Από πολύ παλιά τα καπιταλιστικά κράτη έχουν αναγάγει την προβοκάτσια σε επιστήμη…
Σήμερα η πλανητική εξουσία και τα τοπικά παραρτήματά της (κράτη και προτεκτοράτα) έχουν προσδώσει στην προβοκάτσια διαστάσεις φρενοβλάβειας.
Σήμερα, οι ποικίλες και πολύχρωμες μορφές της προβοκάτσιας έχουν πάρει χαρακτήρα γενικής επιδημίας και εκδηλώνονται σε ρυθμούς καταιγιστικούς και σχεδόν καθημερινούς…
- ΟΧΙ μόνο οι εξουσίες του πλανητικού κεφαλαίου, αλλά ΟΛΑ τα είδη των εξουσιών (από τις κρατικές, τις παρακρατικές, τις κυβερνητικές, τις κομματικές, των μαφιόζων του χρήματος (με τους στρατούς τους, κ.λπ) ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΟΥΝ προβοκατόρικα επεισόδια και ΣΚΗΝΟΘΕΤΟΥΝ προπαγανδιστικά σώου προκειμένου να αποπροσανατολίσουν, να προωθήσουν συγκεκριμένες οικονομικές και πολιτικές επιδιώξεις και να ετοιμάσουν το ιδεολογικό έδαφος για νέες πολιτικές συμφορές…
- Τέτοιο χαρακτήρα ανόητης και κακόγουστης φάρσας είχε η προβοκάτσια εναντίον του Συλλαλητηρίου για το «Μακεδονικό»…
Η «αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης (στις πολύχρωμες εκδοχές της) και πολλοί «κομμουνιστές» σταρ της δημοσιογραφίας, ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ στήριξαν την προβοκάτσια των μυστικών υπηρεσιών και των κυβερνητικών απατεώνων…
Τέτοιου είδους προβοκάτσιες, όπως και η λυσσαλέα αναπαραγωγή (από τις «αριστερές» πολυχρωμίες) των ιδεολογημάτων του πλανητικού ιμπεριαλισμού, είναι από εκείνα τα ταξικά, στρατηγικά κριτήρια που ξεμπροστιάζουν τους κάλπικους αριστερούς και την πολύχρωμη ποικιλία των «εθνομηδενιστών»: Επαγγελματίες του αντί-εθνικισμού, του αντί-ρατσισμού και CIA…
ΓΙΑΤΙ, όταν κλείνεις τα μάτια στο σκηνοθετημένο παιχνίδι της προβοκάτσιας και στις κατασκευασμένες (από το κράτος, παρακράτος και μυστικές υπηρεσίες) «ομάδες κρούσης» αυτού του παιχνιδιού και ΧΡΕΩΝΕΙΣ τα επεισόδια (προσχεδιασμένα και σκηνοθετημένα) στους «ακροδεξιούς», τη Χρυσή Αυγή και κ.λπ, ΤΟΤΕ στηρίζεις την προβοκάτσια και τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, καθώς και την ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ του κράτους εναντίον των εκατοντάδων χιλιάδων λαού του Συλλαλητηρίου…
- Σε κάθε μεγάλη λαϊκή εκδήλωση χρησιμοποιούνται και τα ανάλογα «υλικά» της προβοκάτσιας.
