεῖς τὴν ἄμπελόν σου καὶ συνάξεις τὸν καρπὸν αὐτῆς.

Λευ. 25,3                   Εξ έτη κατά συνέχειαν θα σπείρης τον αγρόν σου και επί εξ έτη θα κλαδεύης την άμπελόν σου και θα συγκομίζης τον καρπόν της·

Λευ. 25,4           τῷ δὲ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ σάββατα, ἀνάπαυσις ἔσται τῇ γῇ, σάββατα τῷ Κυρίῳ· τὸν ἀγρόν σου οὐ σπερεῖς καὶ τὴν ἄμπελόν σου οὐ τεμεῖς,

Λευ. 25,4                  το δε έβδομον έτος θα είναι σάββατον, δηλαδή ανάπαυσις, θα έχη και γη το σάββατον αυτής, την προς τιμήν του Κυρίου ανάπαυσίν της. Κατά το έτος αυτό δεν θα σπείρης τον αγρόν σου και δεν θα κλαδεύσης το αμπέλι σου.

Λευ. 25,5           καὶ τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα τοῦ ἀγροῦ σου οὐκ ἐκθερίσεις καὶ τὴν σταφυλὴν τοῦ ἁγιάσματός σου οὐκ ἐκτρυγήσεις· ἐνιαυτὸς ἀναπαύσεως ἔσται τῇ γῇ.

Λευ. 25,5                   Τα αυτοφυή προϊόντα του αγρού σου δεν θα τα θερίσης και τα σταφύλια, των οποίων τας απαρχάς προσέφερες στον Θεόν, δεν θα τα τρυγήσης. Ετος αναπαύσεως θα είναι αυτό δια την γην σου.

Λευ. 25,6           καὶ ἔσται τὰ σάββατα τῆς γῆς βρώματά σοι. καὶ τῷ παιδί σου καὶ τῇ παιδίσκῃ σου καὶ τῷ μισθωτῷ σου καὶ τῷ παροίκῳ τῷ προσκειμένῳ πρὸς σὲ

Λευ. 25,6                  Τα δε αυτοφυή προϊόντα κατά τα έτη της αναπαύσεως θα είναι τροφή δια σέ, δια τον δούλον σου, την δούλην σου, τον ημερομίσθιον εργατήν σου και τον ξένον, ο οποίος παροικεί πλησίον σου,

Λευ. 25,7           καὶ τοῖς κτήνεσί σου, καὶ τοῖς θηρίοις τοῖς ἐν τῇ γῇ σου ἔσται πᾶν τό γένημα αὐτοῦ εἰς βρῶσιν.

Λευ. 25,7                   και δια τα ζώα σου, δια τα άγρια θηρία της χώρας σου, όλα τα αυτοφυή προϊόντα των αγρών σου θα είναι εις τροφήν όλων.

                                    Το Ιωβηλαίο έτος

Λευ. 25,8           Καὶ ἐξαριθμήσεις σεαυτῷ ἑπτὰ ἀναπαύσεις αὐτῶν, ἑπτὰ ἔτη ἑπτάκις, καὶ ἔσονταί σοι ἑπτά ἑβδομάδες ἐτῶν ἐννέα καὶ τεσσαράκοντα ἔτη.

Λευ. 25,8                  Από το έτος τούτο της αγραναπαύσεως θα μετρήσης επτά φοράς επτά έτη και θα έχης εν όλω επτά εβδομάδας ετών, δηλαδή τεσσαράκοντα εννέα έτη.

Λευ. 25,9           καὶ διαγγελεῖτε σάλπιγγος φωνῇ ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν ἐν τῷ μηνὶ τῷ ἑβδόμῳ τῇ δεκάτῃ τοῦ μηνός· τῇ ἡμέρᾳ τοῦ ἱλασμοῦ διαγγελεῖτε σάλπιγγι ἐν πάσῃ τῇ γῇ ὑμῶν.

Λευ. 25,9                  Κατά την δεκάτην του εβδόμου, μηνός, του πεντηκοστού έτους, θα αναγγείλετε τούτο εις όλην την χώραν σας με σάλπιγγας. Κατά την ημέραν του εξιλασμού θα αναγγείλετε με σάλπιγγας εις όλην την χώραν σας την έλευσιν τούτου του έτους.

