Ξεκαθαρίζει μάλιστα από την αρχή ότι «υπάρχει και μια καλή είδηση» σχετικά με την Ελλάδα : «Η Γερμανία με τη χρηματική βοήθεια που κατέβαλε (στην Ελλάδα) κέρδισε σχεδόν 3 δισεκατομμύρια ευρώ από τόκους». Και αναρωτιέται ο αρθρογράφος (René Zeyer) αν αυτό είναι «κυνικό», για να δώσει αμέσως την απάντηση : «Όχι, είναι χειρότερο, είναι απάνθρωπο».
- Αναφερόμενος μάλιστα στη «καθαρή έξοδο» που επικαλούνται Μοσκοβισί, Τσίπρας και Τσακαλώτος, ο αρθρογράφος όχι μόνο τη θεωρεί «κατάμαυρο ψέμα», αλλά προβάλει και μια «ακραία» θέση:
- «Και οι τρεις αυτοί κύριοι πρέπει να προσέξουν μήπως η γραβάτα τους μεταμορφωθεί σε θηλιά κρεμάλας με την οποία θα κρεμαστούν από τον ελληνικό λαό».
- Αναρωτώμενος μάλιστα αν αυτό «είναι υπερβολή» απαντά : « Όχι, αυτή η αντίδραση είναι εξαιρετικά πιθανή».
- «Μέχρι τώρα, κάθε ελληνική τραγωδία τελείωνε, το αργότερο με την Έξοδο ˙ η ώρα της κάθαρσης, που σήμαινε αλλαγή νοοτροπίας και καθαρισμός. Στους Έλληνες η υπόσχεση που δόθηκε γι αυτό είναι το έτος 2060. Περισσότερο δηλαδή από μια γενιά αργότερα.
- Από πού θα πρέπει οι Έλληνες να αντλήσουν την αισιοδοξία ώστε ο καθένας να μπορεί να επιτύχει τη μικρή του ευτυχία; Να μορφωθούν, να εργαστούν, να φτιάξουν οικογένεια να φροντίσουν ώστε τα παιδιά τους να ζήσουν καλύτερα;» Δηλώνοντας στο τέλος: «Ο καθένας μπορεί μπροστά στους Έλληνες να καταθέσει μόνο βαθύ σεβασμό, που υπομένουν αυτά, τα χωρίς τέλος βασανιστήρια».
(Ολόκληρο το άρθρο (στα γερμανικά) : https://bazonline.ch/ausland/
ΠΗΓΗ
Ενόψει
της 20ής Αυγούστου, που σηματοδοτεί το επίσημο τέλος του τρίτου
προγράμματος στήριξης της Ελλάδας, οι γερμανοί αναλυτές προχωρούν ήδη σε έναν πρώτο απολογισμό.
=========================
Το απατηλό όνειρο των Ελλήνων
Σε
εκτενείς τους αναλύσεις και άρθρα, οι γερμανοί αρθρογράφοι επιχειρούν
να απαντήσουν στο ερώτημα που βρίσκεται σήμερα η Ελλάδα οικονομικά και
εάν όντως μπορεί να γιορτάζεται το τέλος της κρίσης.
Ιδιαίτερα απογοητευτικός είναι ο απολογισμός του οικονομικού περιοδικού Manager Magazin. Μπορεί η οικονομία να αναπτύσσεται πλέον με ικανοποιητικούς ρυθμούς, ωστόσο «σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στα επίπεδα του 2000 και συνεπώς είναι φτωχότερη σε σχέση με την εποχή προ-ευρώ. […]. Γενικά η Ελλάδα παραμένει ένα πεδίο οικονομικής καταστροφής με αμυδρά σημάδια ανάκαμψης. Οι οργισμένες διαμαρτυρίες έδωσαν τη θέση τους στην παραίτηση. Ακόμη και η μισητή Τρόικα των ξένων επιτηρητών παραμένει στη χώρα».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Augsburger Allgemeine που καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Μπορεί από το 2017 η οικονομία της Ελλάδας να αναπτύσσεται και πάλι, αλλά με εμφανώς πιο αδύναμους ρυθμούς από τους προσδοκώμενους. Υπό αυτή την έννοια δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή οι πιστωτές αναζητούσαν κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι θα συνεχίσουν να υφίστανται κάτι σαν ‘εποικοδομητικές πιέσεις'. Το εργαλείο στο οποίο συμφώνησε το Eurogroup ακούγεται τόσο αυστηρό που καθιστά το όνειρο των Ελλήνων για μια ζωή χωρίς έξωθεν καθοδήγηση σχεδόν απατηλό. Διότι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την εποπτεία του ESM έως το 2066».
