Του Ηλία Παπαναστασίου
Δεν μας αφορούν τα οικονομικά της κ. Υπουργού. Απλά, προτείνουμε τους αναγνώστες να μελετήσουν – κυριολεκτικά – το Video της συνάντησης της με συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Υπουργείο της. Με εκπροσώπους δηλαδή της Εργατικής Τάξης (Το ύφος και η γλώσσα του σώματος τα λένε όλα). Και χωρίς να αναφέρουμε την περίπτωση των αναρίθμητων συμβάσεων μερικής απασχόλησης και μισθών 360 ευρώ που έχουν ανθίσει επί των ημερών της.
Οι παραπάνω περιπτώσεις ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ Γυναικών εκπροσώπων στη Κυβέρνηση και τον ανώτατο Κρατικό Μηχανισμό, είναι χαρακτηριστικές –τυπικές θα λέγαμε – περιπτώσεις χαρακτηρολογικές και ανθρωπομορφικές, ΣΥΡΙΖΑΙΑΣ Μαρίας Αντουανέττας που παριστάνει την εκπρόσωπο του Λαού και των Εργαζομένων (Το πιστεύουν κιόλας…).
Μάλιστα, η Ιστορία που ως γνωστό «Επαναλαμβάνεται δυο φορές, την Πρώτη Φορά σαν Τραγωδία και την Δεύτερη Φορά σαν Φάρσα» (Marx, “18th Brumaire of Louis Bonaparte”) στην περίπτωση μας επιβεβαιώνεται πλήρως.
Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συσκευασία του ενός που περιλαμβάνει και τις δυο, Φάρσα και Τραγωδία μαζί. Με μια υποσημείωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια Φάρσα που σχεδόν βέβαια θα καταλήξει σε Τραγωδία.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893
"Οι
περιπτώσεις Γυναικών εκπροσώπων του Κυβερνητικού και Κομματικού ΣΥΡΙΖΑ
έχουν γίνει γνωστές κατά καιρούς και κατέληξαν οι περισσότερες σε μια
διακωμώδηση της πολυδιαφημισμένης, ειδικότερα από την Νεοφιλελεύθερη
«Αριστερά» του ΣΥΡΙΖΑ, συμμετοχής των Γυναικών στα Πολιτικά δρώμενα.
Σχεδόν όλες σχολιάστηκαν αρνητικά από τα Media –και όχι μόνο τα Social Media– και αρκετές εφημερίδες του Αντιπολιτευόμενου τύπου όλων των αποχρώσεων.
Βουλευτίνες με έξαλλες δηλώσεις και συμπεριφορές, υπουργίνες με ειρωνική καλοσοβαντισμένη αφ’ υψηλού διάθεση, Politically Correct Φεμινίστριες που έβλεπαν σεξισμό ακόμη και στην... παραμικρή κριτική δικών τους στελεχών αλλά έκαναν την πάπια –«Ποιούσαν την νήσσαν» επί το κοσμιότερον …– όταν το περιστατικό αφορούσε Γυναίκες αντιπάλων παρατάξεων και φυσικά όλα τα ανωτέρω με απεριόριστες δόσεις ψευδό–φεμινισμού του συρμού και «Αντί–σεξιστικό Σεξισμό» κατά των Ανδρών, του «Συστήματος», της επάρατης «Πατριαρχίας» και γενικότερα κατά του Τρισκατάρατου Μισογύνη, Σεξιστή, Φαλλοκράτη και Υποψήφιου Βιαστή που είναι – γενικά…– ο Νεοέλληνας Αρσενικός.
Λίγα είχαν ειπωθεί για το οικονομικό υπόβαθρο, τους τεράστιους μισθούς, τα οικονομικά προνόμια και το «ψητό» –όπως λέμε στην Αγορά…– των σεβαστών αυτών Δεσποινίδων και Κυριών που κάτω από την επίφαση των Μικροαστικών τρόπων της Νεόπλουτης έκρυβαν καθαρά οικονομικά συμφέροντα, βόλεψη, απληστία και απίστευτα προνόμια.
Συνήθως, η προσοχή των Media ήταν στραμμένη στους τρόπους ή την εμφάνιση. Μπλαζέ ύφος, επιτηδευμένα ατημέλητες μερικές ή εντυπωσιακά κομψευόμενες άλλες, ελιτισμός στο φουλ – η Full speed αγγλοσαξονιστί….– υπεραρκετή δόση σνομπισμού και αύρα νεόπλουτης που ανακάλυψε την Αμερική και τα σαλόνια (και δεν ξεκολλά με τίποτα…), επίδειξη ψευδό–κουλτούρας που θυμίζει χωριατοπούλα που πήγε στην Χαϊδελβέργη ή το Παρίσι και γοητεύθηκε ανεπανόρθωτα, επιδεικτική επιθετικότητα που έβγαινε σε απεριόριστες δόσεις σαν αφρός σαμπάνιας από τεράστιο μπουκάλι και φυσικά η αυταρέσκεια και η ματαιόδοξη αυθυποβολή της Ανωτερότητας του «Ηθικού Πλεονεκτήματος» που δεν έκρυβε ποτέ την μεγαλοσύνη της αιωνιότητας, «Εμείς και κανείς άλλος στον αιώνα τον άπαντα, Ω! Διεφθαρμένοι!».
Τυπική συμπεριφορά μικροαστούλας κομμώτριας που το Joker την τίναξε κυριολεκτικά από το Αιγάλεω στο Κεφαλάρι…
Αυτά βέβαια παθαίνει όποιος, πάση θυσία, θέλει να ενταχθεί στο αστικό κατεστημένο και μάλιστα της αστικής ή μεγαλοαστικής κοπής.
Όποιος με άλλα λόγια, θέλει να ξεφύγει από μικροαστός –στην καλύτερη των περιπτώσεων– η άεργος Lumben και να «εκτιναχτεί» μέσω Διορισμού στο Δημόσιο σε ανώτερη Κοινωνική Θέση. Ένας «Κοινωνικός Καταπέλτης» στον οποίο, όπως θα δούμε, διαπρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ και η λεγόμενη «Πρώτη Φορά κλπ. κλπ.» δημιουργώντας το δικό του στρατό στο Δημόσιο εφόσον ο Ιδιωτικός Τομέας, με τον οποίο οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ έχουν πάρει διαζύγιο από γεννησιμιού, τους ήταν παντελώς άγνωστος και δύσβατος αλλά και πολύ δύσκολος για να σταδιοδρομήσουν.
Έτσι, η μόνη δίοδος Κοινωνικής Ανόδου για τα αγόρια και τα κορίτσια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι το Δημόσιο. Εκεί ανοίγεται «πεδίον δόξης λαμπρόν» για τα διψασμένα για Διορισμό και βόλεψη παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ και τα οποία μη έχοντας προοπτική στον Ιδιωτικό Τομέα, ειδικότερα στο Ελεύθερο και Επιχειρηματικό Επάγγελμα τα οποία απεχθάνονται βαθύτατα, στρέφονται στο Δημόσιο σχηματίζοντας ολόκληρο στρατό από Paupers και Αέργους – και όχι Ανέργους– υποψήφιους προς Διορισμό.
