ΣΤΑΘΗΣ
Εν τέλει οι Επικυρίαρχοι έχουν χιούμορ!
Επιβραβεύουν τον Τσίπρα για το σθένος του. Το σθένος του να ευτελίσει την ελληνική Αριστερά σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. (Η Αριστερά που αντιστέκεται υφίσταται κι αυτή – άκουσα μεν – τα επίχειρα για τον διασυρμό από την εγχώρια προσκυνημένη Αριστερά τόσον της ίδιας της τής μήτρας, όσον και κάθε μελλοντικής προοπτικής). Έχουν όντως χιούμορ οι Επικυρίαρχοι. Σατανικό.
Βραβεύουν τον Κωλοτούμπα, όπως θα βράβευε και ο Μεφιστοφελής τον Φάουστ. Η πώληση της ψυχής δεν είναι αστείο πράγμα, αλλά η επιβράβευση αυτής της πράξης υπερβαίνει τα... αστεία σε κάθε τους εκδοχή. Αγγίζει τον βυθό του καγχασμού
των Δυνατών για «τη στρίγγλα που έγινε αρνάκι», για τον Σπάρτακο που αποδείχθηκε γατάκι. Υποκλιθείτε, πολίτες, στον κυνισμό, το μαύρο χιούμορ και την παραδοξολογία – ο Τσίπρας βραβεύεται για το σθένος του να διατηρήσει τον λαό σε κατάσταση σκλαβιάς και τη χώρα σε κατάσταση αιχμαλωσίας και λεηλασίας.
Έχει πλάκα για τους ξένους Αποικιοκράτες και τους ιθαγενείς Σέμπρους (και σμπίρους) να βλέπουν έναν τύπο που πάει και προσκυνάει στη Μακρόνησο να τους παραδίδει κι αυτός, όπως οι επίγονοι των συνεργατών της κατοχής, την Ελλάδα στο πιάτο. Ένα πιάτο γεμάτο αίματα από μισθούς, οικίες, όνειρα, συντάξεις, υποδομές, προοπτικές. Αυτός που τους έδωσε τα λιμάνια, θα τους δώσει τώρα και τα νερά. Τη ΔΕΗ, τον ΔΕΣΦΑ κι ό,τι δεν έχουν αρπάξει ακόμα οι γύπες. Οι γύπες που τον επιβραβεύουν.
Επιβραβεύουν το σθένος του Τσίπρα να περικόψει λόγου χάριν από τον Προϋπολογισμό του 2018 ακόμα 1,6 δισ. από τις δαπάνες για την ασφάλιση και την περίθαλψη. Αφήνεις αβράβευτο τέτοιο κελεπούρι; Όχι! το τοποθετείς κι αυτό
στο Πάνθεον των ομοίως βραβευθέντων όπως η κυρία Λαγκάρντ (εδώ η λίστα, εκεί η λίστα, πού είναι η τσίπα), ο μεσιέ Σαρκοζί, η φράου μανδάμ Μέρκελ (καλά, αυτή έχει πάρει και βραβείο Λένιν) και ο Μακρόν, λε πετίτ Πιπίν. Εύγε!