Λευ. 25,10         καὶ ἁγιάσετε τὸ ἔτος τὸν πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸν καὶ διαβοήσετε ἄφεσιν ἐπὶ τῆς γῆς πᾶσι τοῖς κατοικοῦσιν αὐτήν· ἐνιαυτὸς ἀφέσεως σημασία αὕτη ἔσται ὑμῖν, καὶ ἀπελεύσεται εἷς ἕκαστος εἰς τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, καὶ ἕκαστος εἰς τὴν πατριὰν αὐτοῦ ἀπελεύσεσθε.

Λευ. 25,10                 Θα αγιάσετε το πεντηκοστόν αυτό έτος και θα διακηρύξετε εις την χώραν σας ελευθερίαν εις όλους τους κατοίκους της. Ετος αφέσεως, έτος δηλαδή ελευθερίας θα είναι το νόημα του σαλπίσματος. Ο καθένας από σας θα επανέλθη ως κύριος εις την ιδιοκτησίαν του, κάθε δούλος θα επανέλθη ελεύθερος εις την φυλήν του.

Λευ. 25,11         ἀφέσεως σημασία αὕτη, τὸ ἔτος τὸ πεντηκοστὸν ἐνιαυτὸς ἔσται ὑμῖν· οὐ σπερεῖτε, οὐδὲ ἀμήσετε τὰ αὐτόματα ἀναβαίνοντα αὐτῆς, καὶ οὐ τρυγήσετε τὰ ἡγιασμένα αὐτῆς,

Λευ. 25,11                 Το πεντηκοστόν έτος, το οποίον θα σημάνουν αι σάλπιγγες, θα είναι έτος απελευθερώσεως ανθρώπων, αποσβέσεως χρεών και αποδόσεως αγορασθέντων κτημάτων στον τέως ιδιοκτητήν των. Κατά το έτος αυτό δεν θα σπείρετε ούτε θα θερίσετε τα αυτοφυή προϊόντα των αγρών σας και δεν θα τρυγήσετε τα αμπέλια σας, δια να προσφέρετε θυσίας προς τον Κυριον,

Λευ. 25,12         ὅτι ἀφέσεως σημασία ἐστίν, ἅγιον ἔσται ὑμῖν, ἀπὸ τῶν πεδίων φάγεσθε τὰ γενήματα αὐτῆς.

Λευ. 25,12                 διότι το έτος τούτο είναι έτος γενικής ελευθερίας. Θα είναι δια σας άγιον και αφιερωμένον στον Κυριον και θα τραφήτε από τα αυτοφυή γεννήματα των πεδιάδων σας.

Λευ. 25,13         Ἐν τῷ ἔτει τῆς ἀφέσεως σημασίας αὐτῆς ἐπανελεύσεται ἕκαστος εἰς τὴν κτῆσιν αὐτοῦ.

Λευ. 25,13                 Οταν σημάνη το έτος της αφέσεως, θα επανέλθη ο κάθε ιδιοκτήτης στο κτήμα του.

Λευ. 25,14         ἐὰν δὲ ἀποδῷ πρᾶσιν τῷ πλησίον σου, ἐὰν δὲ καὶ κτήσῃ παρὰ τοῦ πλησίον σου, μὴ θλιβέτω ἄνθρωπος τὸν πλησίον·

Λευ. 25,14                 Εάν δε πωλήση κανείς εις άλλον η, αγοράση κάτι από τον άλλον, δεν πρέπει, εν όψει του έτους της αφέσεως, να εκμεταλλευθή και απατήση ο ένας τον άλλον.

Λευ. 25,15         κατά ἀριθμὸν ἐτῶν μετὰ τὴν σημασίαν κτήσῃ παρὰ τοῦ πλησίον, κατὰ ἀριθμὸν ἐνιαυτῶν γενημάτων ἀποδώσεταί σοι.

Λευ. 25,15                 Θα αγοράσης από τον πλησίον σου ένα κτήμα υπολογίζων τον αριθμόν των ετών, τα οποία παρεντίθενται μέχρι του έτους της αφέσεως, θα πωλήσης το κτήμα βάσει των καρπών, που θα αποδώση αυτό κατά τα έτη τα μέχρι του έτους της αφέσεως.

Λευ. 25,16         καθότι ἂν πλεῖον τῶν ἐτῶν, πληθυνεῖ τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, καὶ καθότι ἂν ἔλαττον τῶν ἐτῶν, ἐλαττονώσει τὴν κτῆσιν αὐτοῦ, ὅτι ἀριθμὸν γενημάτων αὐτοῦ οὕτως ἀποδώσεταί σοι.

