ΜΚΟ βραβεύει τον πατροκτόνο εθνικό ολετήρα " για το έργο του ως πρωθυπουργός της Ελλάδας"!

Με το βραβείο «Ηγετικής Προσφοράς» για το έργο του ως πρωθυπουργός της Ελλάδας την περίοδο 2009 - 2011, θα τιμηθεί στις Βρυξέλλες στο 19ο Συνέδριο της International Leadership Association (ILA), ο Γιώργος Παπανδρέου.
Έλα μουνί στον τόπο σου και πούτσο μη γυρεύεις...ΠΗΓΗ
-------
  • Βραβεύεται για την πρωθυπουργία 2009-2011 ο Παπανδρέου 

    (Μην γελάτε... μόνο για γέλια δεν είναι η υπόθεση. Τον ξεπλένουν για να τον επαναχρησιμοποιήσουν οσονούπω. Είναι ...μεγάλο κεφάλαιο ο ΓΑΠ για να αφεθεί στην απαξίωση...εξ' άλλου έχει αποδείξει ότι είναι ένα καλοκουρδισμένο σκυλάκι...) 

    και τώρα κρατείστε και τον λόγο που εκφώνησε ( ο εξωνημένος) ΓΑΠ. (Δηλαδή το λόγο που του γράψανε αφού ο άνθρωπος είναι "καμένος", ένα ζόμπι που εκτελεί εντολές...)

    «Στην εποχή μας βιώνουμε το εξής παράδοξο: Δημιουργήσαμε ένα μοναδικό, διασυνδεδεμένο, πολύπλοκο παγκόσμιο «χωριό», αλλά δεν έχουμε καταφέρει πολλά στη διαχείριση αυτής της πολυπλοκότητας.
    Δημιουργήσαμε εργαλεία και που μπορούν στη στιγμή να ανατρέψουν δικτατορίες ή επιχειρηματικούς κολοσσούς, αλλά δεν υπάρχει ένα κουμπί, που με το πάτημα του θα δημιουργηθεί το νέο.
    Έχουμε αναπτύξει υπεράνθρωπες τεχνολογίες, που πολλαπλασιάζονται καθημερινά. Δεν έχουμε απαντήσει, όμως, στην καίρια πρόκληση: «πώς την χρησιμοποιούμε;»
    Οι θεοί της Αρχαίας Ελλάδας θα μας έλεγαν πως το δίλημμα είναι ηθικό, θα μας έλεγαν πως δεν το αντιμετωπίζει για πρώτη φορά ο άνθρωπος και θα μας εφιστούσαν την προσοχή στην πιθανή ύβρη. Στον Ηράκλειτο αποδίδουν πως είπε «τα πάντα ρει» – όλα αλλάζουν. Το εύρος των αλλαγών σήμερα, όμως, η ρευστότητα των πραγμάτων, ο βαθμός μεταβολής, όσο και αστάθειας είναι χωρίς προηγούμενο. Μοναδική σταθερά, μοιάζει να είναι η διαρκής μεταβολή των πάντων, με ταχύτατους ρυθμούς.
    Σε αυτό το πλαίσιο, τώρα περισσότερο από ποτέ, τιμώ τη σοφία του καλού μου φίλου, του Ron Heifetz, που θα μας έλεγε πως δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις, δεν υπάρχει ένα κουμπί που θα το πατήσουμε και όλα θα φτιάξουν.
    Τι μπορεί να κάνει, λοιπόν, ένας ηγέτης υπό αυτές τις συνθήκες; Να πιστέψει στις δυνατότητες των κοινοτήτων μας.
    Οι άνθρωποι, συλλογικά, έχουμε τη δυνατότητα να οραματιστούμε ένα καλύτερο κόσμο και να τον διαμορφώσουμε, μαζί. Μαζί, χωρίς αποκλεισμούς, υπεύθυνα. Χειραφετώντας. Η χειραφέτηση οφείλει να γίνει ο κυρίαρχος στόχος της πολιτικής. Ως πυξίδα για τον κάθε ηγέτη. Ειδικά στον καιρό μας, απέναντι στις προκλήσεις που φέρνει η πολυπλοκότητα του κόσμου μας.
    Πρέπει να αντιμετωπίσουμε την ανισότητα, να καλύψουμε το έλλειμμα Δικαιοσύνης, να βρούμε πειστικές απαντήσεις απέναντι στην ανασφάλεια που φέρνουν οι ραγδαίες τεχνολογικές αλλαγές στην παγκοσμιοποιημένη κοινότητα. Η κρίση, έχει καταστεί η νέα κανονικότητα.
    Είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός απέναντι σε όσους μιλούν για ισχυρές ηγεσίες, την ώρα που «εργαλειοποιούν» το θυμικό για να διχάσουν τις κοινωνίες τους, ακυρώνουν τις δυνατότητες των πολιτών, εφευρίσκουν εχθρούς, χτίζουν τείχη και ελπίδες για από μηχανής θεούς και ψευδείς ελπίδες, δηλητηριάζοντας με έλλειμμα εμπιστοσύνης, μίσος, φόβο, ρατσισμό συνανθρώπους μας απέναντι στη διαφορετικότητα, αντί να καλλιεργούν την αλληλοκατανόηση και την καλοσύνη. Αυτά δεν αποτελούν δείγματα ισχυρής ηγεσίας, ούτε χτίζουν υγιείς κοινωνίες. Δεν θα ηττηθούμε από τέτοιες φωνές.»
    Ο Γιώργος Α. Παπανδρέου, έκλεισε την ομιλία του, τονίζοντας:
    «Οφείλουμε να εμπιστευτούμε τις δυνατότητες των λαών μας. Μπορεί ο ρόλος του ηγέτη σήμερα να μοιάζει με περιπατητή στην έρημο χωρίς πυξίδα. Αν, όμως, δείξουμε πίστη στη συλλογική δυναμική των κοινωνιών μας για καινοτομία, καλοσύνη, αλληλεγγύη, θα έχουμε την καλύτερη πυξίδα στο δρόμο για τον εξανθρωπισμό της παγκοσμιοποίησης. Τις ειλικρινέστερες ευχαριστίες μου για αυτό το βραβείο».

