Πρωταγωνιστές στο χτεσινό κρεσέντο εξαπάτησης του λαού οι δύο υπουργοί των περικοπών Πετρόπουλος και Κατρούγκαλος. Ο πρώτος, νομίζοντας προφανώς ότι απευθύνεται σε κοινό σανοφάγων, σαν την εκλογική του πελατεία, απηύθυνε το παρακάτω παραπλανητικό ερώτημα, το οποίο ακούω συχνά και από ανθρώπους που υποτίθεται ότι έχουν ακόμα λίγο κουκούτσι μυαλό, αλλά μηδέν πληροφόρηση.
Είπε ο υπουργός- σφαγέας των ταμείων: «Από το 201ο μέχρι το 2014 κόπηκαν 11 φορές πραγματικά οι συντάξεις. Αλλά, από το 2015 λένε ότι κόβονται οι συντάξεις, που δεν έχουν κοπεί ακόμα». «Έχετε δει εσείς τις συντάξεις να κόβονται οριζόντια επί αυτής της κυβέρνησης;»
Η απάτη πάνω στην οποία πατάει ο υπουργός είναι η ίδια που πατάει και όλη η ρητορική αυτής της κυβέρνησης με την 45ετή μέλλουσα λιτότητα, την υποθήκευση της δημόσιας περιουσίας, την περικοπή των εισοδημάτων και την εξοντωτική φορολογία:
Ότι ΤΙΠΟΤΕ ΑΠΟ ΟΛΑ ΑΥΤΑ δεν ήταν υποχρεωμένη να κάνει η χώρα από το 2015 και μετά. Παρά μόνο να μαζέψει κατά ένα δις το δημόσιο. Αυτό και τίποτε άλλο! Με το περίφημο μέηλ Χαρδούβελη. Που τόσο λοιδόρησαν οι σημερινοί κυβερνήτες ότι τάχα … γονάτιζε το λαό και την Οικονομία! Τα μέτρα ενός δις! Έναντι μέτρων 11 δις, δανείου 85 δις, φόρων 10 δις, οπισθοδρόμησης 100 δις και κατεστραμμένες τις τράπεζες, που αφήνει πίσω της αυτή η κυβέρνηση! Μέχρι στιγμής.
Όλα όσα έχουν πετσοκοπεί μέχρι σήμερα από επιδόματα χηρείας, τέκνων, μεροκάματα, συμβάσεις, μισθούς και όσα έχουν επιβληθεί από φόρους και επιβαρύνσεις είναι ΟΛΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥ 2015. Είναι όλα παιδιά ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ και κανενός άλλου. Ούτε του Σαμαρά, ούτε του Βενιζέλου, ούτε του Γιωργάκη, ούτε του Κωστάκη. Αυτούς τους πληρώσαμε πανάκριβα από το 2010 μέχρι και το 2014. Εκεί, με άλλη μια περικοπή του δημόσιου τομέα κατά 1 δις, τελείωνε η ιστορία. Και με τις τράπεζες κεφαλαιούχες και ανοιχτές.
Καμιά τρόικα δεν ζήτησε παραπέρα περικοπές σε μισθούς και συντάξεις μετά το 2014. Μόνο συμμάζεμα του ασφαλιστικού συστήματος σταδιακά.
Ο πολιτικός απατεώνας Πετρόπουλος, όπως και όλοι οι συνάδερφοί του απατεώνες της συγκυβέρνησης ΑΥΤΟ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΑΠΟΚΡΥΠΤΟΥΝ. Ότι ΟΛΑ ΤΑ ΔΥΣΒΑΣΤΑΧΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΑ.
Επιτεύγματα του σοκ μιας κυβέρνησης που επί 6 μήνες λειτουργούσε σαν τρελό φορτηγό με μεθυσμένο οδηγό. Που αφού σώρευσε άλλα 100 δις βάρος στην ελληνική οικονομία, έφερε και το χειρότερο: Την πλήρη αφερεγγυότητα στους δανειστές. Με αποτέλεσμα να επιβληθούν τα βαρύτερα και μακροβιότερα δυνατά μέτρα ώστε από τη μια μεριά να εξασφαλιστεί η αποπληρωμή των χρεών και από την άλλη να επιβληθεί βαριά τιμωρία στους αφερέγγυους κυβερνήτες ώστε να μην ξανατολμήσουν να παίξουν με τους επικυρίαρχους.
