Στις 28 Μαΐου, την ημέρα που ο υποψήφιος πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε παρέδωσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης και πριν προκύψουν οι μεταγενέστερες εξελίξεις, το αριστερό κόμμα «Ελεύθεροι και Ίσιοι» εξέδωσε ανακοίνωση, στην οποία διατυπώνει την υποστήριξη του προς τον πρόεδρο Σέρτζο Ματαρέλα: «Το Σύνταγμα αποτελεί κοινό αγαθό όλων των πολιτών: Η Λέγκα και το Κίνημα 5 Αστέρων το υπερασπίζονται όταν τους συμφέρει, όχι εμείς. Εμείς το υπερασπιστήκαμε στο συνταγματικό δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου 2017, όπως το υπερασπιζόμαστε και σήμερα». ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩΣτη συνέχεια το κείμενο μιλά για «άθλιες επιθέσεις» και για «απειλές» της «Λέγκας» και του Κινήματος 5 Αστέρων εναντίον του Ματαρέλα, προς τον οποίο οι Iταλοί αριστεροί εκφράζουν την «αλληλεγγύη» τους! Το κόμμα «Ελεύθεροι και Ίσοι» είναι ό,τι έχει απομείνει από την ιταλική Αριστερά. Συγκροτήθηκε τον Δεκέμβριο του 2017, όταν τα στελέχη που αποσχίστηκαν από το «Δημοκρατικό Κόμμα» του Ρέντσι συγχωνεύτηκαν με το κόμμα «Ιταλική Αριστερά» του Νικόλα Φραντογιάννι.
Στις εκλογές της 4ης Μαρτίου 2018 επικεφαλής του ψηφοδελτίου τοποθετήθηκε ο Πιέτρο Γκράσο, απερχόμενος πρόεδρος της Γερουσίας και πρώην επικεφαλής της ειδικής εισαγγελίας καταπολέμησης της Μαφίας. Στις εκλογές το κόμμα δεν πήγε καλά: μόλις που κατάφερε να εξασφαλίσει το 3,3% ώστε να μπει στο Κοινοβούλιο με 14 βουλευτές και 4 γερουσιαστές.
Η υποστήριξη της κοινοβουλευτικής Αριστεράς στις παρεμβατικές (ίσως και αντισυνταγματικές) ενέργειες του Ιταλού προέδρου δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Το ίδιο το αναιμικό του εκλογικό αποτέλεσμα δίνει μια πρώτη εξήγηση. Πολλοί αριστεροί ψηφοφόροι αρνήθηκαν να ψηφίσουν ένα κόμμα που περιλάμβανε πρώην στελέχη του «Δημοκρατικού Κόμματος», όπως τον πρώην γραμματέα Πιερλουίτζι Μπερσάνι και τον πρώην πρωθυπουργό Μάσιμο Ντ΄Αλέμα. Όλα αυτά τα στελέχη είχαν υπερψηφίσει τους νόμους λιτότητας της κυβέρνησης Ρέντσι.
Η κατηγορία που εκτόξευσαν οι ψηφοφόροι εναντίον του κόμματος ήταν πως ο στόχος του δεν ήταν η επεξεργασία μιας εναλλακτικής πολιτικής σε σχέση με το «Δημοκρατικό Κόμμα», αλλά η άσκηση πίεσης στο κόμμα του Ρέντσι, προκειμένου να αλλάξει ηγεσία και να μετακινηθεί σε πιο αριστερές θέσεις. Το «Ελεύθεροι και Ίσοι» φρόντισε να επιβεβαιώσει την προοπτική αυτή ήδη την επομένη των εκλογών, προτείνοντας κυβερνητική συνεργασία του «Δημοκρατικού Κόμματος» με το «Κίνημα 5 Αστέρων». Το ίδιο το «Ελεύθεροι και Ίσοι» ήταν έτοιμο να στηρίξει το κυβερνητικό αυτό σχήμα στο Κοινοβούλιο.
