“Η Ιταλία δίνει μάχη αξιοπρέπειας απέναντι στα θηρία…”: Γιατί ο Κόντε δεν είναι…Παπαδήμος

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ
Την ώρα που στην Ελλάδα η πολιτική επικαιρότητα μονοπωλείται από την θλιβερή παράσταση της ΔΕΘ, αλλά και ασύλληπτες φαιδρότητες, όπως η παρολίγον-τάχα μου-σύλληψη της…φλογερής γαλάζιας πασιονάριας Σοφίας Ζαχαράκη, στην γειτονική Ιταλία συντελείται μια αντισυστημική κοσμογονία.
Η «ξοφλημένη», κατά τους…έγκυρους αναλυτές των Βρυξελλών κυβέρνηση των « ξενόφοβων εθνολαικιστών σαλτιμπάγκων», όχι μόνο αντέχει, αλλά καταγράφει πρωτοφανή ποσοστά αποδοχής, φέρνοντας τους δύο πολιτικούς σχηματισμούς που την αποτελούν πάνω από το 60% των προτιμήσεων του εκλογικού σώματος! ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Η εκπληκτική αυτή επίδοση οφείλεται κυρίως στην συνέπεια λόγων και πράξεων του ανερχόμενου πολιτικού αστέρα της Δεξιάς, Ματέο Σαλβίνι, ο οποίος δεν δίστασε να τα βάλει με τα…θηρία, προκειμένου να ανακόψει το κύμα ανεξέλεγκτης λαθρομετανάστευσης που απειλεί να βουλιάξει την πατρίδα του.

• Τώρα πλέον, ολόκληρη η Ευρώπη, κρατάει την αναπνοή της για να δει αν η συνέπεια αυτή θα συνεχιστεί στο ακόμη πιο δύσκολο μέτωπο της κατάρτισης ενός «ανθρώπινου προυπολογισμού» με δραστική μείωση φόρων και γενναία προγράμματα κοινωνικής μέριμνας για την μεγάλη μάζα φτωχοποιημένων Ιταλών.

Αν ο Σαλβίνι, μαζί τον πολιτικό του εταίρο, Λουίτζι ντι Μάιο και τον πρωθυπουργό Τζιουζέπε Κόντε καταφέρουν, μέσα από το απροκάλυπτο κύμα απειλών και εκβιασμών των «αγορών» που ενορχηστρώνουν οι Γερμανοί, να τηρήσουν έστω και ένα μέρος των δεσμεύσεων τους προς τον ιταλικό λαό, είναι βέβαιο ότι η δημοτικότητα τους θα φτάσει σε ύψη που κανένας Ευρωπαίος συστημικός πολιτικός δεν θα τολμούσε να ονειρευθεί.
Το ενδεχόμενο αυτό προκαλεί κρύο ιδρώτα στο ευρω-ιερατείο των Βρυξελλών, αλλά και στους διαδρόμους της γερμανικής Καγκελαρίας που ήδη ετοιμάζει τις άμυνες της σπρώχνοντας έναν ανεκδιήγητο Βαυαρό φασουλή τρίτης διαλογής, τον πρόεδρο του ΕΛΚ, Μάνφρεντ Βέμπερ, άρον-άρον στην θέση του «ευπειθέστατου» Γούγκερ που ολοκληρώνει σε μερικούς μήνες την θητεία του.

• Οι Γερμανοί τρέμουν τις ευρωεκλογές γιατί αν ο Σαλβίνι αντέξει, θα σπάσει τα κοντέρ, πιθανότατα με ένα νεοσύστατο κόμμα της ενοποιημένης ιταλικής δεξιάς που θα περιλαμβάνει και τα υπ0λείμματα της Μπερλουσκονικής Forza Italia. To γεγονός αυτό θα σημάνει ραγδαία άνοδο των ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων στο ευρω-κοινοβούλιο και ανατροπή των ισορροπιών εις βάρος των ελεγχόμενων από τους Γερμανούς μεγάλων «φιλοευρωπαικών» κομμάτων.