Prix du Courage Politique! Βάστα Ρόμελ! Κουράζ, σκίστη των Μνημονίων και γκράν μαιτρ της Εποπτείας! Χέσε τα «δύσκολα εύγε των σοφιστών και του Δήμου» κι ανέβα στο βάθρο των δορυφόρων του Διοκλητιανού. Χαίρε εκεί, στεφανωμένος εσύ με δάφνες για τους στέφανους εξ ακανθών που μοιράζεις απλόχερα στον κοσμάκη. Χαίρε για το σθένος σου – να μη χαμπαριάζεις από αιδώ και ντροπή. Χαίρε
για το σθένος σου να παραδεχθείς την ήττα τόσο βαθιά, ώστε να χαριεντίζεσαι και να χασκογελάς με τους ωμοφάγους, τα τέρατα και τους τοκογλύφους. Αλλά, αν ο Τσίπρας έφθασε ως τα Σούσα και κάνει εκεί τον οινοχόο (απ’ το αθάνατο κρασί του ’21) στους σατράπες, τους βεζύρηδες και τους ϋμπεργκρουπενφύρερ, εκείνοι εκ των αριστερών που τον υποστηρίζουν ακόμα, τι ακριβώς υποστηρίζουν; Το ότι «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς»; ή το ότι «βγαίνουμε στις αγορές, έρχονται οι επενδυτές», διαθέτουμε κάργα είλωτες να τους εξυπηρετούν μεροδούλι - μεροφάι διά βίου; Τι ακριβώς; Υποστηρίζουν μήπως το «ηθικό πλεονέκτημα» του ραγιά - εθελοντή ή εξαναγκασμένου; Άς ομιλήσουν, για να γνωρίζουμε
τι βραβεία και παράσημα κι αυτοί διεκδικούν; Τον Μεγαλόσταυρο των Σταυρωτήδων; το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής (των επιδομάτων και της επαιτείας για εκατομμύρια Έλληνες); ή μήπως τον Φοίνικα του Τάγματος των Καρεκλοκένταυρων δι’ υμάς και υμάς…
Μιλήστε να σας ακούσουν οι ίσκιοι του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, μιλήστε για να ακούσουν όσα λέγατε πριν και να φρίξουν. Μιλήστε
για να σας ακούσουν οι λέξεις που σας έφεραν στην εξουσία και αντιμετωπίστε την περιφρόνηση και την αηδία τους – δείξτε ένα κάποιο σθένος, βρε αδερφέ…
ΠΗΓΗ: topontiki
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10881
Επιβραβεύουν τον Τσίπρα για το σθένος του. Το σθένος του να ευτελίσει την ελληνική Αριστερά σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. (Η Αριστερά που αντιστέκεται υφίσταται κι αυτή – άκουσα μεν – τα επίχειρα για τον διασυρμό από την εγχώρια προσκυνημένη Αριστερά τόσον της ίδιας της τής μήτρας, όσον και κάθε μελλοντικής προοπτικής). Έχουν όντως χιούμορ οι Επικυρίαρχοι. Σατανικό.
Βραβεύουν τον Κωλοτούμπα, όπως θα βράβευε και ο Μεφιστοφελής τον Φάουστ. Η πώληση της ψυχής δεν είναι αστείο πράγμα, αλλά η επιβράβευση αυτής της πράξης υπερβαίνει τα... αστεία σε κάθε τους εκδοχή. Αγγίζει τον βυθό του καγχασμού
των Δυνατών για «τη στρίγγλα που έγινε αρνάκι», για τον Σπάρτακο που αποδείχθηκε γατάκι. Υποκλιθείτε, πολίτες, στον κυνισμό, το μαύρο χιούμορ και την παραδοξολογία – ο Τσίπρας βραβεύεται για το σθένος του να διατηρήσει τον λαό σε κατάσταση σκλαβιάς και τη χώρα σε κατάσταση αιχμαλωσίας και λεηλασίας.
Έχει πλάκα για τους ξένους Αποικιοκράτες και τους ιθαγενείς Σέμπρους (και σμπίρους) να βλέπουν έναν τύπο που πάει και προσκυνάει στη Μακρόνησο να τους παραδίδει κι αυτός, όπως οι επίγονοι των συνεργατών της κατοχής, την Ελλάδα στο πιάτο. Ένα πιάτο γεμάτο αίματα από μισθούς, οικίες, όνειρα, συντάξεις, υποδομές, προοπτικές. Αυτός που τους έδωσε τα λιμάνια, θα τους δώσει τώρα και τα νερά. Τη ΔΕΗ, τον ΔΕΣΦΑ κι ό,τι δεν έχουν αρπάξει ακόμα οι γύπες. Οι γύπες που τον επιβραβεύουν.
Επιβραβεύουν το σθένος του Τσίπρα να περικόψει λόγου χάριν από τον Προϋπολογισμό του 2018 ακόμα 1,6 δισ. από τις δαπάνες για την ασφάλιση και την περίθαλψη. Αφήνεις αβράβευτο τέτοιο κελεπούρι; Όχι! το τοποθετείς κι αυτό
στο Πάνθεον των ομοίως βραβευθέντων όπως η κυρία Λαγκάρντ (εδώ η λίστα, εκεί η λίστα, πού είναι η τσίπα), ο μεσιέ Σαρκοζί, η φράου μανδάμ Μέρκελ (καλά, αυτή έχει πάρει και βραβείο Λένιν) και ο Μακρόν, λε πετίτ Πιπίν. Εύγε!