Spiegel: Πενιχρά τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις
Υπό τον τίτλο «Η εκποίηση της Ελλάδας αποφέρει ελάχιστα χρήματα» το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel προχωρά σε έναν απολογισμό από το πεδίο που αποτέλεσε βασικό πυλώνα της πολιτικής διάσωσης, τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ιδιαίτερα φτωχός ο απολογισμός που παρουσιάζεται και ο οποίος στηρίζεται μάλιστα σε στοιχεία της γερμανικής κυβέρνησης: όπως προκύπτει από απάντηση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών έπειτα από ερώτηση που κατέθεσε το κόμμα της Αριστεράς, από το 2011 μέχρι το 2017 οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα απέφεραν μόλις 5,1 δις ευρώ. «Και αυτό παρότι τα έσοδα έπρεπε να είναι δεκαπλάσια. Ο στόχος των 50 δις ευρώ συμφωνήθηκε το 2015 ως μέρος του τρίτου προγράμματος, παρότι θεωρούνταν ήδη και τότε μη ρεαλιστικός».
Σύμφωνα με το Spiegel οι βασικοί λόγοι των καθυστερήσεων που σημειώνονται είναι οι πολιτικές αντιδράσεις αφού «όπως και οι προκάτοχοί του έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην ουσία κατά των ιδιωτικοποιήσεων». Ένας ακόμη λόγος είναι ότι οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται υπό την πίεση του χρόνου και σε μια κακή οικονομική συγκυρία που δεν επιτρέπει καλές τιμές πώλησης.
Κώστας Συμεωνίδης
Πηγή: dw.com
Ιδιαίτερα απογοητευτικός είναι ο απολογισμός του οικονομικού περιοδικού Manager Magazin. Μπορεί η οικονομία να αναπτύσσεται πλέον με ικανοποιητικούς ρυθμούς, ωστόσο «σήμερα η Ελλάδα βρίσκεται στα επίπεδα του 2000 και συνεπώς είναι φτωχότερη σε σχέση με την εποχή προ-ευρώ. […]. Γενικά η Ελλάδα παραμένει ένα πεδίο οικονομικής καταστροφής με αμυδρά σημάδια ανάκαμψης. Οι οργισμένες διαμαρτυρίες έδωσαν τη θέση τους στην παραίτηση. Ακόμη και η μισητή Τρόικα των ξένων επιτηρητών παραμένει στη χώρα».
Στο ίδιο μήκος κύματος και η Augsburger Allgemeine που καταλήγει στο εξής συμπέρασμα: «Μπορεί από το 2017 η οικονομία της Ελλάδας να αναπτύσσεται και πάλι, αλλά με εμφανώς πιο αδύναμους ρυθμούς από τους προσδοκώμενους. Υπό αυτή την έννοια δεν θα πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι μέχρι και την τελευταία στιγμή οι πιστωτές αναζητούσαν κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίσουν ότι θα συνεχίσουν να υφίστανται κάτι σαν ‘εποικοδομητικές πιέσεις'. Το εργαλείο στο οποίο συμφώνησε το Eurogroup ακούγεται τόσο αυστηρό που καθιστά το όνειρο των Ελλήνων για μια ζωή χωρίς έξωθεν καθοδήγηση σχεδόν απατηλό. Διότι η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την εποπτεία του ESM έως το 2066».
Spiegel: Πενιχρά τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις
Υπό τον τίτλο «Η εκποίηση της Ελλάδας αποφέρει ελάχιστα χρήματα» το γερμανικό περιοδικό Der Spiegel προχωρά σε έναν απολογισμό από το πεδίο που αποτέλεσε βασικό πυλώνα της πολιτικής διάσωσης, τις ιδιωτικοποιήσεις.
Ιδιαίτερα φτωχός ο απολογισμός που παρουσιάζεται και ο οποίος στηρίζεται μάλιστα σε στοιχεία της γερμανικής κυβέρνησης: όπως προκύπτει από απάντηση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών έπειτα από ερώτηση που κατέθεσε το κόμμα της Αριστεράς, από το 2011 μέχρι το 2017 οι ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα απέφεραν μόλις 5,1 δις ευρώ. «Και αυτό παρότι τα έσοδα έπρεπε να είναι δεκαπλάσια. Ο στόχος των 50 δις ευρώ συμφωνήθηκε το 2015 ως μέρος του τρίτου προγράμματος, παρότι θεωρούνταν ήδη και τότε μη ρεαλιστικός».
Σύμφωνα με το Spiegel οι βασικοί λόγοι των καθυστερήσεων που σημειώνονται είναι οι πολιτικές αντιδράσεις αφού «όπως και οι προκάτοχοί του έτσι και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι στην ουσία κατά των ιδιωτικοποιήσεων». Ένας ακόμη λόγος είναι ότι οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται υπό την πίεση του χρόνου και σε μια κακή οικονομική συγκυρία που δεν επιτρέπει καλές τιμές πώλησης.
Κώστας Συμεωνίδης
Πηγή: dw.com
Σχόλια