Η Γαλλία μπορεί να αποτελέσει μια καλή αρχή για την αποσυναρμολόγηση ενός κακού προϊόντος όπως η ευρωζώνη.
Η Γαλλία χρειάζεται ένα είδος Frexit δεν ευνοήθηκε από το ευρώ αναφέρει σε ανάλυση του το Mises Institute
Το Mises Institute δημιουργήθηκε προς τιμήν του Λούντβιχ Χάινριχ φον Μίζες ήταν Αυστριακός οικονομολόγος με μεγάλη επιρροή στην αναβίωση του κλασικού φιλελευθερισμού
Με τις διαμαρτυρίες των κίτρινων γιλέκων για περισσότερο από τρεις μήνες, η βιωσιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πολιτική οντότητα έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση.
Πράγματι, η ΕΕ έχει περάσει από τις οικονομικές και πολιτικές αναταραχές που ξέσπασαν από την κρίση της ευρωζώνης το 2009.
Το 2016, η ΕΕ υπέστη πολιτικό σεισμό όταν πραγματοποιήθηκε το δημοψήφισμα του Brexit και οι βρετανοί ψηφοφόροι αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουν την ΕΕ.
Σε κάποιο βαθμό, η ψήφος υπέρ του Brexit ήταν μια εκδήλωση του βρετανικού λαϊκισμού.
Τώρα, οι Γάλλοι λαϊκιστές έχουν γίνει γνωστοί με τη μορφή του κινήματος των κίτρινων γιλέκων.
Αλλά ποιες είναι οι συνέπειες αυτού του γεγονότος;
Η Γαλλία δεν είναι ακριβώς στην καλύτερη οικονομική της κατάσταση.
Το ποσοστό ανεργίας κυμάνθηκε γύρω στο 9 με 10% κατά την τελευταία δεκαετία.
Το κόστος ζωής έχει αυξηθεί σημαντικά εξαιτίας των κυβερνητικών μέτρων.
Έτσι, η αποτυχημένη πρόταση για φόρο στο φυσικό αέριο, θα έβλαπτε την εργατική τάξη, δείχνει το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος στην Γαλλία.
Και αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Economics Molinari, η φορολογική επιβάρυνση των «τυπικών εργαζομένων» στη Γαλλία είναι υψηλότερη στην Ευρώπη.
Οι κυβερνητικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν το 56% του ΑΕΠ.
Στο ρυθμιστικό μέτωπο, η Γαλλία είναι ένα χάος.
Ο κώδικάς του, ένα νομοθετικό τερατούργημα 1.600 σελίδων και 10.000 άρθρων, έχει περιορίσει σημαντικά την αγορά εργασίας. Σύμφωνα με τον Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας του Ιδρύματος Heritage του 2019, η Γαλλία βρίσκεται στην κατηγορία των "καταπιεσμένων".
Για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις η Γαλλία επέστρεψε σε μια πολιτική μοναρχίας στην οικονομία, που κυριαρχείται από ένα παρεμβατικό κράτος που ρυθμίζει, επιδοτεί και ελέγχει σε μεγάλο βαθμό ορισμένους τομείς της οικονομίας.
Ο κρατισμός είναι ο ελέφαντας στον δωμάτιο της Γαλλίας.
Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων δεν έχει "ενιαίες ή ομοιογενείς πολιτικές πεποιθήσεις ή ιδεολογικά κίνητρα."
Στην πραγματικότητα, μερικά από τα αιτήματά τους είναι αρκετά αντιφατικά, έχουν αιτήματα για φορολογικές περικοπές για την εργατική τάξη, ζητούν αύξηση του κατώτατου μισθού..
Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων πρέπει πρώτα να στραφεί σε ένα είδος «Frexit» δηλαδή αποχώρησης από την ΕΕ.
Αλλά, όπως και το Brexit, η Γαλλία δεν πρέπει να σταματήσει μόλις εγκαταλείψει την ΕΕ.
Ο 20ός αιώνας είχε ως χαρακτηριστικό ένα υπερ-συγκεντρωτισμό όπου οι κυβερνήσεις καταπατούσαν όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής.
Η Γαλλία μπορεί να απελευθερωθεί από αυτόν τον φαύλο κύκλο, πραγματοποιώντας το δικό της Frexit και στη συνέχεια διευκολύνοντας τις αποσχιστικές κινήσεις μέσα στα παραδοσιακά εθνικά σύνορά της.
Ο 21ος αιώνας δεν χρειάζεται να επαναλάβει τα λάθη του 20ού αιώνα.
