Μόνο θυμηδία προκαλούν οι δηλώσεις της καγκελάριου Άνγκελα Μέρκελ ότι «η Γερμανία στηρίζει την Ελλάδα κλπ, κλπ». Όπως και θλίψη ανάμεικτη με οργή προξενεί η δουλοφροσύνη, με την οποία την υποδέχτηκαν η κυβέρνηση, η αντιπολίτευση και το ελληνικό κατεστημένο γενικότερα. Ας μην γελιόμαστε. Η Ελλάδα δεν ανήκει στους Έλληνες. Ανήκει στους Γερμανούς. Μπορεί να απέτυχαν να εδραιώσουν την κατοχή με τα όπλα και τη βία το 1941, ωστόσο το πετυχαίνουν σήμερα με έναν πιο αποτελεσματικό τρόπο, με τις τράπεζες, το νόμισμα και τον έλεγχο των ΜΜΕ. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Ελέγχουν τον «κουμπαρά» και ελέγχουν τη χώρα μας, με τη συνέργεια εγχώριων συνεργατών. H γερμανική κατοχή επισφραγίζεται με τις συνόδους του Eurogroup, όπου πρόθυμες ελληνικές κυβερνήσεις με τη συνέργεια και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αποδέχονται τις ολοένα και σκληρότερες αποφάσεις σε βάρος μας. Σε δύο Eurogroup που συνήλθαν μέσα στο 2018, το πρώτο στις 22 Ιανουαρίου και το δεύτερο στις 21 και 22 Ιουνίου, με κατευθυντήριες γραμμές από το Βερολίνο, μπήκαν και νέες επώδυνες σφραγίδες για τη συνέχιση της ελληνικής τραγωδίας μέχρι το 2060.
Προαπαιτούμενα
Επιπλέον, αποφασίστηκε να προωθηθούν αποκρατικοποιήσεις 1 δισ ευρώ έως το καλοκαίρι, αύξηση του ΕΝΦΙΑ λόγω των νέων αντικειμενικών αξιών, κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ σε πέντε νησιά του Αιγαίου (Λέσβο, Χίο, Σάμο, Κω και Λέρο) στο τέλος Ιουνίου και μείωση του αφορολόγητου, από τα 8.700 ευρώ στα 5.700 ευρώ. Στην ίδια απόφαση του Eurogroup της 22ης Ιανουαρίου του 2018, αναφέρονται 88 προαπαιτούμενα, μεταξύ των οποίων και τα ακόλουθα:• Επανυπολογισμός και μειώσεις των συντάξεων από 1η Ιανουαρίου του 2019 (για την απόφαση αυτή υπήρξε ακύρωση με πρόσφατη ρύθμιση, λόγω και των επικείμενων εκλογών)
• Περικοπή του ΕΚΑΣ το 2019.
• Μείωση του αφορολόγητου από το 2019 αντί για το 2020, αν το ΔΝΤ και ΕΕ κρίνουν ότι απαιτείται για την επίτευξη πλεονάσματος 3,5% του ΑΕΠ το 2019.
• Εφαρμογή των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών ακινήτων για οφειλές προς το δημόσιο, για ποσά πάνω από 500 ευρώ.
• Αυξήσεις στον ΕΝΦΙΑ και διεύρυνση της φορολογικής βάσης, ώστε τα εκκαθαριστικά του φόρου που θα εκδοθούν τον Αύγουστο του 2018 να αποφέρουν τα ίδια έσοδα μετά την ευθυγράμμιση των αντικειμενικών με τις εμπορικές τιμές των ακινήτων.
• Αποκοπή λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, με ψήφιση νομοσχεδίου για τις προς πώληση μονάδες. Εφαρμογή επιπλέον μέτρων για την είσπραξη ανεξόφλητων λογαριασμών της επιχείρησης.
• Κατάργηση του μειωμένου ΦΠΑ στα υπόλοιπα πέντε νησιά του Αιγαίου (Λέσβος, Χίος, Σάμος, Κως, Λέρος).
• Προκήρυξη διαγωνισμών για την πώληση του 30% του Ελευθέριος Βενιζέλος, του 65% της ΔΕΠΑ, του 5% του ΟΤΕ και του 35% των ΕΛΠΕ. Μέχρι τον Ιούνιο, ακολουθεί η πώληση του 17% της ΔΕΗ ή μια διαδικασία με αντίστοιχο όφελος. Εκπόνηση οδικού χάρτη για την ενιαία είσπραξη φόρων και ασφαλιστικών εισφορών.