Prix du Courage Politique! Βάστα Ρόμελ! Κουράζ, σκίστη των Μνημονίων και γκράν μαιτρ της Εποπτείας! Χέσε τα «δύσκολα εύγε των σοφιστών και του Δήμου» κι ανέβα στο βάθρο των δορυφόρων του Διοκλητιανού. Χαίρε εκεί, στεφανωμένος εσύ με δάφνες για τους στέφανους εξ ακανθών που μοιράζεις απλόχερα στον κοσμάκη. Χαίρε για το σθένος σου – να μη χαμπαριάζεις από αιδώ και ντροπή. Χαίρε
για το σθένος σου να παραδεχθείς την ήττα τόσο βαθιά, ώστε να χαριεντίζεσαι και να χασκογελάς με τους ωμοφάγους, τα τέρατα και τους τοκογλύφους. Αλλά, αν ο Τσίπρας έφθασε ως τα Σούσα και κάνει εκεί τον οινοχόο (απ’ το αθάνατο κρασί του ’21) στους σατράπες, τους βεζύρηδες και τους ϋμπεργκρουπενφύρερ, εκείνοι εκ των αριστερών που τον υποστηρίζουν ακόμα, τι ακριβώς υποστηρίζουν; Το ότι «δεν μπορούσαμε να κάνουμε αλλιώς»; ή το ότι «βγαίνουμε στις αγορές, έρχονται οι επενδυτές», διαθέτουμε κάργα είλωτες να τους εξυπηρετούν μεροδούλι - μεροφάι διά βίου; Τι ακριβώς; Υποστηρίζουν μήπως το «ηθικό πλεονέκτημα» του ραγιά - εθελοντή ή εξαναγκασμένου; Άς ομιλήσουν, για να γνωρίζουμε
τι βραβεία και παράσημα κι αυτοί διεκδικούν; Τον Μεγαλόσταυρο των Σταυρωτήδων; το παράσημο της Λεγεώνος της Τιμής (των επιδομάτων και της επαιτείας για εκατομμύρια Έλληνες); ή μήπως τον Φοίνικα του Τάγματος των Καρεκλοκένταυρων δι’ υμάς και υμάς…
Μιλήστε να σας ακούσουν οι ίσκιοι του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ, μιλήστε για να ακούσουν όσα λέγατε πριν και να φρίξουν. Μιλήστε
για να σας ακούσουν οι λέξεις που σας έφεραν στην εξουσία και αντιμετωπίστε την περιφρόνηση και την αηδία τους – δείξτε ένα κάποιο σθένος, βρε αδερφέ…
ΠΗΓΗ: topontiki
Διαβάστε και εδώ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=10881
================
Το βραβείο στον ΓΑΠ ήταν για την σωτηρία της Οικονομίας! Ενώ στον Αλέξη γιατί έγινε δεξιός κι ευρωπαϊστής, στηρίζοντας πολιτική Γιωργάκη!
Το βραβείο στον ΓΑΠ ήταν για την σωτηρία της Οικονομίας.
==============
Φόρτσα, Φάρσα!
Είμαι βραβευμένος. Ο Τσίπρας αφιέρωσε το βραβείο που έλαβε για τις υπηρεσίες του στην Τρόικα και το Διευθυντήριο των Βρυξελλών (εν ονόματι του Βερολίνου) στον ελληνικό λαό! Το αφιέρωσε τιμώντας! (και αποτιμώντας) τις «θυσίες του ελληνικού λαού». Συνεπώς, είναι και η αφεντιά μου
ένας από τους Έλληνες βραβευμένους. Έχω λάβει κι εγώ, όπως εκατομμύρια Έλληνες, το βραβείο της ανοιχτής παλάμης. Παρ’ ότι είμαι μάλλον μπουνταλάς διότι οι (αέναες) θυσίες μου οδηγούν σε έτι περαιτέρω θυσίες, λαμβάνω κι εγώ ένα βραβείο. Μπορεί να με θεωρούν μαλάκα,
αλλά είμαι ένας βραβευμένος μαλάκας.
Και δεν μπορεί παρά να μας θεωρούν ηλίθιους οι κυβερνώντες (εν ονόματι του Βερολίνου) όταν η κυρία Αχτσιόγλου, φερ’ ειπείν σεμνύνεται να διατυμπανίζει τη μείωση της ανεργίας παραλείποντας τους 500.000 Έλληνες που έχουν φύγει στο εξωτερικό.
