Βράβευση Τσίπρα στο Παρίσι για την πίστη του στο ευρωπαϊκό ιδεώδες. Για την πίστη του στο Ευρωπαϊκό Ιδεώδες και το Πολιτικό του σθένος θα βραβευτεί ο Έλληνας πρωθυπουργός Α. Τσίπρας την Πέμπτη στο Παρίσι από τον δικηγορικό σύλλογο της πόλης του φωτός και την επιθεώρηση Politique Internationale αντίστοιχα. Συνέχεια εδώ
Blogger: Θυμήθηκα μια άλλη βράβευση.
Εκείνη του ΓΑΠ, από τους Γερμανούς αυτή τη φορά, τον Οκτώμβριο του 2010, μερικούς μήνες μετά το Καστελόριζο ο λόγος της βράβευσης, ο ίδιος: Το "Ευρωπαϊκό ιδεώδες"
Οι εν λόγω δυο πολιτικοί έχουν πολλά κοινά.
1. H παράδοση της χώρας στους δανειστές και η μετατροπή της σε προτεκτοράτο φέρει την υπογραφή τους. Αυτό το γεγονός δεν μπορεί καμιά βράβευση να επικαλύψει.
2. Kαι οι δυο έκαναν ακριβώς τα αντίθετα απ΄αυτά που έλεγαν πριν την εκλογή τους. Υφάρπαξαν την ψήφο των πολιτών, τους κορόϊδεψαν, τους εξαπάτησαν. Βραβεύονται για την πολιτική τους ασχήμια. Βέβαια οι Γάλλοι και Γερμανοί έχουν πολλούς δικούς τους λόγους να βραβεύουν τους εν λόγω κυρίους.
3. Σίγουρα δεν τους περισσεύει θάρρος, για το οποίο λένε ότι τους βράβευσαν, αλλά δειλία, αφού δεν τόλμησαν να πουν στον λαό την αλήθεια, αλλά τον φλόμωσαν στο ψέμα.
Στους Έλληνες δεν έχει φτάσει η λάμψη του ευρωπαϊκού ιδεώδους. Μέχρι να φτάσει το χλωμό ευρωπαϊκό ιδεώδες στους ιθαγενείς, διαβάστε γιατί η ευρωπαϊκή ιδέα είναι ήδη νεκρή. (Για να μην είμαστε άδικοι, είναι το ίδιο ζωντανή με τους νεκροζώντανους που βραβεύει).
Η αγαπημένη των δανειστών
Ο "διεθνισμός" του ΣΥΡΙΖΑ συναντάει και ενισχύει τον διεθνισμό του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού!
==========
Y.Γ. Όλη αυτή η υπόθεση των βραβεύσεων (έχει σημασία ποιος βραβεύει ποιον και γιατί!) βρωμάει και έχει μεγάλη ουρά (τη μανία μας για τις ουρές δεν την έχουμε κρύψει). Ιδού μια μικρή ...ουρίτσα..
Με το ίδιο Βραβείο του ευρωπαϊκού ιδεώδους, το βραβείου του Καρλομάγνου δόθηκε και στον νεοναζί "πρωθυπουργό" της Ουκρανίας, Αρσένι Γιάτσενιουκ! Ακόμα και οι γερμανοί πολίτες δεν το άντεξαν και τον έκραξαν... Τώρα δείτε τα όλα από την αρχή...
ΥΓ.2 Τα παραπάνω είναι μικρό δείγμα της δυστοπίας που μας έχει επιβληθεί. Πλήρης διαστροφή των εννοιών για να χαθεί ...η μπάλα και ο ορθός λόγος. Σ' ένα τέτοιο πλήρως ελεγχόμενο και κατασκευασμένο πληροφοριακό περιβάλλον πολίτης έχει μείνει ορφανός, χωρίς καμία εξουσία, ενίοτε μπορεί να ψηφίζει, αλλά δεν μπορεί να έχει κανένα λόγο στη διαμόρφωση του μέλλοντός του και οι όποιες απόψεις του απλά θα πεταχτούν στο καλάθι των αχρήστων και θα συμβούν άλλα για το ...καλό του, (προ)αποφασισμένα σε δωμάτια χωρίς παράθυρα από κάποιες ελιτ που αποφασίζουν, σχεδιάζουν, έξω από κάθε έλεγχο.
Αυτήν την δυστοπία έρχονται να εμπεδώσουν οι παραπάνω βραβεύσεις. Tελικά με τόσο κατευθυνόμενο ψεύδος θα καταλήξουμε να μην πιστεύουμε τίποτε και κανένα! Αλλά και έτσι θα έχουν πετύχει το στόχο τους, αφού χωρίς ουσιαστική επικοινωνία - εμπιστοσύνη καταστρέφεται οποιαδήποτε δυνατότητα οργάνωσης.
---
====================
Βραβεία «Σθένους» και «Παπαρίων» γωνία…
Η βράβευση της Αλέκση στο Παρίσι, στο...
Η βράβευση της Αλέκση στο Παρίσι, στο δέκαθλο της πολυκωλοτούμπας!!!=================
Η ομιλούσα μακέτα των μαφιόζων του χρήματος, βραβεύει τον εχθρό της "αριστείας" Τσίπρα ως ΤΟΝ "άριστο του Σθένους"...
