Στέργιος Μποζίνης: Η Γερμανία ηλεκτροδοτείται (και ...σώζει το Κλίμα) με κάρβουνο. Εμείς;

Για να καταλάβετε το άρθρο, ή τα παρακάτω αποσπάσματα, κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και εμπεδώστε 3-4 έννοιες, στο τέλος της ανάρτησης...

http://www.sme.gr/enimerosi/newsletter/241-2019-01-17-20-00-31. Το άρθρο έχει εμφανιστεί και στο energypress.   Η φωτό του Στέργιο Μποζίνη είναι από παρουσίασή του για αιολικά στο Βέρμιο. Tα γραφήματα και η εικόνα, παρακάτω, είναι δικά μου.

Η Γερμανία παρότι έχει γεμίσει το σύστημα της με ΑΠΕ -- περίπου 60% της εγκατεστημένης ισχύος -- εξακολουθεί να καίει άνθρακα (22% της εγκατεστημένης ισχύος από λιγνίτη και 14% από άνθρακα) σε ποσοστό σήμερα άνω του 40%, καίγοντας περίπου 25% εγχώριο λιγνίτη και 15% εισαγόμενο λιθάνθρακα. Το φυσικό αέριο συμμετέχει στο ετήσιο μείγμα με ποσοστό περίπου 14-15%. Ο λόγος απλός. Είναι εισαγόμενο και ακριβότερο.

Εγχώρια "καύσιμα" για τη Γερμανία (όπως και στην Ελλάδα) αποτελούν ο λιγνίτης και οι ΑΠΕ. Είναι λογικό να παραμένουν ακόμη στο σύστημα οι Λιγνιτικοί τους σταθμοί και να διαβάζουμε καθημερινά ότι οι Γερμανοί δε θα πιάσουν τους στόχους για το 2020. Παρ όλες τις προθέσεις λοιπόν και τις διακηρύξεις του Παρισιού έχουν μείνει πιο πολύ στα λόγια, διότι δεν είναι και τόσο πρόθυμοι να εξαρτώνται παραπάνω απ όσο χρειάζεται από το Ρώσικο φυσικό αέριο.  Πόσο μάλιστα που πρέπει να κλείσουν και τα Πυρηνικά τους εργοστάσια, που συμμετέχουν σε ποσοστό 10-12% ετησίως. Αν λοιπόν αναγκασθούν να μειώσουν κάτι ως προς το CO2 αυτό θα είναι ο εισαγόμενος λιθάνθρακας. Όπως και να το δούμε τα νούμερα δεν τους βγαίνουν . Παρότι οι ΑΠΕ έχουν αναπτυχθεί στο μέγιστο και συνεχίζουν να στρέφονται προς τα Υπεράκτια Αιολικά ( οι τελευταίοι τους διαγωνισμοί δείχνουν μια μεγάλη κόπωση κυρίως στα χερσαία Αιολικά, με αποχή σχεδόν των επενδυτών από αυτά), η ενεργειακή τους επάρκεια συχνά διασφαλίζεται από εισαγωγές, χωρίς να ξεχνάμε το χειμώνα του 2016-17., όπου οι ΑΠΕ (Αιολικα + Φ/Β) στη Γερμανία είχαν πέσει σε ποσοστό κάτω του 5% σε ημερήσια βάση και κάτω του 1% !! σε ωριαία, λόγω καιρικών συνθηκών και πλήρους άπνοιας. Είναι βέβαια διασυνδεδεμένοι με όλες τις γειτονικές χώρες, μπορώντας να εισάγουν όταν έχουν πρόβλημα και να εξάγουν τους μήνες που φυσάει, την περίσσεια (λόγω στοχαστικότητας και συνεπώς απόρριψης στο εγχώριό τους σύστημα ) κυρίως της αιολικής τους ισχύος.

Χωρίς να κάνουμε τους μάντεις είναι πολύ δύσκολο έως απίθανο να μειώσουν το γενικό μείγμα του άνθρακα στο ενεργειακό τους ισοζύγιο κάτω του 25% -28% το 2030. Όπως έκαναν μέχρι σήμερα, θα κοιτάξουν το συμφέρον τους, το κόστος της Βιομηχανίας τους και τις τοπικές κοινωνίες, που άλλες εξαρτώνται από την τεράστια Βιομηχανία του λιγνίτη και άλλες αντιδρούν στη συνεχή εγκατάσταση Αιολικών δίπλα τους (γι αυτό και η στροφή στα Υπεράκτια Αιολικά). [Η απάντηση είναι, βέβαια, στον Nordstream 2. Η ηλεκτροδότηση και οι πηγές της, στην Γερμανία, είναι στο διάγραμμα, πάνω αριστερά, που μεγαλώνει με κλικ και το είχα ανεβάσει πρόσφατα, εδώ]

Η εικόνα της ΕΛΛΑΔΑΣ :

Συγκριτικά παρότι το ποσοστό Εγκατεστημένης λιγνιτικής ισχύος σήμερα είναι το 22,5%, της συνολικής εγκατεστημένης, ίσο δηλαδή ποσοστό με αυτό της Γερμανία, όπως φαίνεται στον πίνακα, η συμμετοχή του Εθνικού μας καυσίμου το 2018 έχει περιορισθεί ήδη περί το 30%, ενώ ο άνθρακας στη Γερμανία σήμερα συμμετέχει με ποσοστό πάνω του 40%, όπως αναφέρθηκε.