Η Γαλλία μπορεί να αποτελέσει μια καλή αρχή για την αποσυναρμολόγηση ενός κακού προϊόντος όπως η ευρωζώνη.
www.bankingnews.gr---ΠΗΓΗ
Το Mises Institute δημιουργήθηκε προς τιμήν του Λούντβιχ Χάινριχ φον Μίζες ήταν Αυστριακός οικονομολόγος με μεγάλη επιρροή στην αναβίωση του κλασικού φιλελευθερισμού
Με τις διαμαρτυρίες των κίτρινων γιλέκων για περισσότερο από τρεις μήνες, η βιωσιμότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως πολιτική οντότητα έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση.
Πράγματι, η ΕΕ έχει περάσει από τις οικονομικές και πολιτικές αναταραχές που ξέσπασαν από την κρίση της ευρωζώνης το 2009.
Το 2016, η ΕΕ υπέστη πολιτικό σεισμό όταν πραγματοποιήθηκε το δημοψήφισμα του Brexit και οι βρετανοί ψηφοφόροι αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να εγκαταλείψουν την ΕΕ.
Σε κάποιο βαθμό, η ψήφος υπέρ του Brexit ήταν μια εκδήλωση του βρετανικού λαϊκισμού.
Τώρα, οι Γάλλοι λαϊκιστές έχουν γίνει γνωστοί με τη μορφή του κινήματος των κίτρινων γιλέκων.
Αλλά ποιες είναι οι συνέπειες αυτού του γεγονότος;
Η Γαλλία δεν είναι ακριβώς στην καλύτερη οικονομική της κατάσταση.
Το ποσοστό ανεργίας κυμάνθηκε γύρω στο 9 με 10% κατά την τελευταία δεκαετία.
Το κόστος ζωής έχει αυξηθεί σημαντικά εξαιτίας των κυβερνητικών μέτρων.
Έτσι, η αποτυχημένη πρόταση για φόρο στο φυσικό αέριο, θα έβλαπτε την εργατική τάξη, δείχνει το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος στην Γαλλία.
Και αυτό είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Σύμφωνα με έρευνα του Ινστιτούτου Economics Molinari, η φορολογική επιβάρυνση των «τυπικών εργαζομένων» στη Γαλλία είναι υψηλότερη στην Ευρώπη.
Οι κυβερνητικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν το 56% του ΑΕΠ.
Στο ρυθμιστικό μέτωπο, η Γαλλία είναι ένα χάος.
Ο κώδικάς του, ένα νομοθετικό τερατούργημα 1.600 σελίδων και 10.000 άρθρων, έχει περιορίσει σημαντικά την αγορά εργασίας. Σύμφωνα με τον Δείκτη Οικονομικής Ελευθερίας του Ιδρύματος Heritage του 2019, η Γαλλία βρίσκεται στην κατηγορία των "καταπιεσμένων".
Για να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις η Γαλλία επέστρεψε σε μια πολιτική μοναρχίας στην οικονομία, που κυριαρχείται από ένα παρεμβατικό κράτος που ρυθμίζει, επιδοτεί και ελέγχει σε μεγάλο βαθμό ορισμένους τομείς της οικονομίας.
Ο κρατισμός είναι ο ελέφαντας στον δωμάτιο της Γαλλίας.
Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων δεν έχει "ενιαίες ή ομοιογενείς πολιτικές πεποιθήσεις ή ιδεολογικά κίνητρα."
Στην πραγματικότητα, μερικά από τα αιτήματά τους είναι αρκετά αντιφατικά, έχουν αιτήματα για φορολογικές περικοπές για την εργατική τάξη, ζητούν αύξηση του κατώτατου μισθού..
Το κίνημα των κίτρινων γιλέκων πρέπει πρώτα να στραφεί σε ένα είδος «Frexit» δηλαδή αποχώρησης από την ΕΕ.
Αλλά, όπως και το Brexit, η Γαλλία δεν πρέπει να σταματήσει μόλις εγκαταλείψει την ΕΕ.
Ο 20ός αιώνας είχε ως χαρακτηριστικό ένα υπερ-συγκεντρωτισμό όπου οι κυβερνήσεις καταπατούσαν όλες τις πτυχές της ανθρώπινης ζωής.
Η Γαλλία μπορεί να απελευθερωθεί από αυτόν τον φαύλο κύκλο, πραγματοποιώντας το δικό της Frexit και στη συνέχεια διευκολύνοντας τις αποσχιστικές κινήσεις μέσα στα παραδοσιακά εθνικά σύνορά της.
Ο 21ος αιώνας δεν χρειάζεται να επαναλάβει τα λάθη του 20ού αιώνα.
Η Γαλλία μπορεί να αποτελέσει μια καλή αρχή για την αποσυναρμολόγηση ενός κακού προϊόντος όπως η ευρωζώνη.
www.bankingnews.gr---ΠΗΓΗ
=============
Σχόλια