Η ομιλούσα μακέτα των μαφιόζων του χρήματος, βραβεύει τον εχθρό της "αριστείας" Τσίπρα ως ΤΟΝ "άριστο του Σθένους"...Το διαδίκτυο "γλεντάει" με την βράβευση Τσίπρα
Ατέλειωτο πανηγύρι έστησαν οι χρήστες του διαδικτύου στην αναγγελία της είδησης ότι ο ιδρυτής του περιοδικού Politique Internationale Πατρίκ Πατρίκ Βάσμαν απένειμε σήμερα το πρωί στον Τσίπρα το βραβείο «Πολιτικού σθένους».
Τις ενθουσιώδεις δηλώσεις του Ελληνα πρωθυπουργού μετά απ’ αυτή την εξέλιξη και στις οποίες τόνισε ότι «Πρόκειται για μεγάλη τιμή, το βραβείο ανήκει στον ελληνικό λαό, εγώ το παραλαμβάνω στο όνομά του. Το σθένος το δικό μας είναι το σθένος που επέδειξε ο ελληνικός λαός σε πολύ δύσκολες συνθήκες», δεν φαίνεται να συμμερίζονται οι θαμώνες του twitter.
Τους δόθηκε όμως η ευκαιρία να επιστρατεύσουν το χιούμορ, τις σκωπτικές ατάκες και τις ευρηματικές φωτοσυνθέσεις για να σχολιάσουν με το δικό τους τρόπο, αυτό που τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ, παρουσιάζουν σαν μεγάλη κυβερνητική επιτυχία.
Από την πλευρά του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ σχολιάζει:
«Ο κ. Τσίπρας αξίζει πέρα για πέρα το βραβείο που του δίνεται σήμερα από τους εκπροσώπους του γαλλικού κεφαλαίου, οι οποίοι μάλιστα τον συγκρίνουν με τους γνωστούς σφαγιαστές των δικαιωμάτων των λαών τους και άλλων λαών, όπως ο Ρ. Νίξον και ο Φρ. Ντε Κλερκ.
Ο πιο καλός ο μαθητής πρέπει να βραβεύεται για τις επιδόσεις του και χωρίς αμφιβολία ο κ. Τσίπρας παίρνει άριστα στις επιδόσεις του στην εξαπάτηση του λαού και την κατεδάφιση όσων λαϊκών δικαιωμάτων δεν ολοκλήρωσαν οι προηγούμενοι. Να υποθέσουμε ότι θα ακολουθήσει και η βράβευση από εκπροσώπους των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ».
Ο φύλαρχος και οι ιθαγενείς
Οι δανειστές θαυμάζουν τον πρωθυπουργό επειδή έχει καταφέρει να μετατρέψει τους Έλληνες σε πρόβατα, τα οποία δεν διαμαρτύρονται καν, παρά το ότι οδηγούνται στη σφαγή – ενώ απορούν πώς έχει πείσει το λαό ότι, δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τα μνημόνια, ενώ ο ίδιος είναι καλύτερος ως δήμιος του, από οποιοδήποτε άλλο αρχηγό κόμματος!
«Η πρωταρχική φροντίδα ενός ζωικού οργανισμού, είτε πρόκειται για αμοιβάδα, είτε για άνθρωπο, είτε για εταιρεία, είτε για κυβέρνηση, είτε για πρωθυπουργό, είναι να επιβιώσει – όλα τα υπόλοιπα, όπως η αξιοπρέπεια, το φιλότιμο, ο πατριωτισμός, η ειλικρίνεια, η αλήθεια, η εντιμότητα κοκ. έρχονται σε δεύτερη μοίρα» (D. Casey).
Ο πρωθυπουργός έχει κάνει την επιλογή του μετά τη συντριβή του 2015, για την οποία όμως ευθύνεται κυρίως ο τότε υπουργός οικονομικών του – δολοφονώντας έτσι την τελευταία ελπίδα των Ελλήνων. Η επιλογή αυτή είναι η υιοθέτηση των μνημονίων βασιλικότερα του βασιλέως, αδιαφορώντας για τις καταστροφικές συνέπειες τους όσον αφορά την ελληνική οικονομία και τους Έλληνες, επιχειρήσεις και νοικοκυριά.
Σε σχέση τώρα με τον τρόπο εφαρμογής τους, μη έχοντας τη δυνατότητα λόγω έλλειψης γνώσεων, θέλησης και ικανών στελεχών να δρομολογήσει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις, όσον αφορά την αναποτελεσματικότητα της δημόσιας διοίκησης, την απονομή δικαιοσύνης, τις αγορές προϊόντων και υπηρεσιών, την παιδεία, την υγεία κοκ., επέλεξε τους υπερβολικούς φόρους εις βάρος κυρίως της μεσαίας τάξης και των ιδιοκτητών ακινήτων, τη συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, τη μείωση των συντάξεων κλπ. – έτσι ώστε αφενός μεν να πετύχει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, αφετέρου να ισοσκελίσει το ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, μέσω της φτωχοποίησης της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων.
Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται μεταξύ άλλων από το πρωτογενές πλεόνασμα που έχει ως στόχο στον προϋπολογισμό του 2018, το οποίο είναι υψηλότερο από αυτό που απαιτούν οι πιστωτές – άρα βασιλικότερο του βασιλέως. Επιτυγχάνεται δε ξανά με τον ίδιο τρόπο, με φόρους και με νέα μέτρα εις βάρος της ανάπτυξης – ενώ για τη μείωση του δημοσίου χρέους σχεδιάζει το ξεπούλημα των κρατικών επιχειρήσεων. Για τον ίδιο λόγο αλλά, επίσης, για τη διάσωση του τραπεζικού και του ασφαλιστικού συστήματος, θα δρομολογήσει τη δήμευση της ιδιωτικής περιουσίας των Ελλήνων, με κατασχέσεις και με πλειστηριασμούς – έτσι ώστε να περιορισθεί το μη εξυπηρετούμενο χρέος των Πολιτών (κόκκινο) απέναντι στο δημόσιο, στους κρατικούς οργανισμούς και στις τράπεζες.
Εάν δεν δρομολογούσε όλα αυτά, θα ήταν αδύνατον να εξέλθει η Ελλάδα στις αγορές με επιτυχία, όταν λήξει η τρίτη δανειακή σύμβαση τον Αύγουστο του 2018 – αφού οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, ακόμη και αν τις προωθούσε, θα είχαν μέσο- ή μακροπρόθεσμα θετικά αποτελέσματα, ενώ ο πρωθυπουργός τα χρειάζεται αμέσως για να διατηρηθεί στην εξουσία. Εκτός αυτού, σε περιόδους βαθιάς και παρατεταμένης ύφεσης οι άνθρωποι δεν είναι καθόλου πρόθυμοι να εφαρμόσουν τις αλλαγές, ενώ θα διακινδύνευε την εκλογική του πελατεία όπως, για παράδειγμα, τους δημοσίους υπαλλήλους – κάτι που τεκμηριώνεται από τις αυξήσεις των μισθών τους ή/και τις νέες προσλήψεις που συμπεριλαμβάνονται στον προϋπολογισμό, ύψους άνω των 300 εκ. €.
Φυσικά η έξοδος της Ελλάδας στις αγορές, με επιτόκιο που προβλέπεται στο 4%, δεν είναι συμφέρουσα – αφού θα ήταν καλύτερη η ανακύκλωση των ομολόγων της μέσω του ESM, από τον οποίο θα εξασφάλιζε επιτόκιο της τάξης του 1%. Κάτι τέτοιο συμφέρει όμως τη χώρα και όχι τον πρωθυπουργό, αφού δεν θα μπορούσε να δημαγωγήσει με το τέλος της εποχής των μνημονίων – παρά το ότι θα επρόκειτο για ένα μεγάλο ψέμα, αφού η Ελλάδα θα παραμείνει υπό την αυστηρή επιτήρηση των κρατών-πιστωτών της, τουλάχιστον έως ότου αντικαταστήσει με δάνεια από τις αγορές το 75% των απαιτήσεων τους (κάτι που αποκλείεται να συμβεί εντός αυτού του αιώνα, χωρίς την ονομαστική διαγραφή μέρους του χρέους).
Σε κάθε περίπτωση, με ένα προγραμματισμένο πρωτογενές πλεόνασμα 3,82%, με ένα ελαφρά πλεονασματικό ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, με το swap των 30 δις €, με τις αποκρατικοποιήσεις, με τα νέα μέτρα, με τις κατασχέσεις, με τους πλειστηριασμούς κοκ., ο πρωθυπουργός έχει κερδίσει την εμπιστοσύνη των Ευρωπαίων πιστωτών, ενώ μάλλον θα εξασφαλίσει την αντίστοιχη των αγορών – κυρίως βέβαια επειδή τα κατορθώνει όλα αυτά χωρίς να σημειώνεται η παραμικρή διαμαρτυρία από τους Πολίτες, ούτε καν μία διαδήλωση των 10 ατόμων!
Εν προκειμένω οι δανειστές, αλλά και πολλοί άλλοι, του βγάζουν κυριολεκτικά το καπέλο – αδυνατώντας να καταλάβουν πώς έχει καταφέρει να δαμάσει έναν ολόκληρο λαό, τον οποίο βασανίζει όσο κανένας άλλος πολιτικός στην ιστορία. Απορούν δηλαδή πώς έχει επιτύχει να μετατρέψει τους Έλληνες σε πρόβατα – τα οποία συνεχίζουν να σιωπούν εκκωφαντικά, παρά το ότι οδηγούνται στη σφαγή. Ακόμη περισσότερο, πώς έχει πείσει την πλειοψηφία ότι είναι θύτες και όχι θύματα, πως στους ίδιους οφείλεται η χρεοκοπία και ο διεθνής εξευτελισμός της Ελλάδας, καθώς επίσης πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος εκτός από τα μνημόνια – ενώ ο ίδιος είναι καλύτερος ως δήμιος τους, από οποιοδήποτε άλλο αρχηγό κόμματος!
