Γράφει ο Βαγγέλης Γεωργίου –
«Σε απόλυτους αριθμούς οι δυνάμεις που ενεπλάκησαν ήταν τόσες πολλές που περιόρισαν την επιθετική τους ικανότητα, τόσο διανοητικά όσο και ηλεκτρονικά. Το όλο θέμα για μας τελείωσε σε 5 με 10 λεπτά. Χτυπήσαμε πρώτοι. Κάναμε όλους τους υπολογισμούς σχετικά με τον αριθμό των πυραύλων κρουζ που διέθεταν τα πλοία τους, γι ‘αυτό απλά ξεκινήσαμε περισσότερο από αυτό». Αυτό ήταν, ένας στόλος 19 πλοίων και 20.000 στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ βρέθηκαν στον πάτο της θάλασσας μέσα σε λίγα λεπτά. ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Τα παραπάνω λόγια ανήκουν στον στρατηγό των Πεζοναυτών των ΗΠΑ Van Riper περιγράφοντας την επιχειρησιακή κατάσταση όταν ήταν επικεφαλής των… «ιρανικών» δυνάμεων αρκετά χρόνια πριν. Ο αμερικανικός στρατός για δεκαετίες δαπανούσε πακτωλούς χρημάτων σε πολεμικά παίγνια σχετικά με τη Μέση Ανατολή και συγκεκριμένα με το Ιράν. Οι Αμερικανοί επιτελείς ήθελαν να εξετάσουν όλους τους πιθανούς παράγοντες σε έναν ενδεχόμενο πόλεμο με το Ιράν, την πηγή όλων των κακών στη Συρία και τη Μέση Ανατολή, σύμφωνα με το αμερικανικό establishment.
To καλοκαίρι του 2002 έλαβε χώρα μια από τις μεγαλύτερες τέτοιες ασκήσεις (με κόστος 250 εκατ. δολ.), η Millennium Challenge 2002. Από την μία ήταν οι «Μπλε» που αποτελούσαν τις αμερικανικές δυνάμεις και από την άλλη οι «Κόκκινοι» που συμβόλιζαν τον εχθρό, δηλαδή τους Ιρανούς υπό την διοίκηση του 64χρονου στρατηγού Van Riper, βετεράνου του Πολέμου του Βιετνάμ. Ο απόστρατος Viper θα αντιμετώπιζε την τελευταία λέξη της γήινης στρατιωτικής τεχνολογίας έχοντας στην διάθεσή του έναν μεσανατολίτικο στρατό. Τα αμερικανικά όπλα και οι καλύτεροι στρατιωτικοί εγκέφαλοι των αμερικανικού στρατού θα δοκιμάζονταν σκληρά.
Με τεχνικές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου
Οι Αμερικανοί (Μπλε) διέθεταν καταθλιπτικά ανώτερη τεχνολογία με «έξυπνα» συστήματα, μια επιχειρησιακή αξιολόγηση που μπορούσε να εντοπίσει τα τρωτά σημεία του αντίπαλου ενώ θα «μάντευε» τις πιθανές κινήσεις των δυνάμεων του Van Riper. Όταν οι Μπλε θα έβγαζαν από τη μέση τα ραντάρ των Ιρανών και κατέστρεφαν τα δίκτυα επικοινωνίας (οπτικές ίνες), αναμένανε από τις δυνάμεις του στρατηγού να χρησιμοποιήσουν δορυφόρους και κινητά τηλέφωνα που θα μπορούσαν να παρακολουθούνται. Ο Viper δεν «συνεργάστηκε» όμως.Οι «ιρανικές» δυνάμεις έλαβαν τελεσίγραφο από τον αμερικανικό στρατό το οποίο απαιτούσε απάντηση εντός 24 ωρών για παράδοση. Οι Ιρανοί του Viper προσέγγισαν τον αμερικανικό στόλο χρησιμοποιώντας ένα στόλο μικρών σκαφών για να εντοπίσουν τη θέση του εχθρού. Οι Ιρανοί χτύπησαν πρώτοι εξαπολύοντας ομοβροντία πυραύλων κρουζ παρακάμπτοντας τους ηλεκτρονικούς αισθητήρες των Αμερικανών και καταστρέφοντας δεκαέξι πολεμικά πλοία τους, συμπεριλαμβανομένου ενός αεροπλανοφόρου.