Μοναδική ασχολία αυτών των Λεβέντηδων είναι η τυφλή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και ο φρενήρης παλαμακισμός που ειδικότερα στα Social Media έχει λάβει ψυχοπαθολογικές διαστάσεις. Ο διάλογος έχει καταργηθεί, το υβρεολόγιο των 50 λέξεων αποτελεί την νέα γλώσσα των Greeklish των Συριζαίων τρολλαδόρων, οι δε χαρακτηρισμοί και συκοφαντίες το νέο επίτευγμα της Επιστήμης της Γλωσσολογίας αυτό δηλαδή της Γλώσσας των Lumben υβριστών.
Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα μας. Είναι γνωστό πως ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις Γυναίκες. Ποιές Γυναίκες όμως;
Συνοπτικά:
(α). Από τις Γυναίκες που εργάζονται στον Δημόσιο Τομέα.
(β). Από ένα σημαντικότατο τμήμα της μεσαίας και ανώτερης Υπαλληλικής Γραφειοκρατίας με κορυφή τα Άνω στρώματα της Υπαλληλοκρατίας και του Κρατικού/Κομματικού Μανδαρινάτου συν ένα μεγάλο ποσοστό της Πανεπιστημιακής Υπαλληλικής Γραφειοκρατίας που αποτελούν τη λεγόμενη Πανεπιστημιακή Ελίτ και (Ψευδο) Ιντελιγκέντσια.
(γ). Πανεπιστημιακές Σχολές με Ανθρωπιστικές Σπουδές – ή Τμήματα τους…– έχουν σαρωθεί κυριολεκτικά από ΣΥΡΙΖΑΙΕΣ Φεμινίστριες, σε μικροαστική ή νεοφιλελεύθερη ψευδοαριστερή κατεύθυνση και με υπέρ-αρκετή δόση Βαλκανικής Version και ιδεολογικού νεοπλουτισμού.
Αποτελούν το βαρύ κανόνι και την εμπροσθοφυλακή ενός βαλκανικά μιμητικού και χωριατίζοντος ψευδοαριστερού Neoliberal Feminism με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Πασιονάριες του Φεμινισμού που στελεχώνουν την Γενική Γραμματεία Ισότητας και το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, επιλεκτικού χαρακτήρα μικροαστές φεμινίστριες που – συνήθως…– κατακεραυνώνουν ασήμαντες περιπτώσεις, κυριολεκτικά για γέλια, όπως η περίπτωση τραγουδιού της Άντζελας Δημητρίου, δηλώσεων Ντάισεμπλουμ κλπ. (Εννοείται «λησμονούν» να καταγγείλουν αχαρακτήριστα υβρεολόγια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως του Πολάκη εναντίον της Βίκυ Σταμάτη ή τελευταία, «λησμονούν» να βγάλουν τσιμουδιά για την περίπτωση της πλούσιας Υπουργού Ράνιας Αντωνοπούλου που σε τελική ανάλυση προσβάλει κυρίως το ίδιο τους το φύλο… Ίσως γιατί είναι Πλούσια, Φεμινίστρια, Αμερικανοτραφής και πιθανότατα αποτελεί το κρυφό όνειρο κάθε ΣΥΡΙΖΑΙΑΣ).
Χαρακτηριστικά τους; Φανατικές οπαδοί της Πολιτικής Ορθότητας και του Νεοφιλελεύθερου (ψευδό)προοδευτικού μεγαλοαστικού φεμινισμού της Δυτικής Ελίτ, υποστηρικτές της Χίλαρι Κλίντον, της συζύγου Μακρόν και του νεομακκαρθικού, υπερσυντηρητικού και προτεσταντικής έμπνευσης επιθετικού κατασκευάσματος της Νεοφιλελεύθερης Φεμινιστικής Γυναικείας Ελίτ που είναι το «Κίνημα» Me too – απώτερο στόχο να «Γίνουμε Χαλίφηδες στην θέση του Χαλίφη» δηλαδή να διώξουμε τους Άνδρες και να έλθουν Γυναίκες στην Εξουσία χωρίς να αλλάξουμε κανένα Σύστημα…– γαρνιρισμένα όλα με μπόλικη μπεσαμέλ ψευδό–κουλτούρας ημιμαθών και αύρα ρωμαίικης διγλωσσίας και βαλκανικής, επαρχιώτικης αισθητικής και mentalite.
Αν δε προσθέσουμε και τα καλολογικά στοιχεία που ακούν στο όνομα εστετισμός (για τις κάπως «διαβασμένες»…) συν ο σνομπισμός και άφθονο μπλαζέ ύφος που προσπαθεί αγωνιωδώς να κρύψει αληθινή καταγωγή και πραγματική υποδομή χαρακτήρα – και όχι Fake, επίπλαστες πλευρές ψευδοχαρακτήρα…– τότε μπορούμε ίσως να ισχυριστούμε πως ζωγραφίσαμε το πορτραίτο της Femina Syrizeana, αντίστοιχο και ανάλογο του Homo Syrizeikus…
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίζεται σε ανάλογο ποσοστό από τις εργαζόμενες του Ιδιωτικού Τομέα τις οποίες έχει «γραμμένες» στα παλαιοτέρα των υποδημάτων του, ιδιαίτερα τις μεσαίες και χαμηλότερα οικονομικά εργαζόμενες.
Μισθωτές της Βιομηχανίας, Βιοτεχνίας και Εμπορικού Τομέα – το καθαυτό δηλαδή corpus της Γυναικείας Εργατικής Τάξης– ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το έχει απλώς λησμονήσει αλλά το έχει κυριολεκτικά συνθλίψει οικονομικά με τις νεότερες ατομικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης, ειδικότερα των τελευταίων τριών ετών.
Η πλέμπα του Γυναικείου φύλου, οι γυναίκες της εργατικής τάξης αποτελούν τελευταία προτεραιότητα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και των καλοβολεμένων θηλυκών εκπροσώπων τους που βολεύτηκαν στο Δημόσιο με παχυλούς, παχυλότατους μισθούς.
Είναι γνωστό άλλωστε πως οι γυναίκες της εργατικής τάξης δεν βγάζουν Simon de Beauvoir ή Gender Studies a la Butler και άλλων φυντανιών της Νεοφιλελεύθερης Φεμινιστικής «Επιστήμης».
Αντίθετα, οι γυναίκες της Working Class δηλαδή της Μισθωτής, Εργατικής Τάξης αποτελώντας τεράστιο τμήμα της σύγχρονης Μισθωτής Εργατικής Τάξης της Δύσης αλλά και της Ελλάδας, έχουν να επιδείξουν Clara Zetkin, Alexandra Kollontai, Luise Kautsky, Rosa Luxembourg και Dolores Ibarruri, Θεωρητικά και Μαχητικά Γυναικεία πρότυπα που είναι παντελώς άγνωστα ή τελείως υποτιμημένα από το Νεοφιλελεύθερο Γυναικείο Λόμπι του ΣΥΡΙΖΑ.