Η απόφαση του Euroworking Group 21-22 Ιουνίου 2018
Στην επίσημη ανακοίνωση του Euroworking Group στις 21 και 22 Ιουνίου του 2018 αναφέρονται τα εξής: «Το Euroworking Group καλωσορίζει τη δέσμευση της Ελλάδας να διατηρήσει πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% έως το 2022 και από εκεί και πέρα να διασφαλίσει ότι οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις είναι σύμφωνες με το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο».Η ανάλυση της ΕΕ υποδεικνύει ότι αυτό σημαίνει πρωτογενές πλεόνασμα 2,2% του ΑΕΠ κατά μέσο όρο, για την περίοδο 2023-2060. Οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους (Gross Financial Needs), πρέπει να παραμείνουν κάτω του 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα και κάτω του 20% από εκεί και πέρα, ενώ θα διασφαλίζεται ότι το χρέος θα βρίσκεται σε τροχιά μείωσης. Μεσοπρόθεσμα αυτό περιέχει τα ακόλουθα ειδικότερα μέτρα:
- Την κατάργηση του επιτοκίου step up, που έχει συνδεθεί με το δάνειο του δεύτερου προγράμματος (EFSF).
- Tη χρήση των κερδών του 2014 από τα ομόλογα που έχουν οι κεντρικές τράπεζες (ANFAs και SMPs) από τον λογαριασμό του ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας) και τη συνέχιση της επιστροφής των ANFAs και SMPs του 2017. Αυτά θα επιστρέφονται στην Ελλάδα σε δύο ισόποσες δόσεις, τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο, αρχής γενομένης από το 2018 μέχρι τον Ιούνιο του 2022, μέσω του ειδικού λογαριασμού του ESM και θα χρησιμοποιηθούν για να μειώσουν τις χρηματοδοτικές ανάγκες.
- Μια περαιτέρω παράταση της περιόδου χάριτος για τα δάνεια του EFSF, κατά 10 χρόνια, και μια επιμήκυνση της μέσης διάρκειας λήξης, κατά 10–15 χρόνια.
- Σε μιας νέα ανάλυση βιωσιμότητα του χρέους από τους θεσμούς στο τέλος του 2032, το Eurogroup θα αποφασίσει αν χρειάζονται περαιτέρω μέτρα ελάφρυνσης, ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι επιτυγχάνονται οι στόχοι για τις χρηματοδοτικές ανάγκες εξυπηρέτησης του χρέους. Προϋπόθεση είναι να τηρείται το ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο.
=========================
Οι νομικές διαδικασίες κατά των εμπειρογνωμόνων του ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) είναι θέμα έντονης ανησυχίας. Επίσης, υπάρχει ανησυχία για τις νομικές διαδικασίες εναντίον του πρώην προέδρου και άλλων στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ (Ελληνική Στατιστική Αρχή) σε ό,τι αφορά την αμφισβήτηση των στατιστικών στοιχείων. Το Euroworking Group συνεχίζει να έχει πλήρη εμπιστοσύνη στα στοιχεία που επικύρωσε η Eurostat και κατατέθηκαν από την ΕΛΣΤΑΤ από το 2010, ότι δηλαδή είναι σύμφωνα με τους κανόνες που ισχύουν σε όλα τα κράτη-μέλη. (ΠΗΓΗ)Το Euroworking Group δίνει εντολή στους θεσμούς να συνεχίσουν να παρακολουθούν την εξέλιξη αυτών των υποθέσεων και να αναφέρουν στο Euroworking Group στο πλαίσιο της μεταμνημονιακής εποπτείας. Το εκτελεστικό συμβούλιο του ESM αναμένεται να εγκρίνει την εκταμίευση της πέμπτης και τελευταίας δόσης ύψους 11,7–21,7 δισ ευρώ. Από αυτό το συνολικό ποσό, 5,5 δισ θα χρησιμοποιηθούν για αποπληρωμή του χρέους, ενώ 6,2-16,2 δισ θα χρησιμοποιηθούν για το χτίσιμο του μαξιλαριού ρευστότητας. Συνολικά, η Ελλάδα θα βγει από το πρόγραμμα με ένα σημαντικό μαξιλάρι ρευστότητας 20,8-30,8 δισ που θα καλύψει τις χρηματοδοτικές ανάγκες του δημοσίου, για περίπου 21 έως και περισσότερο από 28 μήνες, μετά το τέλος του προγράμματος.