Εκτός από τους «χρήσιμους ηλίθιους» που άγονται και φέρονται, οι στρατηγοί αυτών των «αριστερών» προβοκατόρων είναι όργανα του κράτους, του παρακράτους και των μυστικών υπηρεσιών…
Σε εκδηλώσεις με ΕΘΝΙΚΟ περιεχόμενο οι ανάγκες της προβοκάτσιας καθορίζουν και το χρώμα των προβοκατόρων: Εδώ οι προβοκατόρικες «ομάδες κρούσης» φοράνε τα χρώματα της «ακροδεξιάς» και των πολύχρωμων πατριδοκάπηλων, ακριβώς γιατί τέτοιες «εθνικές» εκδηλώσεις επιχειρούν να τις εμπορευτούν και να τις σφετεριστούν οι Δεξιοί και οι ακροδεξιοί…
Για την ακρίβεια: Τέτοιες λαϊκές εκδηλώσεις η «αριστερά» της Παγκοσμιοποίησης τις κάνει δώρο στη δεξιά και ακροδεξιά της Παγκοσμιοποίησης: Στο δίδυμο, σήμερα, αδελφό της…
Σε τέτοιες περιπτώσεις, λοιπόν, οι μηχανισμοί της προβοκάτσιας (κράτος, μυστικές υπηρεσίες κ.λπ) αλλάζουν την ετικέτα και το χρώμα των προβοκατόρων τους: Από «αριστερό» το μετατρέπουν σε δεξιό και ακροδεξιό…
Εξάλλου είναι και γνωστό ότι πολλές από τις «ακροδεξιές» ή «φασιστικές» ομάδες (Χρυσή Αυγή, π.χ.) αποτελούν παρακράτος και «ομάδες κρούσης» του καθεστώτος και των μυστικών υπηρεσιών…
Όταν, συνεπώς, μιλάς αποκλειστικά για Χρυσή Αυγή και «ακροδεξιούς», δίχως να αποκαλύπτεις τους μηχανισμούς προβοκάτσιας και το παιχνίδι της κυβέρνησης και του κράτους εναντίον των λαϊκών κινητοποιήσεων και Συλλαλητηρίων, ΤΟΤΕ δεν στηρίζεις, απλώς, αυτό το παιχνίδι, στο όνομα μιας «αντί-φασιστικής ρητορικής (όπως κάνει ο Μπογιόπουλος και άλλοι «εξωκοινοβουλευτικοί»), αλλά ξεπλένεις και τους μηχανισμούς προβοκάτσιας και πριμοδοτείς, πολιτικά, αυτούς που δήθεν κτυπάς: Τη δεξιά και ακροδεξιά…
Αυτοί, λοιπόν, που έδωσαν το έναυσμα και το πρόσχημα στην αστυνομία να ξεδιπλώσει τους σχεδιασμούς τρομοκράτησης και διάλυσης του Συλλαλητηρίου αποτελούν όργανα των προβοκατόρικων μηχανισμών, «ομάδες κρούσης», ΕΞΩ και ΥΠΕΡΑΝΩ ιδεολογικών χρωμάτων: οι πολιτικές ετικέτες δίνονται, χρησιμοποιούνται και αξιοποιούνται ΑΝΑΛΟΓΑ με τις πολιτικές σκοπιμότητες της συγκυρίας.
ΣΙΓΟΥΡΑ, αυτοί οι συνειδητοί και στημένοι θύλακες προβοκάτσιας παρασύρουν, συχνά και μέσα από το μεγάλο και θυμωμένο λαϊκό πλήθος, κάποιους «χρήσιμους ηλιθίους».
Βεβαίως οι «αριστεροί» της Νέας Τάξης προσαρμόζουν τα γεγονότα σύμφωνα με τα νέα ιδεολογήματα της Παγκοσμιοποίησης που έχουν ασπαστεί. Έτσι πετούνε στον κάλαθο των αχρήστων την «επιστήμη» και τη «διαλεκτική» της προβοκάτσιας ΚΑΙ μένουν πεισματικά κολλημένοι στην «αντί- εθνικιστική» υστερία και στις «νέες ιδέες» του πλανητικού φασισμού…
ΟΙ άμοιροι δεν μπορούν να αντιληφτούν (τέτοια μετάλλαξη έχουν υποστεί) ότι σήμερα «εθνικιστικοί κίνδυνοι» δεν υπάρχουν…
- ΣΗΜΕΡΑ κυριαρχεί η πλανητική ΙΣΟΠΕΔΩΣΗ των «εθνικών ζητημάτων» και των πάντων, ο πλανητικός ΦΑΣΙΣΜΟΣ, δηλαδή επελαύνει ο ΚΙΝΔΥΝΟΣ του πλανητικού …εθνικισμού: Της Νέα Τάξης!!!