Repubblica: ο συλλογικός διανοούμενος
Η λογική που οδηγεί σε αυτές τις επιλογές έχει γίνει αντικείμενο βαθιάς επεξεργασίας στην εφημερίδα La Repubblica, η οποία μετεκλογικά αναδείχτηκε ως καθοριστικής σημασίας «συλλογικός διανοούμενος» του αριστερού και κεντροαριστερού χώρου. Κατά την εφημερίδα, η ανάδειξη της ακροδεξιάς «Λέγκας» εμπεριέχει κινδύνους για το δημοκρατικό καθεστώς. Καθήκον των δημοκρατικών και προοδευτικών δυνάμεων (μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται σιωπηλά και ο Μπερλουσκόνι) είναι «να ενωθούν» και «να καταπολεμήσουν τον υφέρποντα φασισμό», την «ξενοφοβία» και τον «λαϊκίστικο φασισμό».- Το γεγονός πως η «Λέγκα», όπως και το «Κίνημα 5 Αστέρων», θέτουν σοβαρά και υπαρκτά θέματα αναφορικά με τη λειτουργία της Ευρωζώνης, αγνοείται κι επισκιάζεται από τη ρητορική της σωτηρίας των δημοκρατικών θεσμών.
- Σε αυτό το πλαίσιο ερμηνεύεται τόσο από τη Repubblica όσο και από την κοινοβουλευτική Αριστερά που την ακολουθεί και η άρνηση του Ματαρέλα να αποδεχθεί τον οικονομολόγο Πάολο Σαβόνα ως υπουργό Οικονομικών.
Η αφήγηση αυτή φαίνεται πως δεν επηρέασε μόνον την κοινοβουλευτική Αριστερά. Είχε αντίκτυπο και στην εξωκοινοβουλευτική. Στις 30 Μαΐου πραγματοποιήθηκε στο κατειλημμένο στέκι Je so’ Pazzo της Νάπολης η γενική συνέλευση του «Εξουσία στο Λαό», του ψηφοδελτίου που προώθησε το ίδιο το στέκι εν όψει των εκλογών του περασμένου Μαρτίου. Στο ψηφοδέλτιο περιέλαβε και την «Κομμουνιστική Επανίδρυση» και πολλά μικρότερα σχήματα της κινηματικής αριστεράς, εξασφαλίζοντας το 1%.
- Στη διήμερη συζήτηση που διεξήχθη σε αυτό το χώρο, καθώς και στο χαιρετισμό του δημοφιλέστατου δημάρχου της πόλης Λουίτζι Ντε Ματζίστρις, κυριάρχησε η αντιπαράθεση με την ακροδεξιά «Λέγκα» και η καταγγελία της υποτέλειας του «Κινήματος 5 Αστέρων» στον Σαλβίνι. Ούτε λέξη για την πρόθεση της «αντισυστημικής» συμμαχίας των δυο αυτών κομμάτων να αλλάξουν τους κανόνες της Ευρωζώνης.
Η παρέμβαση Παντόλφι
Κι όμως, μόλις δόθηκε στη δημοσιότητα το κυβερνητικό πρόγραμμα της «Λέγκας» και του «Κινήματος 5 Αστέρων», ο αριστερός οικονομολόγος Λουίτζι Παντόλφι δημοσίευσε στην αριστερή εφημερίδα Il Manifesto ένα οργισμένο άρθρο με τίτλο «Δεν πρέπει να αφήσουμε στη Λέγκα τον αγώνα εναντίον της λιτότητας στην ΕΕ».Στο άρθρο του, ο Παντόλφι σχολίασε λεπτομερώς το πρόγραμμα και έφτασε στο συμπέρασμα ότι η «δεξιά λαϊκίστικη συμμαχία» ήταν, επακριβώς, δεξιά, καθώς η μισθωτή εργασία ήταν «παντελώς απούσα» από το κείμενο και τα προτεινόμενα μέτρα εμφανώς ευνοούσαν τα υψηλότερα εισοδήματα και τους εργοδότες. Πρόσθεσε όμως πως η συμφωνία περιελάμβανε και μέτρα «που θα έπρεπε να είχε προτείνει η Αριστερά».
