Πώς ο Τράμπ, με μείωση φόρων εταιριών ‘τιμωρεί’ τις πολυεθνικές;

Το να ‘μαστιγώνεις’ κάποιον με ‘μασούρια από δολλάρια’ δεν αποτελεί απαραίτητα τιμωρία! Πολύ περισσότερο, αν του τα χαρίζεις! Υπό αυτην την έννοια, η απόφαση του Ντόναλτ Τραμπ να μειώσει τη φορολογία των εταιριών στο 20%, δημιούργησε προβληματισμό διότι τυπικά αφαιρεί πόρους από το κοινωνικό σύστημα των ΗΠΑ. Κατ ουσίαν είναι σκανδαλώδες να δίνεις προνόμια σε εκατομμυριούχους. Αυτό όμως είναι σωστό, εφόσον οι εταιρίες, όλες οι εταιρίες πληρώνουν το ίδιο ποσοστό φόρων! Αυτό όμως, δεν συμβαίνει στις ΗΠΑ, ούτε αλλού, εδώ και πολλά χρόνια!

Πώς γίνεται το γαιτανάκι της φοροδιαφυγής από πολυεθνικές
Εταιρίες όπως Amazon, Apple, Starbucks δεν έχουν φορολογική βάση κατ ουσίαν τις ΗΠΑ. Το κόλπο είναι απλό. Κάνουν τις πωλήσεις στις ΗΠΑ, τις αγορές από την Κίνα και παρεμβάλλουν κάπου μια τρίτη εταιρία, που συχνά ανήκει στον ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ της εταιριας ή σε ΠΛΗΡΕΞΟΥΣΙΟΥΣ Δικηγόρους-Βιτρίνα, και εχει έδρα στο Λουξεμβούργο, τα νησια Κειμαν ή αλλού. Αυτή η ‘Τρίτη εταιρία-τσιμπούρι’ ‘χρεώνει τιμολόγια’, κατ ουσίαν κανει ‘πλαστές χρεώσεις υπηρεσιών’, είτε με την πρόφαση ότι ‘καθαρίζει τα τζάμια της Apple’ είτε ότι παρέχει ‘τηλεφωνική υποστήριξη’, ‘σχεδιασμό’, ‘consulting’ ή άλλες απίθανες και ανύπαρκτες υπηρεσίες που δεν διαφέρουν από παραμύθια όπως του Τζακ και της Φασολιάς. Η διαδικασία είναι νόμιμη, και συνίσταται στο να ‘αρμέγεις την αγελάδα’ από απόσταση! Οι φόροι που διαφεύγουν οι εταιρίες αυτές δεν είναι 1% ή 2%. Στην πραγματικότητα 1% ή 2% είναι το ποσοστό φόρου που πληρώνουν! Η ανθρωπότητα με αυτό τον τρόπο ζεί, εδώ και πολλά χρόνια μια ‘άγνωστη ανισότητα’. Οι μικρές εταιρίες τοσο στις ΗΠΑ, ή οποιαδήποτε χωρα του κόσμου, πληρώνουν τον νόμιμο εταιρικό φόρο, στις ΗΠΑ 39%, αλλού 30%, 40% ή 50%, σημασία μικρή, διότι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Ενώ, την ιδια στιγμή οι ανταγωνίστριές τους, πολυεθνικές Amazon, Apple, Starbucks, δεν πληρώνουν ουσιαστικά τίποτα, παρκάροντας τη διαφορά σε χωρες φοροαποφυγης όπως αποδεικνύουν και τα Paradise Papers. 600 δις – 800 δις ετησίως παρκάρουν οι πολυεθνικές αυτές εταιρίες στα αφορολόγητα αυτά μέρη, και οι ιδιοκτήτες τους τα ξεκοκαλίζουν καπνίζοντας πούρα και τρώγωντας αστακό, ενώ οι ανταγωνιστές τους, μικρομεσαίες εταιρίες κλείνουν η μία μετά την άλλη!
Γιατί η μείωση φορολογίας δεν είναι πανάκεια
Η υπόθεση που πολλοί φιλελεύθεροι οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η μείωση φορου θα μειώσει τη φοροδιαφυγη, είναι δυστυχώς, από την άλλη ψευδής. Χωρες με μόλις 10% εταιρική φορολογία, πχ Ρωσία, είναι πρωταγωνίστριες στη φοροδιαφυγή! Η μείωση φορολογικού συντελεστή, δεν θα σταματησει ουτε θα μειώσει τη φοροδιαφυγη. Θα δώσει όμως ανάσα σε όσους δεν μπορούν να φοροδιαφυγουν και θα μειώσει το φορολογικό πλεονέκτημα των πολυεθνικών. Στην πραγματικότητα, οι πολυεθνικές ήδη εχουν πολλά πλεονεκτήματα πέραν του φορολογικού πλεονεκτήματος, καθώς μπορούν να παράγουν στη φτηνότερη χωρα και να πουλάνε στην ακριβότερη καθως εχουν ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ πρόσβαση τοσο στους παραγωγικούς συντελεστές (εργάτες, χρηματοδότηση) όσο και στα σημεία πώλησης (κανάλια πώλησης), που οι εθνικές εταιρίες δεν διαθέτουν, όσο και στους ορους μεταφοράς τους (σκανδαλώδεις όροι εγκατάστασης/επενδύσεων, και μεταφοράς προιόντων). Αυτό πρέπει να σταματήσει! Θα σταματήσει, όμως;