Λευ. 25,16                 Οσον περισσότερα είναι τα έτη έχρι του έτους της αφέσεως, τόσον ακριβώτερα θα αγοράσης το κτήμα όσον δε ολιγώτερα είναι αυτά, τόσον και θα αλατώσης την αξίαν αυτού, διότι αυτό θα πωληθή εις σε εις τιμήν ανάλογον με τα προϊόντα, που θα σου αποδώση.

Λευ. 25,17         μὴ θλιβέτω ἄνθρωπος τὸν πλησίον, καὶ φοβηθήσῃ Κύριον τὸν Θεόν σου· ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν.

Λευ. 25,17                 Ας μη εκμεταλλεύεται, λοιπόν, και ας μη εκβιάζη κανείς άνθρωπος τον πλησίον του. Πρέπει να φοβήσαι πάντοτε Κυριον τον Θεόν σου. Εγώ είμαι Κυριος ο Θεός σας !

Λευ. 25,18         καὶ ποιήσετε πάντα τὰ δικαιώματά μου καὶ πάσας τὰς κρίσεις μου καὶ φυλάξεσθε καὶ ποιήσετε αὐτὰ καὶ κατοικήσετε ἐπὶ τῆς γῆς πεποιθότες.

Λευ. 25,18                 Θα εφαρμόσετε όλας τας εντολάς μου και όλας τας αποφάσεις μου· θα φυλάξετε και θα τηρήσετε αυτάς και έτσι θα κατοικήσετε εις την χώραν σας ασφαλείς με την πεποίθησιν εις την προστασίαν μου.

Λευ. 25,19         καὶ δώσει ἡ γῆ τὰ ἐκφόρια αὐτῆς καὶ φάγεσθε εἰς πλησμονὴν καὶ κατοικήσετε πεποιθότες ἐπ᾿ αὐτῆς.

Λευ. 25,19                 Η χώρα σας τότε θα αποδώση πλούσια τα προϊόντα της, θα φάγετε και θα χορτάσετε και θα κατοικήσετε ασφαλείς εις αυτήν έχοντες πεποίθησιν εις την προστασίαν μου.

Λευ. 25,20         ἐὰν δὲ λέγητε, τί φαγόμεθα ἐν τῷ ἔτει τῷ ἑβδόμῳ τούτῳ, ἐὰν μὴ σπείρωμεν μηδὲ συναγάγωμεν τὰ γενήματα ἡμῶν;

Λευ. 25,20                Εάν σας γεννηθή η απορία και είπετε· Εάν δεν σπείρωμεν και εάν δεν συγκομίσωμεν τα προϊόντα ημών, τι θα φάγωμεν κατά το έβδομον τούτο έτος της αγραναπαύσεως;

Λευ. 25,21         καὶ ἀποστέλλω τὴν εὐλογίαν μου ὑμῖν ἐν τῷ ἔτει τῷ ἕκτῳ, καὶ ποιήσει τὰ γενήματα αὐτῆς εἰς τὰ τρία ἔτη.

Λευ. 25,21                 Σας πληροφορώ ότι εγώ κάθε έκτον έτος θα αποστέλλω την ευλογίαν μου, ώστε η χώρα σας να αποδώση καρπούς δια τρία ολόκληρα έτη.

Λευ. 25,22         καὶ σπερεῖτε τὸ ἔτος τὸ ὄγδοον καὶ φάγεσθε ἀπὸ τῶν γενημάτων παλαιὰ ἕως τοῦ ἔτους τοῦ ἐνάτου, ἕως ἂν ἔλθῃ τὸ γένημα αὐτῆς, φάγεσθε παλαιὰ παλαιῶν.

Λευ. 25,22                Θα σπείρετε το όγδοον έτος και θα έχετε παλαιά προϊόντα από το έκτον έτος να τρώγετε έως το ένατον έτος. Μέχρις ότου έλθουν τα γεννήματα του ενάτου έτους, σεις θα τρώγετε από τους καρπούς του προπερασμένου έτους.