- Πιο συγκεκριμένα, ο Παντόλφι ανέφερε θέματα όμως την «ριζική αναθεώρηση των συνθηκών της Eυρωζώνης», το αίτημα «να ακυρωθούν οι ισχύοντες περιοριστικοί κανόνες», να τεθεί σε «πανευρωπαϊκό επίπεδο το θέμα της διαγραφής μέρους του χρέους». Τώρα, που η Δεξιά θέτει τα θέματα αυτά, η Αριστερά πρέπει να την υποστηρίξει σε αυτό το συγκεκριμένο μέτωπο, ήταν η κατάληξη του άρθρου του.
Οι υποδείξεις του Παντόλφι είχαν περιορισμένο αντίκτυπο. Τις επόμενες ημέρες δημοσιεύτηκαν στην ίδια εφημερίδα λιγοστά άρθρα που υποστήριξαν τις απόψεις του. Αλλά δεν άλλαξαν την κυρίαρχη αντίληψη στους κόλπους της ιταλικής Αριστεράς. Στις 30 Μαΐου, την επομένη της παραίτησης του Κάρλο Κοτάρέλι, του πρώην αξιωματούχου του ΔΝΤ, στον οποίο ο Ιταλός πρόεδρος έδωσε εντολή να σχηματίσει «τεχνοκρατική» κυβέρνηση, η διευθύντρια της Il Manifesto Νόρμα Ραντζέρι δημοσίευσε πρωτοσέλιδα εκτενές κύριο άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Αδιέξοδο».
Η Ιταλίδα δημοσιογράφος περιέγραψε αποστασιοποιημένα την περίπλοκη κατάσταση στην οποία περιήλθε η χώρα «χάρη στις κινήσεις του προέδρου», χωρίς όμως να τις αμφισβητεί. Η μόνη κριτική στον Ματαρέλα είναι η εξής: «Ο πρόεδρος έκανε στον ηγέτη της Λέγκας Σαλβίνι ένα μεγάλο δώρο: τον απάλλαξε από την δοκιμασία να αναλάβει να κυβερνήσει, του απένειμε την περγαμηνή του μεγάλου πολέμιου της γερμανικής λιτότητας και τον τοποθέτησε ακόμη περισσότερο στο κέντρο της πολιτικής σκηνής, να υποδύεται το ρόλο του θύματος ισχυρών κέντρων εξουσίας». Κι αυτό ήταν όλο.
==================
Του Ηλία Παπαναστασίου
"Ρεσάλτο"
Ασχολίαστη και σχεδόν απαρατήρητη πέρασε η είδηση του Διορισμού της συζύγου του εφοπλιστή Παναγόπουλου ως «Άμισθης Συμβούλου του Πρωθυπουργού».