Βέβαια ο πρωθυπουργός γνωρίζει πως όλα έχουν κάποιο όριο – ότι μπορείς να φορολογείς για παράδειγμα τους πολλούς για λίγο ή τους λίγους για πολύ, αλλά είναι αδύνατον να τους φορολογείς όλους για πάντα. Πως μπορείς να δίνεις κενές υποσχέσεις, όπως η συμφωνία διαγραφής χρέους εκ μέρους των πιστωτών (η Γερμανία δεν πρόκειται ποτέ να αποδεχθεί την ονομαστική διαγραφή, τη μοναδική που μπορεί να βοηθήσει τους Έλληνες), αλλά έχουν ημερομηνία λήξης – η οποία πλησιάζει.
Ως εκ τούτου θεωρεί πως η λύση του δεν είναι άλλη από ένα «success story», όπως θα ήταν η επιτυχημένη έξοδος της χώρας στις αγορές, ανεξαρτήτως κόστους για τους Έλληνες – θεωρώντας τους κυριολεκτικά ιθαγενείς, αφού έχει την άποψη πως θα πεισθούν με ένα ανόητο καθρεφτάκι, παραβλέποντας πως έχει υπογράψει για τη μετατροπή της Ελλάδας σε μία γερμανική αποικία για τα επόμενα 99 χρόνια. Σε μία χώρα που ναι μεν θα αρχίσει να αναπτύσσεται, αλλά σε καμία περίπτωση για τους Πολίτες της – οι οποίοι θα παραμείνουν σκλάβοι χρέους στο διηνεκές.
Ολοκληρώνοντας θα μπορούσε βέβαια να υποθέσει κανείς, εάν θεωρήσει πως ο πρωθυπουργός κρύβει έναν «Μαδούρο» ή έναν «Ερντογάν» βαθειά μέσα του ότι, η εξόντωση της μεσαίας και ανώτερης αστικής τάξης, καθώς επίσης οι διωγμοί σε όλους εκείνους της ανώτατης που δεν ανήκουν στη δική του ομάδα συμφερόντων, με τη βοήθεια/επίκληση των μνημονίων και της Τρόικας, τον εξυπηρετεί όσον αφορά τα μελλοντικά του σχέδια – κάτι που όμως θα κριθεί πολύ αργότερα, αφού κανένας δεν είναι σε θέση σήμερα να το τεκμηριώσει.=================
Αμάν, σκέφτομαι, πάει τα έπαιξε ο μεσήλικας με τα γυαλιά, αλλά εκείνος ξαναβρίσκει αμέσως την άνεση του συνηγόρου που θα τα γυρίσει όπως γουστάρει. Γυρνά στο ακροατήριο και τους δείχνει με το δάχτυλο, με θυμό ο οποίος, όμως αμέσως ξεθυμαίνει. «Θα φέρουμε κι άλλους ευρωπαίους ομιλητές χάρη σε εσααααάς!» ουρλιάζει, λες και βρίσκεται στη σκηνή του θεάτρου Ολυμπιά.
Οπως, επίσης, δεν κατάλαβε τίποτα από την προσφώνηση που του έγινε, ούτε από τις κολακείες που περιείχε η περιγραφή του βιογραφικού του. Για έναν απλούστατο λόγο: διότι οι Γάλλοι μιλούσαν γαλλικά και ο Τσίπρας δεν γνωρίζει τη γλώσσα.
Επιπλέον, διότι τα μηχανάκια της διερμηνείας που είχε στηθεί ήταν προβληματικά και δεν άκουγε τη διερμηνέα να μεταφέρει τα λεγόμενα στα ελληνικά. Και επιπρόσθετα διότι ο Πρωθυπουργός μας δεν έχει κανένα απολύτως αντανακλαστικό ώστε να αντιδρά σε άβολες καταστάσεις. Κάθεται, χαμογελάει, κάνει ότι καταλαβαίνει και στην πραγματικότητα δεν βλέπει την ώρα να τελειώσει το μαρτύριο να φύγει.
Ετσι όπως τον είδα στον Δικηγορικό Σύλλογο Παρισίων, να ακούει τις προσφωνήσεις για το πρόσωπό του χωρίς να καταλαβαίνει τίποτα και χωρίς να αντιδρά, σκέφτηκα πόσες φορές άραγε έχει συμβεί το ίδιο με πρωθυπουργούς, αρχηγούς κρατών, οικονομικούς παράγοντες, δημοσιογράφους.
Πρέπει να ήταν πολύ άβολο, πάντως. Αυτός ο Μπατονιέ που αναφέρω παραπάνω μιλούσε για τον Τσίπρα, ο Τσίπρας δεν ήξερε αν τον έβριζε ή τον λάτρευε, οπότε καθόταν δαγκώνοντας τα χείλη του. Λίγα λεπτά αργότερα, ευτυχώς εμφανίστηκε και κάθισε δίπλα του ο διπλωματικός σύμβουλος του Τάκης Παυλόπουλος και άρχισε να του μεταφράζει.