άλλωστε, είναι γνωστό πως συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ απεχθάνεται την Διαλεκτική και Ολιστική Κοσμοθεωρία του Ιστορικού Σοσιαλισμού όπως θεμελιώθηκε από τους Marx και Εngels αλλά και τους σύγχρονους ή επιγόνους τους (Plechanov, Bebel, Kautsky, Luxembourg, Hilferting, Lenin, Lafargue κλπ).
Τα θεωρητικά τους φληναφήματα ξεκινούν από έναν διαστρεβλωμένο Gramsci και καταλήγουν σε έναν δεξιόστροφο και δεξιότατο ευρωκομουνιστή Πουλαντζά, όπως τους συμφέρει να παρουσιάζουν τον Πουλαντζά.
Οι Γυναίκες εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στον ανώτερο Κρατικό και Κομματικό Μηχανισμό, έχοντας ενσωματωθεί πλήρως σε ένα οικονομικά άνετο περιβάλλον και λησμονώντας την χαμηλή –συνήθως – κοινωνική τους προέλευση, αστικοποιήθηκαν άρδην και με ταχύτατους ρυθμούς στοχεύουν στην ανώτατη κλίμακα της κοινωνικής πυραμίδας.
Εννοείται, μέσω του Δημόσιου Τομέα που είναι ο προνομιακός τους χώρος. Από κει πηγάζει όλη η συμπεριφορά της νεόπλουτης ψευδό–εστέτ φεμινίστριας με την οποία ποζάρουν όλες οι ΣΥΡΙΖΑΙΕΣ των Ανωτάτων Κλιμακίων. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τρία παραδείγματα:
• Την πρόσφατη περίπτωση της πλουσιότατης Υπουργού Ράνιας Αντωνοπούλου που δεν δίστασε – παρόλη την εξαιρετική οικονομική της άνεση– να καρπωθεί το επίδομα ενοικίου και μάλιστα σε μια αμιγώς Προλεταριακή Περιοχή συνταξιούχων Ανθρακωρύχων όπως το Κολωνάκι του Δήμου Αθηναίων. Και με έναν λαό χειμαζόμενο που χάνει τα σπίτια του και δεν μπορεί να πληρώσει το νοίκι του… Τα σχόλια περιττεύουν.
• Η λησμονηθείσα περίπτωση της κυρίας Αικατερινάρη, Συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ, του Φορέα δηλαδή που εκποιεί και ξεπουλά την Ελληνική Δημόσια Περιουσία. Η ίδια παραδέχτηκε πολύ διστακτικά και ντροπαλά πως αμείβεται με 270.000 ευρώ το χρόνο και μάλιστα, με επιθετικό τρόπο, ανέφερε πως σε Τράπεζα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με ανάλογη θέση έβγαζε πολλά περισσότερα. Προφανώς, σεβάστηκε τον χειμαζόμενο και σε μεγάλο βαθμό πνεόμενο ελληνικό λαό και έκανε σοβαρότατες περικοπές εισπράττοντας μόνο 270.000 ετησίως… Η ιδία – ούσα κόρη παλαιάς βουλευτίνας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ – δεν πρότεινε καμία περικοπή στο μισθό της, ευαγγελιζομένη προφανώς το μήνυμα της «Πρώτη Φορά κλπ. κλπ.». Τίμια πράγματα και ξεκάθαρα. Αμιγώς προλεταριακά.
• Η τρίτη περίπτωση είναι αυτή της κυρίας Έφης Αχτσιόγλου. Εκ Γιαννιτσών η καταγωγή και με σπουδές στο ΑΠΘ, εξελίχθηκε ταχύτατα ακολουθώντας τα νάματα του μέντορα της, γνωστού Επαναστάτη Νοτίου Βαλκανικής και Περιχώρων, σεβαστού και αξιομνημόνευτου κ. Κατρούγκαλου, γνωστού και ως Επαναστάτη των Συνταξιούχων, ίσως λόγω περικοπών της Κατρουγκάλειας Νομοθεσίας (Προσωπική Διαφορά Νόμου Κατρούγκαλου, νεοελληνιστί…).
Σχεδόν όλες σχολιάστηκαν αρνητικά από τα Media –και όχι μόνο τα Social Media– και αρκετές εφημερίδες του Αντιπολιτευόμενου τύπου όλων των αποχρώσεων.
Βουλευτίνες με έξαλλες δηλώσεις και συμπεριφορές, υπουργίνες με ειρωνική καλοσοβαντισμένη αφ’ υψηλού διάθεση, Politically Correct Φεμινίστριες που έβλεπαν σεξισμό ακόμη και στην... παραμικρή κριτική δικών τους στελεχών αλλά έκαναν την πάπια –«Ποιούσαν την νήσσαν» επί το κοσμιότερον …– όταν το περιστατικό αφορούσε Γυναίκες αντιπάλων παρατάξεων και φυσικά όλα τα ανωτέρω με απεριόριστες δόσεις ψευδό–φεμινισμού του συρμού και «Αντί–σεξιστικό Σεξισμό» κατά των Ανδρών, του «Συστήματος», της επάρατης «Πατριαρχίας» και γενικότερα κατά του Τρισκατάρατου Μισογύνη, Σεξιστή, Φαλλοκράτη και Υποψήφιου Βιαστή που είναι – γενικά…– ο Νεοέλληνας Αρσενικός.
Λίγα είχαν ειπωθεί για το οικονομικό υπόβαθρο, τους τεράστιους μισθούς, τα οικονομικά προνόμια και το «ψητό» –όπως λέμε στην Αγορά…– των σεβαστών αυτών Δεσποινίδων και Κυριών που κάτω από την επίφαση των Μικροαστικών τρόπων της Νεόπλουτης έκρυβαν καθαρά οικονομικά συμφέροντα, βόλεψη, απληστία και απίστευτα προνόμια.
Συνήθως, η προσοχή των Media ήταν στραμμένη στους τρόπους ή την εμφάνιση. Μπλαζέ ύφος, επιτηδευμένα ατημέλητες μερικές ή εντυπωσιακά κομψευόμενες άλλες, ελιτισμός στο φουλ – η Full speed αγγλοσαξονιστί….– υπεραρκετή δόση σνομπισμού και αύρα νεόπλουτης που ανακάλυψε την Αμερική και τα σαλόνια (και δεν ξεκολλά με τίποτα…), επίδειξη ψευδό–κουλτούρας που θυμίζει χωριατοπούλα που πήγε στην Χαϊδελβέργη ή το Παρίσι και γοητεύθηκε ανεπανόρθωτα, επιδεικτική επιθετικότητα που έβγαινε σε απεριόριστες δόσεις σαν αφρός σαμπάνιας από τεράστιο μπουκάλι και φυσικά η αυταρέσκεια και η ματαιόδοξη αυθυποβολή της Ανωτερότητας του «Ηθικού Πλεονεκτήματος» που δεν έκρυβε ποτέ την μεγαλοσύνη της αιωνιότητας, «Εμείς και κανείς άλλος στον αιώνα τον άπαντα, Ω! Διεφθαρμένοι!».