Επανειλημμένα από τις στήλες του «Ρεσάλτο» και παλιότερα της εβδομαδιαίας εφημερίδας «Το Ποντίκι» έχουμε γράψει πως ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει κοινωνικά ένα ιδιόρρυθμο κράμα Λούμπεν κοινωνικών στοιχείων, μεσαίας και ανώτερης γραφειοκρατίας του Δημοσίου και της Ελίτ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι πλέον σύμμαχο τμήμα της Ελίτ αλλά η ίδια η Ελίτ ενσωματωμένη στον ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν εννοούμε βέβαια μόνο την... Ελίτ της χώρας μας όπου ο ΣΥΡΙΖΑ διαθέτει πεντακάθαρη υποστήριξη αλλά και την πολυεθνική και παγκοσμιοποιημένη Ελίτ, ειδικότερα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν χρειάζονται ιδιαίτερες αποδείξεις. Μόνο τις δηλώσεις των Ευρωπαίων Αξιωματούχων να διαβάσει κανείς καταλαβαίνει πως λειτουργεί «το ομόαιμον και ομόγλωσσων» μεταξύ Ελίτ δηλαδή της Παγκοσμιοποιημένης και Ελληνικής Αστικής Τάξης και του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι καθημερινοί τους έπαινοι και η «κατανόηση» που δείχνουν για την οικονομική πολιτική του «αριστερού δοσιλογισμού» του ΣΥΡΙΖΑ είναι πέρα από κάθε όριο και η «ευπρέπεια» που δείχνουν φανερώνει μια ψυχολογική και ιδεολογική όσμωση Αφεντικών προς Υπηρέτες και εθελόδουλους, πρώην πεινασμένων «Αριστερών» και Επιχειρηματικής Ελίτ δηλαδή πρώην Λούμπεν που δεν «είχαν στον ήλιο μοίρα» και τώρα – ως πειναλέοντες, πειναλέοι ή λιγούρηδες – έκαναν κάθετη εφόρμηση a la Stukas στο πλουσιοπάροχο τραπέζι της Άρχουσας Τάξης που φροντίζει πάντα το υπηρετικό της προσωπικό και τους προσφέρει όλα τα καλούδια του θεού…
Τρία σημεία θα πρέπει κάποιος να τονίσει όσον αφορά το προφίλ των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ.
Τρία σημεία που βγάζουν κυριολεκτικά μάτι. Αυτό της ηθικής, της συνάφειας μεταξύ λόγου και πραγματικότητας δηλαδή της δοσολογίας μεταξύ Αλήθειας και Ψέματος, και τέλος – και τελευταίο …– αυτό της προώθησης της ιδεολογίας της Παγκοσμιοποιημένης Ελίτ. Πάντα με «Αριστερό και Προοδευτικό» πρόσημο…..
Εάν σε κάτι ξεχώριζε η Ιστορική Αριστερά, αυτή του Εργατικού Κινήματος παραδοσιακά, ήταν η ιδιαίτερη ηθική της συγκρότηση.
Χιλιάδες μαχητές και ηγέτες της Αριστεράς– Σοσιαλδημοκράτες, Σοσιαλιστές, Κομμουνιστές– υπέστησαν τα πάνδεινα για την Κοσμοθεωρία που πρέσβευαν. Διώξεις και εξορίες, κυνηγητά και απολύσεις, προπηλακισμοί ή δολοφονίες και εκτελέσεις ήταν στην ημερήσια διάταξη για το Πάνθεο των Αληθινών Ηρώων της Ελληνικής και Παγκόσμιας Αριστεράς. Είτε οπαδοί, είτε συνοδοιπόροι και συμπαθούντες, ακόμη και αντίπαλοι «έβγαζαν το καπέλο» σε ανθρώπους που ξέφευγαν από τα ανθρώπινα όρια και πλησίαζαν το ακατόρθωτο, την ηθική τελείωση ενός Υπεράνθρωπου Μαχητή. Θυσιάστηκαν Οικογένειες, καριέρες ακόμη και ζωές σε μια Κοσμοθεωρία την οποία – συμφωνείς ή διαφωνείς…– όλοι σεβόντουσαν είτε σαν οπαδοί είτε σαν αντίπαλοι που αναγνώριζαν το μεγαλείο του αντιπάλου…
Τις τελευταίες δεκαετίες στην Δύση και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια με την έλευση του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα παραπάνω πήγαν περίπατο, αλλοιώθηκαν, θεωρήθηκαν ντεμοντέ και ξεπερασμένα, ανεπίκαιρα και εκτός τόπου και χρόνου… Τι θυσίες και αγώνες χωρίς άμεσο αντίκρισμα μας λέτε, πόσες καταστροφές θα υποστούμε ακόμη μέχρι να δούμε και μείς άσπρη μέρα και γιατί άλλωστε να μην βολευτούμε τώρα που κερδίσαμε τις εκλογές;;; Μπορούσαμε μήπως να κάνουμε κάτι άλλο; Μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο και μείς και ο «Μέγας Ηγέτης» μας – Αλέξιος ο Β των Βαλκανίων – και δεν το ξέραμε;;; Σε τελευταία ανάλυση ξέρετε τι σημαίνει να είσαι Λούμπεν, άεργος και «αριστερός γενικών καθηκόντων» χωρίς φράγκο στη τσέπη;;; (Το τελευταίο δύσκολα λέγεται αλλά όπως όλα στη ζωή, εξυπονοείται…).