                                    Η γη ως ιδιοκτησία του Θεού

Λευ. 25,23         καὶ ἡ γῆ οὐ πραθήσεται εἰς βεβαίωσιν. ἐμὴ γάρ ἐστιν ἡ γῆ, διότι προσήλυτοι καὶ πάροικοι ὑμεῖς ἐστε ἐναντίον μου·

Λευ. 25,23                Τα χωράφια σας δεν θα πωλούνται οριστικώς και αμετακλήτως, διότι ιδική μου είναι η γη και σεις που κατοικείτε εις αυτήν, είσθε ξένοι και παρεπίδημοι ενώπιόν μου.

Λευ. 25,24         καὶ κατὰ πᾶσαν γῆν κατασχέσεως ὑμῶν λύτρα δώσετε τῆς γῆς.

Λευ. 25,24                Δι' αυτό, όλα τα χωράφια, τα οποία θα αποκτάτε με αγοράν, θα είναι δυνατόν να εξαγορασθούν από τον πρώτον ιδιοκτήτην των.

Λευ. 25,25         ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελφός σου ὁ μετὰ σοῦ καὶ ἀποδῶται ἀπὸ τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ, καὶ ἔλθῃ ὁ ἀγχιστεύων ὁ ἐγγίζων αὐτῷ, καὶ λυτρώσεται τὴν πρᾶσιν τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ.

Λευ. 25,25                Εάν, λοιπόν, ο πτωχός αδελφός σου, ο πλησίον σου, ευρεθή εις την ανάγκην και πωλήση το κτήμα του και έλθη ο πλησιέστερος συγγενής του, δύναται να εξαγοράση το πωληθέν υπό του συγγενούς του κτήμα.

Λευ. 25,26         ἐὰν δὲ μὴ ᾖ τινι ὁ ἀγχιστεύων καὶ εὐπορηθῇ τῇ χειρὶ καὶ εὑρεθῇ αὐτῷ τὸ ἱκανὸν λύτρα αὐτοῦ,

Λευ. 25,26                Εάν δε αυτός, που επώλησε το κτήμα, δεν έχη εύπορον συγγενή, ευπορήση όμως ο ίδιος και εύρη τα απαιτούμενα χρήματα δια την εξαγοράν του πωληθέντος κτήματός του, έχει το δικαίωμα να το εξαγοράση.

Λευ. 25,27         καὶ συλλογιεῖται τὰ ἔτη τῆς πράσεως αὐτοῦ καὶ ἀποδώσει ὃ ὑπερέχει τῷ ἀνθρώπῳ, ᾧ ἀπέδοτο αὐτὸ αὐτῷ, καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν κατάσχεσιν αὐτοῦ.

Λευ. 25,27                Θα υπολογίση και θα αφαιρέση τα έτη της πωλήσεως του κτήματος και θα καταβάλη τα υπόλοιπα στον άνθρωπον, προς τον οποίον το είχε πωλήσει και θα επιστρέφη πάλιν ως ιδιοκτήτης στο κτήμα, το οποίον και προηγουμένως κατείχε.

Λευ. 25,28         ἐὰν δὲ μὴ εὐπορηθῇ αὐτοῦ ἡ χεὶρ τὸ ἱκανόν, ὥστε ἀποδοῦναι αὐτῷ, καὶ ἔσται ἡ πρᾶσις τῷ κτησαμένῳ αὐτὰ ἕως τοῦ ἕκτου ἔτους τῆς ἀφέσεως· καὶ ἐξελεύσεται ἐν τῇ ἀφέσει, καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν κατάσχεσιν αὐτοῦ.

Λευ. 25,28                Εάν όμως ο πωλητής δεν ευπορηθή οικονομικώς ώστε να αγοράση το κτήμά του δια να επαναποκτήση αυτό, η ισχύς της πωλήσεως θα παραταθή μέχρι του έκτου έτους της αφέσεως. Κατά το έτος αυτό της αφέσεως ο αγοραστής θα εγκαταλείψη το κτήμα και αυτό θα περιέλθη εις την κυριότητα του πωλήσαντος.

Λευ. 25,29         Ἐὰν δέ τις ἀποδῶται οἰκίαν οἰκητὴν ἐν πόλει τετειχισμένῃ, καὶ ἔσται ἡ λύτρωσις αὐτῆς, ἕως πληρωθῇ ἐνιαυτὸς ἡμερῶν, ἔσται ἡ λύτρωσις αὐτῆς.