Τυπική συμπεριφορά μικροαστούλας κομμώτριας που το Joker την τίναξε κυριολεκτικά από το Αιγάλεω στο Κεφαλάρι…
Αυτά βέβαια παθαίνει όποιος, πάση θυσία, θέλει να ενταχθεί στο αστικό κατεστημένο και μάλιστα της αστικής ή μεγαλοαστικής κοπής.
Όποιος με άλλα λόγια, θέλει να ξεφύγει από μικροαστός –στην καλύτερη των περιπτώσεων– η άεργος Lumben και να «εκτιναχτεί» μέσω Διορισμού στο Δημόσιο σε ανώτερη Κοινωνική Θέση. Ένας «Κοινωνικός Καταπέλτης» στον οποίο, όπως θα δούμε, διαπρέπει ο ΣΥΡΙΖΑ και η λεγόμενη «Πρώτη Φορά κλπ. κλπ.» δημιουργώντας το δικό του στρατό στο Δημόσιο εφόσον ο Ιδιωτικός Τομέας, με τον οποίο οι ΣΥΡΙΖΑΙΟΙ έχουν πάρει διαζύγιο από γεννησιμιού, τους ήταν παντελώς άγνωστος και δύσβατος αλλά και πολύ δύσκολος για να σταδιοδρομήσουν.
Έτσι, η μόνη δίοδος Κοινωνικής Ανόδου για τα αγόρια και τα κορίτσια του ΣΥΡΙΖΑ ήταν και είναι το Δημόσιο. Εκεί ανοίγεται «πεδίον δόξης λαμπρόν» για τα διψασμένα για Διορισμό και βόλεψη παιδιά του ΣΥΡΙΖΑ και τα οποία μη έχοντας προοπτική στον Ιδιωτικό Τομέα, ειδικότερα στο Ελεύθερο και Επιχειρηματικό Επάγγελμα τα οποία απεχθάνονται βαθύτατα, στρέφονται στο Δημόσιο σχηματίζοντας ολόκληρο στρατό από Paupers και Αέργους – και όχι Ανέργους– υποψήφιους προς Διορισμό.
Μοναδική ασχολία αυτών των Λεβέντηδων είναι η τυφλή υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ και ο φρενήρης παλαμακισμός που ειδικότερα στα Social Media έχει λάβει ψυχοπαθολογικές διαστάσεις. Ο διάλογος έχει καταργηθεί, το υβρεολόγιο των 50 λέξεων αποτελεί την νέα γλώσσα των Greeklish των Συριζαίων τρολλαδόρων, οι δε χαρακτηρισμοί και συκοφαντίες το νέο επίτευγμα της Επιστήμης της Γλωσσολογίας αυτό δηλαδή της Γλώσσας των Lumben υβριστών.
Ας επανέλθουμε όμως στο θέμα μας. Είναι γνωστό πως ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζεται σε μεγάλο βαθμό από τις Γυναίκες. Ποιές Γυναίκες όμως;
Συνοπτικά:
(α). Από τις Γυναίκες που εργάζονται στον Δημόσιο Τομέα.
(β). Από ένα σημαντικότατο τμήμα της μεσαίας και ανώτερης Υπαλληλικής Γραφειοκρατίας με κορυφή τα Άνω στρώματα της Υπαλληλοκρατίας και του Κρατικού/Κομματικού Μανδαρινάτου συν ένα μεγάλο ποσοστό της Πανεπιστημιακής Υπαλληλικής Γραφειοκρατίας που αποτελούν τη λεγόμενη Πανεπιστημιακή Ελίτ και (Ψευδο) Ιντελιγκέντσια.
(γ). Πανεπιστημιακές Σχολές με Ανθρωπιστικές Σπουδές – ή Τμήματα τους…– έχουν σαρωθεί κυριολεκτικά από ΣΥΡΙΖΑΙΕΣ Φεμινίστριες, σε μικροαστική ή νεοφιλελεύθερη ψευδοαριστερή κατεύθυνση και με υπέρ-αρκετή δόση Βαλκανικής Version και ιδεολογικού νεοπλουτισμού.
Αποτελούν το βαρύ κανόνι και την εμπροσθοφυλακή ενός βαλκανικά μιμητικού και χωριατίζοντος ψευδοαριστερού Neoliberal Feminism με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις Πασιονάριες του Φεμινισμού που στελεχώνουν την Γενική Γραμματεία Ισότητας και το Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, επιλεκτικού χαρακτήρα μικροαστές φεμινίστριες που – συνήθως…– κατακεραυνώνουν ασήμαντες περιπτώσεις, κυριολεκτικά για γέλια, όπως η περίπτωση τραγουδιού της Άντζελας Δημητρίου, δηλώσεων Ντάισεμπλουμ κλπ. (Εννοείται «λησμονούν» να καταγγείλουν αχαρακτήριστα υβρεολόγια στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως του Πολάκη εναντίον της Βίκυ Σταμάτη ή τελευταία, «λησμονούν» να βγάλουν τσιμουδιά για την περίπτωση της πλούσιας Υπουργού Ράνιας Αντωνοπούλου που σε τελική ανάλυση προσβάλει κυρίως το ίδιο τους το φύλο… Ίσως γιατί είναι Πλούσια, Φεμινίστρια, Αμερικανοτραφής και πιθανότατα αποτελεί το κρυφό όνειρο κάθε ΣΥΡΙΖΑΙΑΣ).
Χαρακτηριστικά τους; Φανατικές οπαδοί της Πολιτικής Ορθότητας και του Νεοφιλελεύθερου (ψευδό)προοδευτικού μεγαλοαστικού φεμινισμού της Δυτικής Ελίτ, υποστηρικτές της Χίλαρι Κλίντον, της συζύγου Μακρόν και του νεομακκαρθικού, υπερσυντηρητικού και προτεσταντικής έμπνευσης επιθετικού κατασκευάσματος της Νεοφιλελεύθερης Φεμινιστικής Γυναικείας Ελίτ που είναι το «Κίνημα» Me too – απώτερο στόχο να «Γίνουμε Χαλίφηδες στην θέση του Χαλίφη» δηλαδή να διώξουμε τους Άνδρες και να έλθουν Γυναίκες στην Εξουσία χωρίς να αλλάξουμε κανένα Σύστημα…– γαρνιρισμένα όλα με μπόλικη μπεσαμέλ ψευδό–κουλτούρας ημιμαθών και αύρα ρωμαίικης διγλωσσίας και βαλκανικής, επαρχιώτικης αισθητικής και mentalite.
Αν δε προσθέσουμε και τα καλολογικά στοιχεία που ακούν στο όνομα εστετισμός (για τις κάπως «διαβασμένες»…) συν ο σνομπισμός και άφθονο μπλαζέ ύφος που προσπαθεί αγωνιωδώς να κρύψει αληθινή καταγωγή και πραγματική υποδομή χαρακτήρα – και όχι Fake, επίπλαστες πλευρές ψευδοχαρακτήρα…– τότε μπορούμε ίσως να ισχυριστούμε πως ζωγραφίσαμε το πορτραίτο της Femina Syrizeana, αντίστοιχο και ανάλογο του Homo Syrizeikus…
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ψηφίζεται σε ανάλογο ποσοστό από τις εργαζόμενες του Ιδιωτικού Τομέα τις οποίες έχει «γραμμένες» στα παλαιοτέρα των υποδημάτων του, ιδιαίτερα τις μεσαίες και χαμηλότερα οικονομικά εργαζόμενες.