Φυσικά, οι ιθαγενείς κυβερνήτες δεν έχασαν το βιοτικό τους επίπεδο ούτε την τσίπα που δεν είχαν. Και όλα τα πληρώνει ο λαός. Αυτή, άλλωστε είναι και η γερμανική τιμωρητική λογική τύπου Δίστομου: Εσείς τους ψηφίζετε, άρα εσείς είσαστε υπεύθυνοι γι αυτούς. Άρα πληρώστε τους! Και τους πληρώνουμε αντί να τους έχουμε πάρει στο κυνήγι.
Αυτή την πραγματικότητα ότι ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΦΟΡΤΩΣΑΝ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ είναι ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ δημιουργήματα του 3ου Μνημονίου και του 4ου Μνημονίου, θέλουν να θάψουν κάτω από τόνους ψεμάτων οι Πετρόπουλοι και οι Κατρούγκαλοι, οι Τσίπρες και οι Τσακαλώτοι, που αγορεύουν μέσα και έξω από τη Βουλή.
Ακόμα και ο υποτιθέμενος «σοβαρός» Χουλιαράκης είπε χτες στη Βουλή ότι το πολυνομοσχέδιο, που δένει τη χώρα χειροπόδαρα για δεκαετίες, πρέπει να περάσει στο πόδι από το Κοινοβούλιο για να είναι ψηφισμένο ως τις 21 Ιουνίου στο eurogroup! Σήμερα έχουμε 11 του μηνός! Και οι Έλληνες βουλευτές με την κυβέρνηση δεν ψηφίζουν με γνώμονα το συμφέρον του κοινοβουλίου και του λαού, αλλά με γνώμονα τις ημερομηνίες που συνεδριάζουν τα υπερεθνικά όργανα! Είμαστε εντελώς υπόδουλοι. Και εντελώς δουλικοί μέσα στην υποδούλωσή μας. Αλλά, «να περνάμε καλά». Για φτύσιμο.
Σ αυτό το σκηνικό, ο παραπάνω Πετρόπουλος έφτασε στο σημείο να πουλάει χτες ξεδιάντροπα παραμύθια για πρόθεση απάλυνσης των περικοπών στις συντάξεις και για θεαματική… αύξηση για όσους κατέβαλαν μεγαλύτερες εισφορές και έχουν περισσότερα χρόνια ασφάλισης!
Αυτός ο πολιτικός απατεώνας κάνει ότι δεν ξέρει ότι οι συντάξεις που περιγράφει είναι ακριβώς ο στόχος του νόμου Κατρούγκαλου! Σε βάρος όσων έχουν ψηλότερες εισφορές και περισσότερα χρόνια! Και θα κοπούν ακριβώς όπως περιγράφει ο νόμος του Κατρούγκαλου, γιατί το απαιτούν οι δανειστές και το επιβεβαιώνει επανειλημμένα ο Ευκλείδης Τσακαλώτος!
Ο κατ εξοχήν υπεύθυνος για την αχρείαστη σφαγή των συντάξεων Γ Κατρούγκαλος έφτασε χτές στο απόγειο του θράσους να φωνάζει ότι στο πολυνομοσχέδιο δεν υπάρχει καμιά μνεία για περικοπές συντάξεων και πως όποιος μιλάει για περικοπές λέει ψέματα! Απείλησε μάλιστα ότι αν υπάρχει τέτοια διάταξη θα παραιτηθεί! Τέτοια υποκρισία και θέατρο!
Φυσικά, όλα αυτά τα ψέματα εκστομίζονται για να τα ακούνε οι τηλεθεατές και οι ακροατές των ραδιοφώνων την ώρα που λέγονται. Με τη βεβαιότητα ότι ελάχιστοι πολίτες θα ψάξουν παραπέρα την αλήθεια. Και τα εκστομιζόμενα θα εντυπωθούν σαν αλήθειες στους σανοφάγους πολίτες. Οι οποίοι δυστυχώς δεν είναι και λίγοι.
Το ξέρουν αυτό οι υπουργοί και ο πρωθυπουργός. Και εκεί ποντάρουν . Στην ανθρώπινη βλακεία. Η οποία, δυστυχώς, έχει αρκετούς θιασώτες στη χώρα. Και, ακόμα δυστυχέστερα, όπως έλεγε ο Αϊνστάιν, είναι ανίκητη.