Προφανώς καταλάβατε πως βρισκόμαστε στην εποχή του Ηomo Syrizaiikus, του Lumpen που έγινε άνθρωπος, του ανήθικου που υποκρίνεται τον Ηθικό με μαεστρία Σαιξπηρικού Ηθοποιού, του Σερβιτόρου – κάποτε– Καφετέριας της Θεσσαλονίκης που διευθύνει την Ομάδα Στρατηγικού Σχεδιασμού του Μαξίμου και παριστάνει τον φωστήρα, της άνεργης πρώην Φοιτητριούλας που σήμερα παριστάνει την κυρία με ύφος, σκυλάκι, υφάκι και ανάλογο ντύσιμο που επιτρέπει ο παχυλότατος μισθός της αλλά και της μεταπτυχιακής Δικηγόρου με το μπλαζέ ύφος και την ακριβή γκαρνταρόμπα που προσπαθεί μανιωδώς να κρύψει την επαρχιώτικη καταγωγή και να παραστήσει κάτι που δεν είναι αλλά και ούτε πρόκειται να γίνει (Όπως όλοι οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ άλλωστε… Η Fake Προσωπικότητα δύσκολα εκπέμπει πηγαιότητα και γνησιότητα, Αλήθεια και εσωτερικό κάλλος, Ειλικρίνεια και αύρα ή άρωμα αληθινού άνδρα και πραγματικής γυναίκας… Άλλωστε για τον ΣΥΡΙΖΑ, Άνδρας και Γυναίκα είναι ξεπερασμένα σχήματα, μην ξεχνάμε, σύμφωνα με την ΣΥΡΙΖΑΙΙΚΗ Παλαιά Διαθήκη, έχουμε 62 φύλα. Καιρός να τα χιλιάσουμε…).
Για τον μέσο ΣΥΡΙΖΑΙΟ – αν υπάρχει τέτοιος…– Η προσαρμογή και ο καιροσκοπισμός είναι αναγκαίοι όπως το οξυγόνο για τον άνθρωπο και η τροφή για τα μικρά παιδιά. Η αλήθεια είναι «Υποκειμενικής Χροιάς» – ο καθένας έχει την δικιά του …– η Ηθική περιορίζεται στο γνωστό Άσμα Ασμάτων του Μικροαστισμού που συνοψίζεται στην φράση «Εκμεταλλεύσου τις καταστάσεις, προσαρμόσου σε αυτές, προώθησε τον εαυτό σου γλύφοντας και ανέβα κοινωνικά σπρώχνοντας τον διπλανό σου».