Το διακύβευμα είναι τεράστιο για το Βερολίνο αφού μπορεί να σημάνει την αρχή ξηλώματος του πουλόβερ. Και είναι βέβαιον η Μέρκελ ότι δεν θα αφήσει την υπόθεση στην τύχη της και θα κάνει ότι μπορεί για να «κοντύνει» την κυβέρνηση των αναιδών Ιταλών. Το επιχείρησε άλλωστε με το «καλημέρα», τον περασμένο Μάιο, βάζοντας τον «ευρωπαιστή» Ιταλό πρόεδρο, Σερτζιο Ματαρέλα, να ασκήσει βέτο στην υπουργοποίηση ενός ορκισμένου εχθρού της «γερμανικής οικονομικής ηγεμονίας», του καθηγητή Πάολο Σαβόνα που είχε δημόσια πει ότι η Ευρωζώνη είναι ένα εφεύρημα για να ζουν καλά οι Γερμανοί, πλουτίζοντας εις βάρος των άλλων…
Όμως οι «άκαπνοι» νικητές των εκλογών, αποδείχτηκαν πιο μάγκες από τους υπονομευτές τους και αντί να προστρέξουν πάλι στις κάλπες, έκαναν έναν τακτικό ελιγμό βάζοντας στο υπουργείο οικονομικών τον περισσότερο φιλικό προς τις αγορές, Τζιοβάνι Τρία.
Η μάχη των Σαλβίνι και ντι Μάιο απέναντι στο πλήρως διαβρωμένο από την επιρροή του Βερολίνου σύστημα των Βρυξελλών, είναι άνιση ακριβώς γιατί όλες οι διαδικασίες «διαλόγου» μέσα στην ΕΕ είναι ναρκοθετημένες.

• Οι Ιταλοί όμως έχουν πιθανότητες να τα βγάλουν πέρα. Όχι μόνο επειδή διαθέτουν το μέγεθος για να απειλήσουν, αλλά επειδή σε πλήρη αντίθεση με τις ελληνικές μνημονιακές κυβερνήσεις, αμφισβήτησαν εξ’ αρχής το «αλάνθαστο» των γερμανικών κανόνων. Και το έκαναν συγκροτημένα, επεξεργασμένα και με αυτοπεποίθηση.

Αντί να βάλουν πρωθυπουργό έναν δοτό του ευρωσυστήματος, τύπου Παπαδήμου, ή έναν βερμπαλιστή αριστερό φαφλατά, τύπου Βαρουφάκη, προτίμησαν να επιλέξουν έναν χαμηλών τόνων, άγνωστο στην πολιτική σκηνή, καθηγητή νομικής που στην πορεία αποδείχτηκε…τσακάλι. Υποχρέωσε σε χρόνο μηδέν τον «ακριβοθώρητο» Μακρόν να ζητήσει συγνώμη για την έλλειψη συνεργασίας στο μεταναστευτικό, είπε…δυό φωνήεντα κατ΄ιδίαν στη Μέρκελ και έκλεισε το μάτι στον Τράμπ για εναλλακτική διέξοδο διαφυγής.
Αυτή ακριβώς είναι και η θεμελιώδης διαφορά σοβαρότητας των Ιταλών πολιτικών έναντι των δικών μας. Στην Ελλάδα ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος επέτρεψαν στον Παπαδήμο να διαλύσει τράπεζες και ταμεία με το καταστροφικό PSI, να σκλαβώσει τη χώρα βάζοντας τα δάνεια σε αγγλικό δίκαιο και να κάνει σέρβις στη παλιά του εργοδοσία εξαιρώντας από το κούρεμα τα ομόλογα της ΕΚΤ! Κι από την άλλη οι χαβαλέδες του Σύριζα πήραν μεταγραφή τον…πύραυλο Βαρουφάκη και φτάσαμε στα capital controls.
Σήμερα η Ιταλία δίνει μάθημα αξιοπρέπειας στην Ευρώπη, ακριβώς επειδή ο Κόντε δεν είναι Παπαδήμος. Και ο Σαλβίνι δεν είναι Τσίπρας. Ούτε βεβαίως Κυριάκος…
ΠΗΓΗ
============

• Καταργούν και τον νόμο Μόντι για τις Κυριακές οι Ιταλοί «λαϊκιστές»