Ο George Soros υποστήριξε πως η ΕΕ θα πρέπει να παράσχει 15.000 ευρώ
(16.800 δολάρια) ανά αιτούντα άσυλο για κάθε ένα από τα δύο πρώτα έτη
για να βοηθήσει στην κάλυψη των δαπανών στέγασης, υγειονομικής
περίθαλψης και εκπαίδευσης - ώστε να κάνει την αποδοχή των προσφύγων πιο
ελκυστική στα κράτη μέλη.
Ο George Soros λέει πως η Ευρωπαϊκή ένωση πρέπει να ηγηθεί παγκόσμιας προσπάθειας για την παροχή επαρκούς χρηματοδότησης στον Λίβανο, την Ιορδανία και την Τουρκία για την υποστήριξη των τεσσάρων εκατομμυρίων προσφύγων που ζουν σήμερα στις χώρες αυτές.
Άρθρο δημοσιευμένο τον Απρίλιο του 2018
Του Ευθύμη Μαραμή
Στις 29 Σεπτεμβρίου 2015, ο γνωστός επενδυτής και CEO της «open society foundation» παρουσίασε το «σχέδιο» του για την «επίλυση» του μεταναστευτικού χάους όπως χαρακτηριστικά ανέφερε. Πρόκειται για ένα κείμενο, όπου μεταξύ άλλων προτείνει την χρηματοδότηση της κεντρικά σχεδιασμένης μετακίνησης με ομολογιακά δάνεια πληρωμένα από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους. Ο μεγιστάνας υποστηρίζει πως θα πρέπει να επιδοτηθεί η απασχόληση των μεταναστών ώστε να γίνει «ελκυστική» για τον ιδιωτικό τομέα. Μεταξύ άλλων, αναφέρει πως οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι θα πρέπει να χρηματοδοτήσουν τον Λίβανο, την Τουρκία και την Ιορδανία, ενώ πρέπει να αναλάβουν την περίθαλψη, την εκπαίδευση, την σίτιση, την ένδυση και κάθε άλλη «βασική ανάγκη» των μεταναστών.
Λίγο πολύ, πρόκειται για το πρόγραμμα που επιχείρησε να υιοθετήσει το διευθυντήριο των Βρυξελλών, πριν συναντήσει την σθεναρή αντίσταση πολλών λαών της Ευρώπης, όπως αυτή εκδηλώθηκε στις εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων 2,5 ετών. Έτσι, διαβάζοντας τις προτάσεις του Soros, ίσως διαλυθεί και η τελευταία αμφιβολία σχετικά με το αν αυτή η κεντρικά σχεδιασμένη και επιδοτούμενη μετακίνηση πληθυσμών, έχει οποιαδήποτε σχέση με αυθόρμητη μετανάστευση όπως θα προέκυπτε σε μια ελεύθερη αγορά. Παρουσιάσαμε τις θέσεις του Hans Hermann Hoppe και του Lew Rockwell σχετικά με τους κινδύνους και την οικονομική καταστροφή που ελοχεύει στον πυρήνα αυτού του κεντρικά σχεδιασμένου εγχειρήματος στα άρθρα Ανοιχτά σύνορα, μεταναστευτική εισβολή και εξαναγκαστική ενσωμάτωση καθώς και Η μαζική μετατόπιση πληθυσμών, αποτελεί επίθεση στην ιδιοκτησία και την ελευθερία. Δείτε επίσης πως η ΕΕ θα χρηματοδοτεί (δωροδοκεί) κατά προτεραιότητα, όσους πολιτικούς δέχονται μετανάστες στη χώρα τους.