Γ. Παπαδόπουλος - Τετράδης
Liberal
===============
«Θα
παραιτηθώ αν υπάρχει διάταξη που αναφέρεται σε περικοπή συντάξεων»
υποσχέθηκε ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών και πρώην υπουργός
Εργασίας, εμπνευστής της «ασφαλιστικής μεταρρύθμισης», Γιώργος
Κατρούγκαλος. Το κέιμενο αυτό γράφεται προς υποστήριξή του. Δεν γίνεται η
«αναπροσαρμογή», οι «παρεμβάσεις στο συνταξιοδοτικό» και η μειωμένη
συνολική δαπάνη του κράτους για συντάξεις να σημαίνει μείωση συντάξεων,
σωστά;
του Θάνου Καμήλαλη
Μιλώντας τη Δευτέρα στον Real FM, σε διάλογο του με τον βουλευτή της ΝΔ, Βασίλη Κικίλια, ο Κατρούγκαλος ανέφερε συγκεκριμένα:
Στα μνημόνια γενικότερα συμβαίνει το ίδιο. Σε κανένα κείμενο μνημονίο δεν θα βρείτε αναφορά σε «μείωση». Μπορείτε να διαβάσετε για «αναπροσαρμογή», «εξορθολογισμό», «αναθεώρηση του ισχύοντος υστήματος» και πολλά ακόμα ευφάνταστα. Το χαμήλωμα του αφορολογήτου, για παράδειγμα, κάποτε «κόκκινη γραμμή» για τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, δεν είναι μείωση. Είναι «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», που θα συνεχιστεί και το 2020 (το αργότερο).
Γράφεται συχνά και δεικτικά ότι «αν η προαγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί σας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Την ώρα που ο Κατρούγκαλος επιδεικνύει προκλητικό θράσος, το υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ότι η νέα συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας δεν καθιστά τη δημόσια περιουσία «ενέχυρο» του χρέους, αλλά «εγγύηση» και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης κατακεραυνώνει τα νέα μέτρα και τις δεσμεύσεις, ελάχιστες μέρες πριν ψηφίσει «ναι σε όλα», όπως κάνει με ό,τι διαφωνεί (δηλάδή με όλα») τα τελευταία τρία χρόνια. Ένα αέναο παιχνίδι με τις λέξεις, που καταντάει παιχνίδι με τη νοημοσύνη μας.
================
του Θάνου Καμήλαλη
Σύμφωνα με όσα προβλέπει το κυβερνητικό Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για τη «μεταμνημονιακή» περίοδο 2018-2022, το 2019 τα «αντίμετρα» μειώνονται κατά 660 εκατ. ευρώ, την ώρα που τα μέτρα λιτότητας αυξάνονται κατά 370 εκατ. ευρώ. Η εφαρμογή του μεγαλύτερου μέρους των «αντιμέτρων» τοποθετείται πλέον, σύμφωνα πάντα με τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών, για το 2021 (2.1 δισ.) και το 2022 (3,5 δισ.).Πέρσι, το τότε Μεσοπρόθεσμο τοποθετούσε αυτές τις ελαφρύνσεις στο 2020 και 2021 αντίστοιχα. Παράλληλα, αν επιβεβαιωθούν οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί για τα πρωτογενή πλεονάσματα (και δεν βρεθεί ως δια μαγείας ένα υπερπλεόνασμα λόγω εσωτερικής στάσης πληρωμών), το 2018 ο στόχος έχει τέθεί στο 3,56% του ΑΕΠ, δηλαδή ελάχιστα πάνω από τη μνημονιακή δέσμευση του 3,5% του ΑΕΠ. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι, στο τέλος του 2018, δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος ούτε για ενεργοποίηση «αντιμέτρων», ούτε καν για «κοινωνικό μέρισμα», επίδομα που δόθηκε από το υπερπλεόνασμα το 2016 και 2017. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε που η κυβέρνηση, μέσω και του ίδιου του Πρωθυπουργού, αισιοδοξεί για το υπερπλεόνασμα του 2019 (όχι του 2018), του οποίου «τα 700 εκατομμύρια θα δοθούν σε φοροελαφρύνσεις».
Κι αυτά τα προβλήματα είναι μόνο ένα μέρος της συνολικής εικόνας. Κάθε φορά που γίνεται λόγος για τα «αντίμετρα», θα πρέπει να είναι σαφές ότι αυτά, μπορεί να ψηφίστηκαν μετά βαϊων και κλάδων από τη Βουλή, αλλά παραμένουν υπό αίρεση. Σε κάθε επίσημο κείμενο (μνημονίου και... μεταμνημονίου) αναφέρεται πολύ συγκεκριμένα ότι τα «αντίμετρα», εφαρμόζονται με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών στην περίπτωση και στον βαθμό που δεν προκαλείται απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους και υπάρχει επαρκής δημοσιονομικός χώρος. Οι φράσεις κλειδιά είναι «στο βαθμό που» και «επαρκής δημοσιονομικός χώρος». Με απλά λόγια, για να εφαρμοστούν «αντίμετρα» θα πρέπει οι δανειστές να κρίνουν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τον στόχο του πλεονάσματος 3,5%. Στην καλύτερη περίπτωση δηλαδή, πρόκειται για μοίρασμα του υπερπλεονάσματος, που συμβαίνει από την περίοδο του Αντώνη Σαμαρά. Επίσης, είναι αμφίβολο για το αν ολόκληρο το υπερπλεόνασμα θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση κατά το δοκούν, καθώς οι δανειστές θα μπορούσαν να απαιτήσουν και ένα «μαξιλαράκι ασφαλείας» σε περίπτωση που τελικά οι αισιόδοξες προβλέψεις δεν επαληθευτούν. Όλα αυτά ενώ τα μέτρα λιτότητας της επόμενης τετραετίας θα ξεπεράσουν τα 5 δισ. ευρώ.