Λευ. 25,29                Εάν κανείς πωλήση κατοικήσιμον οικίαν εις πόλιν περιτειχισμένην, ημπορεί να εξαγοράση αυτήν, μέχρις ότου συμπληρωθή ένα έτος από της ημέρας της πωλήσεώς της.

Λευ. 25,30         ἐὰν δὲ μὴ λυτρωθῇ ἕως ἂν πληρωθῇ αὐτῆς ἐνιαυτὸς ὅλος, κυρωθήσεται ἡ οἰκία ἡ οὖσα ἐν πόλει τῇ ἐχούσῃ τεῖχος βεβαίως τῷ κτησαμένῳ αὐτὴν εἰς τὰς γενεὰς αὐτοῦ, καὶ οὐκ ἐξελεύσεται ἐν τῇ ἀφέσει.

Λευ. 25,30                Εάν όμως κατά το διάστημα του έτους αυτού δεν καταβληθούν τα χρήματα προς εξαγοράν της οικίας, θα κατακυρωθή οριστικώς και αμετακλήτως η εντός της περιτειχισμένης πόλεως αυτή οικία στον αγοράσαντα αυτήν και στους απογόνους του και δεν θα εξέλθη αυτός από εκείνην ούτε κατά το έτος της αφέσεως.

Λευ. 25,31         αἱ δὲ οἰκίαι αἱ ἐν ἐπαύλεσιν, αἷς οὐκ ἔστιν ἐν αὐταῖς τεῖχος κύκλῳ, πρὸς τὸν ἀγρὸν τῆς γῆς λογισθήσονται· λυτρωταὶ διαπαντὸς ἔσονται καὶ ἐν τῇ ἀφέσει ἐξελεύσονται.

Λευ. 25,31                 Αλλά αι οικίαι που είναι στους αγρούς, όπου δεν υπάρχει ολόγυρα τείχος, θα θεωρηθούν κατά την πώλησιν ως αγροί. Θα είναι εξαγορασταί δια χρημάτων πάντοτε και οι αγοράσαντες αυτάς θα εξέρχωνται από αυτάς υποχρεωτικώς κατά το έτος της αφέσεως.

Λευ. 25,32         καὶ αἱ πόλεις τῶν Λευιτῶν, οἰκίαι τῶν πόλεων κατασχέσεως αὐτῶν, λυτρωταὶ διαπαντὸς ἔσονται τοῖς Λευίταις·

Λευ. 25,32                Αι οικίαι όμως των Λευϊτών, που υπάρχουν εις τας πόλεις, τας οποίας αυτοί κατέχουν εκ κληρονομίας, θα εξαγοράζωνται δια παντός από τους Λευΐτας καταβαλλομένου από αυτούς του αναλόγου τιμήματος.

Λευ. 25,33         καὶ ὃς ἂν λυτρώσηται παρὰ τῶν Λευιτῶν καὶ ἐξελεύσεται ἡ διάπρασις αὐτῶν οἰκιῶν πόλεως κατασχέσεως αὐτῶν ἐν τῇ ἀφέσει, ὅτι οἰκίαι τῶν πόλεων τῶν Λευιτῶν κατάσχεσις αὐτῶν ἐν μέσῳ υἱῶν Ἰσραήλ.

Λευ. 25,33                Εάν κανείς αγοράση οικίαν Λευΐτου θα εξέλθη από αυτήν οπωσδήποτε κατά το έτος της αφέσεως, διότι λήγει το δικαίωμα της δι' αγοράς κατοχής της οικίας αυτής· και τούτο επειδή και αι πόλεις εντός των οποίων ευρίσκονται αι λευϊτικαί οικίαι είναι ιδιοκτησία εις μόνιμον κατοικίαν των Λευϊτών εν μέσω των περιοχών του Ισραηλιτικού λαού.

Λευ. 25,34         καὶ οἱ ἀγροὶ ἀφωρισμένοι ταῖς πόλεσιν αὐτῶν οὐ πραθήσονται, ὅτι κατάσχεσις αἰωνία τοῦτο αὐτῶν ἐστιν.

Λευ. 25,34                Και οι ωρισμένοι αγροί γύρω από τας πόλεις των Λευϊτών δεν θα πωλούνται ανεκκλήτως, διότι η κατοχή αυτών από τους Λευΐτας θα είναι πάντοτεινή.

