Τρεις πρόσφατες κινήσεις του Βερολίνου των τελευταίων ημερών παραπέμπουν σε κλιμάκωση των απειλών στην εμπορική, και όχι μόνο, αντιπαράθεση με την Ουάσινγκτον. Το ερώτημα που ανακύπτει για μας τους λοιπούς Ευρωπαίους είναι εάν θα ακολουθήσουμε τη Γερμανία σε μια μετωπική σύγκρουση που διαφαίνεται στον ορίζοντα και θα αντιπαρατεθούμε -και μέχρι πού- με τις ΗΠΑ ή όχι. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩΟ υπουργός Οικονομίας της Γερμανίας Πέτερ Αλτμάιερ δήλωσε πως η ΕΕ επιδιώκει να επιλύσει τη διένεξη με τις ΗΠΑ συμφωνώντας να εφαρμοστούν χαμηλότεροι δασμοί, αλλά είναι έτοιμη να υπερασπιστεί τα συμφέροντά της και θα αντιδράσει σε οποιεσδήποτε μονομερείς αποφάσεις της Ουάσινγκτον προχωρώντας στην εφαρμογή αντιμέτρων.
Η δήλωση αυτή του Γερμανού υπουργού που μίλησε ως μη όφειλε ως εκπρόσωπος της ΕΕ, υπογραμμίστηκε από μια άλλη κίνηση του Βερολίνου που σίγουρα η Ουάσινγκτον θα την εκλάβει τουλάχιστον ως αψιμαχία, αν όχι ως πρόκληση. Ο κ. Αλτμάιερ δήλωσε επίσης πως η κυβέρνηση της Γερμανίας δεν θα απαγορεύσει στην κινεζική εταιρεία-κολοσσό των τηλεπικοινωνιών Huawei να συμμετάσχει στην κατασκευή δικτύων κινητής τηλεφωνίας πέμπτης γενιάς (5G), καθώς θα υπάρξει ένας νέος νόμος που θα επιβάλλει πλέον αυστηρότερα κριτήρια ασφάλειας σε όλους τους προμηθευτές.
Υπενθυμίζεται πως οι ΗΠΑ απαγόρευσαν στην Huawei να συμμετάσχει στην ανάπτυξη της τεχνολογίας 5G στο έδαφός τους, γιατί μπορεί έτσι να κατασκοπεύσει άλλες χώρες. Κατόπιν σχετικού αιτήματος της Ουάσιγκτον η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία ανταποκρίθηκαν απαγόρευσαν την εμπλοκή της κινέζικης εταιρείας στην τεχνολογία 5G, ενώ ακολούθησε Ιαπωνία και η Vodafone που ανακοίνωσε ότι διακόπτει την εγκατάσταση εξοπλισμού από την Huawei σε μεγάλα ευρωπαϊκά δίκτυα. Επίσης, οι ΗΠΑ κατηγόρησαν την οικονομική διευθύντρια της Huawei και κόρη του ιδρυτή της, Μενγκ Ουανζού, για παραβίαση των κυρώσεων εναντίον του Ιράν και γι΄ αυτό συνελήφθη στον Καναδά, αλλά στη συνέχεια έχει αφεθεί ελεύθερη με περιοριστικούς όρους.
Εκνευρισμένο το Πεκίνο
Το όλο θέμα έχει εκνευρίσει το Πεκίνο που λαμβάνει «όλα τα απαραίτητα μέτρα», ενώ η Huawei ανακοίνωσε προσέφυγε στη δικαιοσύνη εναντίον της αμερικανικής κυβέρνησης. Φαίνεται πάντως πως πέρα από τον εμπορικό ανταγωνισμό, υπάρχει ένα ζήτημα κατασκοπείας που οι Αμερικανοί έχουν θέσει από το 2012. Σύμφωνα με την ιστοσελίδα Quartz, που ειδικεύεται σε θέματα νέας τεχνολογίας, οι Αμερικανοί φοβούνται ότι η Huawei μπορεί να κάνει κατασκοπεία για λογαριασμό της Κίνας, επειδή οι ίδιοι έχουν πράξει κάτι ανάλογο στο παρελθόν.Μέσα σε αυτό το κλίμα, ο Αλτμάιερ προχώρησε σε μια τρίτη πρόκληση των Αμερικανών λέγοντας ότι η γερμανική κυβέρνηση δεν θα προβάλει βέτο για να αποτρέψει εξαγορές εταιρειών. Ως γνωστόν, οι Κινέζοι αγοράζουν συστηματικά γερμανικές εταιρείες τεχνολογίας γεγονός που προκάλεσε την εμπλοκή της Ουάσινγκτον προκειμένου να προστατευθεί η δυτική υψηλή τεχνολογία.