Για να αναλογιστεί κανείς όμως το μέγεθος του εμπαιγμού, θα πρέπει να γυρίσει πίσω στο χρόνο, τον Μάιο του 2017, όταν στη Βουλή ψηφιζόταν το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης, μαζί με τα μέτρα του 2019 (περικοπή συντάξεων) και 2020 (μείωση αφορολογήτου). Τότε, η κυβέρνηση οχυρώθηκε πίσω από το επιχείρημα ότι «για κάθε ένα ευρώ νέα μέτρα, θα υπάρχει ένα ευρώ αντίμετρα), αρνούμενη την πραγματικότητα των επίσημων συμφωνιών με την τρόικα. Μάλιστα, σε μια κίνηση ενυτπωσιασμού αλλά και ύβρεως στην κοινοβουλευτική διαδικασία, το πολυνομοσχέδιο είχε στα πρώτα του άρθρα τα υπό αίρεση θέτικά μέτρα και πιο πίσω τα δεδομένα μέτρα λιτότητας. «Ναι αλλά για τα αντίμετρα δεν λέτε τίποτα» ήταν η μόνη απάντηση κυβερνητικών βουλευτών στην κριτική από την αντιπολίτευση και ΜΜΕ. Αξίζει να σημειωθούν ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα, ενδεικτικά του τότε κλίματος:
Εδώ το κυβερνητικό non paper μετά το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2017, όταν το σύνθημα της κυβέρνησης ήταν ότι για πρώτη φορά, επιτεύχθηκε συμφωνία με «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα». Διαβάζουμε από την «Αυγή»:
Εδώ η δημιουργική λογιστική του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομικών, που από το «ένα ευρώ μέτρα, ένα ευρώ αντίμετρα» έφτασαν στο σημείο να υποστηρίξουν ότι τα αντίμετρα θα είναι 7,5% δισ. και τα μέτρα λιτότητας 4 δισ. Το παρακάτω «ρεπορτάζ» της ΕΡΤ είναι ενδεικτικό της κυβερνητικής προπαγάνδας (και συνάμα μια μαύρη σελίδα για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση). Με το νέο Μεσοπρόθεσμο, το επιχείρημα αυτό παραμένει μεν, αλλα μετατίθεται για το 2021 και το 2022, με όποια βεβαιότητα μπορεί να έχει μια τέτοια πρόβλεψη.
Bonus σε όλα αυτά: Μία μέρα πριν την ψήφιση των μέτρων λίτότητας για το 2019 και το 2020 στη Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε σχετικά με το ζήτημα του χρέους, ότι «πρέπει να σας πω ότι αυτά που ακούγονται είναι τόσο θετικά που δυσκολευόμαστε και να τα πιστέψουμε. Είναι too good to be true. Σε τέτοιο βαθμό που θα με αναγκάσουν να φορέσω και γραβάτα δηλαδή». Φυσικά τίποτα τέτοια δεν αποδείχτηκε πραγματικότητα, με τους δανειστές να συνεχίζουν να διαφωνούν ως προς τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και την κυβέρνηση να συνεχίζει να λαμβάνει επιπλέον μέτρα για να τους ικανοποιήσει (π.χ. το ενέχυρο της δημόσιας περιουσίας για να πληρωθεί το χρέος).
Έχει περάσει μόνο ένας χρόνος και ήδη, η κυβερνητική προπαγάνδα για τέλος των μέτρων λιτότητας έχει θρυμματιστεί, μαζί φυσικά με το όνειρο του «τέλους των μνημονίων»'και της λιτότητας. Βέβαια, τα από τότε έωλα επιχειρήματα έκαναν την επικοινωνιακή τους δουλειά τότε και σήμερα έχουν αντικατασταθεί με καινούρια (βλ. «έξοδος από τα μνημόνια»). Κι όσο οι πανηγυρισμοί συνεχίζονται, οι κοσμοϊστορικής σημασίας για το μέλλον της χώρας δεσμεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Λιτότητα στο διηνεκές, με πλεονάσματα άνω του 2% μέχρι το 2060, ένα χρέος που περίπου το 2040 θα φτάσει τα επίπεδα προ μνημονίου, δέσμευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, εκποίηση της σε διάφορους «επενδυτές», μετασχηματισμός της αγοράς εργασίας σε κυνήγι «part time» απασχόλησης κ.α.