- Υποδαυλίζουν εθνικιστικά πάθη για να διαλύσουν τα έθνη, να κατασκευάσουν προτεκτοράτα και να εδραιώσουν το Παγκόσμιο «έθνος-κράτος»…
- Διαβάστε και εδώ:
- http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=11140
ΠΗΓΗ
Ήμουνα νιoς και γέρασα (σχήμα λόγου το δεύτερο σκέλος της φράσης), αλλά σαράντα χρόνια τώρα στο κουρμπέτι, όποτε γινόταν κάποια μεγάλη κινητοποίηση,
είτε για εργασιακά θέματα είτε για πολιτικά (όπως οι αντιμνημονιακές
κινητοποιήσεις) είτε για εθνικά, όπως τώρα με το Μακεδονικό Zήτημα, πάντα κάποιοι γνωστοί άγνωστοι έκαναν τις διαδηλώσεις μπάχαλο, η αστυνομία εξανέμιζε το μήνυμα των διαδηλώσεων μέσα στα δακρυγόνα και, στη συνέχεια, όλη η συζήτηση στα ΜΜΕ (κυρίως τα αργυρώνητα) ξεδιπλωνόταν περί το μπάχαλο κι όχι περί το μήνυμα.
Το τραγικό πλέον είναι ότι την ίδια άθλια (και τρισάθλια) μεθοδολογία μετέρχεται σήμερα και η κυβέρνηση της αυτοαποκαλούμενης Αριστεράς. Με αφορμή στημένους απ’ την ίδια ή όχι (αδιάφορον), χρυσαυγίτες ή όχι (αδιάφορον), μπάχαλους ή όχι (αδιάφορον), η αστυνομία αυτής της κυβέρνησης επετέθη με αγριότητα (ανάλογη και χειρότερη των προγενέστερων) στον λαό.
Στον οποίον έστησε κανονική παγίδα δίνοντας άδεια σε διάφορους ελαφρόμυαλους (για να εκφραστώ ηπίως) να κάνουν την ίδια μέρα και ώρα αντισυγκέντρωση κοντά στο συλλαλητήριο. Αντισυγκεντρώσεις παλιότερα έκαναν μόνον οι φασίστες.
Η κυβέρνηση πέτυχε τον στόχο της: σήμερα η συζήτηση γίνεται με επίκεντρο τους χρήσιμους χρυσαυγίτες, τους χρήσιμους μπάχαλους και τους επιτήδειους πράκτορες – όχι όμως για το μήνυμα του συλλαλητηρίου. Το οποίον συλλαλητήριο η αστυνομία της κυβέρνησης, ως άλλη Οχράνα ή Σεκιουριτάτε, προσπάθησε παιδαριωδώς να υποβαθμίσει σε 60.000 νοματαίους, δηλαδή τη θεία μου τη Φωτούλα και την παρέα της.
Το μόνον στο οποίον άλλαξε ρότα (εν μέρει) η κυβέρνηση των υποταγμένων στις ΗΠΑ ήταν στα φληναφήματα που ταύτιζαν τους διαδηλωτές με τους ακροδεξιούς. Κι αυτό, πονηρά! Καθ’ ότι οι κυβερνώντες διαπίστωσαν κατά το προηγούμενο διάστημα ότι αυτή η βαλίτσα του παραλογισμού (και του αυτοεξευτελισμού τους) διήνυσε τη διαδρομή της, δεν έχει άλλο πιο μακριά να πάει.
Επί της ουσίας τώρα! Υποτεθίσθω για την οικονομία της συζήτησης ότι ο Τσίπρας έχει δίκιο. Ότι ο σχεδιασμός των Αμερικανών για τη Βαλκανική μάς ωφελεί (όπως πιστεύουν και οι αριστερίζοντες που, σ’ αυτό το θέμα, έχουν γίνει ουρά του ΣΥΡΙΖΑ). Γιατί τότε δεν πάει το θέμα σε Δημοψήφισμα να αποφανθεί ο λαός και causa finita, να κλείσει η υπόθεση!
