Ζούμε ένα ιδιότυπο παγκόσμιο πόλεμο: Η εθνική κυριαρχία καταργείται από διεθνείς θεσμούς

Του Νίκου Κατσουρίδη
Όταν το 1991 τελείωνε το σοβιετικό κράτος πολλοί βιάστηκαν να πανηγυρίσουν το τέλος του ψυχρού πολέμου, την οριστική απομάκρυνση ενός παγκόσμιου θερμού πολέμου, το τέλος των ιδεολογιών. Είπαν και έγραψαν πολλά για μια νέα τάξη πραγμάτων με δικαιοσύνη, ευημερία, ειρήνη και ασφάλεια. Η«κακή αρκούδα» γονάτισε, ο «αντίχριστος» ηττήθηκε. Χαρές και πανηγύρια.
Γράφτηκαν δεκάδες δοκίμια, ποιήματα, θεατρικά έργα, τραγούδια, κινηματογραφικά σενάρια, γυρίστηκαν ταινίες. Ο κόσμος ζούσε μια μεγάλη αυταπάτη. Μια αυταπάτη που ενισχύθηκε και από το γεγονός ότι η νέα Ρωσία, με επικεφαλής τον Γιέλτσιν πελαγοδρομούσε. Δεν είχε τη δύναμη να αντισταθεί σε οτιδήποτε σχεδίαζαν και προωθούσαν ΗΠΑ – ΝΑΤΟ και Ευρωπαϊκή ΄Ένωση. Ο δε Γιέλτσιν και οι άνθρωποι του δεν είχαν τη θέληση όχι να αντιταχθούν, αλλά έστω να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Αυτό οδήγησε σε μια ιδιότυπη σταθερότητα και ηρεμία, προϊόν της πλήρους επιβολής του ενός πόλου. Τα χρόνια όμως πέρασαν, τα πράγματα άλλαξαν και η αυταπάτη διαλύθηκε. Από τότε ( 1991) μέχρι σήμερα ξέσπασαν δεκάδες πόλεμοι και πολεμικές συγκρούσεις. Χάθηκαν αμέτρητες ανθρώπινες ζωές. Ανατράπηκαν συμμαχίες και κτίστηκαν άλλες. Η Ρωσία επανήλθε και μαζί επανήλθε και ο διπολισμός σε νέα έκδοση. Συνοδευόμενος από τον νέο ψυχρό πόλεμο και τον κίνδυνο μιας νέας παγκόσμιας ανάφλεξης. Νέοι «παίκτες» μπήκαν στο παγκόσμιο γήπεδο της ανακατανομής επιρροής, εδαφών, πόρων κερδών, ισχύος κ.ο.κ όπως η Κίνα. Αναδύθηκαν μικρές πυρηνικές δυνάμεις. Ο κόσμος σήμερα είναι πιο επισφαλής παρά ποτέ. Η ανθρώπινη ζωή υποτιμημένη κατά τρόπο πρωτοφανή. Το μέλλον του ανθρώπου και του πλανήτη είναι στη ζυγαριά. Ολόκληροι λαοί καταδικασμένοι να υποφέρουν τα πάνδεινα χωρίς να μπορούν να ελπίζουν σ΄ ένα καλύτερο αύριο. Κράτη ολόκληρα και ειδικά τα πιο αδύναμα, υποδουλωμένα κυριολεκτικά Οικονομικά και πολιτικά. Ορισμένα άλλα κράτη ζουν κάτω από το διαρκή φόβο της επίθεσης, με κάθε τρόπο και μέσον, από γειτονικά κράτη- νταήδες, χαϊδεμένα παιδιά των ισχυρών της γης. Όταν μιλούμε για τον κόσμο του σήμερα, μιλάμε στην πράξη για τρεις κόσμους. Ο κόσμος των πλουσίων χωρών (π.χ. Καναδάς), ο κόσμος των χωρών που βρίσκονται στον ενδιάμεσο χώρο και προσπαθούν να επιβιώσουν (π.χ. Ελλάδα), και στην συνέχεια να αναπτυχθούν και ο κόσμος των πολλών χωρών, που ήδη καταδικάστηκαν στην ανυπαρξία. Αλλά και οι κοινωνίες των τριών πιο πάνω ομάδων χωρών είναι διαχωρισμένες κατά αντίστοιχο τρόπο στα τρία. Παράλληλα συνεχώς αυξάνεται και ογκούται το χάσμα εισοδημάτων και ποιότητας ζωής μεταξύ των λίγων και των πολλών. Παγκόσμια το 1% του πληθυσμού λυμαίνεται το 50% του παγκόσμιου εισοδήματος. Αυτή η ανισότητα αυξάνει τα τελευταία χρόνια και στην Κύπρο. Η τραγική απάνθρωπη και απαράδεκτη καθημερινότητα της ανθρώπινης ζωής αποτυπώνεται καθημερινά στα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων και ρεπορτάζ, όπως και σε όλα τα άλλα μέσα επικοινωνίας σε σημείο που η πλειοψηφία του κόσμου δεν αντέχει πια να τα βλέπει, να τα διαβάζει, να τα ακούει. Πουθενά στον πλανήτη δεν βελτιώνεται η πραγματική οικονομία. Ζούμε ένα διαρκή και