Δεν είναι μόνο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υποτάχτηκε και ακολουθεί τον «μονόδρομο» της λιτότητας. Είναι ότι παράλληλα, δημιουργεί ένα διαπέραστο τοίχος γύρω του.
Μιλώντας τη Δευτέρα στον Real FM, σε διάλογο του με τον βουλευτή της ΝΔ, Βασίλη Κικίλια, ο Κατρούγκαλος ανέφερε συγκεκριμένα:
«Στο νομοσχέδιο δεν υπάρχει καμία μνεία για περικοπή στις συντάξεις και αυτό που λέτε είναι καθαρό ψέμα. Σας λέω λοιπόν πως αν μου φέρεται τη διάταξη στην οποία αναφέρεστε εγώ θα παραιτηθώ και περιμένω από εσάς μια συγγνώμη γι΄αυτό που είπατε. Η συμφωνία δεν έχει τίποτα για συντάξεις. Είναι κακό για έναν πολιτικό να στηρίζει τον λόγο του στο ψέμα. Αποδείξτε αυτό που λέτε και θα παραιτηθώ. Θα παραιτηθώ αν ο κύριος Κικίλιας φέρει τη φράση που γίνεται λόγος για περικοπές στις συντάξεις».Έχει απόλυτο δίκιο ο Υπουργός. Στο πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης δεν υπάρχει ούτε μία φορά η λέξη «μείωση» στο θέμα των συντάξεων. Κάθε άλλο. Να, κοιτάξτε τι ωραία που τα γράφει το πολυνομοσχέδιο στην αιτιολογική του έκθεση:
Η ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που θεσμοθετήθηκε με τους νόμους 4336/15 και 4387/16, έθεσε τις βάσεις για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος.Δεν είναι καταπληκτικό; Ισονομία, Αποτελεσματικότητα, χορήγηση υψηλότερων συντάξεων και ούτω καθεξής, με μια ρητορική που θα ζήλευε το οργουελιανό καθεστώς. Καμία αναφορά σε μείωση. Αξίζουν και μπράβο δηλαδή στον Γιώργο Κατρούγκαλο, που επί υπουργίας του συν'εβη αυτό το θαύμα της «μεταρρύθμισης» του ασφαλιστικού. Ήταν άλλωστε ο ίδιος υπουργός που το 2016 υποστήριζε μετ'επιτάσσεως ότι «δεν θα υπάρχει καμία μείωση στις κυρίες συντάξεις», αφήνοντας πολύ βολικά εκτός συζήτησης τις επικουρικές, το ΕΚΑΣ κλπ. Βέβαια, με βάση όλα τα παραπάνω προκύπτει, με κάποιον... μαγικό τρόπο, από το σχετικό παράρτημα του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, που αποτελεί πολυετή προϋπολογισμό, περικοπή σχεδόν 2,9 δισ. τo 2019 από την κρατική δαπάνη για τις συντάξεις (με κατάργηση της προσωπικής διαφοράς κλπ.). Εδώ όμως πρόκειται για «παρεμβάσεις» όχι για «μείωση», επομένως και πάλι δεν συντρέχει κάποιος λόγος ώστε να παραιτηθεί ο Κατρούγκαλος
Με το ν. 4336/15 εναρμονίστηκαν οι προϋποθέσεις συνταξιοδότησης μεταξύ των ασφαλισμένων, όσον αφορά στα όρια ηλικίας και στους αντίστοιχους χρόνους ασφάλισης, αποτρέποντας ταυτόχρονα σε μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα την αύξηση της συνταξιοδοτικής δαπάνης λόγω πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Παράλληλα, με το ν.4387/16 ρυθμίστηκαν θέματα που αφορούν στην αποκατάσταση της ισονομίας μεταξύ παλαιών ασφαλισμένων, αλλά και μεταξύ παλαιών και νέων ασφαλισμένων, καθώς και στην ενίσχυση του κοινωνικού και αναδιανεμητικού χαρακτήρα του ασφαλιστικού συστήματος.