Επί Τσίπρα το χρέος ανέβηκε περίπου όσον ανέβαινε και επί Σαμαρά, φθάνοντας (απ)αισίως τα 330 δισ. ευρώ, ήτοι στο 180% του ΑΕΠ. Πού διάολο πήγαν οι θυσίες μου; Είμαι τόσο μαλάκας που πληρώνω φόρους, για να πληρώνω αύριο περισσότερους; Εντάξει είπαμε να είμαι ένας βραβευμένος ηλίθιος αλλά όχι και να παίρνω πούλιτζερ στη μαλθακία!
Πάντως, κατά τη βράβευσή μου ελέχθησαν τρομερά πράγματα από τους Επικυρίαρχους οίτινες με βράβευσαν. Στο πρόσωπό μου είδαν τον Σωκράτη και τη Μελίνα Μερκούρη! Αποδεικνύεται έτσι ότι οι εν λόγω ερίφηδες μπορεί να ’ναι Επικυρίαρχοι αλλά είναι και κλόουν. Διότι αν δεν είσαι κλόουν δεν συγκρίνεις τον Τσίπρα με τον «αντικομμουνιστή Νίξον
που άνοιξε διάλογο με την Κίνα» (εννοώντας προφανώς ότι παρότι
«κομμουνιστής» ο Τσίπρας μας έφερε την Ελλάδα πεσκέσι στο σφαγείο). Αλλά
και ο Τσίπρας δεν υστέρησε στην πλάκα. Συνέκρινε τον εαυτόν του με τον Οδυσσέα (που τον έχει δέσει ο κ. Καρανίκας στο
κατάρτι για να αντισταθεί στον πειρασμό των Σειρήνων, δηλαδή στον κ.
Φίλη κι άλλους που ανήκουν στην αριστερή πτέρυγα της μαλακίας που μας
δέρνει). Είναι συγκινητικό! Αυτήν τη βράβευση του ελληνικού λαού για τα βάσανα που του φορτώνουν και τα βασανιστήρια που του κάνουν, μόνον ένα πολυμορφικό ον, όπως ο Τσίπρας, θα μπορούσε να διανοηθεί. Εντάξει, κύριε,
σε βραβεύουν για τις υπηρεσίες σου στην Κομαντατούρ, οι φυλακισμένοι όμως στα κελιά τι σου φταίνε
και τους αφιερώνεις την καταισχύνη σου; Ως φαίνεται στο τέλος αυτός ο
πολιτικός σουρεαλισμός θα μας μουδιάσει το μυαλό. Η αφιέρωση Τσίπρα του
βραβείου που έλαβε από τους Δυνάστες Δανειστές στον λαό, είναι σαν να αφιερώνει ο θεομπαίχτης στον Θεό το βραβείο που του απένειμε ο Μαμωνάς.
Νομίζω – επιτρέψτε μου την εκτίμηση – ότι ο Τσίπρας πλέον διαβαίνει τον Ρουβίκωνα από την τραγωδία προς τη φάρσα.
Αφήνει πίσω του τα «ηρωικά και πένθιμα» των διαπραγματεύσεων, τα
μυξοκλάματα για τους αγώνες του στα μαρμαρένια αλώνια και τα επικά για
τα success story και περνάει πλέον πεντακάθαρα στον χώρο του γκροτέσκ.
Όταν φθάνει δηλαδή κανείς να επαίρεται για τον πολιτικό του διασυρμό
από τους πρώην αντιπάλους του, έχει χαθεί κάθε μέτρο. Κι αν αυτοί που
σε έβριζαν ως λαϊκιστή και δημαγωγό επισείουν τώρα urbi et orbi τη μαδημένη δορά σου προς παραδειγματισμόν, κι αν οι ίδιοι αυτοί έχουν το σατανικό χιούμορ να βραβεύουν τη συντριβή σου,
εσύ τι μυαλά κουβαλάς για να το χαίρεσαι! Και μάλιστα να μου αφιερώνεις τις ντροπές σου ως έπαινο! Αυτό το γκροτέσκ παίγνιο, αυτόν τον αμοραλιστικό παραλογισμό, ο Τσίπρας τον μετέρχεται ήδη πολύν καιρό. Κι όταν ο καιρός της φαρσοτραγωδίας γίνεται πολύς, ο καιρός της τιμωρίας απομένει λίγος…
Σχόλια