    ==========

    Βρισκόμαστε στην εποχή του ολοκληρωτικού και αφηνιασμένου παραλογισμού;
    Λάθος! Αυτά που ζούμε είναι φαινομενικά παράλογα. Για το 4ο Ράιχ και τις ΥΠΕΡ-εθνικές ελίτ των μαφιόζων του χρήματος είναι απολύτως ΛΟΓΙΚΑ…
    Απλώς, αυτή η ΛΟΓΙΚΗ του ίδιου του καπιταλισμού και της πλανητικής εξουσίας είναι


    Σήμερα αυτά τα χαρακτηριστικά της ιμπεριαλιστικής κακουργίας έχουν πάρει ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ, μακάβρια και φρενοβλαβής ΜΟΡΦΗ… Γι αυτό οι μηχανισμοί της Νέας Τάξης δεν κρατούν ούτε τα προσχήματα και βραβεύουν τον ΓΑΠ για τη δωσίλογη προσφορά του, για τις υστερικές υπηρεσίες του στους διεθνείς μαφιόζους του χρήματος.
    Το Βραβείο Ηγετικής Προσφοράς της International Leadership Association (ILA), απονεμήθηκε στον ΓΑΠ, για το έργο του ως πρωθυπουργού της Ελλάδας την περίοδο 2009 – 2011, ακριβώςδιότι ο ΓΑΠ εκτελούσε τα «συμβόλαια θανάτου» των μαφιόζων του χρήματος, με όλη την έπαρση, την αυθάδεια, τη δουλικότητα και τον κυνισμό της βλακείας ενός ψυχρού και πωρωμένου δολοφόνου…
    Ο ΓΑΠ συνέθετε όλες τις «ιδιότητες» ΟΧΙ μόνο των «μπράβων» της διεθνούς μαφίας, αλλά και εκείνες (πιο αποτελεσματικές) των «χρήσιμων ηλίθιων» των πολιτικών πρακτόρων της παρακμασμένης σοσιαλδημοκρατίας…
    Οι πλέον κραυγαλέες: Οι «βροντές» της αυθάδους ανοησίας του, αλλά και οι «αστραπές» της ακατάσχετης ψευδολογίας του.
    Ο ΓΑΠ είναι ο πρώτος «πράκτορας» της σοσιαλδημοκρατικής «χρήσιμης ηλιθιότητας», ο οποίος ξεπέρασε σε κυνισμό και μοχθηρία ψευτιάς κάθε ιστορικό προηγούμενο…
    Ο άνθρωπος συχνά δεν καταλάβαινε ούτε τι έλεγε , ούτε τι είχε πει. Ξεστόμιζε, με το χαζοχαρούμενο χαμόγελο της αναισθησίας, πηχτά κύματα τυποποιημένης ψευτιάς και πολιτικά ανέκδοτα γλοιώδους συνοχής…
    Αυτόν, λοιπόν, τον άνθρωπο με τις ανεκδοτολογικές φαιδρότητες (πολιτικές, γνωστικές και λεκτικές) βράβευσαν τα αφεντικά του, πιστοποιώντας έτσι, ότι «ηγέτες» γι αυτούς είναι οι αχυράνθρωποί τους, τα ανεγκέφαλα όντα, αυτοί που αποτελούν το γελοιογραφικό αποτύπωμα της χρηματιστηριακής κακουργίας…
    Αυτή, βεβαίως, η βράβευση σηματοδοτεί και την επόμενη.Σηματοδοτεί ότι ο επόμενος θα αποτελεί και αυτός έναν άλλο επαρμένο υπηρέτη τους, ο οποίος θα έχει όλα τα χαρακτηριστικά του ΓΑΠ και την «μαρτυρία» της «αριστερής χρήσιμης ηλιθιότητας»…
    Ο Τσίπρας προβάλει ως φαβορί. Έχει ξεπεράσει σε όλα τον ΓΑΠ, ιδιαίτερα στην ανοησία και την ψευδολογία, και διαθέτει το «τεκμήριο» των χρήσιμων εκείνων «αριστερών» που εκτελούν τα «συμβόλαια θανάτου» που δεν μπορεί να εκτελέσει η Δεξιά…
    • Όταν η «αριστερά» μεταλλάσσεται σε δεξιά βραβεύεται ΠΑΝΤΑ από τους μηχανισμούς του χρήματος, γίνεται πιο ΜΟΧΘΗΡΗ από τη «δεξιά» και «ξεπλένει» το σύγχρονο ΦΑΣΙΣΜΟ: 
    • Αποτελεί την «αριστερή φάτσα» του…