Γιατί ο Τσίπρας βασίζεται (και συντείνει) στην αποσύνθεση των κομμάτων, στην παρέκβαση απ’ το (θεωρητικώς υπάρχον) πολίτευμα και δεν προσφεύγει στον κυρίαρχο (sic) λαό (έτσι όπως και ο ίδιος τον κατάντησε), να αποφανθεί, να τελειώνουμε.
Μήπως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ (και η κυρία Τζάκρη) είναι «πρωτοπορία» και προσπαθεί για το καλό του λαού χωρίς τον λαό, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι ηλίθιος και δεν καταλαβαίνει το συμφέρον του; Ή μήπως επειδή πάνω στην καμπούρα του λαού ο Τσίπρας παίζει την ανασύνθεση των επιλογών του απ’ τον κ. Καμμένο στον κ. Θεοχαρόπουλο; Δηλαδή την παραμονή του Τσίπρα στο μετεκλογικό τοπίο πάση θυσία – πατώντας επί (κοινωνικών) ερειπίων και (πολιτικών) πτωμάτων.
Η συζήτηση αυτές τις ημέρες στο Κοινοβούλιο θα είναι ατέρμονη και ατελέσφορη. Ατέρμονη διότι ο Τσίπρας ό,τι και να αποκαλύπτεται θα επαναλαμβάνει τα ψέματα που έχει πει χίλιες φορές κι ας έχουν αποδειχθεί χίλιες φορές ψέματα. Και ατελέσφορη διότι εκτός απ’ αυτό που θέλουν οι Αμερικανοί ουδέν άλλο πρόκειται να γίνει.
Εκτός και αν ο Τσίπρας ξαναγίνει αριστερός, εκλέξει άλλο λαό και τον πάει σε δημοψήφισμα για να του αλλάξει το αποτέλεσμα – έχουμε μπλέξει.
Η εικόνα αρχίζει να γίνεται τρομακτική: ο εθνομηδενισμός της κυβέρνησης και των δορυφόρων της τροφοδοτεί τον εθνικισμό, ο «εκσυγχρονισμός» μετατρέπει την Ελλάδα σε μια εκ νέου Βαλκανική Ψωροκώσταινα και η προδοσία της Αριστεράς που Γονάτισε (και μπροστά στους Αμερικανούς) παραλύει την αντίσταση των Ελλήνων σε αυτό το νέο Σχέδιο Ανάν – αυτήν τη φορά για τη Μακεδονία, δηλαδή την Ελλάδα.
Έτσι, μια αισχρή πολιτική μειοψηφία, παραβιάζοντας κάθε νόμο και κανόνα, κάθε ήθος και έθιμο, ασχημονεί ασυστόλως, κυβερνά με ψέματα, εκβιασμούς και δοσοληψίες, κινείται σε επίπεδο χαμαιτυπείου με όρους τσίρκου υπέρ ΗΠΑ, Γερμανίας και εντόπιων Δυνατών. Εκτός κι αν σε όλες αυτές τις διαπιστώσεις κάνω λάθος και ο Τσίπρας πάει αυτήν την υπόθεση σε Δημοψήφισμα.
Άλλωστε, η Αριστερά δεν ήταν που έβγαινε στους δρόμους για το Κυπριακό, για το 1-1-4, για να φύγουν απ’ τη χώρα οι βάσεις, για τον εκδημοκρατισμό του κράτους, για την κοινωνική δικαιοσύνη; Είναι κοινωνική δικαιοσύνη οι πλειστηριασμοί; Είναι εκδημοκρατισμός τα δακρυγόνα και η αποσύνθεση - ανασύνθεση της κομματικής καμαρίλας; Έγιναν πλέον αριστερές οι βάσεις του θανάτου; Είναι το 1-1-4, τα Μνημόνια; Θα γίνει και η Μακεδονία, «Κυπριακό»;
Είναι για να σιχαίνεται κανείς τη συζήτηση που θα ακολουθήσει στη Βουλή: ψεύτες και κάλπικοι εναντίον εκείνων που θα ήθελαν να είναι στη θέση τους. Όμως, όταν τα πράγματα βασανίζονται μέσα σε έναν τέτοιο εκφυλισμό, η μόνη λύση είναι ο λαός, η θέλησή του, στα συλλαλητήρια, στις διαδηλώσεις, στις εκλογές…
Μέσα στους κουκουλοφόρους ήταν και κουκουλοφόροι της Novartis;
Το τραγικό πλέον είναι ότι την ίδια άθλια (και τρισάθλια) μεθοδολογία μετέρχεται σήμερα και η κυβέρνηση της αυτοαποκαλούμενης Αριστεράς. Με αφορμή στημένους απ’ την ίδια ή όχι (αδιάφορον), χρυσαυγίτες ή όχι (αδιάφορον), μπάχαλους ή όχι (αδιάφορον), η αστυνομία αυτής της κυβέρνησης επετέθη με αγριότητα (ανάλογη και χειρότερη των προγενέστερων) στον λαό.