Ακολουθεί το «μανιφέστο» του George Soros όπως δημοσιεύτηκε στο marketwatch τον Σεπτέμβριο του 2015
George Soros: Here’s my plan to solve the asylum chaos
Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αποδεχθεί την ευθύνη για την έλλειψη κοινής πολιτικής ασύλου, η οποία έχει μετατρέψει τη φετινή αυξανόμενη εισροή προσφύγων από ένα διαχειρίσιμο πρόβλημα σε μια ακόμη πολιτική κρίση. Κάθε κράτος μέλος επικεντρώνεται εγωιστικά στα δικά του συμφέροντα, συχνά ενεργώντας ενάντια στα συμφέροντα των άλλων. Αυτό επιτάχυνε τον πανικό μεταξύ των αιτούντων άσυλο, του ευρέος κοινού και των αρχών που είναι αρμόδιες για το νόμο και την τάξη. Οι αιτούντες άσυλο ήταν τα κυρίως θύματα. Η ΕΕ χρειάζεται ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, το οποίο θα επιβεβαιώνει την αποτελεσματική διακυβέρνηση των ροών των αιτούντων άσυλο, ώστε να πραγματοποιούνται με ασφαλή τρόπο και με ρυθμό που αντικατοπτρίζει την ικανότητα της Ευρώπης να τις απορροφήσει. Για να είναι πλήρες, το σχέδιο πρέπει να επεκταθεί πέρα από τα σύνορα της Ευρώπης. Είναι λιγότερο ταραχώδες και πολύ λιγότερο δαπανηρό να διατηρηθούν οι αιτούντες άσυλο εκεί που βρίσκονται ή κοντά στην σημερινή τους γεωγραφική θέση. Δεδομένου ότι η αιτία της παρούσας κρίσης είναι η Συρία, η τύχη του συριακού πληθυσμού πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα. Όμως, άλλοι αιτούντες άσυλο και μετανάστες δεν πρέπει να ξεχαστούν. Ομοίως, το ευρωπαϊκό σχέδιο πρέπει να συνοδεύεται από μια παγκόσμια αντιμετώπιση, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών και με τη συμμετοχή των κρατών μελών της. Αυτό θα κατανείμει το βάρος της συριακής κρίσης σε μεγαλύτερο αριθμό κρατών, ενώ παράλληλα θα καθιερώσει παγκόσμια πρότυπα για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της αναγκαστικής μετανάστευσης γενικότερα. Ακολουθούν τα έξι συστατικά ενός ολοκληρωμένου σχεδίου.
Πρώτον, η ΕΕ πρέπει να δέχεται τουλάχιστον ένα εκατομμύριο αιτούντες άσυλο ετησίως για το προσεχές μέλλον. Και, για να γίνει αυτό, πρέπει να μοιραστεί το βάρος με δίκαιο τρόπο – μια αρχή που τελικά εγκαθιδρύθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου. Η επαρκής χρηματοδότηση είναι κρίσιμη. Η ΕΕ θα πρέπει να παράσχει 15.000 ευρώ (16.800 δολάρια) ανά αιτούντα άσυλο για κάθε ένα από τα δύο πρώτα έτη για να βοηθήσει στην κάλυψη των δαπανών στέγασης, υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης – ώστε να κάνει την αποδοχή των προσφύγων πιο ελκυστική στα κράτη μέλη. Μπορεί να αντλήσει αυτά τα κεφάλαια με την έκδοση μακροπρόθεσμων ομολόγων, χρησιμοποιώντας τη μεγάλη ανεκμετάλλευτη δανειακή της ικανότητα AAA, η οποία θα έχει το πρόσθετο πλεονέκτημα να παρέχει δικαιολογημένη δημοσιονομική ώθηση στην ευρωπαϊκή οικονομία. Είναι εξίσου σημαντικό να επιτρέψουμε στα κράτη και στους αιτούντες άσυλο να εκφράζουν τις προτιμήσεις τους, χρησιμοποιώντας τον ελάχιστο δυνατό καταναγκασμό. Η τοποθέτηση των προσφύγων όπου θέλουν να πάνε – και όπου είναι επιθυμητοί – αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία.
Δεύτερον, η ΕΕ πρέπει να ηγηθεί παγκόσμιας προσπάθειας για την παροχή επαρκούς χρηματοδότησης στον Λίβανο, την Ιορδανία και την Τουρκία για την υποστήριξη των τεσσάρων εκατομμυρίων προσφύγων που ζουν σήμερα στις χώρες αυτές. Μέχρι στιγμής, μόνο ένα τμήμα της χρηματοδότησης που απαιτείται για ακόμη και βασική φροντίδα έχει εξασφαλιστεί. Εάν περιλαμβάνεται η εκπαίδευση, η κατάρτιση και άλλες βασικές ανάγκες, το ετήσιο κόστος είναι τουλάχιστον 5.000 ευρώ ανά πρόσφυγα ή 20 δισ. ευρώ. Η βοήθεια της ΕΕ σήμερα στην Τουρκία, αν και διπλασιάστηκε την περασμένη εβδομάδα, εξακολουθεί να ανέρχεται σε μόλις 1 δισεκατομμύριο ευρώ. Επιπλέον, η ΕΕ πρέπει επίσης να συμβάλει στη δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών με προτιμησιακό εμπορικό καθεστώς στην περιοχή, συμπεριλαμβανομένης της Τυνησίας και του Μαρόκου, για την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία θέσεων εργασίας τόσο για τους ντόπιους όσο και για τους πρόσφυγες. Η ΕΕ θα πρέπει να αναλάβει ετήσια δέσμευση προς τις πρώτες χώρες εισόδου ύψους τουλάχιστον 8 έως 10 δισεκατομμυρίων ευρώ, με ποσά που θα προέρχονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτό θα μπορούσε να προστεθεί στο ποσό των μακροπρόθεσμων ομολόγων που εκδίδονται για την υποστήριξη των αιτούντων άσυλο στην Ευρώπη.