                                    Οι Ισραηλίτες και η δουλεία

Λευ. 25,35         Ἐὰν δὲ πένηται ὁ ἀδελφός σου ὁ μετὰ σοῦ καὶ ἀδυνατήσῃ ταῖς χερσὶ παρὰ σοί, ἀντιλήψῃ αὐτοῦ ὡς προσηλύτου καὶ παροίκου καὶ ζήσεται ὁ ἀδελφός σου μετὰ σοῦ.

Λευ. 25,35                Εάν ο αδελφός σου, που ζη κοντά σου, είναι πτωχός και ευρεθή εις αδυναμίαν να επαρκέση με την εργασίαν των χεριών του εις τας οικονομικάς του ανάγκας, συ πρέπει να ενδιαφερθής δι' αυτόν, ως εάν πρόκειται περί ξένου και παρεπιδήμου και έτσι θα ζήση μαζή σου ο πτωχός αδελφός σου.

Λευ. 25,36         οὐ λήψῃ παρ᾿ αὐτοῦ τόκον, οὐδὲ ἐπὶ πλήθει· καὶ φοβηθήσῃ τὸν Θεόν σου, ἐγὼ Κύριος, καὶ ζήσεται ὁ ἀδελφός σου μετὰ σοῦ.

Λευ. 25,36                Δεν θα λάβης από αυτόν τόκον δια τα χρήματα, που του εδάνεισες, ούτε και περισσότερα είδη από όσα του έδωσες· να φοβήσαι τον Θεόν σου, διότι εγώ είμαι Κυριος που διατάσσω, και θα ζήση ο αδελφός σου μαζή σου.

Λευ. 25,37         τὸ ἀργύριόν σου οὐ δώσεις αὐτῷ ἐπὶ τόκῳ καὶ ἐπὶ πλεονασμῷ οὐ δώσεις αὐτῷ τὰ βρώματά σου.

Λευ. 25,37                Δεν θα δανείσης εις αυτόν τον πτωχόν αδελφόν σου χρήματα με τόκον και ούτε θα του δώσης τροφάς με τον σκοπόν να ζητήσης από αυτόν περισσοτέρας.

Λευ. 25,38         ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν, ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου, δοῦναι ὑμῖν τὴν γῆν Χαναάν, ὥστε εἶναι ὑμῶν Θεός.

Λευ. 25,38                Εγώ είμαι Κυριος ο Θεός σας, ο οποίος σας έβγαλα ελευθέρους από την γην της Αιγύπτου, δια να σας δώσω την γην Χαναάν, ώστε να είμαι πάντοτε Θεός σας σεβαστός και ακουστός από σας.

Λευ. 25,39         Ἐὰν δὲ ταπεινωθῇ ὁ ἀδελφός σου παρὰ σοί, καὶ πραθῇ σοι, οὐ δουλεύσει σοι δουλείαν οἰκέτου·

Λευ. 25,39                Εάν δε ο αδελφός σου ευρεθή εις απόλυτον ανάγκην και ταπεινωθή ενώπιόν σου και πωληθή εις σε ως δούλος, δεν θα εργασθή κοντά σου σκληράν δουλείαν του συνήθους δούλου.

Λευ. 25,40         ὡς μισθωτὸς ἢ πάροικος ἔσται σοι, ἕως τοῦ ἔτους τῆς ἀφέσεως ἐργᾶται παρὰ σοί,

Λευ. 25,40                Αλλά θα είναι δια σε ως ημερομίσθιος εργάτης η ως παρεπίδημος και θα εργάζεται κοντά σου μέχρι του ιωβηλαίου έτους της αφέσεως.

Λευ. 25,41         καὶ ἐξελεύσεται τῇ ἀφέσει καὶ τὰ τέκνα αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ καὶ ἀπελεύσεται εἰς τὴν γενεὰν αὐτοῦ, εἰς τὴν κατάσχεσιν τὴν πατρικὴν ἀποδραμεῖται,

Λευ. 25,41                 Κατά το έτος αυτό της αφέσεως ελεύθερος πλέον θα φύγη από σε αυτός μαζή με τα τέκνα του και θα επανέλθη εις την φυλήν αυτού, θα τρέξη εις την πατρικήν του κληρονομίαν,

Λευ. 25,42         διότι οἰκέται μού εἰσιν οὗτοι, οὓς ἐξήγαγον ἐκ γῆς Αἰγύπτου· οὐ πραθήσεται ἐν πράσει οἰκέτου.

