► Του Hariton Haritonidis:
● Μην ανέχεστε να σας κουνάει το δάχτυλο κατηγορώντας σας ότι «ζούσατε πάνω από τις δυνατότητές σας… καταναλώνατε χωρίς να παράγετε… είχατε αλείψει πολλή μαρμελάδα στο ψωμί σας…», άρα είστε υπεύθυνοι για τη χρεοκοπία της χώρας και πρέπει να δέχεστε αδιαμαρτύρητα τις συνέπειες των μνημονίων διότι εσείς τα προκαλέσατε, ΚΑΝΕΙΣ που ΔΕΝ τα έλεγε αυτά ΠΡΙΝ από το 2010. Δημοσιογράφοι, συγγραφείς, «φιλόσοφοι», μουσικάντηδες, «επιχειρηματίες», «αναλυτές», καλλιτέχνες κάθε λογής, ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ, σας απευθύνει τέτοιες κατηγορίες, ΟΦΕΙΛΕΙ να έχει να επιδείξει άρθρα, βιβλία, συνεντεύξεις, τραγούδια, κλπ, από τη δεκαετία του ’90 και του 2000, όπου να λέει: «Ζούμε πάνω από τις δυνατότητές μας… υπερκαταναλώνουμε… δεν παράγουμε τίποτα… όλο αυτό είναι μια φούσκα… θα χρεοκοπήσουμε». Αν ΔΕΝ έχει, το λιγότερο που μπορεί να κάνει σήμερα, είναι να βγάλει το ΣΚΑΣΜΟ! Και όντως ΟΛΟΙ οι σημερινοί κήνσορες το σκασμό πρέπει να βγάλουν, γιατί ΚΑΝΕΙΣ τους δεν έχει να επιδείξει τέτοιες «παρεμβάσεις». Τους ξέρουμε έναν προς έναν. Τι έκαναν, τι έγραφαν, τι έλεγαν, από πού έβγαζαν λεφτά. Ξέρουμε σε τι σύννεφα άγνοιας, βλακείας, λαμογιάς και ευζωίας ήταν στρογγυλοκαθισμένοι.
● Ας σταχυολογήσουμε περιπτώσεις. Οι συγγραφείς έγραφαν ψεύτικες ερωτικές περιπέτειές (τους) και άρθρα «γνώμης» –χρυσοπληρωμένα,- στα έντυπα των γνωστών αεριτζήδων εκδοτο-καναλαρχών –αεριτζήδες, κατά δημόσια ομολογία τους: «με τι εγγύηση παίρνατε τα δάνεια;» – «με αέρα»-, που σήμερα όλοι έχουν βαρέσει κανόνι, και τους κυνηγάνε πιστωτές και εισαγγελείς. Και τα άρθρα γνώμης τι ήταν; Για την «φούσκα»; Μπα… Άρες-μάρες κουκουνάρες: «Η Αθήνα είναι μια τριτοκοσμική πόλη», «στην Ευρώπη έχουν αυτό, κι εμείς δεν έχουμε ούτε εκείνο», «οι Έλληνες είναι επαρχιώτες που δεν ξέρουν να διασκεδάσουν»: παράπονα «αστής» κουμκανατζούς του ’60 για την επαρχία στην οποία είναι καταδικασμένη να ζει. Η μόνη φροντίδα τους ήταν πώς μέσα από τα έργα τους και την εν γένει δράση τους, να παραστήσουν τους ανθρώπους του καλού γούστου, τους κοσμοπολίτες και κοσμογυρισμένους, αυτούς που ξέρουν τα «μυστικά» των πραγμάτων –το καλό κρασί… το καλό αυτοκίνητο… Τα κείμενά τους ήταν σαν τόμοι της σειράς «Το εγκόλπιο του καλού μπλοφαδόρου». Την θυμάστε; Εκείνα τα βιβλιαράκια που δίδασκαν πώς να το παίζεις ειδικός σε κάτι για το οποίο δεν έχεις ιδέα. Το πιο «πολιτικό» που μπορούσαν να σκεφτούν ήταν οι ταυτότητες. (Από αυτό χρεοκοπήσαμε, από το ότι οι ταυτότητες έγραφαν το θρήσκευμα…).