Είχε ήδη αρχίσει η προσφώνηση του Αλέξη Τσίπρα από τον διευθυντή της επιθεώρησης Politique Internationale, τον Πατρίκ Βασμάν, ο οποίος τον είχε βραβεύσει το πρωί και κατενθουσιασμένος τον ακολουθούσε όλη την ημέρα (ένα σεβάσμιο ηλικιωμένο groupie). Επλεξε ένα εγκώμιο που ούτε ο ίδιος ο Τσίπρας δεν θα το πίστευε. Να φανταστείτε, άρχισε εγκωμιάζοντας τον Τσίπρα ως μηχανικό!
Μετά είπε ότι πρέπει να έχει κανείς μυαλό για να πάει ένα μικρό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς από το 3% στην κυβέρνηση, ότι θέλει θάρρος για να πάρει κανείς την απόφαση του Ιανουάριο του 2015 (ψέμα!) να πάει κόντρα στους συντρόφους της ριζοσπαστικής Αριστεράς και να επιλέξει ευρωπαϊκή πορεία και τύχη επειδή η τύχη βοηθά τους τολμηρούς και οι άτυχοι είναι αυτοί που δεν έχουν τα μέσα να πετύχουν.
Νομίζετε ότι σας κάνω πλάκα; Οτι υπερβάλλω; Οχι, αγαπητοί μου. Hμουν εκεί, τα είδα με τα μάτια μου και τα άκουσα με τα αυτιά μου. Στην αίθουσα του Δικηγορικού Συλλόγου Παρισίων, παρακολούθησα ένα θέαμα με το οποίο δεν σας κρύβω ότι γέλασα, ενώ στην πραγματικότητα ήταν για κλάματα.
Ευτυχώς, για την αξιοπρέπεια όλων, το θέαμα δεν κράτησε πάνω από 30-35 λεπτά, ενώ ήταν προγραμματισμένο να κρατήσει δυο ώρες! Γιατί συνέβη αυτό; Ουδείς έμαθε. Αντί ο Τσίπρας να απαντήσει σε ερωτήσεις, όπως περίμενε ο κόσμος, έβγαλε την ομιλία του, άκουσε τις κολακείες του και κατόπιν σχόλασε ο γάμος. Μάλλον γιατί ήθελε να συναντηθεί με τον Φρανσουά Ολάντ.
Τι ήθελαν αυτοί οι άνθρωποι από τον Αλέξη Τσίπρα; Γιατί του απονέμουν τιμές και κόντρα τιμές και εφευρίσκουν τίτλους και βραβεία ώστε να τον έχουν κοντά τους;
Ας δούμε την περίπτωση του προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Παρισίων. Εξελέγη πρόεδρος το 2015 κι αμέσως άρχισε μια κόντρα με τον προκάτοχό του, η οποία ουδόλως μας αφορά. Αφορά, όμως, τον νομικό κόσμο ο οποίος, σύμφωνα με τις γαλλικές εφημερίδες όπως η Le Figaro, η Parisien, η Les Echos και η Liberation, απειλεί το επάγγελμα του δικηγόρου με αποσταθεροποίηση.
Ο κ. Σικάρ, όπως ονομάζεται αυτός ο Μπατονιέ, κατηγορείται για διαφθορά και για μεθόδευση στις εκλογές από τις οποίες εξελέγη πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου, όπως έγραφαν οι εφημερίδες από τον περασμένο Ιούλιο. Έτσι, ένα πρόσωπο το οποίο δέχεται έντονες αμφισβητήσεις και πιθανόν να βρεθεί ενώπιον εισαγγελέως, έχει ως συνομιλητή πρωθυπουργό ευρωπαϊκής χώρας. Pas mal!
Αλλά έχει σημασία και το γεγονός ότι αυτές τις ημέρες έχουν εκλογές για συμβούλους στο Δικηγορικό Σύλλογο Παρισίων. Και μια εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα ενώπιον δικηγόρων, ενός Τσίπρα τόσο αντισυμβατικού και τόσο ευρωπαϊστή, τόσο γλυκού και τόσο δυναμικού, τόσο νέου και συνάμα τόσο αποφασισμένου, είναι λογικό να κάνει ντόρο.
Ας δούμε και την περίπτωση του τριμηνιαίου περιοδικού Politique Internationale, που τον βράβευσε το πρωί της ίδιας ημέρας. Για να καταλάβετε πόση συνάφεια έχει ο Αλέξης Τσίπρας και το πρωθυπουργικό γραφείο με το περιοδικό, να σας πω ότι, όταν ανέβηκε η είδηση το πρωί της Τετάρτης, έγραφαν λάθος τον τίτλο του: τον έγραφαν «International» αντί «Internationale». Αλλά αυτό είναι το μικρότερο κακό. Ο κ. Βασμάν, ο διευθυντής του, είναι συνομιλητής ισχυρών ανθρώπων του παγκόσμιου πλούτου, κάτι που δεν κρύβει.