    =============

    Αποκάλυψη: Γι' αυτό βραβεύουν τον Γ. Παπανδρέου ως μεγάλο ηγέτη


    Είναι το μακρινό 2010 και η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι παντοδύναμη. Τότε λοιπόν ο πρωθυπουργός αποφασίζει να κάνει «φροντιστήριο» στους υπουργούς του. Διοργανώνεται λοιπόν ένα σεμινάριο από το Ινστιτούτο Επιμόρφωσης του ΠΑΣΟΚ και σε αυτό συμμετείχαν όχι μόνο κυβερνητικά αλλά και κομματικά στελέχη. Παμπούκης, Κατσέλη, Γερουλάνος, Ξενογιαννακοπούλου, Μπιρμπίλη και αρκετοί υφυπουργοί πηγαίνουν σ’ αυτό το φροντιστήριο, άλλοι κανονικά, άλλοι καθυστερημένοι, άλλοι κάνουν κοπάνα.
    Σ’ αυτό το σεμινάριο 4 ωρών για διαχείριση κρίσεων το… μάθημα το κάνει ένας αμερικανός καθηγητής του Χάρβαρντ, ο Ρόναλντ Χάιφετζ.
    Τότε είχαν βγει δημοσιεύματα που έλεγαν ότι κόστισε όλη η διοργάνωση 250 χιλιάδες ευρώ και βεβαίως είχε γίνει χαμός. Το ΠΑΣΟΚ τότε διέψευδε εκείνο το ποσό, έλεγε ότι είναι χαμηλότερο και το πληρώνει το κομματικό ταμείο, ουσιαστικά δηλαδή από τα θαλασσοδάνεια που είχε το κόμμα πληρώθηκαν αυτές οι ανοησίες.
    Διαβάζουμε από δημοσιεύματα του 2010: Παρόντος του Πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου, ο κ. Χάιφετζ τόνισε ότι μετά την επιτυχή έκβαση της προσπάθειας του Πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες για τη στήριξη της Ελλάδας αυτό που προέχει τώρα και είναι θέμα της αρμοδιότητάς του- είναι το πώς θα διατηρηθεί ζωντανό το ενδιαφέρον της κοινωνίας ώστε να προχωρήσουν τα πράγματα και να υλοποιηθεί ο γενικότερος στόχος που έχει καθορίσει η κυβέρνηση και που είναι να γυρίσει σελίδα η χώρα. Ο Γιώργος Παπανδρέου έπλεξε το εγκώμιο του κ. Χάιφετζ, χαρακτηρίζοντάς τον ως ειδικό στα θέματα διαχείρισης κρίσεων, σημείωσε ότι η πρόσκλησή του στην Ελλάδα από το ΠΑΣΟΚ οφείλεται στο γεγονός ότι πιστεύει βαθιά στη συνεχή επιμόρφωση και υπογράμμισε ότι πρέπει κάποτε να σταματήσει η λαθεμένη άποψη πως η μάθηση και η επιμόρφωση είναι απαγορευτικές από μια ηλικία και μετά. Ίσα ίσα, είπε ο κ. Παπανδρέου, «μέσα από τη συνεχή επιμόρφωση μπορεί να προκύψουν λύσεις στα προβλήματα που καλείται να αντιμετωπίσει κάποιος και εν προκειμένω η δική μας κυβέρνηση».