Τρίτον, η ΕΕ πρέπει να ξεκινήσει αμέσως την οικοδόμηση ενός ενιαίου οργανισμού υπεύθυνου για τη μετανάστευση και τελικά μιας ενιαίας συνοριακής φρουράς της ΕΕ. Το σημερινό συνονθύλευμα 28 ξεχωριστών συστημάτων ασύλου δεν λειτουργεί: είναι δαπανηρό, αναποτελεσματικό και παράγει άγρια ασυνεπή αποτελέσματα όσον αφορά τον προσδιορισμό του ποιος δικαιούται άσυλο. Ο νέος οργανισμός θα εκσυγχρονίσει σταδιακά τις διαδικασίες ώστε να θεσπιστούν κοινοί κανόνες για την απασχόληση και την επιχειρηματικότητα, καθώς και συνεπή προνόμια και να αναπτύξει μια αποτελεσματική πολιτική για την επιστροφή των μεταναστών που δεν έχουν δικαίωμα ασύλου.
Τέταρτον, πρέπει να δημιουργηθούν ασφαλείς δίαυλοι για τους αιτούντες άσυλο, ξεκινώντας από την μεταφορά τους από την Ελλάδα και την Ιταλία στις χώρες προορισμού τους. Αυτό είναι επείγον προκειμένου να ηρεμήσει ο πανικός. Το επόμενο λογικό βήμα είναι να επεκτείνει ασφαλείς οδούς στην περιοχή πρώτης γραμμής, μειώνοντας έτσι τον αριθμό των μεταναστών που κάνουν την επικίνδυνη διέλευση μέσω της Μεσογείου. Εάν οι αιτούντες άσυλο έχουν εύλογες πιθανότητες να φθάσουν τελικά στην Ευρώπη, είναι πολύ πιθανότερο να παραμείνουν εκεί που είναι. Αυτό θα απαιτήσει διαπραγματεύσεις με τις χώρες πρώτης γραμμής, σε συνεργασία με την Υπηρεσία Προσφύγων του ΟΗΕ, για την ίδρυση κέντρων διαδικασιών και επεξεργασίας των αιτημάτων εκεί – με την Τουρκία ως προτεραιότητα.
Οι επιχειρησιακές και οικονομικές ρυθμίσεις που αναπτύσσει η ΕΕ πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη θέσπιση παγκόσμιων προτύπων για τη μεταχείριση των αιτούντων άσυλο και των μεταναστών. Αυτό είναι το πέμπτο κομμάτι του συνολικού σχεδίου.
Τέλος, για να απορροφήσει και να ενσωματώσει πάνω από ένα εκατομμύριο
αιτούντες άσυλο και μετανάστες ετησίως, η ΕΕ πρέπει να κινητοποιήσει
τον ιδιωτικό τομέα – ΜΚΟ, εκκλησιαστικές ομάδες και επιχειρήσεις – για
να ενεργήσουν ως χορηγοί. Αυτό θα απαιτήσει όχι μόνο επαρκή
χρηματοδότηση, αλλά και την ανθρώπινη και τεχνολογική επάρκεια ώστε να
ταιριάζουν οι μετανάστες με τους χορηγούς. Η αποχώρηση από τη Συρία που
καταστρέφεται από τον πόλεμο, δεν θα έπρεπε ποτέ να μετατραπεί σε
κρίση. Ήταν εδώ και πολύ καιρό, εύκολο να προβλεφθεί και να διαχειριστεί
ευρέως από την Ευρώπη και τη διεθνή κοινότητα. Ο πρωθυπουργός της
Ουγγαρίας, Viktor Orbán, έχει επίσης εκπονήσει ένα σχέδιο έξι σημείων
για την αντιμετώπιση της κρίσης. Αλλά το σχέδιό του, το οποίο
υποβαθμίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των αιτούντων άσυλο και των
μεταναστών έναντι της ασφάλειας των συνόρων, απειλεί να διαιρέσει και να
καταστρέψει την ΕΕ, αποκηρύσσοντας τις αξίες πάνω στις οποίες χτίστηκε,
παραβιάζοντας τη νομοθεσία που υποτίθεται πως προφυλάσσει αυτές τις
αξίες. Η ΕΕ πρέπει να ανταποκριθεί με μια αυθεντική Ευρωπαϊκή
μεταναστευτική πολιτική, που θα θέσει τέλος στον πανικό και στον
ανθρώπινο πόνο. ΠΗΓΗ
Σχόλια