Μισθωτές της Βιομηχανίας, Βιοτεχνίας και Εμπορικού Τομέα – το καθαυτό δηλαδή corpus της Γυναικείας Εργατικής Τάξης– ο ΣΥΡΙΖΑ δεν το έχει απλώς λησμονήσει αλλά το έχει κυριολεκτικά συνθλίψει οικονομικά με τις νεότερες ατομικές συμβάσεις μερικής απασχόλησης, ειδικότερα των τελευταίων τριών ετών.
Η πλέμπα του Γυναικείου φύλου, οι γυναίκες της εργατικής τάξης αποτελούν τελευταία προτεραιότητα των ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ και των καλοβολεμένων θηλυκών εκπροσώπων τους που βολεύτηκαν στο Δημόσιο με παχυλούς, παχυλότατους μισθούς.
Είναι γνωστό άλλωστε πως οι γυναίκες της εργατικής τάξης δεν βγάζουν Simon de Beauvoir ή Gender Studies a la Butler και άλλων φυντανιών της Νεοφιλελεύθερης Φεμινιστικής «Επιστήμης».
Αντίθετα, οι γυναίκες της Working Class δηλαδή της Μισθωτής, Εργατικής Τάξης αποτελώντας τεράστιο τμήμα της σύγχρονης Μισθωτής Εργατικής Τάξης της Δύσης αλλά και της Ελλάδας, έχουν να επιδείξουν Clara Zetkin, Alexandra Kollontai, Luise Kautsky, Rosa Luxembourg και Dolores Ibarruri, Θεωρητικά και Μαχητικά Γυναικεία πρότυπα που είναι παντελώς άγνωστα ή τελείως υποτιμημένα από το Νεοφιλελεύθερο Γυναικείο Λόμπι του ΣΥΡΙΖΑ.
άλλωστε, είναι γνωστό πως συνολικά ο ΣΥΡΙΖΑ απεχθάνεται την Διαλεκτική και Ολιστική Κοσμοθεωρία του Ιστορικού Σοσιαλισμού όπως θεμελιώθηκε από τους Marx και Εngels αλλά και τους σύγχρονους ή επιγόνους τους (Plechanov, Bebel, Kautsky, Luxembourg, Hilferting, Lenin, Lafargue κλπ).
Τα θεωρητικά τους φληναφήματα ξεκινούν από έναν διαστρεβλωμένο Gramsci και καταλήγουν σε έναν δεξιόστροφο και δεξιότατο ευρωκομουνιστή Πουλαντζά, όπως τους συμφέρει να παρουσιάζουν τον Πουλαντζά.
Οι Γυναίκες εκπρόσωποι του ΣΥΡΙΖΑ στον ανώτερο Κρατικό και Κομματικό Μηχανισμό, έχοντας ενσωματωθεί πλήρως σε ένα οικονομικά άνετο περιβάλλον και λησμονώντας την χαμηλή –συνήθως – κοινωνική τους προέλευση, αστικοποιήθηκαν άρδην και με ταχύτατους ρυθμούς στοχεύουν στην ανώτατη κλίμακα της κοινωνικής πυραμίδας.
Εννοείται, μέσω του Δημόσιου Τομέα που είναι ο προνομιακός τους χώρος. Από κει πηγάζει όλη η συμπεριφορά της νεόπλουτης ψευδό–εστέτ φεμινίστριας με την οποία ποζάρουν όλες οι ΣΥΡΙΖΑΙΕΣ των Ανωτάτων Κλιμακίων. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τρία παραδείγματα:
• Την πρόσφατη περίπτωση της πλουσιότατης Υπουργού Ράνιας Αντωνοπούλου που δεν δίστασε – παρόλη την εξαιρετική οικονομική της άνεση– να καρπωθεί το επίδομα ενοικίου και μάλιστα σε μια αμιγώς Προλεταριακή Περιοχή συνταξιούχων Ανθρακωρύχων όπως το Κολωνάκι του Δήμου Αθηναίων. Και με έναν λαό χειμαζόμενο που χάνει τα σπίτια του και δεν μπορεί να πληρώσει το νοίκι του… Τα σχόλια περιττεύουν.
• Η λησμονηθείσα περίπτωση της κυρίας Αικατερινάρη, Συμβούλου του ΤΑΙΠΕΔ, του Φορέα δηλαδή που εκποιεί και ξεπουλά την Ελληνική Δημόσια Περιουσία. Η ίδια παραδέχτηκε πολύ διστακτικά και ντροπαλά πως αμείβεται με 270.000 ευρώ το χρόνο και μάλιστα, με επιθετικό τρόπο, ανέφερε πως σε Τράπεζα της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με ανάλογη θέση έβγαζε πολλά περισσότερα. Προφανώς, σεβάστηκε τον χειμαζόμενο και σε μεγάλο βαθμό πνεόμενο ελληνικό λαό και έκανε σοβαρότατες περικοπές εισπράττοντας μόνο 270.000 ετησίως… Η ιδία – ούσα κόρη παλαιάς βουλευτίνας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ – δεν πρότεινε καμία περικοπή στο μισθό της, ευαγγελιζομένη προφανώς το μήνυμα της «Πρώτη Φορά κλπ. κλπ.». Τίμια πράγματα και ξεκάθαρα. Αμιγώς προλεταριακά.
• Η τρίτη περίπτωση είναι αυτή της κυρίας Έφης Αχτσιόγλου. Εκ Γιαννιτσών η καταγωγή και με σπουδές στο ΑΠΘ, εξελίχθηκε ταχύτατα ακολουθώντας τα νάματα του μέντορα της, γνωστού Επαναστάτη Νοτίου Βαλκανικής και Περιχώρων, σεβαστού και αξιομνημόνευτου κ. Κατρούγκαλου, γνωστού και ως Επαναστάτη των Συνταξιούχων, ίσως λόγω περικοπών της Κατρουγκάλειας Νομοθεσίας (Προσωπική Διαφορά Νόμου Κατρούγκαλου, νεοελληνιστί…).
Δεν μας αφορούν τα οικονομικά της κ. Υπουργού. Απλά, προτείνουμε τους αναγνώστες να μελετήσουν – κυριολεκτικά – το Video της συνάντησης της με συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ στο Υπουργείο της. Με εκπροσώπους δηλαδή της Εργατικής Τάξης (Το ύφος και η γλώσσα του σώματος τα λένε όλα). Και χωρίς να αναφέρουμε την περίπτωση των αναρίθμητων συμβάσεων μερικής απασχόλησης και μισθών 360 ευρώ που έχουν ανθίσει επί των ημερών της.
Οι παραπάνω περιπτώσεις ΣΥΡΙΖΑΙΩΝ Γυναικών εκπροσώπων στη Κυβέρνηση και τον ανώτατο Κρατικό Μηχανισμό, είναι χαρακτηριστικές –τυπικές θα λέγαμε – περιπτώσεις χαρακτηρολογικές και ανθρωπομορφικές, ΣΥΡΙΖΑΙΑΣ Μαρίας Αντουανέττας που παριστάνει την εκπρόσωπο του Λαού και των Εργαζομένων (Το πιστεύουν κιόλας…).