    Στο ακροατήριο του κ. Χάιφετζ, το μάθημα του οποίου διήρκεσε μιάμιση ώρα και στη συνέχεια απάντησε σε πολλές ερωτήσεις, βρισκόταν και ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος, ο οποίος ήταν επίσης μαθητής του στο Χάρβαρντ. Στο ακροατήριο παραβρέθηκαν η υπουργός Υγείας Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου, η υπουργός Περιβάλλοντος Τ. Μπιρμπίλη, η υπουργός Οικονομίας Λ. Κατσέλη, ο υπουργός Επικρατείας Χ. Παμπούκης, ο υφυπουργός Οικονομικών Φ. Σαχινίδης, ο υφυπουργός Παιδείας Γ. Πανάρετος, ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Σ. Ξυνίδης, οι συνεργάτες του Πρωθυπουργού Ν. Αθανασάκης, Γ. Ελενόπουλος, Κ. Θέος, Ρ. Βάρτζελη.
    Γιατί τα θυμόμαστε όλα αυτά; Γιατί θα σας αποκαλύψουμε το λόγο για τον οποίον βραβεύεται ο Γ. Παπανδρέου ως ηγετική προσωπικότητα.
    Θα τιμηθεί στις Βρυξέλλες στο 19ο Συνέδριο της International Leadership Association (ILA). Και ποιος κάνει την πρόταση για το βραβείο; Μα ο Ρόναλντ Χάιφετς, ιδρυτής του Center for Public Leadership του Harvard Kennedy School, ο οποίος δηλώνει για τη θητεία του Γιώργου Α. Παπανδρέου, ως Πρωθυπουργού, και νωρίτερα ως Υπουργού Εξωτερικών:

    «Η αντιμετώπιση δύσκολων προκλήσεων και ο χειρισμός τους είναι αυτό που αναδεικνύει τις ηγετικές ικανότητες. Με θάρρος, λογική, πειθαρχία και πάθος για έναν δικαιότερο κόσμο, ως Υπουργός Εξωτερικών το 1999, ο Παπανδρέου πέτυχε μια ιστορική προσέγγιση με την Τουρκία, επιτρέποντας στην Ελλάδα να επανεξετάσει τις προτεραιότητες της και να ανοίξει την πόρτα για την υποψηφιότητα της Τουρκίας στην ΕΕ. Ως πρωθυπουργός, ο Παπανδρέου οδήγησε όχι μόνο την πατρίδα του να αντικρίσει θαρραλέα τις προκλήσεις που ανέδειξε η παγκόσμια οικονομική κρίση, αλλά οδήγησε και την Ευρώπη να αναπτύξει νέους θεσμούς και τρόπους αντιμετώπισης».
    • Ο άνθρωπος που τον είχε καθηγητή ο Γ. Παπανδρέου, αυτός που έφερε για να κάνει φροντιστήριο στους υπουργούς με 250 χιλιάρικα ενώ η χώρα βούλιαζε είναι ο ίδιος που προτείνει για βράβευση τον πρώην πρωθυπουργό.
    Υπάρχει και κάτι ακόμη;
    • Λέγεται ότι ο Χάιφετς ήταν αυτός που πρότεινε στην τότε ελληνική κυβέρνηση την είσοδο του ΔΝΤ στην Ελλάδα και το περίφημο… Καστελόριζο.
    Καταλάβατε τώρα γιατί ο Γ. Παπανδρέου κόπτεται να δικαιωθεί και παραλαμβάνει βραβεία που ο ίδιος… χρηματοδότησε; Δεν είναι ότι το ΠΑΣΟΚ έκανε τέτοια κόλπα ενώ βούλιαζε η χώρα. Είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι κερνάνε και πίνουνε ταυτόχρονα και διαχρονικά. Υπάρχουν παντού και βγάζουν λεφτά από το αίμα του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η αλήθεια.

Σχόλια