Για το έτος 2019 συνεχίζεται η εφαρμογή της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, εξασφαλίζοντας:
Παράλληλα έχει ολοκληρωθεί η προετοιμασία για την εφαρμογή από 1/1/2019 των διατάξεων του ν.4472/2017. Ήδη, με τις διατάξεις του ν. 4387/2016, όπως ισχύουν και μετά την τροποποίησή τους με τον ν. 4472/2017, προκύπτουν υψηλότερα ποσοστά αναπλήρωσης για τα χαμηλότερα εισοδήματα, λόγω της λειτουργίας της εθνικής σύνταξης, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζεται η χορήγηση υψηλότερων συντάξεων σε όσους έχουν καταβάλλει υψηλότερες εισφορές και συνταξιοδοτούνται με πολλά έτη ασφάλισης. Επομένως, το υφιστάμενο νομικό πλαίσιο διασφαλίζει ότι οι συνταξιοδοτικές παροχές βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις αποδοθείσες εισφορές, προστατεύοντας παράλληλα τις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες.
- Λειτουργία του ενοποιημένου φορέα κύριας ασφάλισης ΕΦΚΑ, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται και οι συντάξεις του Δημοσίου, με ριζική απλοποίηση του συστήματος απονομής σύνταξης και βελτίωση της αποτελεσματικότητάς του.
- Εφαρμογή κανόνων ισονομίας με ενιαίους κανόνες εισφορών και παροχών για το σύνολο των ασφαλισμένων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα.
- Μείωση γραφειοκρατικού κόστους, ευκολότερη και ταχύτερη απονομή συντάξεων.
Στα μνημόνια γενικότερα συμβαίνει το ίδιο. Σε κανένα κείμενο μνημονίο δεν θα βρείτε αναφορά σε «μείωση». Μπορείτε να διαβάσετε για «αναπροσαρμογή», «εξορθολογισμό», «αναθεώρηση του ισχύοντος υστήματος» και πολλά ακόμα ευφάνταστα. Το χαμήλωμα του αφορολογήτου, για παράδειγμα, κάποτε «κόκκινη γραμμή» για τον υπουργό Οικονομικών, Ευκλείδη Τσακαλώτο, δεν είναι μείωση. Είναι «διεύρυνση της φορολογικής βάσης», που θα συνεχιστεί και το 2020 (το αργότερο).
Γράφεται συχνά και δεικτικά ότι «αν η προαγματικότητα δεν συμφωνεί μαζί σας, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα». Την ώρα που ο Κατρούγκαλος επιδεικνύει προκλητικό θράσος, το υπουργείο Οικονομικών υποστηρίζει ότι η νέα συμφωνία με τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας δεν καθιστά τη δημόσια περιουσία «ενέχυρο» του χρέους, αλλά «εγγύηση» και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκος Φίλης κατακεραυνώνει τα νέα μέτρα και τις δεσμεύσεις, ελάχιστες μέρες πριν ψηφίσει «ναι σε όλα», όπως κάνει με ό,τι διαφωνεί (δηλάδή με όλα») τα τελευταία τρία χρόνια. Ένα αέναο παιχνίδι με τις λέξεις, που καταντάει παιχνίδι με τη νοημοσύνη μας.
================
«Αντίμετρα», ένας πρωτοφανής εμπαιγμός
Αποκαλύπτικο για τη λιτότητα του 2019, του πρώτου χρόνου «μετά το μνημόνιο» και της καθυστέρησης στην εφαρμογή των περίφημων «αντιμέτρων», είναι το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα που συζητείται αυτές τις μέρες στη Βουλή. Όπως είχε φανεί εξαρχής, τα «αντίμετρα», με τον τρόπο που προβλήθηκαν και ψηφίστηκαν, δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα προπέτασμα καπνού, μια νομοθετική φάρσα, ένας εμπαιγμός μεγαλύτερος από οτιδήποτε έχουν μέχρι στιγμής επινοήσει οι μνημονιακές κυβερνήσεις για να συγκαλύψουν τα μέτρα λιτότητας.του Θάνου Καμήλαλη
Σύμφωνα με όσα προβλέπει το κυβερνητικό Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα για τη «μεταμνημονιακή» περίοδο 2018-2022, το 2019 τα «αντίμετρα» μειώνονται κατά 660 εκατ. ευρώ, την ώρα που τα μέτρα λιτότητας αυξάνονται κατά 370 εκατ. ευρώ. Η εφαρμογή του μεγαλύτερου μέρους των «αντιμέτρων» τοποθετείται πλέον, σύμφωνα πάντα με τις προβλέψεις του υπουργείου Οικονομικών, για το 2021 (2.1 δισ.) και το 2022 (3,5 δισ.).Πέρσι, το τότε Μεσοπρόθεσμο τοποθετούσε αυτές τις ελαφρύνσεις στο 2020 και 2021 αντίστοιχα. Παράλληλα, αν επιβεβαιωθούν οι κυβερνητικοί ισχυρισμοί για τα πρωτογενή πλεονάσματα (και δεν βρεθεί ως δια μαγείας ένα υπερπλεόνασμα λόγω εσωτερικής στάσης πληρωμών), το 2018 ο στόχος έχει τέθεί στο 3,56% του ΑΕΠ, δηλαδή ελάχιστα πάνω από τη μνημονιακή δέσμευση του 3,5% του ΑΕΠ. Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι, στο τέλος του 2018, δεν υπάρχει δημοσιονομικός χώρος ούτε για ενεργοποίηση «αντιμέτρων», ούτε καν για «κοινωνικό μέρισμα», επίδομα που δόθηκε από το υπερπλεόνασμα το 2016 και 2017. Δεν είναι καθόλου τυχαίο άλλωστε που η κυβέρνηση, μέσω και του ίδιου του Πρωθυπουργού, αισιοδοξεί για το υπερπλεόνασμα του 2019 (όχι του 2018), του οποίου «τα 700 εκατομμύρια θα δοθούν σε φοροελαφρύνσεις».