Μάλιστα, η Ιστορία που ως γνωστό «Επαναλαμβάνεται δυο φορές, την Πρώτη Φορά σαν Τραγωδία και την Δεύτερη Φορά σαν Φάρσα» (Marx, “18th Brumaire of Louis Bonaparte”) στην περίπτωση μας επιβεβαιώνεται πλήρως.
Μόνο που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συσκευασία του ενός που περιλαμβάνει και τις δυο, Φάρσα και Τραγωδία μαζί. Με μια υποσημείωση. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι μια Φάρσα που σχεδόν βέβαια θα καταλήξει σε Τραγωδία.
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10893
ΠΗΓΗ
--------------------------
--------------------------
«Τα δύσκολα εύγε»... Σαν γάιδαρος που γκαρίζει... σαν σιγανοπαπαδιά που ακκίζεται...
Σε ανύποπτο χρόνο, δηλαδή αμέσως
μόλις ελέχθη για πρώτη φορά – το περί «ηθικού πλεονεκτήματος» – ο
υπογράφων τη στήλη εξανέστη. Κατ’ αρχάς το ηθικό πλεονέκτημα απονέμεται
από τους άλλους σε εκείνον που κοσμεί και δεν... διακηρύσσεται από εκείνον
που το απονέμει στον εαυτό του (είτε σαν γάιδαρος που γκαρίζει είτε σαν
σιγανοπαπαδιά που ακκίζεται). Το να διακηρύσσει
κανείς
ότι κατέχει το ηθικό πλεονέκτημα δείχνει άνθρωπο ανόητο και αφιλοσόφητο. Επίσης αλαζόνα. Κι εν τέλει ρατσιστή. Που ορίζει ποιοι είναι οι ανώτεροι και ποιοι οι κατώτεροι – δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα: όλοι κρίνονται.
Το «ηθικό πλεονέκτημα» είναι η altera pars του αντιθέτου του! Δηλαδή του «όλοι ίδιοι είμαστε». Δεν είμαστε όλοι ίδιοι – όλοι κρίνονται. Δεν έχουν κάποιοι εξ ημών το «ηθικό πλεονέκτημα» - όλοι κρίνονται.
Είναι άλλο πράγμα το ήθος που διακρίνει την Αριστερά στους αγώνες της για το δίκιο κι άλλο να διακηρύσσουν οι αριστεροί το «ηθικό τους πλεονέκτημα» έναντι άλλων που μπορεί να είναι το ίδιο ηθικοί (ή όχι, όπως άλλωστε το ίδιο αντιθέτως ανήθικοι υπήρξαν κι όσοι αριστεροί εγκολπώθηκαν σταλινισμούς ή ενσωματώθηκαν σε νεοφιλελευθερισμούς).
Όταν λοιπόν ο Τσίπρας επικαλείται την ηθική τι ακριβώς επικαλείται; τους πλειστηριασμούς; Ή μήπως οι κουτοπονηριές με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς αποτελούν το απαύγασμα της ηθικής κατά Μαρξ, Ιησού Χριστό και Αριστοτέλη; Ουαί υμίν, υποκριτές
θα έλεγε ο Χριστός, άει σιχτίρ θα έλεγε η θεία μου η Φωτούλα – μην πούμε τι θα έλεγε ο Κάρολος, διότι ήταν και οξύθυμη η γλώσσα του.
Επικαλείται ο Τσίπρας την ηθική του ανωτερότητα όταν συμψηφίζει την ηθική απαξία της κυρίας Αντωνοπούλου με τις αναπόδεικτες ακόμα κατηγορίες εναντίον πολιτικών του αντιπάλων. Εξαιρετικό! Θα πρέπει να διδάσκεται στις νομικές σχολές του σοσιαλιστικού μας μέλλοντος.
Αλήθεια, τι ηθικό πλεονέκτημα έχει η υποταγή στην Τρόικα με την αλλοίωση του Δημοψηφίσματος;
– έχει ηθικό πλεονέκτημα η δολιότητα;
Έχει ηθικό πλεονέκτημα η περικοπή επιδομάτων για παιδάκια με ειδικές ανάγκες;
Είναι ηθικός ο εκμαυλισμός του αναξιοπαθούντος που του κόβεις τρείς συντάξεις κι ύστερα του δίνεις 200 ευρώ επίδομα για να σε ξαναψηφίσει
επειδή φοβάται το χειρότερο; Είναι αυτό αριστερός σχεδιασμός για την κοινωνία; Τι αριστερό και ηθικό έχουν τα καζίνα και η καθιέρωση της ευέλικτης εργασίας; Δεν θα πω για τους υπουργούς που ξεπουλάνε τους εθνικούς πόρους και τις εθνικές δυνατότητες, είναι αμέμπτου ηθικής! Πώς το έλεγε ο Αυλωνίτης σε ‘κείνην την ταινία; «Πνεύμα και Ηθική»! Βεβαίως! πνεύμα υποτέλειας για τα επόμενα 99 χρόνια και ηθική του είπα - ξείπα: δεν σκίζω τα Μνημόνια, αλλά σκίζω τους Έλληνες! Αυτόν τον «ετερόκλητο όχλο». Ο κυνισμός του Τσίπρα τον έχει προδώσει πολλές φορές («ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν»), και οι πτωχοπροδρομικές εκκλήσεις στην ηθική ανωτερότητα εκείνων που εφαρμόζουν τις ακροδεξιές - νεοφιλελεύθερες επιλογές της Τρόικας, μόνον την ηθική του αμοραλισμού φανερώνουν, αν μπορεί κανείς να καταφύγει σε ένα τέτοιο οξύμωρο. Και μόνον η μετονομασία
της Τρόικας σε «θεσμούς» δείχνει το ηθικό βάθος της καταφυγής σε ευφημισμούς – κορόιδα είναι οι μαλάκηδες, ας τους πιάσουμε κώτσους.
Ας αφήσουν λοιπόν οι υπηρέτες των Βασανιστών του λαού, των Επικυρίαρχων, τις μεγαλοστομίες περί ηθικού πλεονεκτήματος – τα «δύσκολα εύγε» τα απονέμει ο Δήμος (ο «ετερόκλητος όχλος») κι όχι ο Καρανίκας στον Καρανίκα, ο Τσίπρας στον Τσίπρα, ο Πολάκης στον Πολάκη κι ο Κατρούγκαλος στον Κατρούγκαλο.