Κατόπιν όλων αυτών των δηλώσεων, ο Αμερικανός πρέσβης στο Βερολίνο Ρίτσαρντ Γκρενέλ έστειλε επιστολή Σε προς τον υπουργό Οικονομίας Πέτερ Αλτμάιερ, με την οποία ανακοίνωνε προς τη γερμανική κυβέρνηση ότι οι ΗΠΑ θα περιορίσουν ή και θα διακόψουν πλήρως τη συνεργασία τους με τις γερμανικές μυστικές υπηρεσίες, εφόσον για την κατασκευή του νέου δικτύου επιλεγεί η εταιρία της Κίνας. Η κίνηση αυτή ενόχλησε την Χριστιανοδημοκρατική Ένωση (CDU) και την καγκελάριο Μέρκελ, η οποία δήλωσε σχετικά ότι «η ασφάλεια είναι ύψιστο αγαθό και στην κατασκευή του δικτύου 5G και προσδιορίζουμε οι ίδιοι τα κριτήρια για εμάς» και πρόσθεσε ακόμη ότι σκοπεύει να συνομιλήσει για το θέμα με τους Ευρωπαίους εταίρους της. Κι αυτό έχει σημασία για μας τους υπόλοιπους.
Αυταρχική Ουάσινγκτον
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως οι ΗΠΑ λειτουργούν αυταρχικά προκειμένου να διορθώσουν καταστάσεις στον εμπορικό και τον αμυντικό τομέα που ενώ αρχικά τις ευνόησαν, στο τέλος βρέθηκαν να χάνουν. Η διόρθωση αυτή που στην περιοχή μας επικεντρώνεται στη συνδρομή των Ευρωπαίων στο ΝΑΤΟ και σε μια σειρά προϊόντων χάλυβα και αλουμινίου, αλλά έμμεσα και στην αυτοκινητοβιομηχανία, δημιουργεί προβλήματα στις σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ. Προβλήματα που εντοπίζονται και στις κυρώσεις που επιβάλλουν οι ΗΠΑ στη Ρωσία, το Ιράν και άλλες χώρες όπου τα ευρωπαϊκά συμφέροντα είναι σημαντικά. Οι Ευρωπαίοι δυσανασχετούν, αλλά δεν ξεχνούν ότι χάρη στις ΗΠΑ νίκησαν τους Γερμανούς στους δύο παγκόσμιους πολέμους και ότι γι΄ αυτό θα είναι ες αεί ευγνώμονες.Αυτό δεν ισχύει για τη Γερμανία, που μπορεί να επωφελήθηκε μεταπολεμικά από την εύνοια των ΗΠΑ λόγω του φόβου της σοβιετικής επέκτασης και να διετέλεσε το «καλό παιδί» της Δύσης κατά τις δεκαετίες της ανασυγκρότησής της, αλλά μετά την ενοποίησή της, φαίνεται πως ο γερμανικός εθνικισμός και ο ρεβανσισμός αναδύεται ασυγκράτητος.
Είναι προφανές, για όσους δεν θέλουν να κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους, πως το Βερολίνο εκμεταλλεύεται την ευρωαμερικανική αντιπαράθεση, αφενός για να προωθήσει την συγκρότηση ευρωστρατού και δι΄αυτού να επιστρέψει στην στρατιωτική ισχύ, αφετέρου χρησιμοποιεί την ΕΕ ως ασπίδα για να προστατεύσει τα εμπορικά του συμφέροντα. Η τακτική αυτή καταγράφεται συχνά σε ποικίλες εκδηλώσεις της πολιτικής του Βερολίνου που πλέον επιδιώκει να μετατραπεί από γεωοικονομική δύναμη και σε γεωπολιτική. Αυτό φάνηκε και στο ρόλο του στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και στην Ουκρανία.
Το φλερτ του Βερολίνου με την Κίνα κόντρα στην διόρθωση των εμπορικών σχέσεων που επιχειρεί ο Ντόναλντ Τραμπ έχει βαρύνουσα σημασία, όπως και η συνεννόηση με τη Μόσχα για τον North Stream II. Πρόκειται για στρατηγικές κινήσεις απέναντι στις ΗΠΑ, οι οποίες θα απαντηθούν με τον γνωστό τρόπο του Αμερικανού προέδρου. Όμως, οι υπόλοιποι Ευρωπαίοι και κυρίως η Γαλλία -ιδιαίτερα μετά το Brexit- πρέπει να είναι προσεκτικοί ώστε να μην ακολουθήσουν τη Γερμανία στην άβυσσο.
