Τα ψυγεία της Τουρκίας αν και «άδεια» είναι Made in Turkey

Ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογκάν ισχυρίσθη , κατά την διάρκεια προεκλογικής του ομιλίας, ότι η αύξηση επί των ημερών του πωλήσεων ΙΧ αυτοκινήτων και ψυγείων, αποδεικνύει ότι «δεν υπάρχουν πλέον φτωχοί στην Τουρκία» και πώς «αν υπάρχει ένα ψυγείο σε κάθε νοικοκυριό σημαίνει ότι έχουμε κατακτήσει ένα επίπεδο ευημερίας», διά να του απαντήσει ευστόχως ο υποψήφιος των Κεμαλιστών στον αγώνα για την προεδρεία, Μουχαρέμ Ιντζέ ότι «ο κόσμος (της Τουρκίας) έχει ψυγεία εδώ και 40 χρόνια αλλά ο Ερντογκάν κατάφερε να τ’αδειάσει!» ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Πράγματι, ο πληθωρισμός (13%) και η υποτίμηση της Τουρκικής λίρας 55% εφέτος επέφεραν οικονομικό πλήγμα στους μισθοσυντηρήτους και αγρότες της Τουρκίας με αποτέλεσμα την πτώση της αγοραστικής των δυνάμεως αλλά αυτό δεν σημαίνει άδειασαν τα τουρκικά ψυγεία. Αποτελεί… πολιτική υπερβολή, ανάλογη της ποιητικής του Στήβ Μπάνον (ευτυχούς εκλογομαγείρου του προέδρου Τραμπ), που απεκάλεσε τους «ρατσιστές, ξενοφόβους, νατιβιστές (;)ομοφοβικούς, μισογύνηδες» άξιους τιμής.
-Σιγά ρε παιδιά! Εν ρίμη της ρητορείας έχετε χάσει την αίσθηση της πολιτικής πραγματικότητος, στην Τουρκία, Ευρώπη και Ελλάδα.

Ποιος αμφιβάλλει ότι ο κόσμος έχει καταστεί ανθρωπινότερος, με την διάδοση του ηλεκτρικού ψυγείου και του αντιστοίχου πλυντηρίου (λησμόνησε ο Ερντογκάν ν’ αναφέρει).
Ενθυμούμαι επί επαράτου χούντας, που ο αείμνηστος Γεώργιος Δράκος, ιδρυτής προχουντικώς της ΙΖΟΛΑ, έσχεν την φιλοδοξία να ιδρύσει στα Οινόφυτα μία διεθνούς διαστάσεως βιομηχανία ηλεκτρικών «λευκών ειδών». Με την οποία θα συντηρούσε η οικογένεια τα τρόφιμα της (προς βελτίωσιν της διατροφής και υγείας του λαού) θα απήλλασσε την νοικοκυρά από το καθημερινό μαρτύριο «της σκάφης» και με την παραγωγή ηλεκτρικών θερμοσιφώνων,θα επέτρεπε την σωματική καθαριότητα εις όσους η έλλειψη ζεστού νερού αποτελεί πρόφαση αποστροφής της.
Το λάθος του Γεώργιου Δράκου ήταν ότι απέβλεπε στις εξαγωγές της μεγάλης παραγωγής εφθηνών «λευκών ειδών» και ενόχλησε τα αντίστοιχα Ευρωπαϊκά συμφέροντα (ΖΗΜΕΝΣ, ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΥΞ, κλπ) που φρόντισαν μέσω της τότε ΕΟΚ να κλείσουν (μεταχουντικώς) την ΙΖΟΛΑ και να κηρύξουν τον Γεώργιο Δράκο, μέσω της Εθνικής Τραπέζης, νεοπτώχον. Εν τούτοις, η βελτίωσις του βιοτικού επιπέδου του Ελληνικού λαού συνεχίσθη και επεταχύνθη, με την διαφορά ότι την αύξηση της καταναλώσεως «λευκών ειδών» καρπώθησαν οι εισαγωγείς και το κόστος της Ελληνικής οικονομίας επέπεσε επί της ανεργίας και του ελλείμματος του ισοζυγίου εξωτερικών συναλλαγών – αμφότερα αιτίες της εθνικής χρεωκοπίας του 2010 επί Γιωργάκη Παπανδρέου.

• Και δεν θα μπορούσε να συμβεί άλλως: η αφειδής Τραπεζική χρηματοδότηση μετά τη εισαγωγή του Ευρώ της οικοδομής και της καταναλώσεως, η προηγηθείσα με την ένταξη στην ΕΕ το 1981 συστηματική καταστροφή της Ελληνικής βιομηχανίας και η διαστολή του ελλείμματος εξωτερικών συναλλαγών στο 14% του ΑΕΠ το 2009, επέφεραν τελικώς στάση πληρωμών της Ελλάδος, με αποτέλεσμα την επί 8ετία επιβολήν αυστηράς λιτότητος με τα αμελέτητα Μνημόνια της παρανόμου Τρώηκας που απεδέχθη η Ελληνική (α)βουλή.

Ο Τούρκος πρόεδρος δεν διατρέχει τέτοιον κίνδυνο παρά τα συμπτώματα υπερθερμάνσεως της Τουρκικής οικονομίας.

• Πρώτον διότι έχει το ιδικό του νόμισμα που παράλληλα με το ευρώ, λειτουργεί ως αμορτισέρ της πληθωριστικής αναπτύξεως και του εξωτερικού δανεισμού δια της συνεχούς υποτιμήσεως της λίρας.
• Δεύτερον διότι η Τουρκική οικονομία δεν ακολουθεί την Παπανδρεϊκή «αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή μισθών και ημερομισθίων και των αρνητικών επιτοκίων (κάτω του πληθωρισμού) αλλά τα μεν επιτόκια προσφάτως ανέβασε στο 13% , οι δε αμοιβές της εργασίας έρχονται καθυστερημένα, βοηθούμενες από την ανεργία.
• Τρίτον και βασικότερο, η Τουρκία έχει αποκτήσει ισχυρά βιομηχανική βάση, με ξένες επενδύσεις ως της Τζένεραλ Ηλέκτρικ, Λόκχηντ Μάρτιν, Πεζώ και Ρενώ κλπ. και κατασκευάζει εγχωρίως όχι μόνον τα ζητούμενα «λευκά αγαθά» αλλά ακόμη και…μαύρα όπως αυτοκίνητα και το μαχητικό F-16.
• Τέταρτον, με το Προεδρικό σύστημα που επιβάλλει, δεν θα έχει του λοιπού ανάγκην της «αρχής της δεδηλωμένης» στην Τουρκική εθνοσυνέλευση. Αλλού είναι το ζήτημα. Αν εκλεγόμενος ως αδιαμφισβήτητος πλέον «Παντισάχ» της Τουρκίας ο Ερνογκάν, δεν θα έχει την τύχη των περισσοτέρων σουλτάνων, με γεμάτο είτε άδειο ψυγείο.