Σε πραγματικές συνθήκες μάχης το αμερικανικό ναυτικό θα έχανε 20.000 άτομα προσωπικό. Αμέσως μετά την επίθεση σοκ, ο Viper έστειλε μια μικρή αρμάδα από μικρά σκάφη εξοπλισμένα με συμβατικά όπλα αλλά και σκάφη αυτοκτονίας τα οποία δεν μπορούσαν να εντοπιστούν από τα υπερσύγχρονα συστήματα των Αμερικανών. Το αποτέλεσμα ήταν να βυθιστούν περισσότερα πλοία.
Ο Van Riper επανέφερε τακτικές που η σύγχρονη στρατιωτική τέχνη έχει εγκαταλείψει λόγω προχωρημένης τεχνολογίας. Για παράδειγμα χρησιμοποίησε μοτοσικλετιστές για να μεταφέρουν τις διαταγές στις μονάδες και έδωσε εντολή να στέλνουν σήματα με φώτα από τους μιναρέδες των τζαμιών, όπως και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, για την απογείωση των αεροπλάνων. Με αυτό τον τρόπο δεν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσει τις ραδιοεπικοινωνίες όπως ανέμεναν οι Αμερικανοί.
Αλλάζοντας του κανόνες
Για τον Viper όλα αυτά δεν ήταν ασύμμετρος ή αντισυμβατικός πόλεμος. «Αγωνίζεστε να βρείτε λόγια να το περιγράψετε ενώ για αυτόν που επιστρατεύει τέτοιες μεθόδους, τίποτα από όλα αυτά δεν είναι ανορθόδοξο ή ακανόνιστο. Αντίθετα είναι πολύ φυσιολογικό. Φέρτε στο μυαλό σας την Ιστορία. Οι Ιάπωνες δεν πίστευαν ότι οι καμικάζι ήταν κάτι ασυνήθιστο, όπως τους θεωρούσαν οι Αμερικανοί και οι Βρετανοί» είχε πει πριν χρόνια σε συνέντευξή του στο Foreign Policy ο στρατηγός.Η αμερικανική διοίκηση σταμάτησε αμέσως το στρατιωτικό παίγνιο για να αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού. Τότε ο «Ιρανός» στρατηγός εξοργισμένος παραιτήθηκε διότι αντιλαμβανόταν ότι η θερμοκέφαλη διοίκηση δεν ήταν διατεθειμένη να παραδεχτεί ότι μπορεί να ηττηθεί ο υπερσύγχρονος στρατός της από πρωτόγονα μέσα. Ο Viper δήλωσε αργότερα ότι η αμερικανική διοίκηση έκανε ακριβώς το ίδιο λάθος πριν το Βιετνάμ, όταν ήταν υπουργός Άμυνας ο Ρόμπερτ Μακναμάρα: πίστευε στο αήττητο του αμερικανικού στρατού και γι’ αυτό έκανε τα πάντα για να το προασπίσει. Αλλάζοντας ακόμα και τους κανόνες του παιχνιδιού αυθαίρετα.
Η πρόσφατη επίθεση της σύγχρονης «Αντάτ», (ΗΠΑ-Γαλλία-Ην. Βασίλειο) στη Συρία μας ψιθυρίζει ότι ένα μέρος -αυτή τη φορά- της Δύσης άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού απ’ ότι φαίνεται εντελώς αυθαίρετα. Το τηλεοπτικό δίκτυο Sky News ζήτησε από τον απόστρατο πρώην διοικητή των βρετανικών δυνάμεων στο Ιράκ στρατηγό Jonathan Shaw να σχολιάσει την επίθεση χημικών στη Douma. Όταν εκείνος άρχισε να υποστηρίζει πως ο Άσαντ δεν είχε κανένα συμφέρον να ρίξει χημικά τη δεδομένη χρονική στιγμή, καθώς ακόμα και η Δύση έχει παραδεχτεί τη νίκη του, η δημοσιογράφος τον έκοψε στον αέρα.
Η Δύση ηττήθηκε και γι΄αυτό επιστρατεύει είτε πυραύλους, είτε χημικά, είτε δηλητηριασμένους κατασκόπους. Οι ΗΠΑ και η δυτική Ευρώπη ωστόσο, δεν πρέπει να υποτιμούν τη δυνατότητα μικρότερων παιχτών να αντισταθούν σε επιθέσεις. Λαμβάνοντας μάλιστα υπόψιν ότι οι κινήσεις της Δύσης οδηγούν σε συσπειρώσεις άλλους παίχτες της διεθνούς σκηνής, οι μικροί Δαυίδ με τη θανατηφόρα «σφεντόνα» έχουν δίπλα τους άλλους Γολιάθ.
Σχόλια