Εχουν οι ΗΠΑ πλήρες σχέδιο;

Οι ΗΠΑ έχουν πάρει, πάντως, εδώ και 5 χρόνια την απόφαση, να ‘μαζέψουν το παγκόσμιο χρήμα’ από τα παγκόσμια ‘πλυντήρια’ ξεπλύματος χρήματος (Σιγκαπούρη, Ελβετία, Λουξεμβούργο κλπ.) και εκτελούν το σχέδιο με θρησκευτική ευλάβεια, όπως φανερώνει το ξεδόντιασμα ηδη της Σιγκαπούρης και Ελβετίας όπως και το σταδιακό ξεδόντιασμα των εστιών φοροδιαφυγης τόσο με τα Panama Papers όσο και τα Paradise Papers.
Η μείωση του φορολογικού συντελεστή στις εταιρίες, επομένως, θα αφαιρέσει πόρους από το συστημα αν δεν συνδυαστεί με άλλα μέτρα, εχουν δίκιο σε αυτό όσοι το κατακρίνουν. Όμως, ο Ντοναλτ Τραμπ δεν μένει εκεί. Ξεκίνησε να ‘κατεδαφίζει’ την ‘σφηγκοφωλιά’ των NAFTA και της ΤΤΙP, και συνεχίζει την πολιτικη Ομπάμα, κλείνοντας το όργιο φοροδιαφυγής στα ‘παγκόσμια πλυντηρια χρήματος’.
Η μείωση εταιρικών συντελεστών, κατ ουσίαν επομένως θα μειωσει ένα από τα συγκριτικά πλεονεκτήματα των πολυεθνικών και θα επιτρέψει ανάσα στις εγχώριες εταιρίες, στις Μικρο-Μεσαίες Εταιρίες που δημιουργούν 95% απο τις θεσεις εργασίας, δημιουργούν με τους εργαζόμενους τους τον πλούτο του Αμερικάνικου έθνους. Πολλές θέσεις εργασίας θα διασφαλιστούν, όχι επειδη θα επενδυθούν τα κερδη, αλλα επειδή οι μικρές εταιρίες θα ανταγωνίζονται τις πολυεθνικές με κάπως πιο ίσους όρους. Θα επιβιώσουν περισσότερες εταιρίες, θα δημιουργηθουν έτσι θεσεις εργασίας, και τελικά θα βοηθηθεί ο ίσος ανταγωνισμός και οι εργαζόμενοι. Ετσι, το μαστίγωμα με δολάρια, ισως αποδειχτεί, τελικά, κομμάτι από την ‘θεραπεία’!
Κωνσταντίνος Βέργος , Καθηγητής Χρηματοοικονομικών, Πανεπιστήμιο Πόρτσμουθ, Αγγλία.
*Το παρόν άρθρο εκφράζει τις προσωπικές απόψεις του γράφοντος, δεν αποτελεί οδηγό ή σύσταση για επενδύσεις οποιασδήποτε μορφής προς οιονδήποτε και για οτιδήποτε τίτλο ή παράγωγο αυτού.
ΠΗΓΗ

Σχόλια