Κι αυτά τα προβλήματα είναι μόνο ένα μέρος της συνολικής εικόνας. Κάθε φορά που γίνεται λόγος για τα «αντίμετρα», θα πρέπει να είναι σαφές ότι αυτά, μπορεί να ψηφίστηκαν μετά βαϊων και κλάδων από τη Βουλή, αλλά παραμένουν υπό αίρεση. Σε κάθε επίσημο κείμενο (μνημονίου και... μεταμνημονίου) αναφέρεται πολύ συγκεκριμένα ότι τα «αντίμετρα», εφαρμόζονται με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών στην περίπτωση και στον βαθμό που δεν προκαλείται απόκλιση από τους δημοσιονομικούς στόχους και υπάρχει επαρκής δημοσιονομικός χώρος. Οι φράσεις κλειδιά είναι «στο βαθμό που» και «επαρκής δημοσιονομικός χώρος». Με απλά λόγια, για να εφαρμοστούν «αντίμετρα» θα πρέπει οι δανειστές να κρίνουν ότι δεν υπάρχει κίνδυνος για τον στόχο του πλεονάσματος 3,5%. Στην καλύτερη περίπτωση δηλαδή, πρόκειται για μοίρασμα του υπερπλεονάσματος, που συμβαίνει από την περίοδο του Αντώνη Σαμαρά. Επίσης, είναι αμφίβολο για το αν ολόκληρο το υπερπλεόνασμα θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί από την κυβέρνηση κατά το δοκούν, καθώς οι δανειστές θα μπορούσαν να απαιτήσουν και ένα «μαξιλαράκι ασφαλείας» σε περίπτωση που τελικά οι αισιόδοξες προβλέψεις δεν επαληθευτούν. Όλα αυτά ενώ τα μέτρα λιτότητας της επόμενης τετραετίας θα ξεπεράσουν τα 5 δισ. ευρώ.
Για να αναλογιστεί κανείς όμως το μέγεθος του εμπαιγμού, θα πρέπει να γυρίσει πίσω στο χρόνο, τον Μάιο του 2017, όταν στη Βουλή ψηφιζόταν το πολυνομοσχέδιο με τα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης, μαζί με τα μέτρα του 2019 (περικοπή συντάξεων) και 2020 (μείωση αφορολογήτου). Τότε, η κυβέρνηση οχυρώθηκε πίσω από το επιχείρημα ότι «για κάθε ένα ευρώ νέα μέτρα, θα υπάρχει ένα ευρώ αντίμετρα), αρνούμενη την πραγματικότητα των επίσημων συμφωνιών με την τρόικα. Μάλιστα, σε μια κίνηση ενυτπωσιασμού αλλά και ύβρεως στην κοινοβουλευτική διαδικασία, το πολυνομοσχέδιο είχε στα πρώτα του άρθρα τα υπό αίρεση θέτικά μέτρα και πιο πίσω τα δεδομένα μέτρα λιτότητας. «Ναι αλλά για τα αντίμετρα δεν λέτε τίποτα» ήταν η μόνη απάντηση κυβερνητικών βουλευτών στην κριτική από την αντιπολίτευση και ΜΜΕ. Αξίζει να σημειωθούν ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα, ενδεικτικά του τότε κλίματος:
Εδώ το κυβερνητικό non paper μετά το Eurogroup της 20ης Φεβρουαρίου 2017, όταν το σύνθημα της κυβέρνησης ήταν ότι για πρώτη φορά, επιτεύχθηκε συμφωνία με «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα». Διαβάζουμε από την «Αυγή»:
Πριν από λίγη ώρα επήλθε συμφωνία μεταξύ της ελληνικής πλευράς και τους επικεφαλής των Θεσμών ώστε να επιστρέψουν τα τεχνικά κλιμάκια στην Αθήνα αμέσως μετά την Καθαρά Δευτέρα και να ολοκληρωθεί η τεχνική συμφωνία (SLA) εντός ολίγων ημερών, σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές.Εδώ (από το 4:40 κι έπειτα) η αναπληρώτρια Υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου, μοιράζει αντίμετρα 2 δισ. το 2019 και 4 δισ το 2020:
Όπως σημειώνουν, η συμφωνία περιλαμβάνει τελικά τον απαράβατο όρο που έθεσε η ελληνική πλευρά για «ούτε ένα ευρώ περισσότερη λιτότητα».