Όλη η αθλιότητα του Homo Syrizaiikus όλη η ρυπαρότητα του χαρακτήρα ή μάλλον, του μη– χαρακτήρα του φαίνεται από την έλλειψη αντίστασης της σημερινής μάζας των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ που θυμίζουν χειροκροτητές της Ρωμαϊκής Συγκλήτου και ασπόνδυλους οργανισμούς που προσαρμόζονται παντού.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι ανήθικος με την κλασσική έννοια αλλά είναι ο βολεψάκιας και αριβίστας «εκτός ορίων», ο Homo Amoralis που δεν ασχολείται τόσο με τους διπλανούς του αλλά κάνει κάτι χειρότερο. Τους αγνοεί παντελώς. Σαν γνήσιος μοναχοφάης δεν ασχολείται πάρα μόνο με «την πάρτη του», την βόλεψή του, θυμίζοντας όχι απλώς καλοπερασάκια αλλά παρασιτικό τρωκτικό που τρέφεται από το Πρυτανείο και τα χρήματα των φορολογούμενων, ένας γνήσιος ξελιγωμένος φαταούλας που δεν θα ξεκολλήσει εύκολα από την καρέκλα της Εξουσίας. Τώρα που την γράπωσε άλλωστε– την καρέκλα… – θα την αφήσει;;; Κουτός είναι; Και όλα αυτά περί «Ηθικής» είναι για τους αφελείς και τους ηλίθιους. Επειδή ακριβώς υποτιμά τον λαό και τον περνά για διανοητικά ανάπηρο – όπως κάνουν άλλωστε όλοι οι πρώην Lumpen και πεινασμένοι που βρήκαν ξαφνικά μπροστά τους Μεγάλους Μισθούς, Κρατικά Αυτοκίνητα, Προσωπικές Φρουρές, Δεξιώσεις με Ξένους Ηγέτες και φυσικά παχυλούς, παχουλότατους μισθούς. Παχυλούς σαν τον κάθε χοντρό των ελληνικών κωμωδιών της δεκαετίας του 60…
Και στον τομέα της Προπαγάνδας όμως – για να είμαστε και πιο ευπρεπείς και κομψοί…– όπου βρεθεί και όπου σταθεί ο Αλέξιος ο Β διαλαλεί στη διαπασών πως «τον Αύγουστο βγαίνουμε από τα μνημόνια» και πως «Η Ελλάδα θα γνωρίσει μια άλλη καλύτερη εποχή»…
Τώρα πως συμβιβάζονται όλα αυτά με τα Πλεονάσματα του 2–2.2% που φθάνουν έως το 2060 και του 3,5% έως το 2023, όταν έχεις υποθηκεύσει τον ελληνικό πλούτο για 99 χρόνια και όταν – με σύμβαση που υπέγραψες…– υποχρεούσαι να είσαι υπό επιτήρηση ή επιτροπεία μέχρι να ξοφλήσεις το 75% των δανείων, αυτό είναι κάτι που μόνο η πολιτική ιδιοφυΐα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ μπορεί να απαντήσει.
Σε αυτό το σημείο παρουσιάζονται – ως συνήθως…– διπολικοί. Όταν τους αντικρούεις ή έστω φέρνεις αντίρρηση στον καταιγισμό ψευδολογίας που σερβίρουν – είναι αλήθεια, κλαίγοντας και με πόνο καρδιάς γιατί ψηφίζουν μέτρα που δεν θέλουν …. οι κακομοίρηδες ! – τότε εντάσσεσαι σύμφωνα με τον Μωσαϊκό Νόμο των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ του Αγίου Όρους που λέγεται Μέγαρο Μαξίμου, στους διακινητές των Fake News, δηλαδή των Προπαγανδιστών του Κούλη και της Ακροδεξιάς.
Με άλλα λόγια μια Κυβέρνηση που πουλάει σανό σαν ιπποφαές στους Υπηκόους της και που μας έχει τρελάνει – κυριολεκτικά– με τις απίστευτες ψευδολογίες και μυθεύματά της, κατηγορεί όλους τους υπόλοιπους για αυτό που κάνει αυτή, πρώτη και καλύτερη. Κατάσταση που θυμίζει Orwell και «1984» ή τον « Θαυμαστό Νέο Κόσμο» του Huxley…
Δεν θα υποστηρίζαμε πως θυμίζουν προπαγάνδα του Goebbels αλλά κάτι χειρότερο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αντιστρέφει την πραγματικότητα αλλά κάτι περισσότερο. Την καταργεί και στην θέση της φτιάχνει μια Virtual Reality δηλαδή μια Εικονική Πραγματικότητα που υπερίπταται στον Γαλαξία και υπάρχει μόνο στον ψυχοπαθολογικό εγκέφαλο των Προπαγανδιστών του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ τέλος, ενσωματώνοντας τό είναι του στην υπάρχουσα τάξη πραγμάτων της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης ενσωματώνει υπάκουα και φρόνιμα – τα πιστεύει και ο ίδιος άλλωστε…– όλα τα φληναφήματα και ιδεολογήματα δηλαδή όλη τη σαβούρα της Παγκόσμιας Ελίτ.