Παρατηρώντας το ΕΣΕΚ διακρίνουμε ότι η πρόβλεψη-σχεδιασμός συμμετοχής του λιγνίτη πέφτει στις 9,3 TWh ετησίως το 2030 από 15 ΤWh το 2017 ήτοι στο 17% του μείγματος. Αυτό γίνεται θέτοντας: •υπερβολικούς στόχους που ξεπερνούν τους μέσους Ευρωπαϊκούς για το CO2 κατά πολύ •Θεωρώντας χωρίς οικονομική ανάλυση και με μόνο κριτήριο το λιγότερο CO2 που παράγει και όχι το κόστος στου, ότι το ενδιάμεσο καύσιμο για τη μετάβαση θα είναι το εισαγόμενο Φ. αέριο, μη υπολογίζοντας καν τα γεωπολιτικά ρίσκα με τους γείτονές μας (1) αλλά και την (2) καθ΄αυτού Ενεργειακή μας επάρκεια (2).

Για το (1) δε χρειάζεται ανάλυση. Η Τουρκία ελέγχει τους αγωγούς Φ.αερίου ανά πάσα στιγμή. (Παρεμπιπτόντως καίει 42,5% άνθρακα).

Για το (2) είναι πλήρως αποδεδειγμένο εδώ και μια εικοσαετία, ότι και να φθάσουμε να έχουμε δεκάδες GW εγκατεστημένες ΑΠΕ ακόμη και …εκατοντάδες GW και με πλήρη διασπορά, όπως η Γερμανία, υπάρχουν περίοδοι του έτους αλλά και μέσα στην ημέρα που απλά δεν μπορούν να καλύψουν και να συμμετέχουν στο ενεργειακό μείγμα. Τη νύχτα, με άπνοια, με πολικό κρύο (όπως το χειμώνα 2016-17) οι ΑΠΕ συμμετείχαν ελάχιστα στην ενεργειακή ζήτηση και περάσαμε κρίση. Αν λοιπόν κλείσουν οι Θερμοηλεκτρικές Μονάδες και τα Ορυχεία μας, απλά δε θα υπάρχουν εφεδρείες και τα αποτελέσματα θα είναι τραγικά. [όλο το αξιόλογο άρθρο, εδώ]

___________________________
Και, για επανάληψη και ξαναλέω, αν δεν καταλαβαίνετε 3-4 βασικά πράγματα, θα σας κοροϊδεύει ο κάθε λαδωμένος ("δημοσιογράφος", "καθηγητής", η απλός παπαγάλος):

1. Εγκατεστημένη Ισχύς είναι πόσες μονάδες υπάρχουν. Πόσες λιγνιτικά εργοστάσια, πόσα φράγματα, πόσες ανεμογεννήτριες.
2. Ηλεκτρική ενέργεια είναι πόσο ρεύμα παράγεται και καταναλώνεται από αυτές τις μονάδες. Εάν εγκατεστημένη μονάδα δεν λειτουργεί, δεν παράγει ρεύμα.
3. Δεν είναι όλες οι εγκατεστημένες μονάδες ίσες και όμοιες: Μερικές παράγουν ρεύμα όταν το χρειάζεται το δίκτυο (κατανεμόμενες ή ελεγχόμενες μονάδες), μερικές παράγουν ρεύμα κουτουρού, πχ, όταν φυσάει ή έχει ήλιο (διαλείπουσες, στοχαστικές (κουτουρού) μονάδες).
4. Επειδή α) σε ένα δίκτυο η προσφορά πρέπει να είναι ίση με την ζήτηση και επειδή η τάση και η συχνότητα επίσης πρέπει να είναι σταθερές και β) το ρεύμα δεν αποθηκεύεται πρακτικά ή οικονομικά οι διαλείπουσες, στοχαστικές μονάδες είναι προβληματικές. "Ενσωματώνονται" μεν, αλλά είναι ατελέσφορες δε. Δηλαδή προστίθενται χωρίς να υποκαθιστούν τις συμβατικές μονάδες, ή να εξοικονομούν μετρήσιμα καύσιμα. Και ο λόγος είναι επειδή η ενσωμάτωση απαιτεί μεταβλητή (και μη αποδοτική) λειτουργία συμβατικών μονάδων και, όταν αυτό δεν αρκεί, απαιτεί απόρριψη του κουτουρού ρεύματος σε γειτονικά δίκτυα (στην Δανία και στην Γερμανία, πλέον, επί πληρωμή)
5. Αυτές οι έννοιες, είναι απαραίτητες για να καταλάβετε γιατί μπορεί πχ η Γερμανία να δηλώνει 14% ηλεκτρική ενέργεια από αιολικά, αλλά αυτό το 14% (ή το μεγαλύτερο ποσοστό του)  πάει χαμένο -- δηλαδή δεν εξοικονομεί τα καύσιμα στα οποία αντιστοιχεί. "Προστίθεται χωρίς να υποκαθιστά", όπως έχει πει ο R. York, (και όχι μόνο). Πάρα πολλές ΑΠΕ,  πάρα πολύ ρεύμα από ΑΠΕ, αλλά όσοι τις βάζουν απλά τις πληρώνουν και ηλεκτροδοτούνται από συμβατικές πηγές, και όχι από ΑΠΕ.

ΠΗΓΗ