Λευ. 25,42                διότι δούλοι ιδικοί μου είναι αυτοί, τους οποίους έβγαλα από την γην της Αιγύπτου. Δια τούτο δεν θα πωλούνται, όπως οι άλλοι, οι αλλοεθνείς δούλοι.

Λευ. 25,43         οὐ κατατενεῖς αὐτὸν ἐν τῷ μόχθῳ, καὶ φοβηθήσῃ Κύριον τὸν Θεόν σου.

Λευ. 25,43                Δεν θα καταβαρύνης αυτόν με πολλήν και εξαντλητικήν εργασίαν. Πρέπει να σε συνέχη πάντοτε ο φόβος Κυρίου του Θεού σου.

Λευ. 25,44         καὶ παῖς καὶ παιδίσκη, ὅσοι ἂν γένωνταί σοι ἀπὸ τῶν ἐθνῶν, ὅσοι κύκλῳ σού εἰσιν, ἀπ᾿ αὐτῶν κτήσεσθε δοῦλον καὶ δούλην·

Λευ. 25,44                Δούλον και δούλην θα αποκτήσετε από τα ειδωλολατρικά έθνη, που ευρίσκονται γύρω σας. Από αυτά θα αποκτήσετε δούλους και δούλας.

Λευ. 25,45         καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν παροίκων τῶν ὄντων ἐν ὑμῖν, ἀπὸ τούτων κτήσεσθε καὶ ἀπὸ τῶν συγγενῶν αὐτῶν, ὅσοι ἂν γένωνται ἐν γῇ ὑμῶν, ἔστωσαν ὑμῖν εἰς κατάσχεσιν.

Λευ. 25,45                Επίσης από τα παιδιά των ξένων, που ευρίσκονται μαζή σας από αυτά θα αποκτήσετε δούλους και δούλας και από τους συγγενείς των· όσοι θα γεννηθούν εις την χώραν σας θα είναι εις ιδιοκτησίαν σας.

Λευ. 25,46         καὶ καταμεριεῖτε αὐτοὺς τοῖς τέκνοις ὑμῶν μεθ᾿ ὑμᾶς, καὶ ἔσονται ὑμῖν κατόχιμοι εἰς τὸν αἰῶνα· τῶν δὲ ἀδελφῶν ὑμῶν τῶν υἱῶν Ἰσραήλ, ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ οὐ κατατενεῖ αὐτὸν ἐν τοῖς μόχθοις.

Λευ. 25, 46               Και θα κατανείμετε αυτούς ως κληρονομίαν εις τα τέκνα σας τα κατόπιν από σας. Θα είναι υπό την κατοχήν σας πάντοτε. Κανένας όμως από τους Ισραηλίτας δεν θα καταβαρύνη τον αδελφόν του ως δούλον με έργα συνεχή και επίπονα.

Λευ. 25,47         Ἐὰν δὲ εὕρῃ ἡ χεὶρ τοῦ προσηλύτου ἢ τοῦ παροίκου τοῦ παρὰ σοί, καὶ ἀπορηθεὶς ὁ ἀδελφός σου πραθῇ τῷ προσηλύτῳ ἢ τῷ παροίκῳ τῷ παρὰ σοὶ ἢ ἐκ γενετῆς προσηλύτῳ,

Λευ. 25,47                Εάν ο ξένος η ο παρεπίδημος, που ευρίσκεται κοντά σου ευημερήση οικονομικώς, και ο αδελφός σου ο Ισραηλίτης πωληθή ως δούλος εις αυτόν τον ξένον η τον παρεπίδημρν η εις κάποιον γεννηθέντα από οικογένειαν ξένον,

Λευ. 25,48         μετὰ τὸ πραθῆναι αὐτῷ, λύτρωσις ἔσται αὐτοῦ· εἷς τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ λυτρώσεται αὐτόν.

Λευ. 25,48                δύναται και πρέπει να εξαγορασθή μετά την πώλησίν του. Ενας εκ των συμπατριωτών του Ισραηλιτών, κατά πρώτον λόγον συγγενής του, πρέπει να τον εξαγοράση.