Δυο παραδείγματα αρκούν.
Ψήφισε ο ΣΥΡΙΖΑ το Νομοσχέδιο περί αναδοχής τέκνων από ομοφυλόφιλα ζευγάρια αποκλειστικά για αποπροσανατολισμό και ταυτόχρονα έχοντας ως στόχο την πλήρη αποχαύνωση μεγάλων τμημάτων του ελληνικού πληθυσμού.
Όταν τεράστια στρώματα του ελληνικού λαού ζουν με 300 και 400 ευρώ, η ανεργία επίσημα είναι στο 21% και υπάρχουν δεκάδες χιλιάδες κατασχέσεις λογαριασμών αλλά και σπιτιών πάει πολύ να θεωρούμε πως ο ελληνικός λαός ξενυχτά κάθε βράδυ για το δικαίωμα αναδοχής των ομοφυλόφιλων.
Αλλά και στις καθημερινές αυτοκτονίες που συμβαίνουν ο λαλίστατος ΣΥΡΙΖΑ δεν βγάζει άχνα όταν κάποτε με την παραμικρή αυτοκτονία ανέβαινε στα κάγκελα. Για να μην μιλήσουμε βέβαια για τους εκατοντάδες και χιλιάδες άστεγους των Αστικών Κέντρων που κοιμούνται στο δρόμο τα βράδια και μάλιστα σε κεντρικούς δρόμους (Αθήνα στην οδό Σταδίου και Θεσσαλονίκη στην «λεζάντα» της πόλης που είναι η Τσάμική και η Παύλου Μελά).
Γιατί αδιαφορεί για τους άστεγους; Μήπως γιατί η συντριπτική πλειοψηφία τους είναι Έλληνες;;;
Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίζει χυδαία και αποκαλεί «Ακροδεξιούς και Φασίστες» όσους διαφωνούν με τον Φιλελεύθερο Μεγαλοαστό Μπουτάρη – τον οποίο έβριζε ασύστολα στις εκλογές του 2014 αλλά τώρα ο Πάπας του Χαμαιλεοντισμού Αλέξης τον αναβάθμισε σε μπροστάρη του αντιφασιστικού αγώνα…– και φυσικά θεωρεί ολόκληρους λαούς και Κοινωνικές Τάξεις πως έχουν φασίζουσες αποκλίσεις γιατί αμφισβητούν τον γελοίο Μακρόν του Νεοφιλελευθερισμού και τον αστείο Ρέντσι.
Όμως σε αυτό τον ιδιότυπο «Δημοκρατικό Φασισμό» των Δικαιωματιστών ο ΣΥΡΙΖΑ του Me too και των LGTB διαπρέπει και μάλιστα παίρνει άριστα. Σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουμε αντιδραστικές ή εκμεταλλευτικές και επαναστατικές ή εκμεταλλευόμενες τάξεις.
Όχι Κύριοι, τι δογματισμός είναι αυτός! Οι Τάξεις χωρίζονται σε «Φασιστικές» και «Αντιφατικές». Στην πρώτη κατηγορία περιλαμβάνονται όλοι οι απόκληροι αυτής της κοινωνίας, στην δεύτερη η Ελίτ και «Τα Σκυλάκια Κανίς» που είναι τα αγαπημένα κατοικίδια της Ελίτ.
Προφανώς έχουμε καταλάβει όλοι πως τα κατοικίδια κανίς είναι ο μεταλλαγμένος ΣΥΡΙΖΑ φιλοξενούμενος στη ζεστή αγκαλιά της μαμάς Ελίτ. Mommy (Μαμάκα), που έλεγε και ο Κάρολος της Αγγλίας…
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893
Σχόλια