ιδιότυπο παγκόσμιο πόλεμο, που προσλαμβάνει διάφορες μορφές. Οι θεσμοί του συστήματος σε διεθνές επίπεδο έχουν ουσιαστικά καταργήσει τόσον τα εθνικά κράτη όσον και τους πολιτικούς υπερεθνικούς θεσμούς. Η Παγκόσμια Τράπεζα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το Γιούρογκρουπ υπερβαίνουν τους αντίστοιχους υπερεθνικούς πολιτικούς θεσμούς αλλά και τα εθνικά κράτη. Πολλά ακόμα θα μπορούσαν να γραφτούν περιγράφοντας ένα άσχημο και κακό κόσμο. Ένα κόσμο που τη βρίσκει για να ξεγελιέται με γεγονότα όπως ο πρόσφατος, βασιλικός γάμος στην Αγγλία ή το επικείμενο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και άλλα πολλά, θεαματικά γεγονότα. Η πραγματικότητα όμως δεν άλλαξε. Οι κίνδυνοι δεν απομακρύνονται και η προοπτική για το μέλλον ζοφερή εκτός αν… Αν επιτέλους οι άνθρωποι, οι κοινωνίες, οι λαοί αντιδράσουν. Συλλογικά και ατομικά, Εθνικά και Διεθνικά. Σε όλα τα επίπεδα και για όλα τα θέματα. Σε ολόκληρο τον κόσμο, περιλαμβανομένης και της Κύπρου οι επιλογές τείνουν να εξαφανιστούν. Το ορθολογικό στη ζωή είναι οι άνθρωποι να έχουν να επιλέξουν τουλάχιστον μεταξύ δύο θετικών επιλογών. Αυτή η ορθή και ορθόδοξη θέση, έχει από δεκαετίες παραχωρήσει τη θέση της, στο αρχαίο ρητό «το μη χειρόν». Δηλαδή διαλέγουμε όχι το θετικό, αλλά μεταξύ αρνητικών το λιγότερο κακό. Τα τελευταία χρόνια έχουμε περάσει σ΄ ένα νέο δόγμα. Το δόγμα της μοναδικής και μονόδρομης επιλογής. Το σκεπτικό απλό και επαναλαμβανόμενο και λέει: «Αν δεν επιλέξετε το τάδε, ο υπό αναφορά οργανισμός ή κράτος κ.ο.κ. κλείνει. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος», αφού βέβαια κάποιοι φρόντισαν να φθάσει στο χείλος της καταστροφής. Χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα και τρόπους πλύσης εγκεφάλου οι εμπνευστές αυτού του δόγματος, οδηγούν τους ιδίους τους ανθρώπους των οποίων κρίνεται το μέλλον, στο σημείο να υποστηρίζουν επιλογές που θα τους περιθωριοποιήσουν. Αυτό είναι το κατόρθωμα της Νέας Τάξης πραγμάτων η οποία από την ώρα που έχει επικρατήσει έχει προκαλέσει εκατομμύρια θύματα, πείνα, φτώχια, αρρώστιες, καταστροφή του περιβάλλοντος, απίστευτη εξάπλωση της εγκληματικότητας και των ναρκωτικών και άλλων πολλών κακών. Τσουνάμια προσφυγικών ροών, πρωτοφανή έξαρση της ατομικής, ομαδικής αλλά και κρατικής τρομοκρατίας και άλλα πολλά. Και όλα αυτά εν ονόματι της καταπολέμησης τους !! Άφησα ξεχωριστά την αναφορά στην πρωτοφανή οικονομική κρίση για δύο κύριους λόγους. Πρώτος γιατί τη θεωρώ ως τη μήτρα των υπολοίπων δεινών και καταστροφών. Δεύτερος γιατί είναι το φαινόμενο εκείνο που μαστίζει και τον αναπτυγμένο κόσμο, με όσα συνεπάγεται και άρα μπορούν να το νοιώσουν και οι αναπτυγμένες κοινωνίες που κινούν τα νήματα του κόσμου. Αυτή η πορεία προς τον όλεθρο θα ανακοπεί μόνο όταν λαοί και κοινωνίες θα αντιληφθούν τον λόγο που προκαλείται. Όταν θα υπάρξουν οι εναλλακτικές προτάσεις στη μονόδρομη και αδιέξοδη «λύση» που έχει σήμερα επικρατήσει. Αυτή η θέση ισχύει και για μας εδώ στην Κύπρο. Και εμείς έχουμε οδηγηθεί να αποδεχόμαστε μοιρολατρικά ότι μας σερβίρεται και μετά μας φταίνε όλοι και όλα και ο ένας τον άλλο. Ο Νίκος Κατσουρίδης είναι πρώην κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΑΚΕΛ

Πηγή: 

Σχόλια