Στον οποίον έστησε κανονική παγίδα δίνοντας άδεια σε διάφορους ελαφρόμυαλους (για να εκφραστώ ηπίως) να κάνουν την ίδια μέρα και ώρα αντισυγκέντρωση κοντά στο συλλαλητήριο. Αντισυγκεντρώσεις παλιότερα έκαναν μόνον οι φασίστες.
Η κυβέρνηση πέτυχε τον στόχο της: σήμερα η συζήτηση γίνεται με επίκεντρο τους χρήσιμους χρυσαυγίτες, τους χρήσιμους μπάχαλους και τους επιτήδειους πράκτορες – όχι όμως για το μήνυμα του συλλαλητηρίου. Το οποίον συλλαλητήριο η αστυνομία της κυβέρνησης, ως άλλη Οχράνα ή Σεκιουριτάτε, προσπάθησε παιδαριωδώς να υποβαθμίσει σε 60.000 νοματαίους, δηλαδή τη θεία μου τη Φωτούλα και την παρέα της.
Το μόνον στο οποίον άλλαξε ρότα (εν μέρει) η κυβέρνηση των υποταγμένων στις ΗΠΑ ήταν στα φληναφήματα που ταύτιζαν τους διαδηλωτές με τους ακροδεξιούς. Κι αυτό, πονηρά! Καθ’ ότι οι κυβερνώντες διαπίστωσαν κατά το προηγούμενο διάστημα ότι αυτή η βαλίτσα του παραλογισμού (και του αυτοεξευτελισμού τους) διήνυσε τη διαδρομή της, δεν έχει άλλο πιο μακριά να πάει.
Επί της ουσίας τώρα! Υποτεθίσθω για την οικονομία της συζήτησης ότι ο Τσίπρας έχει δίκιο. Ότι ο σχεδιασμός των Αμερικανών για τη Βαλκανική μάς ωφελεί (όπως πιστεύουν και οι αριστερίζοντες που, σ’ αυτό το θέμα, έχουν γίνει ουρά του ΣΥΡΙΖΑ). Γιατί τότε δεν πάει το θέμα σε Δημοψήφισμα να αποφανθεί ο λαός και causa finita, να κλείσει η υπόθεση!
Γιατί ο Τσίπρας βασίζεται (και συντείνει) στην αποσύνθεση των κομμάτων, στην παρέκβαση απ’ το (θεωρητικώς υπάρχον) πολίτευμα και δεν προσφεύγει στον κυρίαρχο (sic) λαό (έτσι όπως και ο ίδιος τον κατάντησε), να αποφανθεί, να τελειώνουμε.
Μήπως επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ (και η κυρία Τζάκρη) είναι «πρωτοπορία» και προσπαθεί για το καλό του λαού χωρίς τον λαό, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι ηλίθιος και δεν καταλαβαίνει το συμφέρον του; Ή μήπως επειδή πάνω στην καμπούρα του λαού ο Τσίπρας παίζει την ανασύνθεση των επιλογών του απ’ τον κ. Καμμένο στον κ. Θεοχαρόπουλο; Δηλαδή την παραμονή του Τσίπρα στο μετεκλογικό τοπίο πάση θυσία – πατώντας επί (κοινωνικών) ερειπίων και (πολιτικών) πτωμάτων.