Λευ. 25,49         ἀδελφὸς πατρὸς αὐτοῦ ἢ υἱὸς ἀδελφοῦ πατρὸς λυτρώσεται αὐτὸν ἢ ἀπὸ τῶν οἰκείων τῶν σαρκῶν αὐτοῦ, ἐκ τῆς φυλῆς αὐτοῦ, λυτροῦται αὐτόν· ἐὰν δὲ εὐπορηθεὶς ταῖς χερσὶ λυτρῶται ἑαυτόν,

Λευ. 25,49                Θα τον εξαγοράση ο αδελφός του πατρός του η ο υιός του αδελφού του πατρός του η κάποιος από τους κατά σάρκα συγγενείς του από την φυλήν του οπωσδήποτε κάποιος πρέπει να τον εξαγοράση. Εάν δε ο ίδιος ευπορηθή οικονομικώς, θα ελευθερώση τον εαυτόν του από την δουλείαν

Λευ. 25,50         καὶ συλλογιεῖται πρὸς τὸν κεκτημένον αὐτὸν ἀπὸ τοῦ ἔτους, οὗ ἀπέδοτο ἑαυτὸν αὐτῷ ἕως τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς ἀφέσεως, καὶ ἔσται τὸ ἀργύριον τῆς πράσεως αὐτοῦ ὡς μισθίου· ἔτος ἐξ ἔτους ἔσται μετ᾿ αὐτοῦ.

Λευ. 25,50                Θα υπολογίση το χρέος του προς τον αγοράσαντα αυτόν από το έτος κατά το οποίον επωλήθη μέχρι του ιωβηλαίου, του έτους της γενικής αφέσεως. Τα οφειλόμενα χρήματα θα υπολογισθούν ως ημερομίσθια εργάτου. Το ένα μετά το άλλο έτος θα υπολογίζωνται έτσι.

Λευ. 25,51         ἐὰν δέ τινι πλεῖον τῶν ἐτῶν ᾖ, πρὸς ταῦτα ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἀργυρίου τῆς πράσεως αὐτοῦ·

Λευ. 25,51                 Εαν δε στον πωληθέντα ως δούλον υπολείπωνται πολλά έτη μέχρι του ιωβηλαίου, ο θέλων να εξαγοράση αυτόν θα καταβάλη τα ανάλογα χρήματα δια την εξαγοράν του.

Λευ. 25,52         ἐὰν δὲ ὀλίγον καταλειφθῇ ἀπὸ τῶν ἐτῶν εἰς τὸν ἐνιαυτὸν τῆς ἀφέσεως, καὶ συλλογιεῖται αὐτῷ κατὰ τὰ ἔτη αὐτοῦ, καὶ ἀποδώσει τὰ λύτρα αὐτοῦ.

Λευ. 25,52                Εάν δε ολίγα έτη υπολείπωνται μέχρι του έτους της αφέσεως, θα υπολογίση και κατά τον αριθμόν των υπολειπομένων ετών θα καταβάλη τα ανάλογα χρήματα.

Λευ. 25,53         ὡς μισθωτὸς ἐνιαυτὸν ἐξ ἐνιαυτοῦ ἔσται μετ᾿ αὐτοῦ· οὐ κατατενεῖς αὐτὸν ἐν τῷ μόχθῳ ἐνώπιόν σου.

Λευ. 25,53                Ο δούλος αυτός θα θεωρήται ως ημερομίσθιος εργάτης σου δια τα έτη που θα είναι μαζή σου. Δεν θα τον καταθλίβης με εξαντλητικάς εργασίας.

Λευ. 25,54         ἐὰν δὲ μὴ λυτρῶται κατὰ ταῦτα, ἐξελεύσεται ἐν τῷ ἔτει τῆς ἀφέσεως αὐτὸς καὶ τὰ παιδία αὐτοῦ μετ᾿ αὐτοῦ·

Λευ. 25,54                Εάν δε δεν εξαγορασθή αυτος σύμφωνα με τα προηγούμενα, θα φύγη οπωσδήποτε ελεύθερος κατά το έτος της αφέσεως αυτός και τα παιδιά του.

Λευ. 25,55         ὅτι ἐμοὶ οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ οἰκέται εἰσί, παῖδές μου οὗτοί εἰσιν, οὓς ἐξήγαγον ἐκ γῆς Αἰγύπτου· ἐγὼ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν.

Λευ. 25,55                Αυτά τα διατάσσω εγώ, διότι όλοι οι Ισραηλίται είναι οικέται μου, είναι ιδικοί σου δουλοί, αυτοί τους οποίους εγώ απηλευθέρωσα από την Αίγυπτον. Εγώ είμαι Κυριος ο Θεός σας!
ΠΗΓΗ