==================
Αποφεύγοντας χαριστικές παραχωρήσεις
Οι γερμανικές ελίτ αποικιοποιούν την Ευρώπη
Η Γερμανία εκμεταλλεύεται ένα "κατάφωρα υποτιμημένο" ευρώ σε βάρος ΗΠΑ - ΕΕ
Τραμπ: Η ΕΕ είναι το μέσον για την επίτευξη του στόχου της Γερμανίας
--------------------------
Μακρόν: Ο φετιχισμός της Γερμανίας με τα πλεονάσματα
Η Γερμανία βαδίζει στον δρόμο του Τσαουσέσκου
Η Γερμανία είναι χώρα ή τράπεζα;
Η παράνοια των Βρυξελλών αποδομεί την Ευρώπη
Περί ορθολογισμού και άλλων φαντασιώσεων
Οι «εμμονές» Σόιμπλε και η γερμανική ιδεολογία
Οι ιδεολογικές ρίζες της στρατηγικής Σόιμπλε
Η ευρωκρίση και «η γερμανική υπερδύναμη».
Noμπελίστες οικονομολόγοι επικρίνουν την γερμανική κυριαρχία στην Ευρώπη (Up)
Η σαρωτική επιστροφή του γερμανικού εθνικισμού
Αδύναμος κρίκος η Γερμανία σε έναν εμπορικό πόλεμο
Προς σύγκρουση με τη Γερμανία;
Προς σύγκρουση με τη Γερμανία;
Του Γιώργου Δελαστίκ
[ 29/01/2017]
Πληθαίνουν οι ενδείξεις – ενδείξεις, όχι αποδείξεις – ότι ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ εξελέγη για να προσωποποιήσει την αναμέτρηση με το Βερολίνο. Να ηγηθεί δηλαδή ο Ντόναλντ Τραμπ ενός συνασπισμού ανάλογου με εκείνον, ο οποίος υπήρχε κατά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, επιχειρώντας να αποτρέψει τη συγκρότηση του Τέταρτου Ράιχ, οικονομικού αυτή τη φορά, της Γερμανίας. Αυτό που υπήρχε και είναι ακόμη υποψία, ενδέχεται να αποδειχθεί πολιτική πραγματικότητα. Θα δούμε τι θα γίνει σύντομα.
«Η ΕΕ είναι κατά βάση το όχημα για να υλοποιήσει τους σκοπούς της η Γερμανία», δήλωσε ο Αμερικανός Πρόεδρος Τραμπ σε συνέντευξη που έδωσε στους Τάιμς του Λονδίνου και τη γερμανική Μπιλντ. «Όλα δείχνουν ότι ο Τραμπ ποντάρει ανοιχτά στη διάλυση της ΕΕ», έγραφε προχτές στο κύριο άρθρο της η Αυγή και συνέχιζε γράφοντας ότι ο Πρόεδρος της ευρωομάδας, ο Ολλανδός Γερούν Ντάισελμπλουμ, είχε σπεύσει μια μέρα νωρίτερα «η ΕΕ είναι πλέον μόνη της». Αναφερόμενη μάλιστα στα όσα είπε ο Τραμπ για τη Γερμανία, η Αυγή υπογράμμιζε: «Στη σημερινή φάση, καμία δήλωση δεν θα μπορούσε να είναι πιο ταξική. Από καιρό οι χώρες του ευρωπαϊκού Νότου αισθάνονται να συνθλίβονται από την υπαγόρευση της λιτότητας από το Βερολίνο»! Το ενδιαφέρον κύριο άρθρο της Αυγής καταλήγει γράφοντας ότι το Βερολίνο θα έπρεπε «να εισακούσει όχι τους σοσιαλιστές, όχι την Αριστερά, όχι τους Πράσινους, αλλά τον βαθιά συντηρητικό υποψήφιο πρόεδρο της Γαλλίας Φρανσουά Φιγιόν, που ζητεί μεταξύ άλλων την ομοσπονδοποίηση του χρέους στην Ευρώπη ως εργαλείο για τη διάσωση του ευρώ – και της ΕΕ». Δεν λέει όμως μόνο η Αυγή ότι η υπό συγκρότηση νέα κυβέρνηση τω ΗΠΑ δεν συμπαθεί καθόλου το ευρώ και θα ήθελε να το δει να καταποντίζεται.
Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να το πουν και οι προοριζόμενοι για σημαντικές θέσεις στην κυβέρνηση Τραμπ, όπως ο καθηγητής Τεντ Μάλοχ, ο οποίος ενδέχεται να τοποθετηθεί πρεσβευτής των ΗΠΑ στην ΕΕ. Το ευρώ θα μπορούσε να έχει καταρρεύσει μέσα στον επόμενο ενάμιση χρόνο, δήλωσε μιλώντας στο BBC. Δεν είναι όμως μόνο αυτός. Τι να πει κανείς για το υπό αμερικανικό έλεγχο ΔΝΤ; «Εξαιρετικά μη βιώσιμο», χαρακτηρίζει το ΔΝΤ, όπως διέρρευσαν στα μέσα ενημέρωσης πηγές της κυβέρνησης Τραμπ, στην αδημοσίευτη αλλά ήδη γραμμένη νέα έκθεσή του, που θα συζητηθεί στις 6 Φεβρουαρίου στο διοικητικό συμβούλιο του ΔΝΤ. Ο χαρακτηρισμός αυτός αιτιολογείται από το ΔΝΤ για το …2060 (!), όχι μόνο δεν θα έχει μειωθεί κατά τι το χρέος, όπως ισχυρίζεται η ΕΕ, αλλά από 184% του ΑΕΠ, θα έχει φτάσει στο …275% του ΑΕΠ και θα απαιτείται να δίνουμε στους δανειστές μας το …62% του ΑΕΠ μας εκεί προς το 2060!!!. Μιλάμε για απερίγραπτη τρέλα!
Η ουσία της υπόθεσης βρίσκεται όμως αλλού. Πρώτον, το ελληνικό δημόσιο χρέος δεν είναι κατά κανένα τρόπο βιώσιμο, χωρίς δραστική μείωσή του. Τελεία και παύλα, ό,τι κι να λένε οι Γερμαναράδες. Δεύτερον, προς τα εκεί βαδίζει το δημόσιο χρέος όλων των χωρών της ΕΕ. Όσο η Γερμανία έχει τον έλεγχο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ θα βλέπουν το χρέος τους να αυξάνεται. Τρίτον, το Βερολίνο οικοδομεί με αυτόν τον τρόπο το γερμανικό Τέταρτο Ράιχ. Τέταρτον, σβήσιμο του χρέους μπορεί να γίνει με δύο τρόπους: Με διαγραφή του χρέους και διάλυση της ευρωζώνης ή με …πόλεμο και φυσικά διάλυση της ευρωζώνης! Διαφορετικά, αλίμονο σε όσους υποχρεωθούν να ζήσουν στο Τέταρτο Ράιχ της Γερμανίας. Πέμπτον, η ουσία αυτή τη στιγμή είναι ότι οι αστικές τάξεις των μεγάλων χωρών της Ευρώπης (Βρετανία, Γαλλία, Ιταλία) αναλαμβάνουν την ηγεσία της αντιγερμανικής πολιτικής και δυστυχώς όχι οι αριστερές δυνάμεις. Αυτό δεν προοιωνίζεται κάτι καλό για τους εργαζόμενους, φυσικά. Η Βρετανία αποφάσισε ήδη την αποχώρησή της και από την ΕΕ, μην έχοντας μπει ποτέ στο ευρώ. Στην Ιταλία οι δεξιοί που ακολουθούν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι και την Λίγκα του Βορρά του Σαλβίνι συν τους «αγανακτισμένους» του Μπέπε Γκρίλο, ο οποίος σε όλες τις δημοσκοπήσεις έρχεται πρώτος στην προτίμηση των Ιταλών σε περίπτωση που γίνουν εκλογές – δηλαδή πάνω από το 60% του ιταλικού λαού αθροιστικά – έχουν κεντρικό σύνθημα «Έξω η Ιταλία από το ευρώ»! Η Ιταλία, όμως, είναι η τρίτη σε μέγεθος οικονομία της ευρωζώνης και αυτό έχει ιδιαίτερη σημασία, πόσω μάλλον που όπως όλα δείχνουν θα γίνουν εκλογές μέχρι το καλοκαίρι.
Τα πάντα όμως θα κριθούν στη Γαλλία. Εκεί γίνεται διαπάλη και το πάνω χέρι το έχουν ακόμη οι Γάλλοι αστοί που ωφελούνται από τη γερμανική πολιτική. Οι προεδρικές εκλογές του Απριλίου – Μαΐου θα αποτυπώσουν την κατάσταση. Η Μαρίν Λεπέν θα ηττηθεί από τη Δεξιά, αλλά οι Σοσιαλιστές του Ολάντ δεν θα περάσουν καν στο δεύτερο γύρο, όπου θα αναμετρηθεί η Λεπέν με τον Φιγιόν.
*Πηγή: Εφημερίδα ΠΡΙΝ, 29/01/2017
Σχόλια