Έλεγε ο Αριστοτέλης: «Το μεν δίκαιον άρα το νόμιμον και το ίσον, το δ’ άδικον το παράνομο και το άνισον», ήγουν «Η μεν δικαιοσύνη είναι η νομιμότητα και η ισότητα, η δ’ αδικία η παρανομία και η ανισότητα». Παρανομία είναι η κατάλυση του Συντάγματος (εν προκειμένω χάριν των Μνημονίων) καθώς και του λαϊκού Αυτεξούσιου. Και ανισότητα είναι η διεύρυνση της φτώχιας των πολλών χάριν των Δυνατών. Αυτό δηλαδή ακριβώς που κάνει η δεξιόστροφη Αριστερά που Γονάτισε. Αν αυτό περιέχει κάποιο ηθικό πλεονέκτημα, τότε ο Μαρξ ήταν ο Αττίλας, ο Ιησούς Χριστός ήταν Φαρισαίος και ο Αριστοτέλης η Κριστίν Λαγκάρντ…
ΠΗΓΗ: topontiki
κανείς
ότι κατέχει το ηθικό πλεονέκτημα δείχνει άνθρωπο ανόητο και αφιλοσόφητο. Επίσης αλαζόνα. Κι εν τέλει ρατσιστή. Που ορίζει ποιοι είναι οι ανώτεροι και ποιοι οι κατώτεροι – δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα: όλοι κρίνονται.
Το «ηθικό πλεονέκτημα» είναι η altera pars του αντιθέτου του! Δηλαδή του «όλοι ίδιοι είμαστε». Δεν είμαστε όλοι ίδιοι – όλοι κρίνονται. Δεν έχουν κάποιοι εξ ημών το «ηθικό πλεονέκτημα» - όλοι κρίνονται.
Είναι άλλο πράγμα το ήθος που διακρίνει την Αριστερά στους αγώνες της για το δίκιο κι άλλο να διακηρύσσουν οι αριστεροί το «ηθικό τους πλεονέκτημα» έναντι άλλων που μπορεί να είναι το ίδιο ηθικοί (ή όχι, όπως άλλωστε το ίδιο αντιθέτως ανήθικοι υπήρξαν κι όσοι αριστεροί εγκολπώθηκαν σταλινισμούς ή ενσωματώθηκαν σε νεοφιλελευθερισμούς).
Όταν λοιπόν ο Τσίπρας επικαλείται την ηθική τι ακριβώς επικαλείται; τους πλειστηριασμούς; Ή μήπως οι κουτοπονηριές με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς αποτελούν το απαύγασμα της ηθικής κατά Μαρξ, Ιησού Χριστό και Αριστοτέλη; Ουαί υμίν, υποκριτές
θα έλεγε ο Χριστός, άει σιχτίρ θα έλεγε η θεία μου η Φωτούλα – μην πούμε τι θα έλεγε ο Κάρολος, διότι ήταν και οξύθυμη η γλώσσα του.
Επικαλείται ο Τσίπρας την ηθική του ανωτερότητα όταν συμψηφίζει την ηθική απαξία της κυρίας Αντωνοπούλου με τις αναπόδεικτες ακόμα κατηγορίες εναντίον πολιτικών του αντιπάλων. Εξαιρετικό! Θα πρέπει να διδάσκεται στις νομικές σχολές του σοσιαλιστικού μας μέλλοντος.
Αλήθεια, τι ηθικό πλεονέκτημα έχει η υποταγή στην Τρόικα με την αλλοίωση του Δημοψηφίσματος;
– έχει ηθικό πλεονέκτημα η δολιότητα;
Έχει ηθικό πλεονέκτημα η περικοπή επιδομάτων για παιδάκια με ειδικές ανάγκες;
Είναι ηθικός ο εκμαυλισμός του αναξιοπαθούντος που του κόβεις τρείς συντάξεις κι ύστερα του δίνεις 200 ευρώ επίδομα για να σε ξαναψηφίσει
επειδή φοβάται το χειρότερο; Είναι αυτό αριστερός σχεδιασμός για την κοινωνία; Τι αριστερό και ηθικό έχουν τα καζίνα και η καθιέρωση της ευέλικτης εργασίας; Δεν θα πω για τους υπουργούς που ξεπουλάνε τους εθνικούς πόρους και τις εθνικές δυνατότητες, είναι αμέμπτου ηθικής! Πώς το έλεγε ο Αυλωνίτης σε ‘κείνην την ταινία; «Πνεύμα και Ηθική»! Βεβαίως! πνεύμα υποτέλειας για τα επόμενα 99 χρόνια και ηθική του είπα - ξείπα: δεν σκίζω τα Μνημόνια, αλλά σκίζω τους Έλληνες! Αυτόν τον «ετερόκλητο όχλο». Ο κυνισμός του Τσίπρα τον έχει προδώσει πολλές φορές («ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν»), και οι πτωχοπροδρομικές εκκλήσεις στην ηθική ανωτερότητα εκείνων που εφαρμόζουν τις ακροδεξιές - νεοφιλελεύθερες επιλογές της Τρόικας, μόνον την ηθική του αμοραλισμού φανερώνουν, αν μπορεί κανείς να καταφύγει σε ένα τέτοιο οξύμωρο. Και μόνον η μετονομασία
της Τρόικας σε «θεσμούς» δείχνει το ηθικό βάθος της καταφυγής σε ευφημισμούς – κορόιδα είναι οι μαλάκηδες, ας τους πιάσουμε κώτσους.
Ας αφήσουν λοιπόν οι υπηρέτες των Βασανιστών του λαού, των Επικυρίαρχων, τις μεγαλοστομίες περί ηθικού πλεονεκτήματος – τα «δύσκολα εύγε» τα απονέμει ο Δήμος (ο «ετερόκλητος όχλος») κι όχι ο Καρανίκας στον Καρανίκα, ο Τσίπρας στον Τσίπρα, ο Πολάκης στον Πολάκη κι ο Κατρούγκαλος στον Κατρούγκαλο.