Μάλιστα, στο «πρόγευμα εργασίας» που είχε οργανώσει για τον κ. Τσίπρα το πρωί της Πέμπτης, παραβρίσκονταν ορισμένοι εκ των πλουσιοτέρων επιχειρηματιών της Γαλλίας. Λέγεται ότι τον κ. Τσίπρα συνάντησαν άνθρωποι από την L’ Oreal, την HSBC, τη Morgan Stanley, τη Suez, την Blackrock κλπ. Άνθρωποι, δηλαδή, οι οποίοι πιθανότατα θα έφευγαν εάν έπαιρναν στα σοβαρά τον κ. Τσίπρα να καταφέρεται εναντίον των off shore εταιριών και να τις χαρακτηρίζει «νόμιμο τρόπο για να παραβιάζεις την νομιμότητα», όπως έκανε ενώπιον των δικηγόρων.
Το πρόγευμα αυτό έγινε με ένα πολύ στενό κλαμπ ανθρώπων, για τους οποίους ο κ. Βασμάν δεν ήθελε να μαθευτεί κάτι συγκεκριμένο. Εμάς μας έκλεισε το τηλέφωνο το μεσημέρι της Τρίτης, όταν τον καλέσαμε για να μάθουμε λεπτομέρειες για τη βράβευση που θα επεφύλασσε στον Πρωθυπουργό μας, και ιδίως για τον χώρο. Τελικά, τόσο το πρόγευμα όσο και η βράβευση έγιναν στο ξενοδοχείο «Georges V» (πρώην Four Seasons), εκεί όπου ο Ακης Τσοχατζόπουλος παντρεύτηκε με την Βίκυ Σταμάτη και γύρισε το μάτι όλων ανάποδα, ως άκρως προκλητικό. Εκεί, λοιπόν, ο Αλέξης Τσίπρας συνάντησε την ελίτ του πλούτου. Για έναν μυστήριο λόγο, πάντως, τόσο από το site του Πρωθυπουργού όσο και από τις ανταποκρίσεις των κρατικών Μέσων από το Παρίσι, το πανάκριβο ξενοδοχείο δεν αναφέρεται πουθενά.
Στο πανέμορφο και υπέροχα στολισμένο για τα Χριστούγεννα Παρίσι, ο Αλέξης Τσίπρας ήρθε με όλο το πρωθυπουργικό γραφείο. Με τις γραμματείς, τους συμβούλους, τον ξάδελφο Γιώργο και, πλέον, διευθυντή Οικονομικών Υποθέσεων του γραφείου (πιάς’ τ’ αυγό και κούρεφ’το), τους συμβούλους Τύπου, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο. Βάλε από κοντά και την αποστολή της ΕΡΤ, σκηνοθέτες, ηχολήπτες, μοντέρ και δεν συμμαζεύεται, κι έχεις ένα καλό κοστούμι.
Ας ελπίσουμε, τουλάχιστον, το πρόγευμα εργασίας στο «Georges V» να τα φέρει τα λεφτά του σε εμάς. Διότι στους άλλους, δηλαδή στον διευθυντή του Politique Internationale και στον Μπατονιέ του Δικηγορικού Συλλόγου Παρισίων, μάλλον τα έφερε ο Τσίπρας…
Το πρωί της Παρασκευής, άλλωστε, ο Πρωθυπουργός θα συναντηθεί για «πρόγευμα εργασίας» με τον πρόεδρο Μακρόν.- =======================
Ο Αλέξης Τσίπρας και το «πολιτικό του σθένος»
Γράφει ο Χρήστος Μπουσιούτας
Τα βραβεία που απονέμονται σε πολιτικούς αρχηγούς κρύβουν συνήθως τεράστιες πολιτικές σκοπιμότητες.
Έχουμε δει πολλές φορές στο παρελθόν και από ανεξάρτητες αρχές, οργανισμούς και ακαδημίες να έχουν απονεμηθεί βραβεία σε ανθρώπους που δεν τα άξιζαν, ακόμα και νόμπελ ειρήνης σε κάποιους που έχουν βάψει τα χέρια τους με αίμα αθώων.
Από την επιθεώρηση Politique Internationale έχουν βραβευθεί στο παρελθόν με το βραβείο Prix du courage politique «Πολιτικού σθένους» ο δεξιός πρώην πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί, υποστηριχτής μιας δεξιάς φιλελεύθερης πολιτικής.
Ο πρώην τραπεζίτης και νυν πρόεδρος της Γαλλίας Εμανουέλ Μακρόν που ετοιμάζει και αυτός τον δικό του αντεργατικό νόμο.
Η σημερινή επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Κριστίν Λαγκάρντ, αυτού του Θεάρεστου οργανισμού που στραγγαλίζει τις χώρες του τρίτου κόσμου αλλά και της Ευρωπαϊκής περιφέρειας.
Και φυσικά από αυτή την λίστα δεν θα μπορούσε να λείπει και η Άγκελα Μέρκελ. Η Καγκελάριος της Γερμανίας πιστή στο στρατηγικό δόγμα μιας Ευρώπης της Γερμανίας και όχι μια Γερμανία της Ευρώπης.
Θέλει πραγματικά απύθμενο «πολιτικό σθένος» το όνομα και η φωτογραφία σου να φιγουράρουν στο ίδιο κάδρο με τους πιο σκληρούς νεοφιλελεύθερους ηγέτες της Ευρώπης.