Η συζήτηση αυτές τις ημέρες στο Κοινοβούλιο θα είναι ατέρμονη και ατελέσφορη. Ατέρμονη διότι ο Τσίπρας ό,τι και να αποκαλύπτεται θα επαναλαμβάνει τα ψέματα που έχει πει χίλιες φορές κι ας έχουν αποδειχθεί χίλιες φορές ψέματα. Και ατελέσφορη διότι εκτός απ’ αυτό που θέλουν οι Αμερικανοί ουδέν άλλο πρόκειται να γίνει.
Εκτός και αν ο Τσίπρας ξαναγίνει αριστερός, εκλέξει άλλο λαό και τον πάει σε δημοψήφισμα για να του αλλάξει το αποτέλεσμα – έχουμε μπλέξει.
Η εικόνα αρχίζει να γίνεται τρομακτική: ο εθνομηδενισμός της κυβέρνησης και των δορυφόρων της τροφοδοτεί τον εθνικισμό, ο «εκσυγχρονισμός» μετατρέπει την Ελλάδα σε μια εκ νέου Βαλκανική Ψωροκώσταινα και η προδοσία της Αριστεράς που Γονάτισε (και μπροστά στους Αμερικανούς) παραλύει την αντίσταση των Ελλήνων σε αυτό το νέο Σχέδιο Ανάν – αυτήν τη φορά για τη Μακεδονία, δηλαδή την Ελλάδα.
***
Όλο αυτό το έγκλημα
δεν γίνεται και δεν θα μπορούσε να γίνει εκτός του πλαισίου που οδήγησε
στα Μνημόνια (και την επί μακρόν Εποπτεία), που απορφάνεψε τον λαό από
τον πολιτισμό του και τη λαϊκή παράδοση, που εκμαύλισε καλλιτέχνες και
καλλιτέχνες, διανοούμενους και διανοούμενους, που αφαλόκοψε την
εκπαίδευση από τα ανθρωπιστικά γράμματα και που σκόρπισε τον φόβο για
τις δουλειές μας, τα σπίτια μας, το ασφαλιστικό σύστημα και όλα τα άλλα.Έτσι, μια αισχρή πολιτική μειοψηφία, παραβιάζοντας κάθε νόμο και κανόνα, κάθε ήθος και έθιμο, ασχημονεί ασυστόλως, κυβερνά με ψέματα, εκβιασμούς και δοσοληψίες, κινείται σε επίπεδο χαμαιτυπείου με όρους τσίρκου υπέρ ΗΠΑ, Γερμανίας και εντόπιων Δυνατών. Εκτός κι αν σε όλες αυτές τις διαπιστώσεις κάνω λάθος και ο Τσίπρας πάει αυτήν την υπόθεση σε Δημοψήφισμα.
Άλλωστε, η Αριστερά δεν ήταν που έβγαινε στους δρόμους για το Κυπριακό, για το 1-1-4, για να φύγουν απ’ τη χώρα οι βάσεις, για τον εκδημοκρατισμό του κράτους, για την κοινωνική δικαιοσύνη; Είναι κοινωνική δικαιοσύνη οι πλειστηριασμοί; Είναι εκδημοκρατισμός τα δακρυγόνα και η αποσύνθεση - ανασύνθεση της κομματικής καμαρίλας; Έγιναν πλέον αριστερές οι βάσεις του θανάτου; Είναι το 1-1-4, τα Μνημόνια; Θα γίνει και η Μακεδονία, «Κυπριακό»;
Είναι για να σιχαίνεται κανείς τη συζήτηση που θα ακολουθήσει στη Βουλή: ψεύτες και κάλπικοι εναντίον εκείνων που θα ήθελαν να είναι στη θέση τους. Όμως, όταν τα πράγματα βασανίζονται μέσα σε έναν τέτοιο εκφυλισμό, η μόνη λύση είναι ο λαός, η θέλησή του, στα συλλαλητήρια, στις διαδηλώσεις, στις εκλογές…
Σχόλια