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι η ελληνική πλευρά δέχθηκε την νομοθέτηση μεταρρυθμίσεων που θα εφαρμοστούν από 01/01/2019 και μετά, υπό την προϋπόθεση ότι το δημοσιονομικό ισοζύγιο θα είναι απολύτως ουδέτερο.
«Πρακτικά στην Αθήνα θα εξεταστεί η αλλαγή μείγματος πολιτικής από το 2019 και μετά, χωρίς περαιτέρω δημοσιονομική επιβάρυνση».
Εδώ η δημιουργική λογιστική του Μεγάρου Μαξίμου και του υπουργείου Οικονομικών, που από το «ένα ευρώ μέτρα, ένα ευρώ αντίμετρα» έφτασαν στο σημείο να υποστηρίξουν ότι τα αντίμετρα θα είναι 7,5% δισ. και τα μέτρα λιτότητας 4 δισ. Το παρακάτω «ρεπορτάζ» της ΕΡΤ είναι ενδεικτικό της κυβερνητικής προπαγάνδας (και συνάμα μια μαύρη σελίδα για τη δημόσια ραδιοτηλεόραση). Με το νέο Μεσοπρόθεσμο, το επιχείρημα αυτό παραμένει μεν, αλλα μετατίθεται για το 2021 και το 2022, με όποια βεβαιότητα μπορεί να έχει μια τέτοια πρόβλεψη.
Bonus σε όλα αυτά: Μία μέρα πριν την ψήφιση των μέτρων λίτότητας για το 2019 και το 2020 στη Βουλή, ο Αλέξης Τσίπρας υποστήριξε σχετικά με το ζήτημα του χρέους, ότι «πρέπει να σας πω ότι αυτά που ακούγονται είναι τόσο θετικά που δυσκολευόμαστε και να τα πιστέψουμε. Είναι too good to be true. Σε τέτοιο βαθμό που θα με αναγκάσουν να φορέσω και γραβάτα δηλαδή». Φυσικά τίποτα τέτοια δεν αποδείχτηκε πραγματικότητα, με τους δανειστές να συνεχίζουν να διαφωνούν ως προς τη διαχείριση του ελληνικού χρέους και την κυβέρνηση να συνεχίζει να λαμβάνει επιπλέον μέτρα για να τους ικανοποιήσει (π.χ. το ενέχυρο της δημόσιας περιουσίας για να πληρωθεί το χρέος).
Έχει περάσει μόνο ένας χρόνος και ήδη, η κυβερνητική προπαγάνδα για τέλος των μέτρων λιτότητας έχει θρυμματιστεί, μαζί φυσικά με το όνειρο του «τέλους των μνημονίων»'και της λιτότητας. Βέβαια, τα από τότε έωλα επιχειρήματα έκαναν την επικοινωνιακή τους δουλειά τότε και σήμερα έχουν αντικατασταθεί με καινούρια (βλ. «έξοδος από τα μνημόνια»). Κι όσο οι πανηγυρισμοί συνεχίζονται, οι κοσμοϊστορικής σημασίας για το μέλλον της χώρας δεσμεύσεις διαδέχονται η μία την άλλη. Λιτότητα στο διηνεκές, με πλεονάσματα άνω του 2% μέχρι το 2060, ένα χρέος που περίπου το 2040 θα φτάσει τα επίπεδα προ μνημονίου, δέσμευση της δημόσιας περιουσίας για 99 χρόνια, εκποίηση της σε διάφορους «επενδυτές», μετασχηματισμός της αγοράς εργασίας σε κυνήγι «part time» απασχόλησης κ.α.
Δεν είναι μόνο ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ υποτάχτηκε και ακολουθεί τον «μονόδρομο» της λιτότητας. Είναι ότι παράλληλα, δημιουργεί ένα διαπέραστο τοίχος γύρω του.
Σχόλια