Και αυτό ο Αλέξης Τσίπρας το διαθέτει περίσσιο …
Αυτό το βραβείο «Πολιτικού σθένους» που απένειμε ο Πατρίκ Βάσμαν ιδρυτής του περιοδικού politigue internationale στον κύριο Τσίπρα για την κυβερνητική του δράση, απενεμήθη στον άνθρωπο που έχει και τα χαρακτηριστικά και την φιλοσοφία του βραβείου.
Γιατί χρειάζεσαι τεράστιο πολιτικό σθένος να σε βραβεύουν για όλα εκείνα που δεν ήθελες να κάνεις και έκανες.
Για όλα εκείνα που αρνήθηκες αν και τα είχες υποσχεθεί στον λαό σου.
Nα νιώθεις χαρά και όχι ντροπή για ένα βραβείο που σου θυμίζει ποιος ήσουν και ποιος έγινες.
Από πού ξεκίνησες και που κατάντησες.
Nα κάνεις τα ψέματα στοιχείο της καθημερινότητας σου και της
πολιτικής σου σταδιοδρομίας.
Nα αποδέχεσαι την βράβευση σου για την συνέχιση της καταστροφικής πορείας της χώρας σου, από το ίδιο σημείο που την άφησαν οι άθλιοι προηγούμενοι.
Nα βραβεύεσαι γιατί υποδούλωσες για 99 χρόνια την δημόσια περιουσία της χώρας σου.
Nα παραλαμβάνεις με ικανοποίηση ένα βραβείο, επειδή το ΟΧΙ του ελληνικού Λαού το έκανες εν μια νυκτί ένα ταπεινωτικό ΝΑI.
Κατά την παραλαβή του βραβείου ο Τσίπρας περιχαρής δήλωσε:
«Στον Ελληνικό λαό ανήκει το βραβείο αυτό και εγώ το παραλαμβάνω στο όνομα του»
Ο Ελληνικός λαός, Αλέξη, άλλο βραβείο περίμενε και άλλο του έτυχε.
Εκείνο για το πολιτικό σου σθένος να υπερασπιστείς όσα του υποσχέθηκες:
Την κατάργηση των μνημονίων και την διαγραφή του «επονείδιστου» χρέους όπως έλεγες.
Και αντί αυτών αν δεν το κατάλαβες σε βραβεύουν επειδή φόρτωσες στις πλάτες μας το τρίτο πιο επαχθές μνημόνιο των 8,652 δις μέτρων, επειδή μας επέβαλες άλλα 5,396 δις μέτρα για το 2018 και 2019, αλλά και για το 3.5% πλεόνασμα για μια ακόμα τετραετία.
Λες να χαιρόμαστε γι αυτό;
Σε βραβεύουν γιατί θεωρούν ότι μόνο από σένα ήταν δυνατόν τόσο σκληρά μέτρα να γίνουν αποδεκτά από τον Ελληνικό λαό.
Είναι τόση υπέρμετρη η ματαιοδοξία σου, η ανάγκη σου για αποδοχή ακόμα και από τους «αντιπάλους» σου, που δεν μπορείς να δεις την ειρωνεία που κρύβει αυτό το βραβείο.
Σε βράβευσαν για την μετάλλαξη σου.
Για τις κωλοτούμπες σου, που έγιναν μάλιστα και διεθνής πολιτικός όρος.
Σε βράβευσαν σαν το πιο πειθήνιο όργανο τους.
Για την αθέτηση των υποσχέσεων σου απέναντι μας και το διασκεδάζεις και από πάνω.
Σε βράβευσαν όχι γιατί υπερασπίστηκες τις ιδέες και τις αξίες που πρέσβευες, αλλά γιατί δεν είχες το θάρρος να τις υπερασπιστείς.
Είναι ένα εμπαιγμός που κάποιοι το βάφτισαν βραβείο και ένας ανόητος τιμή.
Χρειάζεται ανερυθρίαστο πολιτικό σθένος να χαίρεσαι με τα εύσημα των «αντιπάλων» σου.
Αυτό σημαίνει ότι η άλλαξες εσύ, η άλλαξαν οι αντίπαλοι σου.
Αυτοί όμως δεν άλλαξαν. Εσένα κατάφεραν να αλλάξουν.
Χρειάζεσαι υπέρμετρο πολιτικό σθένος να σε βραβεύουν για όλα αυτά και να το χαίρεσαι κι από πάνω.
Να νιώθεις περηφάνια γιατί μόνο εσένα θεωρούν ικανό να φορέσεις τον χαλκά στον Ελληνικό λαό χωρίς να ανοίξει μύτη.
Άντε βρε και το επόμενο βραβείο από τον… Σόιμπλε.
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου
======================================
Η ήρα και το στάρι...
Γράφει ο Κώστας Μαντατοφόρος
Χαράς ευαγγέλια την βδομάδα αυτή για την βραβευμένη μέσω του έλληνα γκαουλάϊτερ-πρωθυπουργού κατοχική κυβέρνηση: θα αρχίσουν οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί.