Έλεγε ο Αριστοτέλης: «Το μεν δίκαιον άρα το νόμιμον και το ίσον, το δ’ άδικον το παράνομο και το άνισον», ήγουν «Η μεν δικαιοσύνη είναι η νομιμότητα και η ισότητα, η δ’ αδικία η παρανομία και η ανισότητα». Παρανομία είναι η κατάλυση του Συντάγματος (εν προκειμένω χάριν των Μνημονίων) καθώς και του λαϊκού Αυτεξούσιου. Και ανισότητα είναι η διεύρυνση της φτώχιας των πολλών χάριν των Δυνατών. Αυτό δηλαδή ακριβώς που κάνει η δεξιόστροφη Αριστερά που Γονάτισε. Αν αυτό περιέχει κάποιο ηθικό πλεονέκτημα, τότε ο Μαρξ ήταν ο Αττίλας, ο Ιησούς Χριστός ήταν Φαρισαίος και ο Αριστοτέλης η Κριστίν Λαγκάρντ…
ΠΗΓΗ: topontiki
--------------------------------------
Δεν θα πω για τον κ. Καρανίκα (με το χέρι του γράφει ο Τσίπρας), δεν θα πω για τον κ. Πολάκη (με το στόμα του μιλάει ο Τσίπρας), δεν θα πω για τον κ. Κουρουμπλή, θα πω όμως για τον νόμο Κατρούγκαλου, τον πιο αισχρό νόμο των Μνημονίων και τον πιο θρασύδειλο. Αυτή τη βραδυφλεγή νάρκη που θα σκάσει από πρώτης πρώτου του 2019, όταν ο κ. Κατρούγκαλος θα έχει «άλλοθι» την απουσία του – για τόσο χαζούς περνάνε τους πολίτες εκείνοι τους συκοφαντούν ως «ετερόκλητο όχλο»…
Με κοκορομαχίες και σκυλοκαυγάδες, αν αυτό το FBI είναι δικό τους ή δικό μας, με κουκουλοφόρους (μάρτυρες) και κουκουλοφόρους (μπάχαλους) θα συνεχίζουμε στους σκαιούς βοσκότοπους της διαπλοκής και των μνημονίων σαν πρόβατα που πρέπει να διαλέγουν τον λύκο τους…
Ώς πού; Ώς πότε; Ρωτήστε την Εποπτεία. Ρωτήστε τον Τσίπρα. Ρωτήστε τους Ρότσιλντ – αριστεροί είναι κι αυτοί…
Περί του «ηθικού πλεονεκτήματος» της συστημικής αριστεράς
Υπόθεση Αντωνοπούλου. Ευτελίζοντας το πολιτικό ήθος
Τά Πρασσεινάλογα!... του Στάθη
Εις όσα αφορούν την πόλωση που λέγαμε χθες, μένει μια τελευταία διαπίστωση, η εξής: Κατηγορώντας με αφορμή τα συλλαλητήρια τους πολίτες εν πολλοίς για εθνικιστές ή φασίστες και τον λαό για «ετερόκλητο όχλο» ο Τσίπρας κατάφερε να βάλει στην «ουρά» του ΣΥΡΙΖΑ το μέρος εκείνο των αριστερών που έχουν στον
ίδιο παρονομαστή το έθνος με τον εθνικισμό, ή κάποιους άλλους που επωφελούνται από τέτοιες συγχύσεις – όχι αριστεροί πλέον αυτοί, αλλά ιδιοτελείς, οίτινες κάνουν μπίζνες στην «καμπούρα» της Αριστεράς.
Όμως αυτή η ρητορική Τσίπρα να κατηγορεί ως εθνικιστές και φασίστες τους πολίτες που πήγαν στα συλλαλητήρια έχει κι ορισμένες παράπλευρες απώλειες – την εξώθηση κάποιων πολιτών προς τα δεξιά, το «χάρισμά τους» στην Ακροδεξιά.
Αυτό το φαινόμενο αποτυπώνεται και σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις (οι οποίες προσπαθούν πάντα να λειτουργούν ως αυτοεκπληρούμενες προφητείες). Τα (ίσως φουσκωμένα, ώσπου να τελειώσει τη δουλειά) ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να ενισχύθηκαν με την πόλωση κατά μισή μονάδα, αλλά ταυτοχρόνως φαίνεται να έστειλαν πεσκέσι στη Χρυσή Αυγή δυο-τρεις ποσοστιαίες μονάδες.
Για τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, καθώς έχουν εξαπολύσει άγρια - ακροδεξιά - νεοφιλελεύθερη πολιτική, η πόλωση είναι χρήσιμη (ακόμα και με παράπλευρη απώλεια την ενίσχυση της Ακροδεξιάς).
Για όσους όμως αριστερούς (οι ιδιοτελείς και επαγγελματίες της ομογενοποιημένης σκέψης, δεν ενδιαφέρουν) βρέθηκαν στην ουρά του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον χρειάζεται να κάνουν δεύτερες σκέψεις.
***Πέραν όμως από τη διαθλασμένη εικόνα που δίνει στην πραγματικότητα η πόλωση, υπάρχει και η όντως πραγματικότητα. Ορισμένα θραύσματα της οποίας, έστω ατάκτως ερριμμένα ομιλούν από μόνα τους.
- Η Ενωσιακή Δικαιοσύνη αποφάνθηκε ότι στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι δίκαιο, ηθικό και νόμιμο να απολύονται έγκυες γυναίκες σε περιπτώσεις ομαδικών απολύσεων.
- Ο ταλαντούχος κύριος Γιούνκερ βρήκε θαυμαστή την πρόοδο που έχει σημειώσει η Αλβανία (στην καλλιέργεια χασίς, στη διακίνηση ηρωίνης, στον ρεβανσισμό, στον επεκτατισμό και στην Τουρκική Επικυριαρχία – καθώς απέδειξε η ακύρωση της οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα στην Αλβανία και την Ελλάδα). Τα κριτήρια της Ένωσης σε όλο τους το μεγαλείο.
- Η κυρία Αχτσιόγλου, αυτή που ολοκλήρωσε εναντίον των μισθών το έργο της Δεξιάς, αυτή που έφερε τους μισθούς στα 500 ή και τα 300 ευρώ, διακηρύσσει τώρα ότι θα αγωνισθεί για την αύξηση των μισθών μετά την Εποπτεία, δηλαδή του αγίου Φούφουτου, εκεί κοντά στις ελληνικές καλένδες.
- Η κυρία Αντωνοπούλου (η οποία ουδεμία παραίτηση υπέβαλε, αλλά απλώς ξωπετάχθηκε απ’ τον Τσίπρα, όστις κατά τα άλλα ουδέν εγνώριζε για τον «φόνο») – η κυρία Αντωνοπούλου λοιπόν μας ζήτησε λίγο πριν να τη χάσουμε, να την κρίνουμε για το έργο της, τη μείωση της ανεργίας. Η ανεργία «μειώθηκε» λόγω της ευέλικτης εργασίας. Επίσης η ανεργία «μειώθηκε» λόγω της μετανάστευσης. Και
Δεν θα πω για τον κ. Καρανίκα (με το χέρι του γράφει ο Τσίπρας), δεν θα πω για τον κ. Πολάκη (με το στόμα του μιλάει ο Τσίπρας), δεν θα πω για τον κ. Κουρουμπλή, θα πω όμως για τον νόμο Κατρούγκαλου, τον πιο αισχρό νόμο των Μνημονίων και τον πιο θρασύδειλο. Αυτή τη βραδυφλεγή νάρκη που θα σκάσει από πρώτης πρώτου του 2019, όταν ο κ. Κατρούγκαλος θα έχει «άλλοθι» την απουσία του – για τόσο χαζούς περνάνε τους πολίτες εκείνοι τους συκοφαντούν ως «ετερόκλητο όχλο»…
***
Είναι λοιπόν προφανές και αυταπόδεικτο ότι η πόλωση (με προοπτική τον διχασμό) χρειάζεται για «να περνά το καραβάνι», να δαγκώνουν τα σκυλιά και ο κοσμάκης να κρύβεται έντρομος στα σπίτια του.Με κοκορομαχίες και σκυλοκαυγάδες, αν αυτό το FBI είναι δικό τους ή δικό μας, με κουκουλοφόρους (μάρτυρες) και κουκουλοφόρους (μπάχαλους) θα συνεχίζουμε στους σκαιούς βοσκότοπους της διαπλοκής και των μνημονίων σαν πρόβατα που πρέπει να διαλέγουν τον λύκο τους…
Ώς πού; Ώς πότε; Ρωτήστε την Εποπτεία. Ρωτήστε τον Τσίπρα. Ρωτήστε τους Ρότσιλντ – αριστεροί είναι κι αυτοί…
Σχόλια