Τι σημαίνουν οι αποφάσεις
Αυτά αναφέρονται εν συντομία στις περίτεχνες διατυπώσεις του Eurogroup της 21ης-22ας Ιουνίου 2018, όπου επιβεβαιώνεται η απόφαση του Eurogroup της 15ης Ιουνίου 2017, με την οποία έχει αποφασιστεί ότι θα καταβάλλουμε ετησίως ποσά της τάξης του 15-20%, που αναλογούν σε ποσά άνω των 20 δισ ετησίως. Τα ποσά αυτά θα προέρχονται από το πλεόνασμα του 3,5% και την εκποίηση-εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας από το Υπερταμείο. (Το 15% του ΑΕΠ μέχρι το 2023 αναλογεί σε 27 δισ και το 20% του ΑΕΠ από το 2023 μέχρι το 2060 σε 36 δισ).Από την ίδια απόφαση, προβλέπεται η παρακράτηση των κερδών από τα ελληνικά ομόλογα και η απόδοσή τους σε επόμενο χρόνο, με την προϋπόθεση ότι τηρείται κανονικά το πρόγραμμα αποπληρωμής των χρεών, των οποίων η πληρωμή επιμηκύνεται σε περισσότερα χρόνια. Επιπλέον, θεσπίζεται ο επιλεγόμενος «κόφτης», δηλαδή οι μεγαλύτερες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις κλπ, αν οι ήδη βεβαρημένες δεσμεύσεις για πλεόνασμα 3,5% και οι εισπράξεις από την υπαγωγή στο Υπερταμείο και εκμετάλλευση της δημόσιας περιουσίας, δεν απέδωσαν τα αναμενόμενα και συμφωνηθέντα. Με την ίδια απόφαση, εκφράζεται η αμέριστη υποστήριξη του Eurogroup στη διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ και ειδικότερα στον τέως πρόεδρό της Γεωργίου, παρεμβαίνοντας έτσι στις αποφάσεις της ελληνικής δικαιοσύνης.
Με τις ίδιες αποφάσεις, το Eurogroup γνωμοδοτεί για τη χορήγηση νέων δανείων, τα οποία θα χρησιμοποιούνται κατά ένα μέρος για την αποπληρωμή παλαιότερων χρεών και κατά ένα άλλο για τη δημιουργία ενός αποθέματος (μαξιλάρι), το οποίο θα αξιοποιείται κατά περίπτωση για την εξυπηρέτηση χρεών, όταν οι άλλοι πόροι δεν επαρκούν. Στις αγορές τα ελληνικά ομόλογα βαρύνονται με απαγορευτικά επιτόκια άνω του 4%.
Γερμανική ευρωκατοχή
Με τα μέτρα που αποφασίστηκαν από τις συνόδους των Eurogroup το 2018, όπως και από αυτά των προηγούμενων χρόνων, καθώς και με τις διάφορες οδηγίες και κατευθύνσεις της Κομισιόν και της ΕΚΤ, με κεντρική κατεύθυνση από το Βερολίνο, φτωχοποιείται ακόμα περισσότερο ο ελληνικός λαός και υφαρπάζεται η δημόσια και ιδιωτική μας περιουσία, έναντι των τεχνητών χρεών που δημιουργήθηκαν μέσα στην Ευρωζώνη.Καμιά χώρα στον κόσμο, ούτε φυσικά η ίδια η Γερμανία, θα κατάφερνε να βγει από το σπιράλ της ύφεσης με παρόμοιες καταδικαστικές οικονομικές συνθήκες που μας έχουν επιβάλει οι εταίροι με τον βούρδουλα του «πάση θυσία στο ευρώ». Υπενθυμίζεται ότι το χρέος ανερχόταν σε 158 δισ το 2002 που ενταχθήκαμε στο ευρώ, και σήμερα, με τον συνυπολογισμό και του κουρέματος ελληνικών κυρίως δημόσιων και ιδιωτικών ομολόγων το 2012, ανέρχεται σχεδόν σε 400 δισ. Και παρ’ όλη τη ληστρική επιδρομή σε βάρος της οικονομίας της χώρας, το χρέος αυξάνεται ετησίως σε επίπεδα της τάξης των 15 δισ.
Η συνέχιση της σύγχρονης ελληνικής τραγωδίας και γερμανική ευρωκατοχή επισφραγίστηκαν για άλλη μια φορά μέσα στο 2018. Και έπεται η συνέχειά της το 2019 και στα επόμενα χρόνια μέχρι το 2060, αν δεν υπάρξει ριζική ανατροπή αυτής της πορείας. Το παράδειγμα της Ιταλίας, της Γαλλίας και άλλων χωρών στην Ευρώπη που αμφισβητούν την Ευρώπη της Γερμανίας, παρέχει κάποια ψήγματα αισιοδοξίας και ελπίδας. Αλλά χρειάζεται και η δική μας εγρήγορση προς την σωστή κατεύθυνση. Οι επερχόμενες ευρωεκλογές το Μάιο του 2019 είναι κοντά. Και εκεί θα κριθούν πολλά.
333
---
444
Σχόλια