Ή μάλλον ελπίζουν πως θα αρχίσουν (όπως δήλωσε και στην Βουλή το Τσαλακωτό με την τσαλακωμένη συνείδηση).
Κι αυτό γιατί έτσι δίνουν μία ακόμη τεράστια απόδειξη στους τοκογλύφους της Ευρωπαϊκής "Ένωσης" για το πόσο συνεπείς δωσίλογοι είναι, ελπίζοντας σε κάποια ευνοϊκή μεταχείρησή απ' αυτούς ώστε να εξαντλήσουν την τετραετία.
Αυτά όσο αφορά την κυβέρνηση κατοχής.
Χαράς ευαγγέλια όμως και σε μάς.
Όχι γιατί χαιρόμαστε με το πλιάτσικο εναντίον του λαού, αλλά γιατί πάντα πιστεύαμε πως το άγος κατά τον τρόπο της αρχαίας τραγωδίας λύνεται πάντα με αίμα, ή με θανατικό, ή με οποιοδήποτε βαρύ τίμημα και καταστροφή.
Και τα μνημόνια της (τεχνητής) κρίσης μέσω του (ψεύτικου) χρέους αποτελούν ένα άγος βαρύ και ανεπίλυτο με πολιτικές λύσεις εκ των άνω, παρά μόνον με τον τρόπο της αρχαίας τραγωδίας από τους πολίτες, από τον λαό, εκ των κάτω.
Εδώ και πολλά μνημονιακά χρόνια το blog υποστήριζε σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, πως το τελευταίο σκαλί άμυνας, το έσχατο μετερίζι κατά την ιδιοσυγκρασία του έλληνα πολίτη είναι το σπίτι του, αυτό το παραδοσιακό "κεραμίδι πάνω απ' το κεφάλι" του και πως αν δούμε σκηνές βίας και ξεσπιτωμάτων όπως αυτές της Ισπανίας, τα πράγματα θα αγριέψουν μέχρι εξέγερσης.
Κάποιοι νεοφιλελεύθεροι "αριστεροί" θα βιαστούν να επιχειρηματολογήσουν πως τα σπίτια δεν ανήκουν στον λαό αλλά στις τράπεζες, αφού αγοράστηκαν ή φτιάχτηκαν με δάνεια εξ ολοκλήρου ή μερικώς ανεξόφλητα.
Το blog πιστεύει πως τα στεγαστικά αυτά δάνεια θα πρέπει να αποπληρωθούν με τρόπο όμως ήπιο και ηθικό...
ΑΦΟΥ ΟΜΩΣ ΠΡΩΤΑ ΑΦΑΙΡΕΘΕΙ ΑΠΟ ΚΑΘΕΝΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΥ ΚΑΘΕ ΔΑΝΕΙΟΛΗΠΤΗΣ ΧΡΕΩΘΗΚΕ ΩΣ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΧΡΕΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΩΣ ΤΩΡΑ ΑΝΑΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ, ΣΥΝΟΛΙΚΟΥ ΥΨΟΥΣ ΠΑΝΩ ΑΠΟ 140 ΔΙΣ, ΠΟΛΥ ΠΑΝΩ ΑΠ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΑΝΕΞΟΦΛΗΤΩΝ ΔΑΝΕΙΩΝ...
Και όχι να αρπαχτούν τα σπίτια δια μέσου ηλεκτρονικών πλειστηριασμών και μάλιστα στο 1/3 τρίτο και 1/4 της πραγματικής τους αξίας (αφού με την "κρίση" των μνημονίων περάσαμε από το ένα άκρο της "φούσκας" στο άλλο άκρο της πλασματικής υποτίμησης).
Είναι ορατή-ορατότατη η κομπίνα των τραπεζών και των τοκογλύφων αφού αρπαχτούν τα σπίτια και οι περιουσίες κοψοχρονιά σε τιμές κατοχικές και γεμίσουν τα συρτάρια τους με συμβόλαια ιδιοκτησίας ακινήτων, οι τιμές να επανέλθουν εκεί που ήταν πριν ή λίγο πιό κάτω, αφήνοντας τριπλάσιους τρόπους κέρδους και υπερπολλαπλάσια κέρδη για τα αφεντικά των δωσιλόγων, αφού οι δανειολήπτες, ο λαός, και μετά την αρπαγή της περιουσίας του θα εξακολουθεί να "χρωστάει" στις τράπεζες, διότι θα βαρύνεται για το υπόλοιπο τού χρέους τού δανείου, που η εγκληματική διαδικασία των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών θα αφήσει πίσω της.
Αν και το πλιατσικολόγημα αυτό της περιουσίας των ελλήνων δεν φτάσει να οδηγήσει τον λαό σε εξέγερση και λύση του άγους, όλα θά 'χουν τελειώσει και δεν θα μπορούμε να μιλάμε πιά ούτε για Ελλάδα ούτε για έλληνες.
Άρα, χαράς ευαγγέλια.
Θα καθαρίσει η ήρα απ' το στάρι.
Οι λαοί που αξίζει να υπάρχουν, απ' αυτούς που τους αξίζει να είναι σκλάβοι!..
"Ουδέν Σχόλιον"
Σχόλια