● Οι περισσότεροι δε, πάσχιζαν να πάρουν μια εκπομπή τύπου Αργά του Μαστοράκη, να φέρνουν γκομενίτσες και να χαριεντίζονται μιλώντας για σεξ και παριστάνοντας τους εραστές. (Το σεξ ήταν το μόνο που «έπαιζε» το ’90 και το ’00. Να θυμίσω ότι ο Ασκητής είχε βγει βουλευτής;) Μέχρι κι ο καραφλόγερος, ο Πανούτσος, με την μαϊμουδίτσα, τον Καρπετόπουλο, το πέτυχαν! Ο οποίος Πανούτσος είναι ΑΚΡΙΒΩΣ η περίπτωση που λέω: χθεσινός παπαρολόγος – σημερινός τιμητής. Τώρα που μιλάμε, γράφει οικονομικά άρθρα όπου εξηγεί γιατί χρεοκοπήσαμε, και τι πρέπει να κάνουμε «ως χώρα και ως πολίτες»! Ποιος; Ο Πανούτσος!!!
● Οι δε «φιλόσοφοι» τα γνωστά… Προβληματισμοί για την ελληνική ταυτότητα. Είμαστε μεσογειακοί, βαλκάνιοι ή τίποτα από τα δύο; Προβληματισμοί καλοζωισμένων λαπάδων. Για την «πολλή μαρμελάδα στο ψωμί» δεν είχαν ακόμα σκεφτεί –την έτρωγαν.
● Και όλα αυτά τα «κοσμοπολίτικα», τα «κοσμογυρισμένα» και τα «καλού γούστου» για τα οποία όλοι καμάρωναν, με τι λεφτά τα έκαναν; Από την πρωτογενή παραγωγή; Μα, αν την είχαμε δεν θα χρεοκοπούσαμε. Με τα λεφτά που τους έδιναν οι ψευτο-επιχειρηματίες της φούσκας για τις ψευτο-δουλειές της φούσκας: καλλιτεχνιλίκι, φιλοσοφιλίκι, γνωμιλίκι. Εν ολίγοις, οι σημερινοί κήνσορες του ελληνικού λαού, εσού και εμού, είναι αυτοί που έφαγαν από την φούσκα, διόγκωσαν την φούσκα, προπαγάνδισαν υπέρ της φούσκας, ενώ ταυτόχρονα δεν είχαν πάρει χαμπάρι ότι είναι φούσκα. Ηλίθιοι εντολοδόχοι και λαμόγια. Δύο σε ένα.
● Και πώς έγινε και σήμερα «είδαν το φως το αληθινό»; Δεν το είδαν. Πάλι για τον εαυτό τους δουλεύουν. Τα πολλά φράγκα κόπηκαν, τα χρυσοπληρωμένα άρθρα γνώμης, δεν χρυσοπληρώνονται πια, καθώς οι περισσότεροι πρώην εργοδότες τους είναι περίπου φυγόδικοι, οπότε οι πρώην «κοσμοπολίτες εραστές» προσπαθούν να την χωθούν στην πολιτική που σήμερα είναι η μόνη δουλειά με καλά λεφτά. Από το συγγραφιλίκι στο βουλευτιλίκι. Κι αν δεν τα καταφέρουν βουλευτές, κομματικά σκυλάκια του ενός και του άλλου. Με απλά λόγια, η πολιτική πουλάει σήμερα, «πολιτική» γράφουν.
● Τι πρέπει να κάνουμε λοιπόν απέναντι στους χθεσινούς αποχαυνωμένους αποχαυνωτές γλεντοκόπους και νυν τιμητές μας; Όπου τους πετυχαίνουμε -εδώ στο FB, στις ηλεκτρονικές τους στήλες,… οπουδήποτε,- να τους ζητάμε να προσκομίσουν τα κείμενα προ του 2010 όπου γράφουν αυτά που γράφουν σήμερα. Δεν χρειάζεται ούτε να αρπάζονται, ούτε να κάνουν μουτράκια, ούτε να λένε εξυπνάδες. Αρκεί ένα και απλό: link ή screenshot με κείμενα του 1996, του ‘99, του 2002, του ‘04 όπου μιλάνε για την φούσκα της ελληνικής οικονομίας και προειδοποιούν για την χρεοκοπία που έρχεται, πιθανώς μαζί με προτάσεις για την αποφυγή της. Να τα φέρουν και να θριαμβεύσουν. Να αποδείξουν ότι «αυτοί τα έλεγαν και κανένας δεν τους άκουγε».
● Επειδή το έχω κάνει, να σας ενημερώσω για την αντίδραση. Με μπλοκάρουν. Όμως αν το κάνουν πολλοί, αν το κάνουν ΟΛΟΙ όσοι δεν ανέχονται από ένα ηλίθιο λαμόγιο να τους κουνάει το δάχτυλο, θα αρχίζει να τρίζει «το όνειρό τους, σαν το ξύλινο ποδάρι της γιαγιάς τους».
● Όσοι το ανέχονται, ας μην το κάνουν…
Σχόλια